PËRSHËNDETJE ME RASTIN E

90-VJETORIT TË FESTËS SONË KOMBËTARE

28 NËNTOR 1912 – 28 NËNTOR 2002

Të dashur motra dhe vëllezër Shqiptarë,

 Ne përkujtojmë me nderim ngjarjen më të rëndësishme të Historisë Kombëtare, Shpalljen e Pavarësisë dhe krijimin e Shtetit Shqiptar, Festën tonë Kombëtare, ditën e paharruar nga të gjithë Shqiptarët – 28 Nëntorin e vitit 1912.

 Ngritja e Flamurit Kombëtar nga Ismail Qemali në Vlorën historike, shënoi fillimin e Shtetit modern Shqiptar në atë kohë të vështirë, kur po coptoheshin trojet tona amtare. Shqipja e filloi fluturimin e saj me shumë dhimbje, por e vendosur të valëvitet krenare. Ndaj në krah të Ismail Qemalit ishin patriotët më të mëdhenj të kohës, nga Veriu e nga Jugu, nga Kosova e nga Çamëria… Ata luftuan dhe derdhën shumë gjak që Flamuri Kombëtar të valëvitet në të gjitha trojet shqiptare, që Shteti Shqiptar të vazhdonte me dinjitetin iliro-arbëror, që ishin në themelet e Historisë së Tij. Dhe ky dinjitet u mbajt përballë sfidave më të mëdha të kohës, në luftra të pabarabarta me armiq të shumtë. Me këtë rast duhet vlerësuar një gjë tepër e rëndësishme: Shqipëria ka pësuar prej mëse dy mijë e ca vjetësh invazione të huaja. Janë ato që filluan romakët, barbarët, sllavët, osmanllinjtë, fashistët. Por Kombi Shqiptar nuk u zhduk. E pra ka kombe në botë, që nuk patën vazhdimësinë historike si shqiptarët, që vinë nga Ilirët dhe Arbërit. Kombi shqiptar është vital dhe u ruajt, me ato që janë tapia jonë: Gjuha Shqipe dhe Flamuri Kombëtar.

 Ne shqiptarët, jemi krenarë: Atdheun dhe Kombin e kemi mbrojtur dhe do t’i mbrojmë gjithmonë, sepse e dimë mirë nga na vinë rreziqet. Kjo u duk me gjithë madhështinë e saj gjatë luftës në Kosovë dhe ngjarjeve në ish-Republikën Jugosllave të Maqedonisë. Shqipëria dhe shqiptarët i treguan botës se kanë  dinjitet, se janë përkrah komunitetit ndërkombëtar dhe nuk bëjnë genocid e shovinizma. Historikisht, Shqipëria nuk ka sulmuar asnjë prej komshinjve tanë. Ka qenë dhe është vatër e qytetërimit e civilizimit.  

Populli shqiptar e kujton me nderim Historinë Kombëtare. Të gjithë shqiptarët, kudo që jetojnë, e përkujtojnë me nderim të veçantë Ditën e Flamurit. Kështu ka ndodhur për 90 vjet rresht dhe kështu do të ndodhë gjithmonë. Dita e Flamurit është një ngjarje e shenjtë, që bën thirrje për bashkim të të gjithë shqiptarëve për Atdheun, për të nderuar Flamurin Kombëtar dhe për t’i shërbyer atij me dinjitet dhe me zemër shqiptari.

 Motra dhe vëllezër,

 Tashti edhe ne kemi ardhur për të jetuar përgjithmonë në Atdheun tonë të dashur, me Ftesën e më shumë se gjysmës të Deputetëve të Kuvendit Shqiptar. Ne po e shohim se Shqipëria jonë e shtrenjtë ka vështirësi të mëdha në rrugën e saj. Kanë ndodhur edhe më përpara gjëra jo të mira në Shqipëri. Që nga eksodet me anije dhe shkatërrrimet e mëdha të vitit 1997. Vazhdojnë edhe sot trafiqet e korrupsioni. Ka filluar dhe gjakmarrja. Kjo vjen nga që nuk janë zgjidhur akoma mirë problemet ekonomike e politike, prona dhe të drejtat e njeriut, drejtësia dhe ligji. Në analizat e sotme ato përshkruhen si “liria nëpërmjet ligjit”, “demokracia nëpërmjet votës” dhe “autoriteti i qeverisjes”. Por këto probleme nuk duhet të pengojnë të sotmen dhe të ardhmen e gjeneratave të rinisë shqiptare. Gjithmonë ka alternativa për të siguruar punë për të gjithë shqiptarët, që ata të mos shkojnë si refugjatë në vende të tjera. Atdheu ynë i bukur ka pasuri të mëdha për t’i shfrytëzuar për të mirën e popullit, që të mos mungojnë dritat dhe uji, që shqiptarët të jetojnë në paqe dhe begati në trojet e tyre iliro-dardane. Por është shumë e rëndësishme që të gjithë bashkë të kuptojmë se Shqipërinë e begatojnë vetë shqiptarët, duke punuar sëbashku me moton “Atdheu mbi të gjitha!” Në këtë mënyrë ne do sigurojmë rrugën për t’u përfaqësuar me dinjitet jo vetëm në Ballkan e në Europë, por edhe në botën e sotme moderne. Dhe kjo rrugë kërkon që mbi bazën e pronës private, të zbatojmë ligjin dhe drejtësinë, të forcojmë ekonominë, duke u siguruar punë të gjithë shqiptarëve, për t’u dhënë atyre mundësinë që ta ndreqin e ta zbukurojnë vetë shtëpinë tonë të përbashkët, këtë Atdhe që na ka dhënë emrin e nderuar të Shqiptarit.

Në këtë ditë të shënuar të Historisë sonë Kombëtare, u përcjellim vëllazërisht përshëndetjet tona të gjithë shqiptarëve, në Shqipëri e në Kosovë, në të gjitha trojet e të parëve ku ata jetojnë, por edhe në vende të tjera, ku kanë shkuar për të punuar. Ne besojmë se Flamuri ynë Kombëtar dhe dinjiteti i emrit të Shqiptarit do të na ndriçojnë gjithmonë në rrugën tonë.

 Vëllazërisht

LEKA I – MBRET I SHQIPTARËVE

 Tiranë, 28 nëntor 2002