Viti i Ri sjell surpriza për 35 azilantët. Ja njerëzit që i "begenisën" të vetmuarit

Suzana, pará për të moshuarit

Mbretëresha, në Azilin e Tiranës për festat

TIRANE

Të vetmuar, me probleme të shumta që në moshën e tyre u ngjiten edhe më shumë, 35 të moshuarit e Azilit të Tiranës e kanë pritur më entuziastë këtë Vit të Ri.

Suzana, gruaja e mbretit Leka Zogu, së bashku me Miranda Malon kanë vizituar të moshuarit dhe u kanë dhuruar nga një zarf me 10 mijë lekë. U mungon dashuria, u mungojnë fëmijët. Përplasen çdo ditë me indiferencën. Të strukur në botën e tyre, të moshuarit nuk mund t'i harrojnë ata njerëz të cilët, siç thuhet në gjuhën e popullit, i begenisin. Mjaft të kalosh pragun e Shtëpisë së të Moshuarve dhe e kupton lehtë se ata nuk janë të ndryshëm nga të tjerët, nga ata që gëzojnë një pleqëri të ngrohtë pranë familjes së tyre. "Fati i keq..., jeta..." - thonë ata. Në shtëpinë dykatëshe, por të rregulluar mirë të azilantëve, ky Vit i Ri u ka sjellë shumë miq e dhurata. E kjo situatë festash jo e zakonshme i ka gëzuar pleqtë e mjerë, duke i larguar, të paktën për disa orë, nga hallet që i brejnë. Kisha Ortodokse e kreu ritin e fundvitit, duke u shtruar të moshuarve një drekë të madhe jashtë Tiranës. Ditët e fundit të 2002-shit ministrja e Punës dhe e Çështjeve Sociale, Valentina Leskaj, së bashku me drejtoreshën Natasha Hodaj kanë vizituar Azilin. Premtimet për vitin 2003 kanë qenë në fokusin e ministres. "Me thënë të drejtën, na u bë qejfi që erdhët, por ne jemi mirë edhe në këto kushte, të cilat janë shumë më të mira se në shtëpitë që kemi pasur dikur", thonë të moshuarit. Nata e ndërrimit të viteve ka qenë një festë e vërtetë në Shtëpi. Drejtori Simon Leka ka qëndruar me të moshuarit deri në fund të festës, e cila përfundoi në mesnatë. Në Azil erdhën edhe përfaqësues të kompanisë celulare "Vo-dafon", të cilët u dhuruan të moshuarve nga një kartë telefoni 2 mijë lekëshe dhe një celular mes të cilit të moshuarit mund të lidhen në çdo moment me ata që i merr malli. "U shprehim mirënjohjen më të thellë atyre njerëzve që na kanë ardhur në Shtëpinë e të Moshuarve dhe na kanë parë e dhuruar ndonjë gjë". Kështu shprehen të gjithë të moshuarit, duke e etiketuar veten e tyre me një tjetër shprehje: "Pleqëria si fëmija".