18082004

Senatori Xhon Kerri, kandidati demokrat per President i SHBA, ka gjak blu, e rrjedhur vec te tjerash edhe nga familja mbreterore e Shqiperise. Lajmi interesant per shqiptaret, eshte publikuar dje nga agjensia zyrtare e lajmeve te Shteteve te Bashkuara te Amerikes, Asociatted Press (AP). Lajmi i eshte referuar studimit nje mujor te te mirenjohurit ne fushen e gjeanalogjise, Harold Brooks- Baker, Drejtori i Burke's Peerage, nje lloj bible per aristokracine britanike. Keshtu qe pas zellit tone te njohur, per te gjetur lidhjen e figurave me te shquara te te gjitha fushave ne bote, me Shqiperine dhe shqiptaret, kete radhe duket se lajmi ka vlere zyrtare: Xhon Kerri, njeriu qe pretendon qe pas zgjedhjeve te nentorit te ketij viti, te drejtoje SHBA, duket se ka ne dejet e tij, edhe gjak shqiptar te trasheguar nga nena. Gjak mbreteror madje.

Sipas AP, "senatori Xhon Kerri ka gjak blu dhe ate e ka te trasheguar nga te gjithe Familjet Mbreterore te Europes. Madje, kete lidhje e ka edhe me te madhe se lidhja e Presidentit aktual Xhorxh Bush". Lajmi eshte bere i njohur ne media, duke i'u referuar Burke's Peerage. I njejti burim, qe eshte i famshem per kerkimet ne fushen e gjenealogjise, ka thene se kandidati demokrat per ne Shtepine e Bardhe ka nje linje trashegimie, qe rrjedh permes gjakut te se jemes nga Shtepite Mbreterore te Shqiperise, Anglise, Suedise, Norvegjise, Danimarkes, Rusise, Bizantit, Persise (Iranit) dhe Frances.

Ndersa, siti amerikan, www.MyFamily.com, i cili publikon regjistrimet e trashegimise nga viti 1841-1901 ne Internet ka gjetur se Presidenti Bush, Princesha Dajana dhe Uinston Cercill jane te lidhur me njeri- tjetrin ne largesi, me ane te nje peme gjeanalogjike e cila tregon se origjina e tyre shkon ne shekullin e XV, me kaloresin Henri Spenser e Badby, qe ka jetuar ne Northamptonshire ne vitet 1420-1478.

Tani qe fushata elektorale per zgjedhjet presidenciale ne SHBA eshte ne kulmin e saj, shume media dhe studiues, rreken cdo dite qe te studiojne dhe bejne publike, te gjitha anet e dy kandidateve krysore, deri tek prejardhja e tyre e larget, duke hulumtuar si ne rastin e Presidentit Bush, qe 6 shekuj me pare, ne vitin 1420. Nje hulumtim qe ka bere te dale ne drite, edhe lajmi se kandidati demokrat per President i SHBA, Xhon Kerri rrjedh edhe nga familja mbreterore shqiptare. Oborri Mbreteror shqiptar nuk ka bere ndonje koment ne lidhje me kete fakt, por ka shume mundesi qe kjo lidhje te jete nga familja e Mbretereshes Geraldine, gruas se Mbretit Zog, e cila sic dihet rridhte nga nje familje fisnike hungareze, me lidhje gjaku me disa familje mbreterore te Europes. Nje kombinacion i cuditshem gjaku, qe ka bere qe ne dejet e kandidatit aktual per President te SHBA, Xhon Kerri, te rrjedhe gjak mbreteror shqiptar.

Faqe 20 - Bota

18Gusht 2004

Studimi i gjenealogjistëve

Xhon Kerri me gjak mbretëror shqiptar

Senatori Xhon Kerri, sipas studimeve të një grupi që merret me kërkime në fushën e gjenealogjisë, e që i referohen disa faqe lajmesh në internet, trashëgon gjak blu nga lidhje të mundshme me të gjitha oborret mbretërore evropiane, madje ka më shumë mundësi për këtë prejardhje, sesa presidenti Bush, tha të hënën “Burke’s Peerage”. “Burke’s Peerage”, thotë se kandidati demokrat për president të SHBA-së, shfaq dëshmi të prejardhjes, nga ana e së ëmës, Rosemary Forbes, me oborret mbretërore të Shqipërisë, Anglisë, Suedisë, Norvegjisë, Danimarkës, Rusisë, Bizantit, Persisë (Irani i sotëm) dhe Francës. Forbes rrjedh nga William Forbes, Kryezot i Kontesë sw Njuit, një familje e madhe, e cila përfshimnte shumë baronë, thotë “Burke’s Peerage”. “Është për shkak të prejardhjes së kësaj familje, që kandidati Kerri rezulton të ketë prejardhje nga Henry II, mbreti i Anglisë dhe babai i “Riçard Zemërluanit”, i cili ka qenë udhëheqës i kryqëzatës së vitit 1189", thotë grupi shkencor-kërkimor. Nga ana tjetër, Bush rezulton të ketë lidhje të vjetra gjaku me Mbretëreshën Elizabeta II, me 20 dukë britanikë, dhe shumë princër të tjerë evropianë, thuhet në raportin e tyre. Sajti amerikan në internet “MyFamily.com”, i cili ka publikuar gjenealogjinë e familjeve me prejardhje britanike, nga viti 1841 deri në vitin 1901, ka gjetur se presidenti Bush, Princesha Dianadhe Uinston Çurçill, largojnë më shumë në kohë në prejardhjen e tyre me gjak blu, duke datuar nga oborret e shekullit të 15-të në Angli.

E premte, 13 gusht – Pirro Dhima (Piros Dimas), me flamur grek në dorë, ishte atleti i parë që hyri në pistë gjatë ceremonisë së hapjes së lojërave olimpike. Kampioni i trefishtë olimpik është një shqiptar i natyralizuar në grek pas 1992 në Lojërat Olimpike të Barcelonës. Ai ka origjinë shqiptare si edhe shumë figura të tjera të ekipit olimpik grek, pikërisht të atyre ku janë varur shpresat më të mëdha të Greqisë për medalje. Gjejmë në këtë listë shqiptarësh, emra të njohur si Leonidas Sabanis (Luan Shabani) Leonidas Kokas, Viktor Mitro dhe hedhësja e shtizës, medalje e artë në Sevilje dhe e argjendtë në Sidnej, Mirela Manjani.

Shqiptarët që jetojnë në Greqi (rreth 650 mijë zyrtarisht) nuk para i kanë qejf këta atletë. “Jo, nuk do të isha aspak i gëzuar, nëse fitojnë, nëse ti ke lënë në baltë atdheun tënd, ti nuk vlen më për asgjë”, - thotë Njaziu, një elektricist shqiptar 35-vjeçar që ka marrë pjesë në ndërtimin e fshatit olimpik dhe unazës së re të Athinës. “Pa punën tonë, - ironizon një mik i Njaziut, - grekët nuk kishin për ta mbaruar kurrë fshatin olimpik në kohën e duhur”.
Në fakt, rreth 50 për qind e punëtorëve në ndërtimin e ambjenteve për Athina 2004 kanë qenë shqiptarë. Ata kanë paguar një çmim gjaku: nga 13 punëtorë që kanë humbur jetën gjatë ndërtimit të këtyre lojërave olimpike, shtatë prej tyre kanë qenë shqiptarë.
Njaziu dhe miqtë e tij thonë se nuk u ka ardhur aspak mirë që delegacioni shqiptar në lojërat olimpike ishte aq i vogël. Ata thonë se himni grek u këndua shumë herë vetëm në saj të fitoreve që kanë arritur bashkëpatriotët e tyre të natyralizuar në grekë dhe që tani bëjnë pjesë në ekipin grek.

Historia e Njaziut është e veçantë. Në 1992 ai ka mbërritur në Greqi, pas një udhëtimi të gjatë disaditor nëpër male. “Ishte dimër, flinim jashtë, për shtatë netë me radhë”, - tregon ai.
Në Greqi atij i kanë vënë një emër tjetër. Njaziu është bërë Jani, sepse kështu ka dashur punëdhënësi i tij. Kur është vendosur në Athinë Njaziu-Jani u njoh me Marjanën një vajzë filipinase dhe u martua me të. Tani ata kanë një fëmijë të vogël, që sapo ka nisur të hedhë hapat e parë. Ndërtimi i fshatit olimpik ka qenë një gjë e mirë për Njaziun. “Për herë të parë në mëngjes nuk çohesha, me frikën se nuk do të gjeja dot punë atë ditë, - tregon ai.
A ka ndryshuar mentaliteti i grekëve kundrejt shqiptarëve? “Për kë e ke fjalën - përgjigjet Njaziu, - për grekë apo për ushtarët? Pastaj përgjigjet shpejt: “Ushtarët grekë janë shumë të egër me ne, kurse grekët e thjeshtë nuk na duan shumë”.
Një mik i Njaziut shton se kohët e fundit grekët nuk i janë dukur dhe aq shumë agresivë sa më parë.

Jani-Njazi është shumë i ngrysur kur flet për sportistët shqiptarë që mbrojnë tashmë ngjyrat e kombëtares greke. U njeh atyre vetëm një rrethanë lehtësuese për atë që kanë bërë: “Përderisa paguhen mirë, është normale që të garojnë për Greqinë, por atdheun nuk kanë pse e mohojnë”.
Grekët vetë kanë qëndrime të ndryshme ndaj shqiptarëve të kombëtares së tyre olimpike. Më pak tolerantët (janë pakicë) nuk pranojnë kurrsesi që ata janë shqiptarë. Sipas tyre, janë grekë, sepse vijnë nga jugu i Shqipërisë, i cili sipas tyre, qenkësh territor grek. Të tjerët ironizojnë duke thënë që është normale “që të adoptosh një kampion, sesa një punëtor krahu…”.
Një gazetar shqiptar në Athinë thotë: “Këto janë gjëra të zakonshme në Ballkan. Nëse një sportist shqiptar do të garonte për Francën, ne do të ishim krenarë kur ta shihnim në podium. Por me Greqinë është ndryshe….”.

Të premten, më 13 gusht, Pirro Dhima, me flamurin grek në dorë, ishte atleti i parë grek që hyri në stadium gjatë ceremonisë së hapjes. Por, sportisti tri herë kampion olimpik, që ka marrë nënshtetësinë greke më 1992 gjatë Lojërave të Barcelonës, është me origjinë Shqiptare, ashtu si shumë figura të shquara të ekipit grek, që mund të marrin medalje. Në listën e tyre hyjnë peshëngritës të tjerë si Leonidha Shabani, Leonidha Koka, Viktoria Mitro dhe hedhësja e shtizës Mirela Manjani, medalje e artë në Sevilje dhe argjendi në Sidnej. Shqiptarët që jetojnë në Greqi - zyrtarisht 650.000 - nuk janë shumë të butë ndaj tyre. "Jo, nuk do të gëzohesha në qoftë se fitojnë; kur dikush tradhwton, mohon atdheun e tij, nuk ka më vlerë", thotë Jazi, elektricist 35-vjeçar, i cili ka punuar për ndërtimin e autostradës së re që rrethon Athinën. "Pa ne, thotë me tallje një shok i tij, Greqia nuk do të kishte arritur kurrë të mbaronte gjithshka në kohë". Në fakt, më se 50% e punëtorëve të angazhuar në kantieret olimpike ishin shqiptarë. Kanë paguar edhe me gjakun e tyre: nga 13 të vdekurit në punë e sipër në këto kantiere, shtatë vinin nga vendi i shqiponjave. Jazit dhe shokut të tij nuk u duket e drejtë që delegacioni shqiptar të jetë kaq i vogël - vetëm shtatë sportistë - ndërkohë që himni grek mund të ushtojë shumë herë në sajë të patriotëve të tyre me shtetësi të ndryshuar. Historia e Jazit u ngjan atyre të shumë të tjerëve. Për herë të parë, ai ka ardhur në Greqi më 1992, në këmbë, pas një marshimi për shtatë ditë e shtatë net. "Ishte dimër, bënte ftohtë dhe mbulohesha vetëm me një copë plasmas". Në fillim ka punuar në një fermë që prodhonte duhan, pastaj u vendos në Kretë, ku edhe mësoi greqishten.

Më pak agresivë
Aty një nga pronarët i ndryshoi emrin. Jazi u bë Janis. Më pas, u kthye në Athinë, ku u njoh me Marjanën, një filipinase të re, me të cilën u martua. Kanë një fëmijë, Mikelën, e cila sapo ka hedhur hapat e para. Fiksimi i tij: të gjejë punë, po punë të deklaruar zyrtarisht- që është më e vështirë - ndryshe humb të drejtën e qendrimit në Greqi. Pranon se Lojërat Olimpike kanë qenë "gjë e mirë" për të. "Të paktën, nuk ngrihesha në mëngjez me pyetjen se a do të gjeja punë sot". A ka ndryshuar mentaliteti i grekëve ndaj tyre? Ai përgjigjet me një pyetje: "I grekëve apo i ushtarëve? Ushtarët sillen shumë egërsisht ndaj nesh, ndërsa grekët nuk na duan shumë". Një tjetër shqiptar thotë se, sipas tij, grekët, prej Lojërave, po sillen me një agresivitet më të zbutur ndaj tij. Jazi-Jani është shumë i ashpër ndaj bashkëatdhetarëve të tij shqiptarë që sot mbrojnë ngjyrat e Greqisë. Por, u njeh një rrethanë lehtësuese: "Deri sa paguhen, është normale që të vrapojnë për grekun". Natyrisht, grekët nuk janë dakord me këtë mendim. Ata më irredentistët, që përbëjnë pakicën, të thonë se disa nga ata shqiptarë që garojnë për Greqinë janë grekë, sepse vijnë nga ato zona të Shqipërisë jugore, që ata mendojnë se kanë qenë gjithnjë pjesë e Greqisë. Të tjerë thonë se ata, natyrisht, janë shqiptarë, por bëjnë pjesë në pakicat greke, madje flisnin greqisht para se të vinin në Athinë. Të tjerë akoma mendojnë se grekët nuk janë të vetmit në botë që "adoptojnë" më shpejt kampionë olimpikë se sa punëtorë…
"Nuk duhet harruar se jemi në Ballkan, shpjegon një gazetar shqiptar. Në se këta atletë do të kishin marrë nënshtetësinë franceze, shqiptarët do të kishin qenë shumë krenarë kur t'i shihnin të hipnin në podium. Por, në rastin e Greqisë, puna është ndryshe". "Megjithatë, kur grekët fituan kupën e Evrops në futboll, unë u kënaqa shumë", shton Jani.