ATDHEU" Gazete e Partise Levizja e Legalitetit

26 Qershor 2004, Nr.25(595)

Intervistë e NMT Mbretit Leka I - Mbret i Shqiptarëve në emisionin "Shqip", në "Top Channel"

Lëvizja Për Zhvillim Kombëtar - Shpresë Për Gjithë Kombin Shqiptar

Intervistoi: Rudina Xhunga

Gazetarja: Mirë se ju gjetëm në banesën tuaj.

Mbreti: Ju falenderoj që keni ardhur e që keni pasur mirësinë të vini tek Ne, në këtë bahçe të bukur.

Gazetarja: Është me të vërtetë një baçe e bukur. Është intervista e tretë me Ju.

Mbreti: Po, më kujtohet. E para ishte në vitin '97.

Gazetarja: Do të doja të dija sesi ka kaluar koha nga viti i shkuar, pas intervistës me Ju, vitin e kaluar. Ju sapo ishit kthyet nga një rrugëtim. Si ka kaluar ky vit për Lekën e I-rë, me angazhimet, me preokupimet?

Mbreti: Vetkuptohet, si gjithmonë, ka pasur preokupime. Ka pasur edhe probleme shëndetësore. Siç e dini, Unë pata fatkeqësinë me thye këmbën, por pak a shumë ka qenë një vit me shumë punë, shumë takime, shumë analiza, duke studiuar situatën e Shqipërisë, por edhe situatën kombëtare dhe ndërkombëtare. Atëherë vetkuptohet, kjo ka kërkuar një studim të madh. E ndonjëherë bëhet e lodhshme, por megjithatë, në qetësi, arritëm ta bëjmë në mënyrë të plotë.

Gazetarja: Ka diçka kjo banesë me qera, pra Rezidenca e Oborrit Mbretëror, është një banesë me qera, jo banesa e Trashëgimtarit Mbretëror. Unë do të doja, aspak për të krahasuar, por për të ditur marrëdhëniet me të tjerë Mbretër apo Princër, pasi, mos të gaboj, Ju jeni anëtar i Komitetit të Nderit të Mbretërve të Oborreve Mbretërore Europiane, i cili kryesohet nga Mbreti Huan Karlos.

Mbreti: Më kanë kërkuar për të qenë anëtar, e unë u thashë: po, faleminderit!

Kam marrëdhënie me shumë Familje Mbretërore. Kam marrëdhënie shumë të mira qoftë në Europë, në Amerikë, në Mesdhe dhe në Azi. Kam marrëdhënie të mira, jo vetëm me Familje Mbretërore, por edhe me presidentë republike, me kryetarë shtetesh të ndryshme.

Gazetarja: Ka qenë njohje e vjetër, në mos gaboj, e Juaja me ish-presidentin Regan, i cili u nda nga jeta pak kohë më parë.

Mbreti: Ajo ka qenë një njohje që në vitin 1967. Në atë kohë ishte Guvernator i Kalifornisë. U takova me të. Ishte një bisedë mjaft e gjatë. Duket se i pëlqeu biseda. Ai kërkoi që të vazhdonim takimet dhe ne i vazhduam edhe më vonë.

Që herën e parë unë pashë diçka të veçantë në zyrën e tij: Ai kishte një koleksion të disa elefantëve, lloj-lloj elefantësh. Vetëkuptohet arësyeja: Elefanti, siç e dini, është simboli i Partisë Republikane. Pas udhëtimit, kur u ktheva, në atë kohë jetonim në Spanjë, duke dërguar disa letra falenderimi për njerëzit që kisha takuar në të katër anët e botës, m'u kujtua takimi me Presidentin Regan, atëhere Guvernator i Kalifornisë, dhe i thashë sekretares time të më gjente një elefant. Mendova kështu që t'ia çoja si peshqesh. Më kujtohet kjo se është një fakt i veçantë, nga mënyra sesi filloi... Ajo më dëgjoi dhe, në vend që të kërkonte një elefant për tavolinë, kërkoi nga dyqani "Harrolds" në Angli një elefant të vërtetë. Dhe erdhi në Spanjë... Tashmë kisha para meje një elefant të vogël dhe duhej dërguar në Amerikë. "Harroldsi" e mori përsipër, edhe për publicitet, përcjelljen e kësaj dhurate të veçantë. Guvernatori Regan, i ri në atë kohë, doli dhe e mori zyrtarisht. Edhe sot ai elefant, a është gjallë apo jo, nuk e di, por e di se u vendos në parkun zoologjik të Sacramentos me një pllakë: "Dhuratë nga Mbreti i Shqiptarëve". Kështu ishte fillimi i miqësisë. Vazhdimësia e miqësisë, edhe gjatë periudhës presidenciale, ishte shumë e dobishme për veprimtarinë tonë në SHBA, dhe kjo na hapi shumë dyer. Ishte një miqësi në dobi të Kombit Shqiptar.

Gazetarja: Keni pasur pra, mundësi komunikimi?

Mbreti: Po. Megjithëse, Ai (Regani, këtë e theksonte shpesh), duke qenë se situata ishte e atillë, siç e dinë të gjithë, ne nuk mund të takoheshim zyrtarisht. Por, nuk ke nevojë për gjëra të tilla. Kur je brenda zyrave edhe takimet mund t'i bësh. Kështu u çelën shumë dyer që ishin të mbyllura më parë. Fati.

Gazetarja: Ndërkohë mbi ato që quhen komunikim, marrëdhënie, raporte me njerëz të njohur të politikës ndërkombëtare dhe me ata që janë njerëz të njohur të politikës shqiptare, a ka Leka I-rë marrëdhënie miqësore, a ka ftesa?

Mbreti: Vetëkuptohet. Ka pasur edhe kur isha në diasporë, edhe në shumë vende të botës... Por, sidomos kur u ktheva në Shqipëri, marrëdhëniet u zhvilluan. Vetkuptohet jemi takuar me shumë njerëz. Këtu kemi disa marrëdhënie të mira.

Gazetarja: Do të donit të thonit se janë aq të mira marrëdhëniet me klasën politike Shqiptare, me përfaqësuesit, me liderët, me njerëzit më në zë, sesa me ata në Kosovë e në Maqedoni, apo ka diçka më të afërt për ata që janë në Kosovë e në Maqedoni?

Mbreti: Ka një ndryshim këtu. Duke qenë se, në Kosovë e Maqedoni, në kohën e Jugosllavisë kishte më tepër mundësi për të dërguar rininë shqiptare për të punuar jashtë, ata ishin më tepër në dijeni të veprimtarisë time. Në Shqipëri, në kohën e diktaturës, njerëzit nuk e kishin atë mundësi për të dalë e për të komunikuar. Nga kjo nuk kanë pasur dijeni të madhe mbi veprimtarinë time. Kjo ka ndikuar e ka vazhduar të ndikojë edhe tani, deri në një pike. Por unë e kam thënë shpesh se, kur u ktheva në Shqipëri në vitin 1997, u prita në mënyrë të mrekullueshme. Këtë pritje që m'u bë në Shqipëri e pashë edhe në Kosovë. Më kanë pritur në një mënyrë të mrekullueshme.

Gazetarja: Vetëm para pak ditësh, Ju patët një konferencë për shtyp në Rezidencën tuaj, ku edhe ndodhemi aktualisht. Ju shpallët Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar. Menjëherë pati reagime nga politika, nga politika Shqiptare si dhe nga politika Kosovare dhe ajo e shqiptarëve të Maqedonisë. Pati reagime edhe nga qytetarët. Si i përcollët këto reagime, patët kureshtje t'i dinit?

Mbreti: Vetkuptohet, na duhet që të analizohen reagimet e të merren në vëmendje. Por, për Mua, reagimi më kryesor është ai i popullit.

Populli shqiptar ka treguar, me anë të shumë përshëndetjeve, letrave, telegrameve, një përkrahje shumë pozitive. Ata kanë shumë kuriozitet, kërkojnë të dinë më shumë, mbasi mesazhi që Ne i përcollëm Kombit Shqiptar mund të jepte vetëm disa linja kryesore. Kemi pasur reagime pozitive nga Kosova, nga shqiptarët që jetojnë në trojet e tyre në Maqedoni.

Gazetarja: Ndërkohë do të doja të ndaleshim gjatë kësaj interviste tek Lëvizja për Zhvillim Kombëtar. Çfarë është Lëvizja për Zhvillim Kombëtar, një lëvizje publike apo është një lëvizje me premisa politike?

Mbreti: Siç e kam cilësuar atë ditë kur dhashë konferencën e shtypit, nuk ishte nisja e vërtetë, pasi kjo ka qenë më 26 Janar të këtij viti. Kjo ishte hera e parë në të cilën kam pasur mundësinë me folë drejtpërsëdrejti, për Lëvizjen, me shtypin dhe median Shqiptare. Kjo është një nismë për ndërgjegjësimin kombëtar. Është një nismë për t'i ndërgjegjësuar shqiptarët për faktin se në të ardhshmen do të kemi rastin historik për ta zhvilluar këtë vend e për ta sjellur në nivelin ku duhet të jetë. Por, për t'ia arritur kësaj, duhet që të jemi në pushtet. Pra kjo është edhe një nismë për zgjedhjet që vijnë, me synimin për të marrë pushtetin.

Më kanë pyetur shpesh a do të abdikoj? Jo, nuk abdikoj, se nuk jam pjestar në konkurrim në këtë Lëvizje. E nuk do të marr pjesë edhe nesër si deputet apo ministër, por jam iniciues e do t'a përkrah këtë Lëvizje në mënyrën më të fuqishme që mundem. Si do të zyrtarizohet kjo Lëvizje? Mirë, mund të përdorim një fjalë tjetër, e cila mund të jetë e pranueshme. Mund të quhet një Koalicion, një bashkëpunim ndërmjet njerëzve që janë të një mendimi e veprimi. Ata do të zgjidhen sipas këshillit të njerëzve me specialistë të çdo fushe, derisa janë njerëz të ndershëm e kanë dashuri për Kombin dhe një vizion për të tashmen e të ardhmen.

Pikërisht këta do të përkrahen nga Lëvizja për Zhvillim Kombëtar.

Gazetarja: Megjithatë ka diçka për ta shpjeguar. Do të ishte mirë të ishim më të qartë, qoftë unë në pyetje, qoftë Ju në përgjigje. Kjo lëvizje do të krijojë një parti?

Mbreti: Jo, nuk është një parti. Sigurisht do të ketë në këtë Lëvizje edhe parti, grupime ose individë të cilët do të marrin pjesë.

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar nuk është një parti e re politike.

Gazetarja: Nuk do të jetë parti, nuk do të marrë pjesë në zgjedhje?

Mbreti: Po, do të marrim pjesë në zgjedhje, por si një Koalicion apo Grupim politik, me ata që do të dalin nga partitë e ndryshme, me personalitete të ndryshëm, me përfaqësues që shoqatat e ndryshme mund të paraqesin e që do të zgjidhen sipas aftësive të tyre.

Gazetarja: Por nuk druheni Ju se do të ngelet kjo Lëvizje vetëm në kuadrin e Lëvizjes së Legalitetit e të pak njerëzve?

Mbreti: Jo, jo! Kemi bërë shumë analiza edhe para se të shpallej Lëvizja për Zhvillim Kombëtar. Lëvizja e Legalitetit do të marrë pjesë patjetër, se ka qenë dhe është një lëvizje kombëtare, dhe ajo ka statutin e vet që i përshtatet Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar. Por kjo lëvizje është diçka më tepër se synimi për rikthimin e Mbretërisë. Ajo është një gjë që do t'i lihet kohës...

Ajo që është me rëndësi për ne sot, është ndërgjegja kombëtare, që të jemi të ndërgjegjshëm për të shpëtuar Shqipërinë. Edhe në vitin 97 kam dhënë një paralajmërim. Kam thënë se në rast se situata vazhdon siç po vazhdonte, ne do të bëheshim një shtet vasal, një shtet që do të varej krejtësisht nga fqinjët tanë dhe nga ndihmat ndërkombëtare. Kjo fatkeqësisht po ndodh. Sot jemi pohuajse një koloni e të huajve. Ku është dinjiteti i popullit shqiptar, zhvillimi ekonomik kombëtar, politika kombëtare dhe, natyrisht, ku është pavarësia jonë?

Ne kemi fatkeqësinë se, shumë njerëz në Shqipëri, duhet thënë pjesa më e madhe e popullsisë në Shqipëri - është shumë e varfër. Po pse qeveria nuk merr masa t'u japë punë, t'i ndihmojë këta njerëz që të mund të zhillojnë ekonominë për veten e tyre, për familjet e tyre dhe për të gjithë Shqipërinë? A mund të flitet për keqkuptim këtu?

Gazetarja; Ju flisni për humbje të pavarësisë së Shqipërisë, për gati kolonizim. Ku e shikoni? A ka momente të veçanta, a ka fakte të veçanta në emër të të cilave Ju flisni?

Mbreti: Po shihni situatën ekonomike. Nuk kam frikë të them se 60 % e më tepër të ekonomisë së Shqipërisë tashti varen nga monopolet e huaja, në bashkëpunim me mafian politike shqiptare. Leku shqiptar nuk vlen asgjë jashtë kufijve tanë, është një para që është mbajtur në mënyrë artificiale. Le të kujtohemi për zhvillimet e '97-ës, kur shpërthyen piramidat. Shqipëria po kthehet në një piramidë të rrezikshme për popullin shqiptar.

Gazetarja: Atëherë, nëpërmjet kësaj Lëvizjeje Ju synoni të lëshoni një alarm, një këmbanë?

Mbreti. Po!

Gazetarja: Pse mendoni se ka veshë që do t'Ju dëgjojnë? Dhe kur flas për veshë, nuk e kam fjalën tek populli, pasi duhet pushteti për të ndryshuar gjithçka. E kam fjalën tek politikanët. A mendoni se e morën seriozisht këtë këmbanë tuajën, nga ajo çka keni dëgjuar?

Mbreti: Po u them se, pas një analize të thellë, kemi parë që ka njerëz të preokupuar, të ndërgjegjësuar. Dhe këta janë njerëz që kanë ndërgjegje kombëtare. Ka njerëz që nuk marrin pjesë në parti politike, për arsye se zëri i tyre është një zë i vetmuar, por janë njerëz me rreth, të njohur nga populli shqiptar, janë njerëz që japin një kontribut të jashtëzakonshëm, por nuk duan të jenë pjesëmarrës në korrupsion e në trafiqe, në monopole e me probleme të tjera, që i dimë të gjithë. Nuk duan të merren me politikën e sotme, që ka sjellë të gjitha të këqiat që vuan sot populli e kombi shqiptar...

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar do t'ju japë mundësinë që këta njerëz të shfaqen jo si një zë i vetëm, por si një Lëvizje e gjerë, që do të tregojë që ka ndërgjegje kombëtare këtu, që ka ende njerëz me tradita e kulturë, e që kanë përgjegjësinë për ta shpëtuar Shqipërinë...

Gazetarja: Keni emra mbështetësish, njerëzish që janë afruar, njerëz që kanë konfirmuar mundësinë për t'iu bashkuar Lëvizjes, apo është herët?

Mbreti: Unë do t'ia lë kohës. Ata të shfaqen vetë, sipas fushave të tyre.

Gazetarja: Megjithatë, dhe njerëz prej atyre që mund të jenë duke u afruar, e kanë dyshimin dhe do të donin të dëgjonin një përgjigje të pyetjes: Kjo lëvizje nuk është marketing politik i dikujt që e do pushtetin, por është një ideal për ripërtëritje?

Mbreti: Do të provoj t'ju shpjegoj një gjë për karakterin tim. Unë jam idealist pragmatist, jam romantik pragmatist. Romantizmi mban idealizmin. Pragmatizmi m'i mban këmbët mbi tokë, atëherë, në këtë Lëvizje, unë kam para meje një detyrë. Kam lindur për këtë detyrë e do ta kryej këtë detyrë derisa të kem shpirt e jetë: do të vazhdoj të veproj për kombin tim. Pra, nuk i hyj thjesht një lëvizjeje, pa patur sigurinë, që është e nevojshme, se kemi shumë njerëz që do të përkrahen.

Gazetarja: Kjo Lëvizje, përveç njerëzve që do ta përkrahin, do të ketë edhe vota në kohën kur do të hyjë në zgjedhje?

Mbreti: Shpresoj se po, është në interes të popullit, është në interes të tyre. Me këtë rast do t'u bëj një thirrje të gjithë atyre që nuk kanë votuar deri më sot, për shkak të pakënaqësive ndaj qeverisjes e partive që janë në kuvend - të dalin e të votojnë kur të vijë koha e zgjedhjeve.

Gazetare: Megjithatë përsëri ka dyshues se, deri tani, Leka I-rë ka qenë jo shumë aktiv në jetën publike e politike; se ka patur mungesë financash për të hyrë në zgjedhje e për të qenë i fuqishëm në jetën politike të vendit! Çfarë do t'u thonit këtyre njerëzve?

Mbreti: Është e vërtetë se ka pasur mungesë financash, por ne nuk synojmë të blejmë vota dhe të blejmë njerëz. Fatkeqësisht, kjo ka ndodhur e po ndodh shumë herë, dhe kjo është një prej arsyeve të korrupsionit.

Ne synojmë të përfaqësohemi me njerëz që janë të ndershëm e që të punojnë për një ideal kombëtar. Ne shpresojmë se kjo do të ketë një përkrahje mjaft të madhe nga i gjithë populli Shqiptar, si tek intelektualët shqiptarë të të gjitha fushave, sepse Lëvizja për Zhvillim Kombëtar do të ketë të gjithë specialistët e saj.

Gazetarja: Në vitin 97 Ju keni qenë qytet më qytet gjatë fushatës Tuaj për referendumin. Do të doja të dija, në do të bënit të njëjtën gjë apo do të mjaftoheshit me mesazhe publike në ekrane?

Mbreti: Kur të vijë koha e kur të afrohet periudha e zgjedhjeve, do të bëj një fushatë për të përkrahur pikërisht ata që Lëvizja do t'i zgjedhë si kandidatë për deputetë. Do t'ju jap përkrahjen e plotë njerëzve që u besojmë. Ne kemi besim se do të jenë njerëz të pakorruptuar, por mund të ketë edhe ndonjë që mund të lëvizë. Kjo është pjesë e natyrës së njeriut, por ne do të bëjmë të pamundurën të sigurojmë njerëz të pakorruptuar.

Gazetarja: A do të jenë këta njerëz që do të kërkojnë një referendum tjetër për Monarkinë?

Mbreti: Ajo do të varet nga kërkesa e popullit. Në rast se gjykohet se Mbretëria është e nevojshme, mund të ketë një referendum! Në rast se jo, atëherë...

Gazetarja: Megjithatë ende mendoni se referendumi i vitit 97 është manipuluar, dhe se Monarkia ka fituar?

Mbreti: Nuk ka dyshim.

Gazetarja: Nuk keni dyshim? Kjo nuk do të thotë se marrëdhëniet tuaja me z.Sali Berisha, ish president i asaj kohe, janë të acaruara?

Mbreti: Në politikë nuk mund të kemi miq, as armiq. Politika është një çështje ku njeriu duhet të ketë një lloj mirëkuptimi për të ecur përpara. I vetmi "armik" në politikë është kundërshtari. Kur nuk është më kundërshtar, atëherë vazhdojnë marrëdhëniet normale. Ky është një parim edhe në politikën ndërkombëtare, dhe jo vetëm këtu.

Gazetarja: Politika është e njëjtë ngado. Por ju mund ta keni përsëri kundërshtar z.Berisha edhe kur një lëvizje si e Juaja merr votat e të djathtëve dhe mund të krijohet ideja e një marrëveshjeje me të majtët!

Mbreti: Lëvizja është e hapur për të gjithë shqiptarët e ndershëm. Unë nuk bëj marrëveshje me asnjeri, përveçse me popullin shqiptar.

Gazetarja: Pra nuk duhet të kemi dyshime për marrëveshje të mundshme me Kryeministrin e Shqipërisë e me kryetarin aktual të Partisë Socialiste?

Mbreti: Me askënd! Veç me popullin shqiptar!

Gazetarja: Mendoni se klasa politike shqiptare në reagimet herë nervoze e herë provokuese, sapo Ju dhatë mesazhin për këtë lëvizje, u ngacmua?

Mbreti: Bash ato reagime e këto reagime që vazhdojnë deri më sot, dhe do të vazhdojnë edhe më tutje, tregojnë se diçka i bezdis. Janë të shqetësuar, nuk dinë si ta marrin. Ata as mundësi nuk kanë pasur për ta lexuar plotësisht Mesazhin drejtuar Kombit Shqiptar, dhe jo pastaj që ta kenë kuptuar. Unë fjalët i kam thënë haptaz, tashti duhet që t'ua shpjegoj?

Dalëngadalë do të dalë edhe platforma e Lëvizjes, do të shpjegohet strategjia e saj. Por kjo do të shkojë me ritmin e saj, në mënyrë që mos të gjendemi të papërgatitur për asnjë rrethanë, as për reagimet apo veprimet që do të na vijnë, pasi shumë kanë filluar.

Gazetarja: Pati më shumë dashamirësi e seriozitet nga reagimet e politikanëve mbarëshqiptarë. P.sh lexova në gazetën "Fakt" reagime të z.Ali Ahmeti - kryetar i BDI. Reagim korrekt ishte edhe ai i z.Arbën Xhaferri - kryetar i BDSH, i cili ishte, përveçse korrekt, edhe shumë dashamirës. Por edhe nga shumë përfaqësues të tjerë të klasës politike mbarëshqiptare, ka mesazhe shumë inkurajuese.

Mbreti: Po, sepse edhe ata, si edhe politikanët e Kosovës, kanë një problem shumë të rëndë. Në rast se qeverisja shqiptare, që është shteti amë, nuk vepron në dobi të popullsisë shqiptare, që janë jashtë kufijve shtetërorë, atëhere veprimtaria e tyre dobësohet. Fatkeqësisht, qeveria shqiptare deri më sot nuk ka treguar vullnetin e plotë për t'i përkrahur me vendosmëri interesat e shqiptarëve që janë jashtë kufinjve. Unë dua dhe do të synoj që një ditë të arrijmë të kemi një shtet-komb, në mënyrë ligjore, diplomatike, politike. Kjo ka nevojë për një diplomaci dhe vendosmëri për t'ia arritur, e jo në kundërshtim me ligjet ndërkombëtare, përkundrazi..., po të merret parasysh se, një nga pikat kryesore të OKB, është vetvendosja e popujve. Në rast se populli shqiptar dëshiron të vetvendosë, shtrohet pyetja: a ka të drejtë apo jo?

Kemi shumë shembuj, por po u jap dy shembuj të mëdhenj: Gjermania që arriti të bashkohet. Tjetri është ai i Çekosllovakisë, që u nga në dy republika, njëra Sllovakia e tjetra Çekia. A ka pasur ndryshim kufinjsh?

Gazetarja: Po flasim për shtetin amë, por po ju ndërpres, pasi dritat sapo na lanë. Jemi në vitin 2004, Shqipëria synon BE, flet për shtet, por ende ka problem për një gjë kaq normale dhe njerëzore, siç janë dritat.

Mbreti: Është një gjë jo vetëm normale, por edhe e nevojshme, pasi nëqoftëse Shqipëria dëshiron të ketë industri, dëshiron të punësojë njerëzit e vet - energjia duhet të jetë e domosdoshme. Dritat qëllon të ikin në çdo vend të botës, apo të ndërpriten përkohësisht. Bie fjala, kur jetonim në Afrikë ndodhte ndërprerje e energjisë elektrike, por ishte nga rrufeja, e ato vinin menjëherë, pasi edhe në kohë shumë të rrezikshme shkonin t'i rregullonin. Ndodhte që, për punë madhore, njoftonin për ditën e orën kur do të ndërpritej energjia elektrike. Këtu, fatkeqësisht, ndodh gjithmonë e për arsye që ende nuk i kam kuptuar plotësisht, pasi ne kemi burime energjitike nga më të pasurat në Europë. Mungesa e dritave është e rrezikshme edhe për shëndetin, që nga spitalet e deri tek fëmijët dhe shtëpitë që ruajnë mes kësaj vape ushqimet e tyre.

Gazetarja: Shumë gjëra janë të rrezikshme për shëndetin në Shqipëri, jo vetëm dritat, por edhe mungesat e tjera, pasi shumë shqiptarë, një pjesë e madhe e shqiptarëve, janë të pakënaqur nga qeverisja aktuale, sikur kanë qenë edhe nga qeveritë e kaluara. Pse ata duhet t'ju besojnë Juve për mënyrën e të bërit shtet, që ata s'e kanë pasur më parë?

Mbreti: Unë s'e kam zakon të premtoj gjëra që s'mund t'i plotësoj. Unë ju thashë në 97-ën, se në rast se monarkia e fiton referendumin, do të ketë një rritje graduale e të ngadaltë, por të sigurt të nivelit të jetesës - nga viti në vit. Do të ketë rend e ligj, pasi këto janë gjërat kryesore që të gjithë qytetarët i kërkojnë, sepse kanë nevojë për to. Një vend pa rend e ligj, më vjen keq, por nuk ka asnjë shqiptar që mund ta vlerësojë, jo më të huajt. Ne kemi nevojë për punësim në Shqipëri, pasi shumë nga rinia jonë po dalin nga Shqipëria. Pse kemi arritur në këtë situatë kaq të vështirë? Po ju jap dy shembuj: një nga fshati e një nga qyteti. Merreni parasysh fshatarin. Ai sot po të ketë një ndihmë, cilado qoftë, që e kemi të studiuar nga ekspertët, do të zhvillojë prodhimet e veta, por fshatari sot e gjen më të lehtë të blejë perimet e importuara se t'i rrisë vetë. Të vazhdojmë me qytetarin, një tregtar i vogël p.sh. arrin të hapë një kafe apo një biznes të vogël familjar. Pse të mos i jepet pak kohë atij, pasi ai ka investuar, ka marrë borxh për t'a hapur këtë punë. Ai do të punojë, por jepi pak kohë që ai të arrijë të marrë veten, para se të filloni ta mbysni me tatime. Tatimet do të vendosen edhe për të, por një periudhë kohore le t'i jepet mundësia që të marrë veten e ta fuqizojë biznesin. Një njeri që dëshiron të punojë dhe të japë një kontribut njerëzor e social, pse duhet ta dënosh që në fillim?

Gazetarja: Ka një problem me shumë debat dhe duhet të kishte më shumë debat, siç është çështja e pronave, e pa zgjidhur ndër vite. Kaloi në parlament mes shumë debatesh e largimit të opozitës, megjithatë cili është mendimi juaj mbi këtë ligj? Mendoni se do të ketë zbatim?

Mbreti: Nuk e di se si mund të hyjë në zbatim në këtë formë! Unë besoj se duhet njohur prona e pronarit legjitim dhe duhen të kompensohen pronarët që e kanë pasur në përdorim këtë pronë. Ka mënyra të ndryshme, me mirëkuptim të të dy palëve, me ndërhyrjen e shtetit, në mënyrë ligjore dhe duke i përkrahur, dhe jo duke i penguar. Fatkeqësisht kjo nuk ka ndodhur ende, dhe nuk e di si po e sheh BE këtë ligj. Unë për vete e quaj një marri.

Gazetarja: Është një pyetje personale, por mund t'ju kërkoj përgjigje pasi ka të bëjë me pronat tuaja. E përmenda gjatë intervistës që ndodhemi në këtë Rezidencë që nuk është e juaja, ndërsa keni prona që ju përkasin. A do të merreni me to? A do t'i kërkoni? A do të kërkoni mbështetje për t'i marrë?

Mbreti: Unë thashë, kur erdha në Shqipëri, që nuk do të merrem me pronat e mia, derisa të kalojë ligji për të gjithë. Tashmë ligji kaloi. Tashti do të filloj, është normale, pasi edhe unë jam shqiptar, kam lindur këtu, kam pasuri të trashëguar e dua ta përdor jo veç për të mirën time, por edhe për të mirën e kombit shqiptar, pasi ka shumë nevojë.

Gazetarja: Nuk druheni se klasa aktuale politike apo ajo që do ta zëvendësojë, nuk do të qe e interesuar jo vetëm t'ju kthejë pronat e Mbretit, por edhe autoritetin.

Asaj do t'i interesonte vetëm një nostalgji për mbretërinë.

Mbreti: Vetkuptohet që kanë frikën e kolltukut. Sot pushteti, edhe kuvendi, deri në një pikë, është aq i ngatërruar në luftën për kolltuk saqë nuk merren me nevojat e vërteta të popullit. Unë e shoh si një arsyetim më tepër këtë për Lëvizje për Zhvillim Kombëtar.

Gazetarja: Duke iu rikthyer edhe një herë Lëvizjes, mendoni se kjo do të bashkojë më tepër nostalgjikë të mbretërisë të kohës së babait tuaj, kur ai drejtonte këtë vend, sesa njerëz të pakënaqur e me besim tek djali i Mbretit Zog?

Mbreti: Unë shpresoj se kjo Lëvizje do të ndikojë tek njerëzit që mendojnë, tek njerëzit që kanë jo vetëm një kundërshtim me qeverinë e sotme, por edhe tek njerëzit që duan të kontribuojnë diçka për vendin e tyre, sado e vogël apo e madhe. Prandaj unë kërkoj që, të gjithë shqiptarët, kushdo qofshin, ta mbështesin, t'i vihen pas kësaj Lëvizjeje, për të ngritur përsëri ndërgjegjësimin shqiptar, kulturën shqiptare.

Ne kemi një nam shumë të keq jashtë, por kjo ka ndodhur veç këto vitet e fundit.

Po pse? Sepse jemi kufizuar. Po pse jemi kufizuar? Ka shumë arsye, siç thashë më parë. Paraja jonë nuk ka asnjë vlerë jashtë, por edhe jashtë kanë probleme papunësie. A do të ketë gjithmonë emigrantë shqiptarë që të marrin punën e tyre? Pasi nuk kanë asnjë mundësi këtu.

Gazetarja: Padyshim ju hyni në këtë betejë politike me shpresën se do t'ia dilni mbanë, por keni një rast të së shkuarës, vitin 1997, kur jeni sërish i bindur se Monarkia ka fituar në referendumin i cili u shpall "i pafituar". Pra si do të tentoni të rihyni në skenën politike Shqiptare dhe a do të ketë të njëjtën shfaqje agresiviteti nga Ju, si dikur?

Mbreti: Shikoni! Nëqoftëse unë doja të bëja një akt agresiv në vitin 1997, ishte shumë e kollajshme. Unë jam mjaft ushtarak për të ditur si ta bëj një grusht shteti, po të ishte në qëllimin tim për ta bërë një gjë të tillë. Duke qenë se jam garanti i Statutit Themeltar, nuk mund të bëj një gjë të paligjshme. Nuk dua të derdh gjak shqiptar.

Në vitin 1997 unë e kuptova menjëherë, sapo hyra në Shqipëri, se lufta ishte humbur, sepse atëhere postet kyçe ishin paracaktuar. Atëherë çfarë ishte më me rëndësi të madhe për mua? Po ju tregoj çfarë ishte rëndësia më e madhe: të njihja popullin shqiptar e të më njihnin mua, prandaj shkova kudo, në të katër anët e Shqipërisë, ku kisha pyetje e përgjigje dhe një fjalim të shkurtër, siç e kam zakon. Pikërisht në një moment, kujtoni diçka, Qeveria, kur erdha unë, nuk kishte mundësi të dilte jashtë qendrës së Tiranës, nuk kishte mundësi të dilte në lagje dhe në periferi. Asnjë politikan nuk dilte nga qendra, por unë, me mundësitë e mia kam mundur të bisedoja e të isha i mirëpritur nga populli shqiptar, në të katër anët e vendit. Besoj se kjo nuk është veç nostalgji! A nuk është një arsyetim i plotë?

Gazetarja: E përmendëm shumë vitin '97 dhe pozitën tuaj në atë kohë. Ka ndryshuar Shqipëria nga viti 97 për Lekën I-rë, qoftë në mendësi, qoftë në mentalitet, qoftë në klasën politike qeverisëse?

Mbreti: Po. Ka ndryshuar! Dhe ky ndryshim është marrë parasysh, por, fatkeqësisht, vobektësia është më e madhe se në 97-ën. Fshatari e qytetari janë në pikën e fundit të vobektësisë. Po të mos ishin paratë që dërgon rinia jonë, që duhej që të ishte këtu për ta lulëzuar këtë vend, por po punojnë jashtë, në Angli, Itali, Greqi e vende të tjera, për të dërguar pak para këtu që të mbajnë familjet e tyre - Shqipëria do të ishte në një pozitë shumë të keqe. Ato pak eksporte që arrijmë të bëjmë, gjithsej arrijnë në 50 milion $ në vit. Çfarë është buxheti i shtetit 2 miliard $? Nga vijnë ato para? Nga borxhet që marrim!? Atëherë? Jemi duke u futur ditë pas dite në borxh! Si do t'i paguajmë këto borxhe?

Gazetarja: Po klasa politike Shqiptare në sytë e Lekës I-rë a ka ndryshuar, përveç që është ricikluar që nga '97-ta?

Mbreti: Fatkeqësisht, deri në një pikë, klasa politike Shqiptare është bërë shumë më e zgjuar në mënyrën si të pasurohet.

Gazetarja: A mendoni fundin? A do të ketë mësim për ata që përpiqen të zgjuarësohen, duke u pasuruar në mënyrë të padrejtë?

Mbreti: Ajo është në dorën e tyre. Unë nuk jam Zoti.

Gazetarja: Kush jeni Ju atëherë, për ta mbyllur këtë intervistë?

Mbreti: Unë jam ai që shihni përpara, një njeri që ia ka kushtuar jetën Kombit Shqiptar, e do të vazhdojë të veprojë brenda mundësive të tij, edhe me miqësitë që kam në të katër anët e botës. Do të vazhdoj me vendosmëri. E di shumë mirë se ç'më pret. Është detyra që më pret.

Gazetarja: Unë ju uroj në fund të kësaj interviste - fat në detyrën tuaj dhe shëndet.

Mbreti: Ju falenderoj shumë. Veçanërisht do të dëshiroja që, me anën tuaj, të falenderoj të gjithë shqiptarët për mirëkuptim kombëtar, që ta çojmë të gjithë bashkë përpara Shqipërinë. Shpresoj se këto pak shpjegime që kam mundur të jap, do të shpjegojnë kuptimin dhe qëllimin e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar. Në të ardhmen do të shpallen më tepër e më tepër, e do të arrini ta kuptoni sipas njerëzve specialistë të çdo fushe, sepse unë nuk i di të gjitha, sepse nuk i kam këto synime. Unë e di si është problemi dhe si duhet zgjidhur. Por kemi njerëz që duhet ta planifikojnë, dhe ne do t'i gjejmë këta njerëz, brenda Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar.

Gazetarja: Faleminderit.

Mbreti : Faleminderit dhe shumë urime.