Altin Kreka

Nëse të majtët do t'i bënin më mirë llogaritë më 3 korrik, duket se do të mund të bënin edhe qeverinë. Këtë thonë të paktën shifrat e listës mazhoritare të bëra sot publike nga KQZ. Nëse mblidhen të gjitha votat që kandidatët e majtë dhe ata të ish-koalicionit Aleanca për Shtetin, rezulton se ata kanë marrë më 3 korrik 93.662 vota më shumë se kandidatët e djathtë. Por ata humbën për shkak të përçarjes. Në votimin në mazhoritar votat e së djathtës u ndanë vetëm mes tre partive, PD, LZHK dhe PBK. Kjo e fundit në mazhoritar ka marrë një numër të papërfillshëm votash, rreth 1 mijë ndërsa gjithë votat e Republikanëve, partisë së Pollos, Lesit, Karamelos dhe Starovës e Alimadhit janë grumbulluar rreth kandidatëve të PD, duke marrë plot 582.280 vota dhe duke fituar në një numër të madh zonash. Ndërsa socialistët, të vetëm kanë marrë 525.117 vota ose 57.163 vota më pak se kandidatët e PD. Kjo solli humbjen e tyre dhe duket se nuk erdhi vetëm nga ndarja e LSI, por edhe nga strategjia e gabuar me aleatët e koalicionit të saj. Të dhënat e publikuara dje nga ana e KQZ, megjithatë nuk përmbajnë numrin e votave dy zona elektorale, zona 2 në Shkodër dhe zona 64 ku do të ribëhen zgjedhjet në mazhoritar për shkak të kundërshtimeve që kanë vetë kandidatët. Ndërsa në propocional do të njihet votimi i realizuar më 3 korrik. vendimi i KQZ është marrë për të eleminuar ndonjë skemë që të synonte dëformimin e mëtejshëm të rezultatit në proporcional.

PS-aleatët
Të gjithë ish-aleatët e PS në mazhoritar (PSD, PDSSH, PAA, PBDNJ, PAD) morën 60466 vota. Nëse ata nuk do të vendosinin kandidatë në mazhoritar por do të realizonin të njëjtën skemë se të djathtët atëherë do të kishim një rezultat pothuajse të ngjashëm. 582.280 vota në mazhoritar kandidatët e PD dhe 585.583 vota, por kjo nuk ndodhi. PS me pretekstin e ruajtjes së standarteve në zgjedhje. PD nuk u kujdes aq shumë në lidhje me këtë fakt dhe mundi që të mbledhë çdo votë në mazhoritar duke fituar në shumicën e zonave përballë kandidatëve socialistë.

PD-aleatët
Në të gjitha zonat elektorale PD dhe aleatët e saj që nënshkruan marrëveshje vendosën një kandidat. Të gjitha partitë mbështetën kandidatët e PD duke mos lejuar ndarjen e votës. E vetmja forcë politike e djathtë që nuk u fut në këtë skemë ishte LZHK e cila megjithatë duket se funksionoi sipas skemës së Dushkut, sepse kjo parti ka më pak vota në mazhoritar (21.003) se sa në propocional (46.478).

Diferenca
Të gjitha partitë ish-aleate të PS kanë shumë më pak vota në mazhoritar se sa në propocional. Faktikisht votat e dhëna për kandidatët e tyre në mazhoritar mund të cilësohen të djegura sepse nuk mundën të nxjerrin asnjë deputet fitues, përkundrazi ndihmuan që të humbasin kandidatët e PS të paktën në 10 zona në të gjithë vendin. E njëjta gjë ka ndodhur edhe në kampin e djathtë, vetëm në ndarjen e votave në propocional. PDR, PDK dhe PR rezultojnë të kenë zero vota në mazhoritar sepse këto parti nuk regjistruan asnjë kandidat në votimin e drejtpërdrejtë. Ndërsa në propocional ato kanë mundur të thithin pothuajse mbi 35 përqind të votave të elektoratit të PD. Pavarësisht të gjitha llogaritjeve që mund të bëhen, demokratët fituan shumicën e zonave elektorale duke mundur socialistët dhe duke siguruar mazhorancën, vetëm me votat e aleatëve që ndanë mandatet plotësuese në proporcional.

Votat e humbura

Që e majta kishte fituar me vota dhe kishte humbur me vende në Parlament, kjo dihej qëkurse KQZ shpalli rezultatet e proporcionalit këtu e dy javë më parë. Ajo çka del e re në shifrat e saposhpallura të mazhoritarit, është në fakt ajo rrëmujë ekzemplare në gjirin e aleatëve të së majtës, përjashtuar LSI, që çoi në humbjen e një rreth dhjetë zonave. Nga shifrat e mësipërme del në pah në mënyrë paradoksale se Fatos Nanos do t'i kishte mjaftuar të merrej vesh me Gjinushin, Cekën, Milon e Xhuvelin, duke përjashtuar Ilir Metën, për të arritur në dyert e krijimit të ekzekutivit. Pra, del qartë idea se edhe pa votat e LSI dhe me një mal mëkatesh, përcajresh e konsumi tetëvjecar mbi krye, PS dhe partitë rreth saj (para 3 korrikut, se tashmë disa prej tyre janë afruar me PD), mund ta kishin kaluar fare mirë pragun e krijimit të maxhorancës politike. Një pushtet i dhuruar? Ndoshta, por ndoshta edhe jo. Sepse një pushtet i humbur në këtë mënyrë nuk mund të konsiderohet i dhuruar, pasi nuk mund të dhurojë një forcë apo një krah politik kaq i çorganizuar sa e majta shqiptare. Shifrat zyrtare të mazhoritarit formalizojnë kaosin total ku noton sot kjo pjesë e spektrit në krizë për ide, motivacione dhe figura të afta për t'i çuar përpara dy të parat.

Shifrat e votave në mazhoritar dhe propocional tregojnë qartë se skema e përdorur nga Berisha në këto zgjedhje funksionoi në maksimum, duke bërë të mundur që e djathtë të mposhtë të majtët me skemën e shpikur katër vjet më parë prej tyre. Kjo ndodhi edhe pse PS e partitë e tjera të spektrit janë mazhorancë në elektorat përsa i përket votive të mbledhura. Ka qenë kronika e një humbjeje të paralajmëruar, disfata e 3 korrikut për PS. Gjatë një fushate të personalizuar në maksimum nga kryetari I PS Nano dhe të karakterizuar nga një lumë sherresh të akumuluara ndër vite, të majtët kanë ndjekur fushata personale ose gjysëm personale, duke sjellë në mënyrë të pashmangshme harzhimin e energjive politike, logjisitike e financiare, ndërkohë që kampi përballë tyre kompaktësohej në mënyrë graduale. Analiza e votës, tashmë në të dy aspektet e saj, atë mazhoritar dhe atë proporcional, zbulon në fakt dy gjendje që i korrespondojnë dy grupimeve. Gjendja e parë, ajo e rritjes, që vihet re djathtas, aty ku punohet dhe investohet për fitoren dhe gjendja e dytë, ajo e pasivitetit dhe lëshimit. PD dhe aleatët e saj u lodhën jo pak për të gjetur formulën aritmetike që do të sillte maksimumin e suksesit me votat që kishin në dispozicion. Në fakt, ajo që duket qartë është se e djathta ka cuar shumë pak vota dëm, ndërsa e kundërta ka ndodhur majtas. Parti politike që nuk merren vesh, LSI që ecën në rrugën e saj dhe që askush nuk përpiqet ta joshë për ta pasur aleate, kryetarë partish që nuk dinë të lexojnë atë që ndodh në terren ku kandidatët përplasen dhe i marrin vota njëri-tjetrit - kjo është panorama e trishtë e një vote që nuk parathoshte asgjë të mirë. Ashtu sic ndodhi në fakt të dielën e 3 korrikut, kur Partia Socialiste dhe satelitët e saj politikë dolën për herë të parë ne tetë vjet në opozitë.

Aleancat e djathta
PD para zgjedhjeve realizoi marrëveshje me të gjitha forcat e djathta duke u lënë zona të lira. Në shumicën e rasteve zonat e lira për aleatët ishin thjeshtë kandidatë të PD dhe Berisha u premtonte vota në proporcional partive aleate. Në KQZ ndërkohë u rregjistruar edhe një koalicion i partive të djathta por pa PD. Qëllimi i këtij koalicioni të partive që synonin vetëm votat e proporcionalit ishte thjeshtë moshumbja e asnjë vote. Kjo solli që edhe një parti e cila nuk mundi të kalojë pragun electoral të nxjerrë një deputet. Arjan Starova i BLD do ta shikojë veten deputet vetëm nga manovra e krijimit të këtij koalicioni. Asnjë nga presjet dhjetore të partive që kaluan prahun nuk humbi, ato i kaluan partisë së Starovës.

Përçarja e së majtës
PS nuk realizoi asnjë marrëveshje me aleatët dhe të gjithë të majtët, (PSD, PDS, PAD, PAA dhe PBDNJ) vendosën kandidatë. Efekti i parë negativ që solli kjo indiferencë e socialistëve ishte humbja e 10 zonave për shkak të votave që kandidatët e partive aleate morrën në mazhoritar. Megjithatë skema e proporcionalit funksionoi sepse të gjitha këto parti mundën të hyjnë në Kuvend dhe morrën më shumë deputetë se sa partitë e djathta.

Efekti i LSI
Më shumë se moskordinimi me aleatët, të majtët i dëmtoi ndarja e LSI nga PS. Partia e Ilir Metës kishte synime të mëdha por jo të gjitha i arriti. LSI mundi të marrë 6 deputetë dhe mbi 10 përqind të votave ose plot 113 mijë vota në proporcional. Por në shumë zona përplasja e kandidatëve të majtë me njëri-tjetrin solli fitoren e të dajthtëve. Rastet më tipike ishin ato në zonat e Tiranës ku votat e LSI dhe të PS ishin shumicë por fitoren e mori PD. Kjo ndodhi në zonën e Majlinda Ketës, ku fitoi Gëzim Karapici, në zonën 31 Mimi Kodheli dhe Bamir Topi, në zonën 38 Anastas Angjeli dhe Ylli Pango. Janë shumë zona ku LSI rrëzoi kandidatët socialistë edhe pse nuk kishte asnjë shanc që të fitonte vetë. I vetmi nga LSI që fitoi ishte Ilir Meta në zonën 79 në Skrapar.

PS e PD shpërndanë votat aleatëve

Proporcionali, "Dushku" ndau 40 mandatet plotësuese
Dy partitë e mëdha i kanë dhënë aleatëve të tyre në proporcional përkatësisht 460 mijë vota në rastin e PD dhe 400 mijë vota në atë të PS. Ndërsa ato kanë marrë (PS) 525 mijë vota dhe (PD) 582 mijë vota në mazhoritar, në propocional këto dy parti regjistrojnë 104 mijë dhe 121 mijë vota. Skema e "Dushkut", edhe pse u propogandua në mënyra të ndryshme duket se funksionoi njësoj për të dyja grupimet politike. Jashtë kësaj skeme ka mbetur vetëm LSI, e cila ka po aq vota në proporcional sa edhe në mazhoritar. Aleatët e tyre kanë ndarë 40 vendet e propocionalit duke patur një rezultat shumë të ndryshëm se sa në zgjedhjet e kaluara. Kështu PR e cila asnjëherë deri sot nuk ka arritur të marrë më shumë se 4 përqind, kësaj rradhe ka mundur të kalojë mbi 20 përqind të votave në proporcional. Edhe disa parti të tjera kanë mundur të marrin një numër të madh votash duke dëmtuar direkt LSI dhe LZHK.