al.kre.

Prej 5 ditësh ambasadorët e Shqipërisë, pas orarit zyrtar të punës, duhet të lëvizin në këmbë ose me taksi, edhe në rastet kur duan të takohen miqësisht me një zyrtar të shtetit. Nëse përtojnë t'u japin këmbëve në mes të Berlinit, Athinës, Brukselit, Parisit ose çdo qyteti tjetër, duhet të marrin leje me shkrim nga Ministria e Punëve të Jashtme, sepse ndryshe shoferi s'të lëviz nga vendi. E gjithë kjo për shumë ambasadorë e diplomatë është një absurditet i pakuptueshëm, që ka ardhur si pasojë e mosnjohjes së diplomacisë nga disa në Ministrinë e Punëve të Jashtme. Shkak i thashethemeve, pakënaqësive apo edhe protestave të ambasadorëve është bërë urdhri me numër 34 i ministrit të Punëve të Jashtme, me titull: "Për përdorimin e automjeteve dhe të karburantit në përfaqësitë diplomatike e konsullore të Republikës së Shqipërisë". Gazeta ka kontaktuar dje me disa nga ambasadorët shqiptarë në disa vende perëndimore dhe ajo që ata thonë miqësisht, është: "Absurde! Të shkosh në një takim miqësor me një zyrtar të qeverive që ne kemi këtu, me një gazetar (pas orarit zyrtar), duhet të kërkosh leje nga ministri, të marrësh një shkresë, sepse vetëm ashtu shoferi i ambasadës vjen, ndryshe duhet të shkojmë në këmbë ose me taksi. Urdhri i ministrit na ndalon që të marrim edhe vetë makinat". Asnjë nga ambasadorët megjithatë nuk dëshiron që të flasë me emër, për shkak se nuk preferon të përplaset me Ministrinë e Jashtme publikisht, por në rrugë të tjera ata ua kanë bërë të qartë këtë shqetësim drejtuesve të Ministrisë së Punëve të Jashtme. "Duhet t'i marrim leje shoferit", thonë ambasadorët, dhe një pjesë e mirë e tyre e dinë se çfarë shoferësh kanë të punësuar në ambasadën e tyre. Shumica e marrin atë vend pune si shpërblim për ndonjë nder që i kanë bërë ndonjë të madhi në Tiranë. Rastet e konflikteve nëpër ambasada mes kryediplomatit dhe shoferëve janë aq të shpeshta, saqë pak muaj më parë u fol se edhe ambasadori shqiptar në Romë dha dorëheqjen pas një sjelljeje "prej kapedanësh" të njërit prej shoferëve të ambasadës. U fol edhe se shoferi në fjalë vepronte si të ishte ai ambasadori, sepse i kishte krahët të ngrohta nga njëri prej krerëve të shtetit shqiptar. Po sa shoferë të tillë ka nëpër ambasada, të dërguar atje se dikur kanë bërë badigardin e ndonjë politikani, janë kushërinj, krushqi apo fis me dikë tjetër. Dikur thuhej se një vend shofer në ambasadë kushtonte 20 mijë dollarë. Qëllimi i urdhrit duket se është ulja e shpenzimeve që kanë ambasadat me automjetet, benzinën apo remontet e makinave. Një pjesë e mirë e urdhrit jep edhe procedurat se si veprohet me konsumin e benzinës dhe shprehet se shoferi mban përgjegjësi financiare dhe disiplinore. Ka shumë mundësi që ndonjë ditë tani të na thonë shoferët: "Shef, merr taksi, se unë nuk e lëviz makinën, se e paguaj vetë benzinën". Një pikë e veçantë e urdhrit thotë: "Lëvizja me automjet firmoset nga shoferi dhe personi udhëtues". Për vendet që kanë pak aktivitet diplomatik, urdhri nuk do të shkaktojë ndonjë vështirësi, por në vendet ku ambasadorëve nuk u zënë këmbët dhe për shkak të takimeve, pranisë së madhe të diasporës apo emigrantëve, urdhri do shkaktojë shumë probleme. Përveç rasteve të agjendës, ka edhe raste të paplanifikuara, e kur ndodh diçka dhe ambasadori ose diplomati duhet të udhëtojë për në vendngjarje, si mund të merret në kohë leja nga Ministria e Punëve të Jashtme. Trajtimi i diplomatëve shqiptarë nëpër botë është në nivelet më të ulëta, përfshi edhe familjarët e tyre. Një urdhër që ul në tokë dinjitetin e diplomatëve shqiptarë dhe u jep kompetencë shoferëve, "diplomaci shoferësh", e quajnë disa ambasadorë.

E Enjte, 10 Shkurt 2005 http://www.korrieri.com/