Deputetët e pakënaqur të Partisë Demokratike do të kandidojnë nën siglën e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar. Drejtuesit e LZHK-së kanë pranuar dje se janë në bisedime me disa deputetë të papërfshirë në listën e re të kandidatëve të PD-së dhe shumë shpejt do të deklarohen publikisht emrat e tyre.

Ndërsa vetë deputetët e Partisë Demokratike, të cilët tashmë e dinë se nuk do të jenë në listën e 100 kandidatëve të opozitës shprehen me gjysmë zëri se nëse forca politike, ku ata aderojnë aktualisht nuk do t’i kandidojë më, atëherë mundësia që ata të largohen për të kandiduar nën siglën e LZHK-së është mjaft e madhe.

Largohen 18
Partia Demokratik nuk do të kandidojë më për deputetë një pjesë të mirë të emrave që aktualisht i ka në Parlament. Gati 18 deputetë, që janë në Kuvend nën siglën e PD-së nuk do të rikandidojnë më në zonat e tyre megjithëse pjesa më e madhe kanë fituar drejtpërsëdrejti. Disa nga këta deputetë, të cilët tashmë e kanë mësuar se nuk do të rikandidohen më, kanë hyrë në bisedime me drejtues të LZHK-së për të kandiduar nën siglën e tyre. Drejtuesi i LZHK-së, Dashamir Shehi e ka pranuar se janë në bisedime me disa deputetë të PD-së, të cilët duan të largohen nga formacioni i tyre politik për të kandiduar nën siglën e LZHK-së. “LZHK-ja i ka dyert e hapura për çdo njeri, i cili do të bashkohet me ne për të kontribuar në ndryshimin e madh të Shqipërisë. Ne jemi gjithmonë të hapur për njerëz të ndershëm dhe që e mbështesin programin politik të kësaj lëvizjeje. Ne nuk bëjmë dallime nëse është demokrat, republikan apo ballist, të gjithë që duan të punojnë me ne, ne i mirëpresim”, kështu është shprehur dje Dashamir Shehi i pyetur nga gazeta. Gjithashtu ai ka pranuar se deputeti i PD-së në Durrës në zgjedhjet e 2001-shit Pëllumb Berisha, në zgjedhjet e 3 korrikut 2005 nuk do të kandidojnë më nën siglën e PD-së, por nën siglën e LZHK-së. Dashamir Shehi pranoi gjithashtu se po diskutohet edhe me deputetë të tjerë të PD-së, të cilët janë të pakënaqur nga PD-ja dhe tha se: “Tani për tani nuk duam t’i bëjmë publikë emrat e tyre, por shumë shpejt do t’i njihni edhe ju se kush janë”.

Të papërcaktuara
Partia Demokratike i ka ende të papërcaktuara edhe 20 kandidatura për deputetë. Shkodra është e papërcaktuar, ashtu sikurse Laçi, Lezha, Kruja e Fushë-Kruja, dy zona në Tiranë, Kamza dhe Vora, Përrenjasi, dy zona në Fier, një zonë në Tepelenë dhe Ersekë Këto qytete ende nuk janë njohur me kandidaturat e PD-së për deputetë. Mësohet se ka mjaft ndërhyrje për këto zona te kreu demokrat, i cili megjithëse i ka piketuar emrat që do të kandidojnë sërish nuk po gjen konsensusin e duhur për t’i shpallur këto kandidaturat në zonat përkatëse.
Koha është mjaft e shkurtër dhe procesi i përzgjedhjes së emrave duhet të marrë fund, pasi fushata zyrtare së shpejti do të fillojë dhe kandidatët nuk janë njohur ende me zonat, në të cilat një pjesë e mirë kanë gati një muaj që kanë filluar propagandën e tyre. Berisha u shpreh një ditë më parë se “vërtet jemi pak vonë për shpalljen e kandidaturave për deputetë, pasi një pjesë e mirë tashmë e kanë filluar fushatën, por janë aleatët ata të cilët po e vonojnë punën”. ”Megjithëse të vegjël problemet po na i nxjerrin të mëdha” është shprehur Berisha gjatë një prononcimi për shtyp.

Aleancat
PD: S’bëjmë aleancë me LZHK

Në zgjedhjet e 3 korrikut 2005 Partia Demokratike do të bëjë aleanca me shtatë parti politike, por jo me LZHK-në. Deri më tani janë zyrtarizuar tri të tilla me PR-në, PDR-në, e PDK-në. Pritet që marrëveshje bashkëpunimi në këto zgjedhje Berisha të nënshkruajë edhe me katër parti të tjera. Ato janë PBL e Starovës, Partia e Blertë e Kokëdhimës, PBKD e Selfos. Bashkëpunim do të ketë edhe me PBDNJ-në.

Më 20 maj PD shpall deputetët

Më 20 maj Partia Demokratike pritet të mblidhet në një takim të madh festiv për të shpallur publikisht të 100 kandidaturat e saj për deputetë. Pas përzgjedhjes së emrave me të cilët PD-ja do të konkurrojë në zgjedhjet e 3 korrikut 2005, prezantimi publik i tyre do të bëhet ose në sheshin Skënderbej ose në Pallatin e Kongreseve.

LZHK shpall kandidaturat më 14 maj

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar do t’i prezantojë të 100 kandidaturat e saj për deputetë më 14 maj. Drejtuesit e LZHK-së shprehen se listës së tyre nuk i mungojnë edhe shumë emra, prandaj do të jetë fundi i javës që do të mbyllë gjithçka. Më pas secili kandidat do të vazhdojë punën në zonën e tij dhe për t’u përgatitur për zgjedhjet e 3 korrikut.

Berisha pret kandidatët e Durrësit, Vlorës e Elbasanit
Problemet e para në tryezën e kryetarit

Kryetari i PD-së Sali Berisha ka pritur dje në zyrën e tij kandidatët për deputetë të Vlorës, Durrësit dhe të Elbasanit së bashku me kryetarët e degëve të PD-së të këtyre qyteteve. Takimi ka qenë më shumë teknik, me qëllim që kryetari Berisha të njihej me mbarëvajtjen e punëve të secilës zonë, çfarë problemesh kanë, si do t’i ndihmojë dega e PD-së në çdo qytet etj, pasi përzgjedhja e kandidaturave atje ka mbaruar. Në Durrës, PD-ja ka zgjedhur si kandidat të saj, Sami Gjergjin, Sokol Olldashin, Flori Bajramin, Ferdinant Xhaferrin, Gazmir Oketën, dhe Genc Jukën. Ndërsa në Elbasan janë Aurel Bylykbashi, Omer Stringa, Mehmet Ibaj, Nuri Hasa, Muharrem Kajolli, Hyqmet Lleshi, Bexhet Uruçi. Si kandidat për deputet në Vlorë janë paraqitur Bujar Leskaj, Moisi Meminaj, Ardian Kullozi, Xhevahir Rexhepi e Arjan Dhimertika. Këta kanë njohur kryetarin e PD-së me problemet që kanë zonat e tyre me listat e zgjedhësve, ku sipas tyre, janë vënë re mjaft mangësi. Gjithashtu mësohet se çështja e financimeve të tyre ka qenë një tjetër temë e diskutimit mes kandidatëve për deputetë dhe kryetarit të PD-së.

Meta: LSI do të fitojë kundër PS dhe PD

"Vota për LSI-në është jo vetëm mënyra më e mirë për ta larguar këtë qeveri, e cila tallet dhe i përbuz shqiptarët e popullin e vet, por është mënyra më e mirë për të penguar rikthimin në pushtet të Sali Berishës dhe PD-së". Kështu është shprehur dje kryetari i LSI-së, Ilir Meta gjatë prezantimit të Viron Bezhanit si kandidat për deputet i kësaj partie në zonën 37 në Tiranë. Kreu i LSI-së i ka akuzuar pushtetarët aktualë si përgjegjës për shifrat alarmante të papunësisë në Shqipëri. 'Mos harroni se janë këta pushtetarë të papërgjegjshëm, të cilët mbajnë përgjegjësi për papunësinë e jashtëzakonshme me të cilën ndesheni ju, dhe shqiptarët sot. 140 mijë vende pune më pak se katër vite më parë ka sot në Shqipëri. Ndërkohë që këta pa u skuqur fare nga turpi për këtë që kanë bërë, premtojnë 100 mijë vende të reja për katër vitet e ardhshme", tha Meta. Kjo ndodh se këta njerëz kanë masakruar biznesin e ndershëm, sepse këta nuk kanë lënë sektor të tregut pa u futur, pa krijuar kompanitë e tyre, pa u bërë ortak, pa prishur konkurrencën e ndershme, pa marrë më qafë me mijëra e mijëra biznese, sidomos ato të voglat e të mesme. Ndersa Bezhani tha se: "Unë kam bindjen se me fitoren e LSI-së do të fitojë dashuria mbi urrejtjen, drejtësia mbi padrejtësinë, gëzimi mbi trishtimin e mungesën e shpresës që po përjetojnë të gjithë qytetarët. Do të fitojë dinjiteti i nëpërkëmbur nga poshtërimi që i është bërë qytetarëve këto 15 vjet tranzicion".

 

Faqe 24/25 - Aktualitet

6 0 0 - v j e t o r i i s k e n d e r b e u t

s e k r e t i i p e r k r e n a r e s

Shpjegimet për kurorën që simbolizon bricjapin

Sekreti i brirëve në përkrenaren e Skënderbeut

Prof. Mihallaq Xhavo

Të mos mjaftohemi kurrë me aq sa dimë për të shkuarën, e për më tepër për figurat mitike si Skënderbeu. Madhështia e tyre, shtatlartësia e tyre ka plane të dukshme e të padukshme, nganjëherë misterioze sepse pemët madhështore i largojnë rrënjët dhe i fshehin aq larg sa mendësia e një lulelakre nuk mund t’i imagjinojë. Nuk është meritë e jona asnjë zbulim i ri mbi Skënderbeun, por e dritës që ai ka rrezatuar e vazhdon të rrezatojë për të plotësuar madhështinë e tij, zili e shumë fqinjëve tanë. Historianët që kanë kontribuar deri tani në njohjen dhe modelimin e figurës së Skënderbeut vijnë nga fusha të ndryshme, por me bazë të njëjtë, që është rikrijimi nëpërmjet fakteve i një realiteti sa më konkret informativ mbi të. Pra ato mund të rikrijojnë realitetin e Skënderbeut për aq sa ne kuptojmë për realen, për aq sa ne dimë për këtë botë ku ne jetojmë. Por mjafton të mendojmë pak se sot, në erën e informacionit, opinioni publik di shumë pak për mekanizmat e vërtetë që lëvizin botën e sotme, për të mos thënë që ka mekanizma të krijuar me qëllim që ta devijojnë e ta gënjejnë atë. Sa zhgënjyese është ideja se ajo që manifestohet, shkruhet haptazi është e vërtetë, aq më tepër e vërteta historike. Historisë i mbetet vetëm pluhuri i ngjarjeve, hiri i asaj që ishte dhe t’i besosh ose të mjaftohesh me historinë zyrtare, pozitiviste do të thotë ta marrësh hirin për dru të padjegur. *** Sot ekziston një okultizëm teknologjik, okultizëm bankar dhe monopolizmi shkencor, ky është misteri i kohës tonë moderne. Në mesjetë dhe në rilindjen evropiane ekzistonte një mister tjetër, ai i mistikëve, templarëve, alkimistëve, dhe i ndërtuesve të katedraleve. Kjo botë u rrezikua nga dyndjet osmane dhe Gjergj Kastrioti si fisnik i asaj kohe, pra rrjedhimisht i ndërgjegjshëm për vlerat e saj e mbrojti me vetëmohim këtë kulturë. Mos vallë ai ishte nga të fundit templar, ishte pjesë e atij organizimi gjigant evropian i rozkruasë, i dijes mistike të alkimistëve ku edhe fisnikët shqiptarë të mesjetës mund kenë pasur eksperiencat e tyre jo më pak inferiore se ato evropiane. Kjo fushë është një pjesë e historisë së Evropës, mjaft e fshehtë me një logjikë të veçantë kërkimi, me vlera shumë specifike, por edhe e demigruar shumë nga pozitivizmi dhe materializmi i shekujve të fundit, viktimë e të cilës janë edhe historianët. Në këtë fushë mund të futesh nëpërmjet simboleve dhe gjuhës së tyre, aq e dashur për mendimtarët e asaj kohe. Ata flisnin me gjuhën e analogjisë së kodeve, stemave që i vendosnin në veshjet e tyre, në përkrenaret e tyre të cilët tregonin gradën e caktuar të evoluimit në dijen, artin e madh të asaj shkencë mistike mbarë evropiane, që ishte edhe faktori i vërtetë i bashkimit të asaj Evrope. *** Kudo që shkonte një kalorës, mbret, në rastin tonë Skënderbeu, paraqiste simbolet e tij të fisnikërisë që kishin një gjuhë universale e njohur nga ata, por jo nga masat e popullsisë. Njohësit ishin mjeshtra të dijes së asaj kohe, të dijes Arkane (dije sekrete të antikitetit) të shkallëzuar sipas njohjes në fusha si ajo e astronomisë, astrologjisë, matematikës, alkimisë. Për kulturën e shumë studiuesve tanë profesionistë, alkimia është karikatura e kimisë. Por le ta gëzojnë ata injorancën e tyre, alkimia e asaj kohe ishte shkenca e evoluimit total të njeriut nëpërmjet një disipline të caktuar, sekrete, privilegj i kastave fisnike. Metalet që ata kthenin në arë dhe guri filozofik i tyre ishte realizimi i vetëdijes totale, rrezatuese dhe hyjnore. Njohja e këtyre sekreteve është shumë e vështirë edhe për faktin se ajo dije përdor me qëllim një gjuhë mundi, për të devijuar kuriozët e sipërfaqshëm, por edhe dëshira e ndryshimit të vetvetes, transformimit të unit është premisë e parë që ato sekrete të dorëzohen shkallë-shkallë. *** Kastriotët mbanin stemën e shqipes me dy kokë, por e veçanta është se Skënderbeu mbajti veç saj si personale përkrenaren e famshme të tij. Çfarë do të thotë ai me ato dy brirët e cjapit? Kujt i drejtohej ai me ato simbole surreale dhe përse fisnikë të tjerë shqipëtarë pas tij ose njëkohësisht me të nuk e mbanin atë simbol? Mos ndoshta duheshin merita të caktuara për të mbajtur një përkrenare me të tilla simbole? Përse kjo përkrenare u transportua brez pas brezi dhe u ruajt në muzeun e Vienës? Po t’i hedhim një sy mesjetës me respekt për dijet dhe kulturat e saj, pa arrogancën e të diturit modern dhe po të pranojmë si të mirëqenë filozofinë e asaj kohe do të zbulohen rastësi interesante. Duke përdorur edhe ne analogjinë si metodë studimi (ndërkohë që antikët e përdornin si metodë njohëse) do të vëmë re se nga astrologët e asaj kohe shenjat astrologjike kishin të bënin me një domethënie të caktuar që lidhej me nivelin e dijes dhe llojit të planetit që e dominon atë. Për ata, pra për mjeshtra në nivele të larta të alkimisë dhe astrologjisë dihej se ai që dominonte shenjën e vështirë të Saturnit është kalorës i dijes në nivel shumë të lartë dhe për rrjedhojë, mbante simbole në funksionin e gradës në rastin tonë, bricjapin. Dijetarë dhe alkimistë të asaj kohe e dinin midis tyre se kapuçi i tejzgjatur dhe i përkulur që ata mbanin simbolizonte bricjapin dhe i lejohej ta mbante vetëm ata që në rrugën e njohjes Arcane dhe Hermetiste njihnin misterin e rimishërimit. *** Rëndësia e veçantë dhe sekrete njëkohësisht e kësaj shenje zodiakale vjen nga lidhja e saj me Saturnin. Nga ky planet, sipas Ermetistëve evropianë, shpirti fillon rrugën e tij drejt rilindjes, mishërimit dhe duke kaluar sferat planetare arrin Hënën, ku ndalon për të parë kozmosin në pritje të momentit dhe horoskopit të përshtatshëm, nëse mund të shprehemi kështu, për të rilindur në botën e mishit e të kockës. Simboli i bricjapit ka qenë i përdorur me këtë kuptim edhe në Orient, por në Perëndim është reduktuar në figurën e cjapit. Në mesjetë zakonisht ishte edhe një kombinim cjap-peshk (Saturni-Hëna). Në imazhet më antike babiloneze prezantohet një cjap me bishtin e një peshku. Ky kombinim i dyfishtë kishte një domethënie të thellë Arkane, Bricjapi mbretëron në të vërtetë si mbi njeriun e brendshëm, ashtu edhe mbi atë të jashtmin, pra sipas mentalitetit të asaj kohe tek njeriu, Bricjapi simbolizon bashkimin e strukturës së brendshme me të jashtmen. Bricjapi udhëhiqet nga Saturni, zoti i kohës, prandaj në antikitet është i lidhur edhe me shpatën, ajo që mbron jetën e dominon vdekjen. Ekziston një lidhje midis ndërtuesve të katedraleve të Bricjapit, strukturave të mëdha arkitektonike e të numerologjisë Indiane, misteret Arkane të Bricjapit ato i quajnë makara. Kjo ishte zgjuarsia Arkane e Templarëve, mbrojtësve të kristianizmit dhe mund të kujtojmë se Evropa e hershme dhe e sotme e njeh Gjergj Kastriotin si mbrojtës të kristianizmit, i vetëdijshëm edhe për vlerat mistike-ezoterike të tij. Në sistemet Kabalistike, në simbolet e letrave të tarokut gjejmë përsëri cjapin dhe e gjithë kjo do të mbetej një lojë koincidencash absurde po të mos përdorim teknologjinë e të menduarit të asaj kohe, analogjinë që na fton t’i shikojmë me shumë kuriozitet e vëmendje simbolet e përkrenares së Skënderbeut. *** Për përkrenaren e Skënderbeut ka shumë fabula e histori, përsa i takon dhisë të zgjedhur nga ai si simbol, por për ne duken jo fort bindëse po të kemi parasysh përgjegjësinë e simboleve në atë kohë, dhe kotësinë e tregimit të këtyre përrallëzave popullore në oborret fisnike të Evropës, që siç e dimë ishte një Evropë kristiane me themele të dijes mistike ku respekti dhe njohja që Skënderbeu gjente në ato oborre vinte nga këto vlera të dijes që ai patjeter duhet t’i zotëronte. Ai mbante simbolin e cjapit për ato motive të vlefshme okulte që përmendëm, në shenjë grade dhe respekti, ai përfaqësonte shkollën shqiptare okulte, njohëse dhe transmetuese e traditës së mistereve po aq antike sa vetë shqiptarët. Pas tij kjo shkollë ezoterike shkrihet. Që atëherë ne nuk e gjejmë më të përdorur simbolin e cjapit ose dhisë dhe që atëherë u çorodit dhe humbi vula antike e shqiptarëve e kërkuar, e dëshiruar më vonë nga të gjithë patriotët. “Libri i luftës” ka vizatime si të Leonardo Da Vinçit. I përket shekullit XV Libri i Skënderbeut vjen në Tiranë Një libër i Skënderbeut vjen në Tiranë. I përket shekullit të XV dhe i takon bibliotekës së Skënderbeut. Eshtë një libër në pergamen dhe është me 281 faqe. Sipas drejtorit të Muzeut Historik Kombëtar libri me titull “Libri i luftës” ka vizatime në lidhje me luftën. “Eshtë një libër i cili ka qenë në duart e Skënderbeut, pasi bën pjesë në bibliotekën e tij. Ndodhet në bibliotekën e Vaimarit. Nuk e ka parë asnjë studiues deri më sot. Di që vetëm kanë cituar nëpër shkrime që ekziston një libër i tillë”, tregon për gazetën drejtori Moikom Zeqo. Sipas tij libri do të publikohet në Tiranë pak ditë më vonë. “Unë i bëra një kërkesë Drejtorisë së Bibliotekës së Vaimarit që ma solli librin të dixhitalizuar, e kemi stamposur tashmë. Më vonë do të bëjmë publik librin dhe do të publikojmë në një ekspozitë vizatimet”, tregon më tej Zeqo. Sipas tij këto vizatime janë të ngjashme me ato të Leonardo da Vincit. “Këto vizatime kanë një gjë shumë interesante, se janë të kohës kur përfundoi epoka e armëve të ftohta, ku bëjnë pjesë shpatat, shigjetat dhe deri në epokën e armëve kur pushtohen kështjellat, si luftohet në mënyra të ndryshme”, shton ai.