Pas takimeve që zhvilloi Dashamir Shehi dhe Ekrem Spahia në Departamentin e Shtetit dhe në komisionin e Kongresit Amerikan për Bashkpunimin dhe Sigurinë në Evropë, u bëra kurioz të mësoja se ç’përshtypje iu kishte lënë zyrtarëve amerikanë takimi me drejtuesit ...e lartë të LZHK-së. Në bisedat telefonike që pata me ta, përtej komplimetave, që kërkon etiketa në raste të tilla, ma bënë të qartë se ishin impresionuar nga prezantimi, që zoti Shehi i bëri LZHK-së dhe objektivave të saj afatshkurtra e afatgjata. Ata ishin impresionuiar sa nga zotërimi i anglishtes të zotit Shehi, aq edhe nga kthjelltësia e prezantimit të tij.
Pasi mbaruan lavdërimet për zotin Shehi, zyrtarët amerikanë shprehën shqetësimin se, në kushtet kur nuk egziston një organizatë shqiptare e pavarur dhe e besueshme për zhvillimin e sondazheve të opinionit, është vështirë të vlerësosh se sa mbështetje reale ka secila parti në Shqipëri. Si rrjedhim, ishte e vështirë për ta të vlerësonin nëse objektivat e LZHK-së janë të realizueshme apo jo. Dhe kjo është një vështirësi që e kanë jo vetëm ata; në të njëjtën varkë ndodhen edhe analistët politikë shqiptarë e madje, edhe vetë votuesit e thjeshtë.
Realizimi i objektivave të LZHK-së varet shumë nga mbështetja e saj elektorale sepse, ndryshe nga partitë e tjera të vogla të qendrës së djathtë, ajo ka përjashtuar çdo mundësi për një koalicion parazgjedhor me PD-në. Në këto kushte, në qoftë se fiton 10-15% të vendeve në parlament, LZHK-ja ka shanse t’i realizojë objektivat e saj afatshkurtëra. Pra, një fitore e tillë do t’i krijonte mundësinë asaj të futej në koalicionin qeverisës të së djathtës jo si vasale, por si një komponente e domosdoshme dhe e pazëvendësueshme qeveriformuese, duke i detyruar partitë pjesmarrëse në koalicion të mos e pretendojnë postin e kryeministrit për asnjë nga kryetartët e tyre. Gjithashtu, një fitore e tillë, do t’i krijonte LZHK-së mundësinë të fuste në programin e qeverisë disa nga pikat më të rëndësishme të programit të saj. Në qoftë se do të ishte e suksesshme në këtë ndërmarrje, LZHK-ja do mund ta poziciononte veten si një forcë politike, që do të kishte shanse për të dominuar skenën politike në dekadën tjetër.
Që ky skenar politik të funksionojë, në radhë të parë, LZHK-së i duhet të zhvillojë një sondazh në opinion në bashkëpunim me një OJQ-ë të besueshme. Kjo do të vlente si për vetë LZHK-në, ashtu edhe për votuesit e thjeshtë. Për LZHK-në do të vlente sepse, duke ditur mbështetjen reale që ka, do ta ndërtonte fushatën zgjedhore në funksion të kësaj mbështetjeje. Ndërsa për votuesit e thjeshtë, sondazhi do të vlente për të ditur, nëse vota e hedhur për LZHK-në do të kishte një efekt real për përcaktimin e qeverisë së nesërme.
Në qoftë se zhvillimi i një sondazhi të besueshëm, opinioni është i pamundur, drejtuesit e LZHK-së bëjnë mirë të zhvillojnë një turne para fushatës zgjedhore në të gjitha zonat, për të matur nëpërmjet tij pulsin elektoral të vendit. Në këtë turne, atyre do t’u duhet t’i bëjnë të qarta modalitetet e futjes në një qeveri të djathtë pas zgjedhjeve, si dhe politikat që do të ndjekin po të bëhen pjesë e asaj qeverie. Por në këtë turne, nuk duhet të jenë drejtuesit e LZHK-së të vetmit që do të flasin. Ata duhet të dëgjojnë me vëmendje edhe çfarë votuesit e thjeshtë mendojnë për LZHK-në, për pikat kryesore të programit të saj, për strategjinë e saj elektorale e për realizueshmërinë e kësaj strategjie. Dhe në përfundim të turneut në gjithë Shqipërinë, shtabi drejtues i LZHK-së mund të vlerësojë më me realitet se sa mbështetje ka lëvizja e tyre në çdo zonë elektorale.
Të armatosur me njohuri më të sakta rreth preferencave të elektoratit në çdo zonë (ose nga sondazhi, ose nga turneu, ose, po të jetë e mundur, edhe nga të dyja bashkë), drejtuesit e LZHK-së do të kenë aftësinë të rishikojnë strategjinë e saj elektorale, duke e specifikuar atë sipas këtyre preferencave. Kuptohet që, nëse konstatojnë se mbështetja për LZHK-në është e vogël në të gjithë vendin, drejtuesit e saj do të bënin mirë t’i vinin një kryq të madh strategjisë aktuale e të ndërtonin një tjetër në funksion të magnitudës së mbështetjes së brendshme politike. Por në qoftë se gjykojnë se mbështetja është e mjaftueshme për të realizuar objektivat e tyre, ata do të bënin mirë të përcaktonin zonat zgjedhore më të rëndësishme për arritjen e rezultatit, që dëshirojnë e ta përqëndronin vëmendjen kryesisht në to. Sepse fokusimi në të 100 zonat zgjedhore mund të mos rezultojë produktiv as për LZHK-në vetë, e as për të djathtën në tërësi.