16092005kosovo

Shtator 16, 2005

mu. ve.

Presidenti i Republikës, Alfred Moisiu, deklaroi dje në Tryezën e Rrumbullakët të Grupit të Vendeve të Evropës Lindore në OKB, në të cilin bën pjesë edhe vendi ynë, se Shqipëria beson se ka ardhur koha të nxirret përfundimi që një Kosovë e pavarur është zgjidhja më e mirë. Është e para herë që pas Rezolutës së OKB-së për Kosovën, një President shqiptar deklarohet haptazi në OKB në favor të pavarësisë së Kosovës. "Një Kosovë e pavarur do të krijojë më tepër siguri dhe stabilitet në rajon dhe më tej",- ka deklaruar Moisiu. Duke folur përkrah kryetarëve të tjerë të shteteve, Presidenti Moisiu tha se Shqipëria bashkohet me vendet e tjera të të njëjtit mendim në dënimin e ashpër të terrorizmit në të gjitha mënyrat e paraqitjes së këtij fenomeni, si një nga kërcënimet më serioze për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare. "Ne jemi të mendimit që ne nuk duhet të presim që terrorizmi të na godasë, në të kundërt, ne duhet të forcojmë bashkëpunimin dhe të krijojmë institucione të fuqishme në mënyrë që të jenë gati për t'u kundërpërgjigjur me shpejtësi dhe vendosmëri. Në këtë këndvështrim ne nënvizojmë rëndësinë dhe vlerën e bashkëpunimit ndërkombëtar në luftën kundër terrorizmit. Duke njohur rëndësinë e madhe të rolit të OKB-së në luftën kundër terrorizmit, Shqipëria gjithashtu thekson kontributin vital të bashkëpunimit rajonal dhe bilateral",- tha Presidenti Moisiu. Ndërsa në takimin e ECOSOC, kreu i shtetit shqiptar u shpreh se në botën e sotme të ndërvarur është e drejtë dhe nevojshme të konsiderohet që zhvillimi, siguria kombëtare dhe të drejtat e njeriut janë të ndërthurura e të ndërvarura. Ato përbëjnë gjithashtu shtyllën kryesore të sistemit të OKB-së. "Shqipëria është e bindur që progresi në drejtim të zbatimit të objektivave të miratuara ndërkombëtarisht, do të kompromentohet nëse përqasja jonë për zhvillimin nuk është e qëndrueshme", - tha Presidenti Moisiu, duke nënvizuar rolin thelbësor të mirëqeverisjes, politikave transparente, shtetit ligjor, forcimit të proceseve dhe institucioneve demokratike, strategjive ambicioze të reduktimit të varfërisë, në arritjen e zhvillimit të qëndrueshëm.

Britania e Madhe pro pavarësisë
Britania e Madhe nuk e përjashton indipendencën si një ndër opsionet për të ardhmen e Kosovës, gjë e cila automatikisht do të ndodhë përgjatë procesit të bisedimeve për statusin përfundimtar. Kështu është shprehur ministri britanik për Evropën Douglas Alexander, dje gjatë një vizite në Prishtinë. Indipendenca natyrisht është një nga opsionet për të ardhmen e Kosovës, por do të jetë statusi final që do të zgjidhë këtë çështje",- u shpreh ai përpara gazetarëve vendas në përfundim të vizitës së tij dy ditore në Koovë, ku u takua me personalitet më të larta politike vendore dhe ato të UN.

Faqe 5 - Politikë

Fjalimi i sotëm i presidentit shqiptar, Alfred Moisiu para 170 kryetarëve të shteteve të Botës

“Evropa Lindore në reformën e OKB”

Moisiu: Pavarësia e Kosovës sjell stabilitet në rajonin e Ballkanit

Më lejoni, pikësëpari, Z. President, t’Ju falenderoj për drejtimin e këtij takimi dhe për përpjekjet dhe kontributin e çmuar drejt suksesit të këtij Samiti. I detyruar nga koha e shkurtër, do të dëshiroja të parashtroja vetëm disa çështje, duke besuar se kjo gjë do të na japë mundësinë të gjithëve të përfshihemi në një diskutim interaktiv, produktiv dhe gjithëpërfshirës. Shqipëria bashkohet me vendet e tjera të të njëjtit mendim në dënimin e ashpër të terrorizmit në të gjitha mënyrat e paraqitjes së këtij fenomeni, si një nga kërcënimet më serioze për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare. Ne jemi të mendimit që ne nuk duhet të presim që terrorizmi të na godasë, në të kundërt, ne duhet të forcojmë bashkëpunimin dhe të krijojmë institucione të fuqishme, në mënyrë që të jenë gati për t'u kundërpërgjigjur me shpejtësi dhe vendosmëri. Ne përsërisim idenë e hedhjes poshtë të cdo lidhjeje midis terrorizmit dhe përplasjes së qytetërimeve, besimeve fetare dhe jemi të bindur se duke forcuar dialogun, duke zgjeruar mirëkuptimin midis civilizimeve dhe duke parandaluar diskriminimin dhe diferencat fetare dhe kulturore, do të rrisim luftën ndërkombëtare kundër terrorizmit. Në këtë këndvështrim ne nënvizojmë rëndësinë dhe vlerën e bashkëpunimit ndërkombëtar në luftën kundër terrorizmit. Duke njohur rëndësinë e madhe të rolit të OKB‑së në luftën kundër terrorizmit, Shqipëria gjithashtu thekson kontributin vital të bashkëpunimit rajonal dhe bilateral. Në këtë kontekst ne vlerësojmë rëndësinë e faktit që shtetet anëtare të bëhen pjesë e konventave dhe protokolleve kundër terrorizmit, duke përfshirë këtu dhe Konventën për Shtypjen e Akteve të Terrorizmit Bërthamor. Shqipëria e ka nënshkruar këtë të fundit, si dhe është anëtare në të 12 konventat dhe protokollet kundër terrorizmit. Duke u bazuar në faktin se po jetojmë në një botë globale dhe të ndërlidhur, ku paqja, siguria, zhvillimi dhe të drejtat e njeriut janë të lidhura dhe të varura nga njëra‑tjetra, askush nuk mund të injorojë rëndësinë e bashkëpunimit rajonal dhe nën‑rajonal. Në këtë drejtim Shqipëria është e angazhuar në rritjen dhe forcimin e bashkëpunimit rajonal, ashtu si dhe bashkëpunimin midis organizatave rajonale. Ne besojmë se një Ballkan i qëndrueshëm dhe paqësor, është një kontribut konkret dhe i drejtëpërdrejtë drejt një Europe më të sigurtë dhe të begatë.

Filozofia jonë kombëtare në fushën e bashkëpunimit rajonal është e bazuar në tre shtylla kryesore: transparencë, tolerancë dhe dialog. Unë jam krenar që vendi im përbën një shembull pozitiv të tolerancës dhe bashkëjetesës paqësore midis besimeve të ndryshme.

Në funksion të arritjes së zhvillimit, stabilitetit dhe begatisë në rajon, ne besojmë se ka ardhur koha të nxjerrim përfundimin që një Kosovë e pavarur është zgjidhja më e mirë, si për popullin e Kosovës, ashtu edhe për rajonin në tërësi. Një Kosovë e pavarur do të krijojë më tepër siguri dhe stabilitet në rajon dhe më tej. Më lejoni të përfundoj duke shprehur konsideratën time më të lartë për angazhimin dhe kontributin Tuaj personal drejt suksesit të këtij Samiti. Ne ju jemi mirënjohës zoti President, Juve dhe vendit Tuaj, për ndihmën dhe asistencën që i jepni vendeve që vijnë nga e njëjta histori dhe që aspirojnë të njëjtin destinacion.

(Fjala e Moisiut në tryezën e rrumbullakët)

OFFICIALISATION DES HUIT COMMISSIONS PARLEMENTAIRES DE LA NOUVELLE ASSEMBLEE D'ALBANIE

     TIRANA, 15 septembre /ATA-Anila Struga/ - La conférence des chefs des commissions parlementaires qui s'est réunie jeudi, a décidé d'officialiser les huit commissions
parlementaires de la nouvelle Assemblée d'Albanie.
     Lors de cette réunion, les chefs des groupes parlementaires sont tombés d'accords du fait que cinq commissions soient dirigées par les représentants de la majorité et les trois autres par ceux de l'opposition.
     Ainsi, la majorité dirigera la commission parlementaire des lois, ayant comme chef
Spartak Ngjela, la commission de l'économie, chef - Edmond Spaho, la commission des politiques étrangères, chef - Preç Zogaj, la commission de la sécurité nationale, chef -Leonard Demi, ainsi que la commission de la santé et de la l'enseignement, chef - Tritan Shehun.
     Entre temps, l'opposition dirigera la commission de l'intégration, ayant comme chef Ilir Meta, la commission des médias, chef - Valentina Leskaj, ainsi que la commission des activités de production et des transports, chef - Durim Hushin.
/s.s./er/

Newropeans Magazine - 9 sep 2005

Statut du Kosovo: les négociations ont déjà commencé

Written by Besnik Pula
Friday, 09 September 2005
Les grandes tractations autour du statut futur du Kosovo ont déjà commencé. Belgrade veut obtenir l’autonomie la plus large pour les zones serbes dans le cadre du processus de décentralisation, mais qu’est-ce que les Albanais peuvent réellement attendre ? L’indépendance sans conditions semble exclue, et la communauté internationale essaie d’inventer une formule de « semi-indépendance » octroyée. Soren Jessen-Petersen l’a dit lui-même il y a quelques jours : les négociations ont commencé. Le statut est en train de se définir. Alors que les autres font des commentaires et parlent de « préparations pour les négociations » ou « des négociations de l’automne », les contours de ce statut sont en train de se dessiner graduellement. Maintenant, le jeu politique tourne autour de la définition du processus qui reste toujours ambigu et peu clair. L’un des aspects fondamentaux de cette dynamique - comme l’a déclaré le chef de la MINUK Jessen-Petersen - est le processus de décentralisation. Maintenant, il est clair que la décentralisation, bien loin des fables politiques sur « la démocratisation du pouvoir » ou le « rapprochement du citoyen et du pouvoir » n’est pas un combat pour les droits des minorités, mais pour le contrôle de territoires ethniques. Il n’est donc pas question de réorganisation territoriale sur des principes démocratiques comme il a été souvent déclaré, mais de réorganisation territoriale selon des principes politiques. Le gouvernement a accepté d’entrer dans un jeu dangereux, dont les conséquences ne se feront pas sentir tout de suite. La réorganisation territoriale du Kosovo ne serait pas problématique en elle-même s’il n’existait pas deux problèmes principaux. Le premier est que la division territoriale se fait dans le contexte d’un statut toujours indéfini. On ne sait toujours pas quelle sera la position du pouvoir central du Kosovo, qui est déja mutilé. Il n’est pas logique et même pratiquement impossible de vouloir décentraliser un pouvoir qui n’est pas encore centralisé ! Décentralisation et organes parallèles de Belgrade : Par ailleurs, dans la majorité des enclaves serbe, les organes parallèles de Belgrade sont toujours fonctionnels. Le processus de décentralisation commencé par le Gouvernement sous le patronage de la MINUK et avec la participation active de la Serbie ne donne aucune garantie sur l’extinction de ces organes. De toute façon, la MINUK a accepté les organes de la Serbie au Kosovo durant six ans. Il n’existe donc aucune raison de croire que la MINUK va entreprendre quoi que ce soit contre ces institutions parallèles maintenant. Il est vrai que Pristina décentralise son autorité, mais je ne sais toujours pas si le gouvernement sait à qui déléguer ce pouvoir et ces territoires, qui seront gérés dans l’avenir par les nouvelles unités administratives. Malgré tout, ce qui est clair, c’est que l’on n’est pas en train de donner le territoire et le pouvoir aux « citoyens ». Cela jouera encore moins en faveur de l’intégration de la minorité serbe dans le systéme politique et civique du Kosovo. Dans ces conditions d’un statut indéfini et d’un fonctionnement maintenu des institutions parallèles de la Serbie, justement dans les zones qui deviendront autonomes avec une administration locale (comme cas concret, on peut citer Gracanica), on ne peut parler d’un véritable processus de décentralisation. En réalité, le pouvoir ne se décentralise pas, mais les négociations pour le statut commencent. Ainsi, à la place d’avoir des négociations au plus haut niveau (comme on le pense d’habitude quand on parle de négociations), celles-ci se dispersent dans différents processus parallèles, avec plusieurs représentants, sous-représentants et médiateurs - autant de processus qui reçoivent la bénédiction des plus hauts dirigeants. Le Parlement - qui se réduit désormais à son seul Président - est marginalisé, alors que l’opinion publique est bombardée par des demi-informations, qui visent à « lui rafraîchir la mémoire » à travers le langage de l’optimisme naïf et le rituel baiser de la main des dirigeants politiques actuels, ou bien encore à travers même les déclarations sur l’indépendance qui est inévitable et qui aurait le soutien de la communauté internationale. Malgré tout, désormais, il est bien clair que le processus de définition du statut a commencé. Comment peut-il se caractériser et où peut-il nous mener ? Maintenant, plusieurs choses sont claires. La Serbie a un rôle actif dans le processus de décentralisation, rôle qui se poursuivra malgré le limogeage de Nebojsa Covic de la direction du Centre de Coordination de la Serbie pour le Kosovo. Sa relève est une conséquence des batailles intérieurs entre les fractions politiques en Serbie et n’a rien avoir avec une réorientation de Belgrade envers le processus de décentralisation ou les objectifs poursuivis pour le Kosovo. Les représentants de Belgrade ont commencé à se rappeler des schémas des années 1990, des plans Z-4 pour la Krajina et des autres plans pour la Bosnie qui, indépendamment de leurs contenus, avaient pour principes et objets de classiques divisions territoriales. Quoi qu’il en soit, la réalité est que la Serbie a un rôle dans un processus qui, théoriquement, devrait être une question interne au Kosovo. Ceci est la dimension qui est souvent négligée par les différents commentateurs qui se prononcent en faveur du processus de décentralisation et qui se rendent aux évidences de la rhétorique officielle, du style : « la décentralisation est un processus qui se déroule partout en Europe et qui joue en faveur de la démocratisation générale du Kosovo ». Je n’ai jamais entendu parler d’un État qui, dans sa politique de décentralisation prendrait en compte les revendications d’un autre pays, sauf dans des conditions de pressions, de chantage ou de manipulations ouvertes. Malgré tout, le processus a commencé son chemin. La fin n’est toujours pas claire, mais l’on se rapproche de quelques formules possibles pour le statut. Suite - Page 2 © Tous droits réservés Koha Ditore Le Courrier des Balkans pour la traduction Besnik Pula Traduit par Belgzim Kamberi

Les options exclues

Deux possibilités sont exclues : la première, la classique partition territoriale du Kosovo, qui est la solution préféré de Kostunica et de son entourage. Cette solution n’a aucun soutien en Occident, alors qu’il demeure toujours envisageable que la Serbie utilise la force pour annexer à nouveau des territoires au Kosovo. Ceci provoquerait une confrontation avec l’OTAN, ce qui n’est pas du tout de l’intérêt de la Serbie en ce moment, sachant que la Serbie n’aurait aucune chance d’en sortir gagnante.

En second lieu, l’indépendance sans condition du Kosovo. L’indépendance n’est pas une solution de compromis, celle-ci est une solution de principe, alors que, pour le moment, les diplomates parlent par la langue du compromis. Il est donc sous-entendu que la solution se base sur une logique de marché et non pas une logique de principes. Il est clair depuis longtemps maintenant que l’équité n’est plus au centre des conceptions dominantes politiques occidentales envers le Kosovo. Pour le moment, domine le langage relativiste de « la satisfaction de toutes les parties ». On préfère décortiquer le débat, comme aime à le faire le discours technocratique de ceux qui dirige le processus de négociations, sur des dimensions normatives. Au final, on réduit tout, à commencer par le statut lui-même, à une simple question technique et administrative.

Quand il est question de compromis, la décentralisation qui est ipso facto liée à la question du statut peut être considérée comme un « compromis » que fait le Kosovo envers la Serbie. La décentralisation relève du masochisme politique qui a été imposé au Kosovo comme condition pour la poursuite du processus.

La décentralisation ne débouchera pas nécessairement sur une territoriale division classique, mais de nouvelles entités territoriales apparaîtront à l’intérieur du Kosovo, sous la forme des mini-cantons habités majoritairement par la minorité serbe, quelle que soit leur dénomination officielle (de toute façon, le jeu autour de leur dénomination est devenu la meilleure forme de manipulation de l’opinion publique). Ceci ne concerne que l’aspect juridique des nouvelles entités administratives, et non leur réalité pratique. En prenant en compte l’existence des organes parallèles serbes dans certaines de ces zones, celles-ci fonctionneraient comme des zones de facto séparées du Kosovo.

Loin de représenter une garantie pour la liberté de mouvement, celles-ci créeront des conditions institutionnelles de ségrégation physique et institutionnelle de la population serbe du Kosovo dans la vie politique et civique du Kosovo. Elles seront peut-être même à l’origine de nouveaux conflits locaux dans les communes multiethniques - au nom de la défense contre les « terroristes » - et de l’organisation des milices armées serbes dans les enclave officialisées de la sorte.

Vers une pseudo-souveraineté ?

Quoi qu’il en soit, en « contrepartie » de l’autonomie territoriale pour les Serbes du Kosovo, la Serbie pourrait accepter (sûrement sous la pression internationale) la solution d’un Kosovo à demi souverain, à la condition qu’il lui soit impossibilité de se séparer du cadre de l’Union de Serbie et du Monténégro, sous la garantie d’un accord diplomatique, et sans possibilité de changement constitutionnel au sein de cette Union.

Ceci serait en accord avec la formule nébuleuse de Belgrade, « moins que l’indépendance, plus que l’autonomie », alors que les liaisons du Kosovo avec l’entité de Serbie-Monténégro ne se développeraient pas directement, mais par la médiation (provisoire) de la MINUK ou d’un autre organe international.

Ces nouvelles ambiguïtés permettront aux politiciens kosovars de déclarer que voilà, ceci est l’indépendance (ou, dans le pire des cas, que ceci est le maximum qui puisse être obtenu dans ces conditions, avec la précision que le travail n’est pas terminé et que l’engagement pour l’indépendance doit continuer). Entre temps, le Kosovo fonctionnerait comme un semi-État, « monitoré » de différents côtés et avec toutes les compétences régaliennes - exceptés l’adhésion à l’ONU, le droit d’émettre ses passeports et de posséder une armée. Cette solution sera offerte sous le prétexte (maintenant incontournable) que ceci est une solution « intermédiaire », qu’il s’agit du « prochain statut » et non pas du « statut final » - jusqu’à l’adhésion de la Serbie et du Kosovo dans l’Union Européenne dans un avenir de moyen terme, quand - ainsi que le prétendent certains démagogues - les frontières et la souveraineté ne seront plus des questions importantes.

Ceci devrait être à peu près la fin du scénario, qui selon les développements actuels, a toutes chances de se déployer dans les mois à venir. Je ne connais pas de cas concret, du moins au XXe siècle, où l’indépendance ait été offerte à une société, comment l’attendent nos dirigeants politiques et les citoyens du Kosovo qui, de façon directe ou non, soutiennent le concept de négociations pour l’indépendance. Une indépendance offerte est une indépendance formelle, et c’est justement ce qui attend le Kosovo : une indépendance formelle qui, en fait, n’est pas du tout l’indépendance.

Page 1

Besnik Pula
Traduit par Belgzim Kamberi

16/09/2005, ora Moisiu në OKB kërkon pavarësi për Kosovën
Presidenti ne tryezen e rrumbullaket te Grupit te Vendeve te Evropes Lindore ne OKB, ne te cilin ben pjese edhe Shqiperia, është shprehur se bashkëpunimi rajonal mbi principet e transparencës, tolerancës dhe dialogut sjell efektivitet në luftën antiterror


Më lejoni, pikësëpari, Z. President, t’Ju falenderoj për drejtimin e këtij takimi dhe për përpjekjet dhe kontributin e çmuar drejt suksesit të këtij Samiti. I detyruar nga koha e shkurtër, do të dëshiroja të parashtroja vetëm disa çështje, duke besuar se kjo gjë do të na japë mundësinë të gjithëve të përfshihemi në një diskutim interaktiv, produktiv dhe gjithëpërfshirës. Shqipëria bashkohet me vendet e tjera të të njëjtit mendim në dënimin e ashpër të terrorizmit në të gjitha mënyrat e paraqitjes së këtij fenomeni, si një nga kërcënimet më serioze për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare. Ne jemi të mendimit që ne nuk duhet të presim që terrorizmi të na godasë, në të kundërt, ne duhet të forcojmë bashkëpunimin dhe të krijojmë institucione të fuqishme, në mënyrë që të jenë gati për t'u kundërpërgjigjur me shpejtësi dhe vendosmëri. Ne përsërisim idenë e hedhjes poshtë të cdo lidhjeje midis terrorizmit dhe përplasjes së qytetërimeve, besimeve fetare dhe jemi të bindur se duke forcuar dialogun, duke zgjeruar mirëkuptimin midis civilizimeve dhe duke parandaluar diskriminimin dhe diferencat fetare dhe kulturore, do të rrisim luftën ndërkombëtare kundër terrorizmit. Në këtë këndvështrim ne nënvizojmë rëndësinë dhe vlerën e bashkëpunimit ndërkombëtar në luftën kundër terrorizmit. Duke njohur rëndësinë e madhe të rolit të OKB‑së në luftën kundër terrorizmit, Shqipëria gjithashtu thekson kontributin vital të bashkëpunimit rajonal dhe bilateral. Në këtë kontekst ne vlerësojmë rëndësinë e faktit që shtetet anëtare të bëhen pjesë e konventave dhe protokolleve kundër terrorizmit, duke përfshirë këtu dhe Konventën për Shtypjen e Akteve të Terrorizmit Bërthamor. Shqipëria e ka nënshkruar këtë të fundit, si dhe është anëtare në të 12 konventat dhe protokollet kundër terrorizmit. Duke u bazuar në faktin se po jetojmë në një botë globale dhe të ndërlidhur, ku paqja, siguria, zhvillimi dhe të drejtat e njeriut janë të lidhura dhe të varura nga njëra‑tjetra, askush nuk mund të injorojë rëndësinë e bashkëpunimit rajonal dhe nën‑rajonal. Në këtë drejtim Shqipëria është e angazhuar në rritjen dhe forcimin e bashkëpunimit rajonal, ashtu si dhe bashkëpunimin midis organizatave rajonale. Ne besojmë se një Ballkan i qëndrueshëm dhe paqësor, është një kontribut konkret dhe i drejtëpërdrejtë drejt një Europe më të sigurtë dhe të begatë. Filozofia jonë kombëtare në fushën e bashkëpunimit rajonal është e bazuar në tre shtylla kryesore: transparencë, tolerancë dhe dialog. Unë jam krenar që vendi im përbën një shembull pozitiv të tolerancës dhe bashkëjetesës paqësore midis besimeve të ndryshme. Në funksion të arritjes së zhvillimit, stabilitetit dhe begatisë në rajon, ne besojmë se ka ardhur koha të nxjerrim përfundimin që një Kosovë e pavarur është zgjidhja më e mirë, si për popullin e Kosovës, ashtu edhe për rajonin në tërësi. Një Kosovë e pavarur do të krijojë më tepër siguri dhe stabilitet në rajon dhe më tej. Më lejoni të përfundoj duke shprehur konsideratën time më të lartë për angazhimin dhe kontributin Tuaj personal drejt suksesit të këtij Samiti. Ne ju jemi mirënjohës zoti President, Juve dhe vendit Tuaj, për ndihmën dhe asistencën që i jepni vendeve që vijnë nga e njëjta histori dhe që aspirojnë të njëjtin destinacion. (Fjala e Moisiut në tryezën e rrumbullakët)