13122006

Kryetari i PLL Ekrem Spahiu zhvilloi paraditen e sotme një takim me legalistët e qytetit të Lushnjës.

Aty u diskutua për përgatitjet elektorale të PLL për zgjedhjet e 20 janarit dhe marrëdhëniet shumë të mira që ekzistonin atje midis forcave politike të koalicionit të qendrës së djathtë e veçanërisht ato PD-PLL.

Z.Spahiu theksoi marrëdhëniet e shkëlqyera që ekzistojnë në nivel qendror ndërmjet partive aleate, mirëbesimin dhe koordinimin e lartë mes tyre si dhe vendosmërinë e gjithë maxhorancës për realizimin e zgjedhjeve te lira dhe të ndershme.

Kryetari i PLL Spahiu tha se bojkoti i të majtëve nuk është thjesht një taktikë e qartë destabilizuese, e cila nuk do të ketë sukses, por është edhe një veprim i mirëmenduar politik që ka si qëllim të sjellë pasoja mbi qytetarët shqiptarë në shenjë hakmarrje ndaj votës së tyre të 3 korrikut.

Në një situatë të tillë, ku segmente të pushtetit vendor të zotëruar nga të majtët po japin shenja të qarta të bllokimit dhe mosfunksionimit, zhvillimi i zgjedhjeve vendore në datën e përcaktuar sipas afateve kushtetuese është më se domosdoshmëri.

Pavarësisht kësaj, z.Spahiu tha se maxhoranca qeverisëse ka programuar masat e saj dhe nuk do të lejojë që pasojat e bojkotit të majtë të bien mbi qytetarët shqiptarë. E vetmja gjë që do të ndodhë, - ka thënë z.Spahiu, është fakti se këto pasoja do të bien mbi vetë organizatorët e këtij skenari.

Partia "Lëvizja e Legalitetit"
Bulevardi "Zog I", Tiranë.
legaliteti@gmail.com
Tel&Fax: +355 4 230076

Kryetari Ekrem Spahiu mori pjesë në një mbledhje të komitetit drejtues të PLL për degën e Shkodrës. Krahas analizimit të punës së deritanishme të strukturave partiake të PLL dhe masave organizative për finalizimin e suksesshëm të pjesëmarrjes elektorale te saj për zgjedhjet e 20 janarit, në atë mbledhje u hartua edhe lista e kandidatëve të PLL për anëtarë të këshillit bashkiak. Ndërsa siç dihet, për kryetarë të njësive vendore, paria Lëvizja e Legalitetit do të mbështesë kandidatët e përbashkët të koalicionit të qendrës së djathtë.

Z.Spahiu shprehu kënaqësinë e tij për përbërjen cilësore të listës së kandidatëve të PLL për anëtarë të këshillit bashkiak, sepse në të bëjnë pjesë figura të rëndësishme të jetës politike, akademike e të biznesit, të cilët mishërojmë dhe përfaqësojnë më së miri qytetarinë shkodrane.

Duke ju referuar zhvillimeve më të fundit politike në vend, z.Spahiu tha se bojkotimi i zgjedhjeve vendore prej opozitës së majtë është një shprehje e qartë e mungesës së respektit të tyre ndaj elektorat. Ky veptim është gjithashtu edhe një papërgjegjshmëri e skajshme që kërkon të destabilizojë realitetin politik të dalë nga zgjedhjet e 3 korrikut dhe të pengojë reformat e maxhorancës dhe proceset integruese të Shqipërisë.

Kryetari i PLL Spahiu vuri në dukje vullnetin e shprehur qartazi prej maxhorancës për realizimin e zgjedhjeve të lira e të ndershme dhe gatishmërinë e saj për të negociuar me të majtët qoftë edhe duke bërë lëshime.

Z.Spahiu tha se bojkoti i socialistëve është i paracaktuar prej kohësh dhe se ato nuk do të merrnin pjesë në zgjedhje qoftë edhe sikur të bihej dakort për shtyrjen e datës së tyre. Ai tha se të majtët po ecnin në një rrugë të rrezikshme dhe se çdo përgjegjësi do të bjerë mbi ta.

Partia "Lëvizja e Legalitetit"
Bulevardi "Zog I", Tiranë.
legaliteti@gmail.com
Tel&Fax: +355 4 230076

10 Dhjetor 2006 http://www.kohajone.com/

PD, vetëm 30 % të zonave për aleatët

Shkruar nga Administrator

Mazhoranca zbardh një pjesë të emrave të cilët do kandidojnë për bashki dhe komuna

Pretendime nga republikanët dhe partitë e tjera të vogla
Partia Demokratike është treguar "zemërgjerë" me aleatet e saj duke u dhuruar një pjesë të mirë të bashkive dhe komunave. Kështu, sipas këtij vendimi republikanët, demokristianët, demokratët reformatorë, agrarët dhe Partia e Bashkimit të të Drejtave të Njeriut do të marrin vetëm një të tretën e bashkive dhe komunave në total.

Sonila Isaku
Kurse porsa u përket njësive bashkiake të Tiranës, ende nuk është përcaktuar se kush do të jenë kandidatët dhe sa prej tyre do të jenë për aleatët. Për këtë, PD mblodhi dje Kryesinë e saj në mbrëmje për të diskutuar mbi kandidatët demokratë të të gjitha njësive vendore në Tiranë.

Edhe pse vetë negociatorët e Partisë Demokratike kanë pohuar se nuk ka qenë i lehtë bashkëpunimi me partitë e vogla të djathta, aleatët e PD-së do të kenë një pjesë të mirë të komunave dhe bashkive në zgjedhjet e fundit. Negociatat midis dy deputetëve demokratë, Ridvan Bode dhe Jemin Gjana aleatët kanë vendosur që mbështetësve të PD në zgjedhjet e 20 janarit t'i takojë përafërsisht 30 përqind e bashkive dhe komunave në të gjithë vendin. Pjesa tjetër do të jetë për kandidatët demokratë.

Megjithëse ende zyrtarisht nuk janë përcaktuar kandidaturat për minibashkitë e kryeqytetit, mësohet se një pjesë e mirë e tortës elektorale do të ndahet mes Partisë Demokratike dhe aleatëve të saj. Ndërkohë, nga burime të brendshme mësohet se edhe dy kandidatët aktuale të PD‑së në kryeqytet do të rikandidojnë edhe një herë për minibashkite që kanë aktualisht.

Kërkesat
Partia Republikane dhe Partia Demokrate e Re ka kërkuar secila nga 2 minibashki në kryeqytet. Ndërsa nënkryetari i bashkisë së Tiranës do të zgjidhet nga LZHK‑ja, kryetari i të cilës ka vendosur të tërheq kandidaturën përballë kandidatit të PD‑së, duke përkrahur emrin e Sokol Olldashit për kryetar bashkie të Tiranës. Nga negociatat, të cilat kanë filluar që prej disa javësh, partia Pepublikane ka kërkuar bashkinë e Himarës, bashkinë e Peshkopisë, Librazhdit, Konispolit dhe Kamzës.

Partia e Bashkimit të të Drejtave të Njeriut, ka kërkuar vetëm dy bashki të rëndësishme, atë të Gjirokastrës dhe të Himarës. Demokristianët, kanë negociuar për t`i kërkuar mbështetjen e PD-së në zonën e Sarandës, Lezhës, Himarës, Përmetit, Divjakës dhe Orikumit. Partia Agrare ka kërkuar nga negociatat të marrë bashkinë e Lushnjës, ndërsa PDR, përveç kërkesës për të marrë dy minibashki në Tiranë, ka kërkuar të marrë nën drejtimin e saj bashkinë e Korçës dhe të Elbasanit.

Takimet e Kryesisë
Kryesia e partisë Demokratike vazhdon çdo ditë takimet për të përcaktuar kandidatët e komunave dhe bashkive për të gjithë vendin. Gjatë mbledhjes së djeshme, e cila si zakonisht është zhvilluar në orët e vona të mbrëmjes janë përcaktuar kandidatët për dy bashki të mëdha. Bëhet fjalë për bashkinë e Elbasanit, ku kandidati më i përoflur është Luciano Boci dhe bashkinë e Korçës, me kandidat Gjergj Papa.

Në ditët e mëparshme janë përcaktuar edhe kandidaturat për bashkinë e Sarandës, ku Partia Demokratike përfaqësohet nga Edmond Gjoka. Në Berat do të jetë Sali Hoxha, në Kukës, Hasan Halili, në Dibër, Ilir Krosi. Ndërsa zv/ ministri i punëve publike, Armand Teliti do të jetë më 20 janar një nga kandidatët më kryesorë për të marrë bashkinë e qytetit bregdetar të Durrësit.

Kandidatët
Në orët e vona të mbrëmjes janë përcaktuar kandidatët për dy bashki të mëdha. Bëhet fjalë për bashkinë e Elbasanit, ku kandidati më i përfolur është Luciano Boci, dhe bashkinë e Korçës, me kandidat Gjergj Papa. Në ditët e mëparshme janë përcaktuar për bashkinë e Sarandës, Edmond Gjoka.

Negociatat
Nga negociatat, të cilat kanë filluar që prej disa javësh, partia Republikane ka kërkuar bashkinë e Himarës, bashkinë e Peshkopisë, Librazhdit, Konispolit dhe Kamzës. Partia e Bashkimit të të Drejtave të Njeriut, ka kërkuar vetëm dy bashki të rëndësishme, atë të Gjirokastrës dhe të Himarës.

30 % e bashkive
dhe komunave do u kalojnë aletatëve të Partisë Demokratike për ti kryesuar. Kështu sipas këtij vendimi Republikanët, Demokristianët, Demokratë Reformatorët, Agrarët dhe me Partinë e Bashkimit të të Drejtave të Njeriut do të marrin një të tretën e bashkive dhe komunave.

Kandidatët

Tirana        Sokol Olldashi
Elbasani     Luciano Boci
Korça         Gjergj Papa
Saranda     Edmond Gjoka
PBDNJ       Himarë,Gjirokastër
PR             Peshkopi ,Librazhd Konispol Kamëz

Zogu ne benzin e Hitlerit

Fati i nje mbreti, i lidhur pas nje makine qe e shoqeroi ne arratine e viteve 1939-1940 neper shtetet e gjysmes se Evropes

nga Ferdinand Dervishi

Me 26 prill 1938, diten kur u mbajt ceremonia e marteses se mbretit Zog te Shqiperise me konteshen Geraldine te Hungarise, nje automobil i larte e anormalisht i gjate, me nje ngjyre te kuqe te ndezur, qe vezullonte ne diell si nje xhevahir, u rreshtua prane nje karroce me kater kuaj te bardhe. Ishte nje Mercedes–Benz “Grosser” (me i madh) i porsadale nga fabrika, njera nga dhuratat me te shtrenjta te dasmes, e firmosur pikerisht nga Adolf Hitler, diktatori gjerman qe me pas do te kujtohej per keq per gjithe pjesen e mbetur te historise se njerezimit. I cili solli per mbretin e vendit te vogel ballkanik, nje makine qe me pas do te kishte nje histori krejt aventurore, here duke i rrezikuar, e here duke i shpetuar koken monarkut te veteshpallur te shqiptareve, teksa arratisej nga njeri shtet ne tjetrin, i ndjekur nga pas prej hijes se fashisteve italiane, qe e perzune me dhune nga froni me 7 prill 1939, pothuaj nje vit pas marteses.

Pikerisht makina eshtermadhe 8 cilindershe e dhuruar nga Hitleri, aleati me i forte i italianeve ne ate kohe, do t’i sherbente ciftit mbreteror ne dy vjet te tjera si nje shtepize e perhershme pergjate zhvendosjes se tyre neper rruget e Evropes.

Diten e pushtimit italian te Shqiperise, Mbreti Zog me gjithe oborrtaret e vet, te sistemuar ne nje autokolone makinash qe mbartnin edhe nje pjese te grabitur te thesarit te shtetit, kaloi kufirin me Greqine ne zonen e Korces. Benz-i gjigant i dhuruar nga Hitleri ishte i pari qe shkeli me kakarime rruget e pluhurosura te Follorines nje dite me pas, me 8 prill, duke frenuar gjithe zhurme ne porten e nje hoteli. Por brenda pak oresh nje oficer grek u shfaq dhe urdheroi Zogun te linte vendin. Pa shijuar qofte nje ore te vetme gjumin e trazuar, Mbreti “shaloi” serish Benzi-n e dhuruar nga Hitleri per t’u nisur e rehatuar per ne Selanik. Gjeneralit Metaksa, qe ishte Kryeminister i Greqise ne ate kohe, nuk ia kishte qejfi t’i linte Musolinit ndonje shkas per t’i bere ultimatum vendit te tij.

Pak jave me pas, me 2 maj 1939, e njejta makine do te dergonte ciftin mbreteror ne Stamboll, ku guvernatori i qytetit e priti Zogun sic i kishte hije nje mbreti, e qarkoi me te gjitha nderet perkatese e mbi te gjitha i foli me nje ton antiitalian. Madje presidenti turk Inonu e priti Zogun ne nje audience private. Por edhe ne Turqi Mbreti Zog nuk ndihej i sigurte. Mendja i thoshte se te sigurta ishin vetem superfuqite evropiane te vendosura dukshem kunder fashizmit, si Franca e Anglia.

Me 1 korrik, familja mbreterore bashke me Mercedez-in dinjitoz u ngarkuan ne nje avullore qe i coi ne Kostance te Rumanise. Duke qene se Zogu nderkohe kishte marre garancine anglo-franceze, mbreti Karol i lejoi ata te qendronin ne Keshtjellen e Peleshit. Paradoksalisht, rrezimi nga froni e kishte bere Zogun nje mik mese te pelqyeshem per disa krere te huaj shtetesh, pra tashme ai ishte kthyer ne nje viktime simbolike e Boshtit Berlin - Rome - Tokio. Ai u mundua t’ia mbushte mendjen Karolit se rrezikun me te madh per Rumanine e perbenin Hitleri dhe Musolini dhe jo Stalini. Ne Evrope, sipas tij, asokohe ekzistonin dy njerez te cmendur ose dy budallenj qe flinin gjume: Camberlein dhe Daladje, perpara ekspansionit fashist, kuptohet.

Kater dite me pas, rrugetimi i madh filloi perseri me destinacion te radhes Polonine. Por me te mberritur ne Varshave, Zogu u perfshi ne nje aksident automobilistik, ku mend humbi jeten duke u perpjekur te shmangte nje turme polakesh dashamires. Benz-i madh i shpetoi koken, por vete makina e rralle perfundoi ne nje autoservis, e demtuar pjeserisht. Duke pare se nuk ndodhi asgje serioze, Zogu vendos te endej neper qytet dhe te vizitonte muzeumet. Me pas mori me qira disa makina me te cilat udhetoi per ne Lituani, Letoni dhe Estoni per te shuar kuriozitetin e tij per keto tre shtete te vogla.

Ne 17 korrik, shpura mbreterore serish e hipur ne Benz-in e stermadh, tashme te riparuar, u largua nga Riga per te shkuar ne Suedi. Ne Stokholm ai dha edhe konferencen e tij te pare per shtyp qe pas debimit nga Shqiperia. I ulur pas nje tavoline ku shquhej qarte flamuri shqiptar, i veshur mire si rralle ndonjehere, Zogu deklaroi se cdo shqiptar e kishte per detyre te perpiqej per lirine e vendit te vet. Nga Suedia familja mbreterore udhetoi per ne Kopenhagen e mandej ne Anvers te Belgjikes. Ne France familja mblodh perfundimisht ne Versaje, me 8 gusht 1939.

Ne France Ahmet Zogu u mundua te dominonte faktorin shqiptar si dhe te influenconte mbi fuqite e medha per te organizuar nje front antiitalian ne Shqiperi. Madje pati tratativa per aleance me greket, por askush nuk e kishte mendjen te Shqiperia e vogel dhe mbreti i saj i arratisur, historite e te cilit ne media silleshin me shume rreth sasise se te hollave, florinjve dhe xhevahireve qe kishte me vete.

Para se te pranonte azilin per Mbretin Zog, “Ministria e Jashtme e Anglise zbuloi se ai kishte te pakten 50.000 paund ne monedha ari dhe 2 milion dollare ne nje banke ne Manhatan (USA), me te cilat ai mund t’i lejonte vetes te shpenzonte deri ne 12.000 paund ne vit. Vec kesaj shpenzimet e shumta gjate debimit te tij, tregonin se pasuria e Zogut shkonte shume me teper se kaq. Ai udhetonte gjithnje me nente a dhjete kasaforta jashtezakonisht te renda e te medha, te cilat mbaheshin nen survejim te vazhdueshem. Ato permbanin shufra ari te cilat “u bene legjende” ne shtypin e kohes aq sa asnjehere Zogu nuk permendej i pavecuar nga valixhet misterioze, te cilat thuhej se mbanin thesare te medhenj duke perfshire edhe guret e cmuar te kurores mbreterore, qe vlenin me teper se 1 milion paund. Raportet e llogarive bankare ne bankat franceze dhe zviceriane perforcuan dyshimet e perhapura se ai ishte nje milioner i “krimbur” ne sterlina. Disa madje e llogarisnin pasurine e tij nga 4 deri ne 6 milion paund...”

Por me e habitshmja per te gjithe gazetaret hamendesues vjen me pas, kur Zogu i strehuar ne Angli tenton te bleje per 10 milione paund gazeten me te madhe britanike, “The Times”. Nje tentative qe rrefeu se pasuria e tij ishte ku e ku me shume se sa hamendesonin gazetaret.

Me 10 maj 1940 Gjermania Naziste sulmoi Francen. Dyert e Parisit u kapen aq shpejt, saqe nje pjese e mire e anglezeve te kategorise VIP nuk munden te imbarkoheshin per ne ishull. Keshtu nje autokolone gjigante u drejtua per ne jug te Frances, ne disa qytete nga portet e te cileve po vazhdohej evakuimi. Mes ketij karvani te perbere kryesisht nga makina luksoze te markave “Bentley” e “Rolls Roice” ecte kokeperpjete edhe Mercedez-i kuqalash i Zogut. Porse prioritet per t’u imbarkuar ne anijet kishin britaniket si dhe polaket, qe ne ate kohe konsideroheshin si martire te luftes.

Kur u bombardua Bordoja, Zogu zbriti me ne jug, ne Bajon, sipas keshilles se Marines Britanike. Megjithese nuk ia kishte shume qejfi te braktiste shtetet aleate, ai mendonte se Spanja do te mund t’u siguronte viza motrave te tij. Por administrata e Frankos refuzuoi.

Petain iu dorezua gjermaneve me 22 qershor dhe italianeve dy dite me pas. Ate dite, ikanaket shqiptare mesuan se disa anije tregtare ishin duke evakuar trupat polake dhe qytetare angleze ne St. Jean de Luz. Nisen me urgjence. Por rruges per aty, avione bombardues gjermane “vizituan” disa here karvanin me makina. Ne nje rast kur ata u afruan shume, Zogu nuk levizi nga makina duke u perpjekur te qetesonte Geraldinen sipas nje mentaliteti qe tek shqiptaret duket se qenka i vjeter: “Mos u frikeso, asnje ushtar gjerman nuk do te qellonte njerez mbi nje makine si Hitlerit”.

Ishte ngrysur dhe anija e fundit ishte pothuajse e mbushur plot, kur oficeret e Marines Britanike degjuan zhurmen e nje makine te afrohej. Ishte nje Mercedez gjigant qe mbartte familjen mbreterore shqiptare. Por nuk ishte e lehte te gjeje vend ne anijen e fundit. Te gjitha tratativat deshtojne me sukses dhe vetem ne fund te tyre oficeret britanike hapin zemren dhe bejne pak vend ne kembe per familjen mbreterore. Ishte koha kur me e shtrenjte se gjithcka ishte koka. Keshtu Benz-i i dhuruar nga Hitleri mbeti ne rere bashke me thesarin e vjedhur te shtetit shqiptar. Fatmiresisht anija nuk lundroi deri ne agim per shkak te frikes pas nje sinjalizimi per nje sulm te mundshem nga ajri. Kjo e lejoi shoferin hungarez te Zogut te bashkonte thesarin me mbretin. Ne mengjes anija ndezi motorret dhe u nis. Benzi i kuq filloi te zvogelohej ne breg, si nje krijese me shpirt qe shqiptonte “lamtumiren” pas nje misioni te permbushur.

Dhuratat per martesen

Ishin kater personazhet VIP qe derguan dhurata te shtrenjta per dasmen e Mbretit Zog. Keshtu vec Benz-it te derguar nga Hitleri, ne radhe ishte edhe nje karroce e terhequr nga kater kuaj te bardhe Lipizzaner, dhurate e admiralit Horthy, Regjent i Hungarise, nje statuje kali-dragua ne bronz e derguar nga mbreti Viktor Emanuel i Italise si dhe disa qeramika te dergura nga Musolini.

Poseduesit VIP te Grosser Mercedes-it

Pothuaj te gjithe kreret e Aksit (Gjermani-Itali–Japoni) porositen ose moren ne forme dhurate nga nje apo me shume autovetura 7.7 litershe Mercedes 770K, te sapoprodhura nga fabrika ne Mynih. Perandori Hirohito i Japonise porositi shtate cope te blinduara, nje e porositi mbreti Boris i Bullgarise, Mbreti Faruk i Egjiptit, gjenerali Franko i Spanjes, kryeministri Vidkun Quisling i Norvegjise, Admirali Horthy i Hungarise si dhe ish-kajzeri Vilhelm II i Gjermanise, nderkohe qe mbretit te shqiptareve Zog nje e tille i’u dhurua. Herman Goering ka poseduar nje te tille dhe Hitleri eshte pare te shfaqej shpesh me 770K-ne e tij, qe kishte nje pajisje speciale ne dysheme me pese gradime per t’u dukur me i larte. Kjo lloj makine ishte aq e famshme, saqe kur nje e tille u gjet ne vitin 1944 e braktisur nga gjermanet ne nje qytet prane Parisit, menjehere i’u be dhurate gjeneralit De Gol.

Te dhena per makinen

Grosser Mercedes-i i dhuruar nga Hitleri per mbretin Zog ishte nje autoveture e stermadhe e kompletuar me te gjitha opsionet. Ajo kishte nje motor benzine me 8 cilindra 7655 kubikesh, shpejtesi normale 170 kilometra ne ore me 3200 xhiro ne minute, pese marshe para dhe nje pas dhe me peshe totale 3600 kilograme.