Tiranë, më 22 nëntor 2006

Informacion për Mediat

Forumi rinor i partisë "Lëvizja e Legalitetit", me rastin e 63 vjetorit të Kongresit të Zall-Herrit organizoi një mbrëmje festive, ku të pranishëm ishin edhe drejtuesit kryesorë të PLL Ekrem Spahiu, Murat Basha, Artan Tujani dhe Novruz Ndregjoni.

Këtë takim e nderoi me praninë e vet edhe Lartësia e tij Princ Leka duke i dhënë kështu mbrëmjes një atmosferë edhe më festive.

Takimin e hapi zonjusha Armira Kapxhiu e cila ndër te tjera tha se rinia legaliste është trashëguese e vlerave më të mira dhe bartëse e interesave të larta. Ajo me një vision të ri për të ardhmen u bëri thirrje të gjithë të rinjve që shprehin interest e tyre dhe të kontribojnë në fushatën e pritshme zgjedhore.

Në këtë mbrëmje rinore foli edhe kryetari  i PLL z.Ekrem Spahiu, i cili ndër të tjera tha se: Ky takim i mrekullueshëm me rininë legaliste zhvillohet jo vetëm për të festuar së bashku 63 vjetorin e Kongresit të Zall-Herrit që është ngjarja më e rëndësishme politike për PLL, por zhvillohet edhe në kuadrin e përgatitjeve të strukturave të PLL për zgjedhjedhjet vendore.

Në fjalën përshëndetëse, Lartësia e Tij Princ Leka tha se ndjehej i lumtur që merrte pjesë në një festim të tillë, si dhe përgëzoi organizatorët për mënyrëm e organizimit duke e konsideruar atë si një ndër aktivitetet më  të mira të organizuar nga rinia legaliste.

Zëdhënësi i PLL

  Tiranë, më 19 nëntor 2006

Deklaratë për Mediat

Me rastin e 63 vjetorit të kongresit të Zall-Herrit dhe në vigjilje të zfhedhjeve vendore, partia "Lëvizja e Legalitetit" organizoi sot një takim të zgjeruar ku merrnin pjesë drejtuesit e Partisë dhe pushtetarët e saj vendor nga i gjithë vendi, takim që shënoi edhe fillimin e fushatës elektorale të PLL për zgjedhjet vendore.

Takimin e PLL e nderoi me pjesëmarrjen e tij edhe z.Ali Ohri, Kryetar i Zyrës së Oborrit Mbretëror Shqiptar dhe njëkohësisht dhe kryetar i Senatit të Veteranëve të Legalitetit, i cili I solli të pranishmëve një përshëndetje të ngrohtë nga NMT Leka I, Mbret I Shqiptarëve.

Takimin e hapi Sekretari i Përgjithshëm Artan Tujani, i cili duke e cilësuar historinë e PLL si të mundimshme por të lavdishme dhe filozofinë e saj si filozofi të provuar shtet-formuese dhe shtet-ndërtuese tha se "Nuk është gjë e pakët për ne, që, tek Partia "Lëvizja e Legalitetit" janë bashkuar njëherazi historia dhe filozofia. Të dyja të shkëlqyera, që lartësohen më shumë, aq herë sa historiografia komuniste, e vjetër apo e re, mundohet dëshpërueshëm t'i përbaltë."

Kryetari i PL Ekrem Spahiu duke ju referuar ngjarjeve historike ju drejtua të pranishmëve duke thënë:

"Refuzimi i plotë i ultimatumit të Italisë fashiste dhe deklarimi i Mbreti Zog me 5 prill 1939 për të luftuar kundër pushtuesit fashist, rezistenca e ushtrisë shqiptare me 7 prill 1939, jo vetëm që shënuan rezistencën e parë antifashiste në Ballkan, por bënë të mundur që Shqipëria të rreshtohej në një front me aleatët e saj të natyrshëm anglo-amerikanë…

…Duke u nisur se lufta kundër pushtuesve po degjeneronte për faj të komunistëve në luftë vëllavrasëse mes dy formacioneve republikane, se cila prej tyre do ta merrte pushtetin pas luftës, lindi si domosdoshmëri riorganizimi i mbretërorëve në Organizatën Kombëtare të Lëvizjes së Legalitetit (OKLL).

Kjo u realizua me 21 Nëntor 1943 nga major Abaz Kupi në Zall-Herr  në atë që ka hyrë në histori si kongresi i Zall-Herrit.

Respekt të thellë dhe mirënjohje të përjetshme për gjithë legalistët që sakrifikuan dhe kontribuan për Mbret e Atdhe."

Ai vazhdoi duke theksuar se sot, mbas 63 vjetësh nga kongresi i Zall-Herrit, ne jemi krenarë që jemi vazhdues në rrugën e idealit kombëtar të udhëhequr nën moton e Mbretit Zog I "Atdheu mbi të gjitha".

Duke u ndalur në situatë aktuale politke, z.Spahiu tha se: "Aktualisht PLL është jashtë parlamentit dhe qeverisjes qendrore  jo se ajo nuk e meritonte dhe nuk kishte mbështetje elektorale, por për arsye që tashmë dihen."

Përsa i përket zgjedhjeve të pritshme vendore, z.Spahiu tha se : "Këto janë zgjedhjet e para që zhvillohen mbas nënshkrimit të MSA dhe kuptohet që do të jemi nën monitorimin e rrepte të ndërkombëtarëve për arritjen e standarteve në zhvillimin e zgjedhjeve të lira,  të ndershme dhe transparente.

Me këto zgjedhje do të rikonfirmohet maxhoranca aktuale qeverisëse e cila në një periudhë 14 mujore ka arritur suksese të dukshme dhe të prekshme nga shqiptarët por edhe të vlerësuara nga ndërkombëtarët.

Fitorja e zgjedhjeve  vendore prej koalicionit të qendrës së djathtë do të rikthejë tek zgjedhësit edhe atë pjesë të pushtetit vendor që deri tani është shpërdoruar prej të zgjedhurve socialisë.

Fitorja e zgjedhjeve vendore do të bëjë edhe më të sigurt vazhdimin dhe thellimin e reformave të nisura prej qeverisë Berisha, që shqiptarët të kenë një mirëqenie në rritje, si dhe Shqipëria nëpërmjet proceseve integruese t'i afrohet sa më shumë strukturave euro-atlantike.

edhe për PLL këto zgjedhje janë po aq të rëndësishme, sepse përmes tyre, ne presim jo vetëm të rikonfirmojmë mbështetjen e vërtetë që gëzojmë në elektorat, por edhe të dëshmojmë vlerat tona në qeverisjen vendore.

Këto zgjedhje janë një shans edhe për opozitën që ajo të dëshmojnë se është shkëputur nga origjina e saj politike dhe të kontribojnë për një proces zgjedhor sa më demokratik e të respektojnë verdiktin e sovranit.

Fatkeqësisht, deri tani, po shikojmë një opozitë bllokuese, bojkotuese dhe agresive, duke kërcënuar në çdo moment me destabilitet.

Bllokimi i reformës zgjedhore prej opozitës nuk mund të shërbejë si alibi për bojkotimin e zgjedhjeve apo humbjen e saj, sepse, në pamundësi të arritjes së konsensusit, zgjedhjet do të zhvillohen edhe me kodin aktual zgjedhor i cili është miratuar po prej saj gjatë legjislaturës së kaluar."

Z.Spahiu në prani të strukturave drejtuese të PLL dhe të të zgjedhurve vendor që përfaqësojnë Legalitetin, deklaroi fillimin e fushatës elektorale të PLL për zgjedhjet vendore të 21 janarit 2007

Ndryshe nga zgjedhjet e viteve 2003 dhe 2005, në zgjedhjet e pritshme vendore, PLL do të dalë në koalicion me PD dhe partitë e tjera aleate.

Ky bashkëpunim nuk ka ardhur në mënyrë të sforcuar por krejt natyrshëm. Kontributi i legalistëve ka qenë i padiskutueshëm në gjithë procesin demokratik, në fitoren e PD më 22 mars 1992, e sidomos mbas vitit 1997 ku legalistët, duke dëshmuar vlerat e tyre, kanë mbështetur PD në vitet më të vështira të egzistencës së saj.

Në fjalën e tij, Nënkryetari i PLL Murat Basha, duke u përqëndruar në platformën e PLL dhe kandidatët e saj për zgjedhjet vendore tha se: "PLL shpalos vizionin e saj pragmatist dhe modern, i cili e sheh pushtetin si instrument në shërbim të komunitetit dhe vendit. Motoja e saj bazohet mbi vizionin e Mbretit Zog i Parë "Atdheu mbi të gjitha", sepse Ai dhe ne në gjurmët e Tij, kemi ditur dhe dimë ta duam Shqipërinë."

Gjithashtu ai tha se "Nisur nga fakti që e Djathta nuk është ideologji por pragmatizëm, ne mendojmë se duke ndërtuar politika racionale dhe efiçiente në shërbim të komunitetit, do të ndikojmë për të përmirësuar jetesën e tij.

Si pika të veçanta z.Basha përmendi:

Krijimin e qendrave për ndihmën e të moshuarve të vetmuar, ku të përgatiten infermierë që t'u shërbejnë atyre në shtëpi.

Ngritjen e qendrave, ku me fondet e pushtetit vendor, ose nëpërmjet donacioneve, të krijohen mensa popullore, ku të paktën të hanë një vakt njerëzit në nevojë

Përgjysmimi i taksave për një periudhë 1 vjeçare, për bizneset që hapin vende të reja pune.

Krijimin e fondeve ose donacioneve që pushteti lokal të aktivizojë dhe paguajë mjekë dhe dentistë, për të kuruar falas njerëzit me të ardhura të pamjaftueshme, apo edhe grupet shoqërore të cilat ndodhen në gjendje të vështirë ekonomike, si pensionistët, të papunët dhe familjet e përfshira në skemën e ndihmës ekonomike

Rritjen e nivelit të jetesës së antarëve të komunitetit, duke krijuar kushte për punësim nëpërmjet politikave fiskale që përgjysmojnë taksat për kompanitë ose individët të cilët krijojnë mundësi për punësim dhe hapjen në perspektivë, të vendeve të reja të punës.

Zedhenesi i PLL

Ish-kryetari i PD-së, Eduart Selami, bëri publike synimet e tij, kontaktet e para, si dhe përshtypjet për kryeministrin Sali Berisha

Selami: Do futem në politikë, në kohën e duhur

TIRANË- Ish-kryetari i Partisë Demokratike, Eduart Selami, në ditën e dytë të vizitës së tij në Shqipëri, nuk u është shmangur interesimit të medieve. Në intervistat që Selami tha dje për disa televizione, theksoi se vizita e tij ishte thjesht private, e nuk kishte një axhendë të përcaktuar për takime me politikanë, edhe pse ka pranuar se shumë miq të tij në Shqipëri janë të tillë. Ai ka pohuar se një ndër miqtë e tij të vjetër politikanë, është edhe kryeministri Sali Berisha, por duke sqaruar se nuk ka përcaktuar një takim me të. Ish kreu i selisë blu, nënvizon se përshtypjet e para që ka marrë nga rikthimi në atdhe, janë pozitive.
Z. Selami, mund të na thoni diçka për arsyet e vizitës suaj në Shqipëri?
Ju faleminderit për interesimin, siç thashë, jam për një vizitë private, për të takuar familjen, prindërit dhe miqtë e mi. Është një kohë e gjatë, është vendi im, kështu që kam ardhur për t’u takuar me prindërit, për t’u çmallur me ta, me vendin dhe shokët që kam.
Cilat ishin përshtypjet e para, kur udhëtuat nga Rinasi drejt kryeqytetit?
Ndryshime, ndryshime pozitive. Ka lëvizje, ka energji. Impresionet e para ishin të mira. Jam në ditën e parë të kthimit, kështu që nuk jam thjesht për vlerësime politike, është thjesht për arsye private.
Do të qëndroni gjatë, do të takoheni me shumë njerëz?
Do të qëndroj një javë dhe jam takuar me miq të vjetër, dhe thjesht janë gjëra që ngelen private.
Do të ketë takime me politikanët në axhendën tuaj?
Një pjesë e miqve të mi janë politikanë, kështu që unë nuk mund t’i përjashtoj.
Edhe me kryeministrin Berisha?
Është patjetër një nga miqtë e mi. Nuk kam asnjë takim tani për tani. Momenti nuk është i zgjedhur politikisht, është thjesht një vizitë private. Para shumë pak kohësh kemi kontaktuar, nuk kemi një takim të programuar, por ai është një nga miqtë e mi të vjetër.
Nuk mbani kontakte me bashkëpunëtorët tuaj politikë në PD?
Një pjesë e miqve të mi janë edhe në PD, unë kam mbajtur dhe mbaj kontakte të vazhdueshme. Por nuk janë vetëm kontakte politike, ka dhe njerëz të tjerë që janë jashtë politikës.
Jeni gati të ktheheni në jetën politike në Shqipëri, në PD?
I qëndroj edhe njëherë mendimit, se unë asnjëherë nuk e kam harruar dhe nuk do ta harroj Shqipërinë. Sot për sot, nuk shikoj hapësirë, por gjithsesi gjërat lëvizin dhe unë jam gati për të ndihmuar, për të kontribuar për Shqipërinë, në momentin që unë e gjej më të përshtatshëm.

Historia, kush ishte Eduard Selami

Shekulli

TIRANË- Eduard Selami ka qenë dy vjet Kryetar i Partisë Demokratike në vitin 1992-‘94. Dështimi i Referendumit të vitit 1994, iu faturua kreut të demokratëve, Eduard Selami. Gjatë një konference të jashtëzakonshme, ai u përjashtua nga partia. Për herë të fundit, ish-kryetari i Partisë Demokratike, Eduard Selami, ka ardhur në Tiranë në shkurt të vitit 1997, një muaj para vendosjes së Gjendjes së Jashtëzakonshme në vend, ku nuk zhvilloi asnjë takim me Presidentin e asaj kohe, Sali Berisha. Por, gjatë viteve të mëpasshme, Selami ka ruajtur marrëdhënie të mira me drejtuesit e lartë të Partisë Demokratike, kontakte këto, që vazhdon t’i ketë edhe sot. Ndërkohë, në vitin 2001, demokratët kërkuan rikthimin në vend të Selamit, për të ndihmuar Partinë Demokratike për të marrë pushtetin. Në zgjedhjet e vitit 2001, Selami u përfol si kryeministër i ardhshëm i vendit, nëse demokratët do të fitonin zgjedhjet, ndërkohë që në zgjedhjet lokale të dy viteve më vonë, ai ishte një nga emrat e demokratëve për Bashkinë e Tiranës. Por, Selami e ka refuzuar ftesën e drejtuesve më të lartë të demokratëve, për shkak të angazhimeve të shumta profesionale në Amerikë. Selami iu rikthye jetës politike në vitin 2005, kur mori pjesë në një seancë dëgjimore të Komisionit Amerikan të Helsinkit, lidhur me situatën në Shqipëri, në prag të zgjedhjeve të përgjithshme.

“Zona te Pallati i Brigadave, të përjashtohet nga legalizimi”

Eltion Hoxha

Në mbledhjen e djeshme të KRRTRSH-së, është propozuar që një zonë përgjatë Rrugës së Elbasanit, të përjashtohet nga procesi i legalizimit. Arkitekti, Pëllumb Dervishi kërkoi nga Këshilli i Rregullimit të Territorit të Republikës së Shqipërisë, të përjashtojë nga procesi i legalizimit, zonën e cila nis nga konsullata italiane, pranë vilave gjermane, deri tek Pallati i Brigadave. Sipas Dervishit, kjo zonë me një gjerësi rreth 50 metra, duhet të dalë jashtë procesit, pasi nuk mund të pranohet, që tek Pallati i Brigadave të ketë motele. Kryeministri Berisha, në cilësinë e kreut të KRRTRSH-së, u shpreh se nuk mund të prononcohej për këtë çështje, pa u konsultuar më parë me ekspertët.

22/11/2006 - 12:35
• Lorenc Vangjeli

Tirane-Po! Eduard Selami do të takohet me kryeministrin Berisha’. Një burim i rezervuar pohon me siguri atë që vetë Selami kërkon ta mbajë fshehur. Dhe që ndodhi ekzaktësisht në mbasditen e djeshme. ‘Nuk kam një takim të programuar me kryeministrin’, tha dje në mesditë ish-kryetari i partisë demokratike që u largua nga Shqipëria pikërisht mbas një armiqësie të shpallur me ish-presidentin Sali Berisha. Takimi i zhvilluar në selinë e Kryeministrisë është mbajtur i fshehtë dhe ka zgjatur sa një takim i zakontë protokollar i shefit të qeverisë, por për të mungoi një njoftim zyrtar. Po dje mbasdite, Selami pati një takim dhe me shkrimtarin Ismail Kadare në një lokal në shumëkatëshin e Vodafone tek ish-Blloku.
11 vjet mbas dorëheqjes së imponuar të tij që ai dha në Konferencën e Jashtëzakonshme të Partisë Demokratike, në 5 mars 1995, armiqësia është harruar dhe është hedhur pas krahëve. ‘Kam kontaktuar me Kryeministrin pak kohë më parë, ai është një nga miqtë e mi’, tha po dje Selami duke dashur të dërgojë një sinjal paraprak në zyrën e katit të dytë të Këshillit të Ministrave. Duke tentuar të luajë më shumë me heshtjen sesa me fjalët që do të shpjegonin ardhjen e tij për herë të parë që nga janari i vitit 1997. Atëherë kur për arsye krejt të ndryshme nuk mundi të takohet me zotin Berisha, ndërsa sot qëndron në pritje për t’u takuar me të. Në një takim mes ‘armiqve-miq’ që pavarësisht mohimit të Selamit, u zhvillua dje mbasdite. Takimi është paraprirë nga ndërhyrja e disa personave që janë pranë të dy palëve dhe që kanë bindur veç e veç Berishën e Selamin të takohen mbas më shumë se 12 vjetësh mëri.
Ish-kryetari i PD-së Selami e shpjegoi arsyen e rikthimit të tij në Shqipëri me arsye sentimentale, Atdheu, takimi me prindërit dhe miqtë, një pjesë e të cilëve ‘kanë qenë dhe janë pjestarë të PD-së’. Por ajo çka ai refuzoi ta thotë, është që të paktën, në rastin më të keq, vizita e tij në Tiranë mund të quhet një nga ato rrugë që rreken të mbyllin dy punë. Nuk dihen me siguri rrethanat e tjera që e sollën Selamin në Tiranë, por burime të besueshme pranë PD-së konfirmojnë se atij i është kërkuar që të afrojë sërish kontribut në partinë që e drejtoi për pak kohë në fillimvitet ’90, mbas largimit prej saj të Sali Berishës që atë kohë mbante postin e kreut të shtetit. E sigurt është vetëm që propozimet për llojin dhe natyrën e këtij kontributi të zotit Selami nuk gjetën paraprakisht edhe aprovimin e tij. ‘Nuk e kam harruar Shqipërinë, por sot për sot nuk shoh hapësirë’, pranoi dje Selami duke lënë të zbuluar faktin se hapësirën që ju afrua, ai vetë duhet ta ketë konsideruar si të papërshtatshme. Një burim i besueshëm në PD pohon se emri i Selamit është përmendur dhe si një nga rivalët e mundshëm të Edi Ramës për postin e kryeqytetarit të Tiranës. Por zgjedhja e Berishës ishte e padikutuar; ai vendosi t’i besojë karizmës së Olldashit përpara kujtimit të mirë të mbetur ende në Tiranë të Selamit. ‘Jam gati të kontribuoj për të ndihmuar vendin tim’, shprehet pamëdyshje ai, siç duket në pritje të një oferte konkrete. Duke nënvizuar edhe se ka vazhduar të gjithë këtë kohë të mbajë kontakte me miqtë dhe ish-kolegët e tij të PD-së, me dy nga të cilët, dy ish-zëvendëskryeministrat e qeverisjes së djathtë Kopliku dhe Shehu ka folur në telefon që ditën e rikthimit të tij në Tiranë. I pari, Kopliku, një kritik i ashpër i qeverisjes së sotme të zotit Berisha, i dyti, Shehu, një mik i shndërruar në armik dhe tani aleat në maxhorancën e sotme qeverisëse. Mbas daljes nga takimi në Kryeministri me Berishën, Selami ka pasur një takim të gjatë dhe me shkrimtarin Ismail Kadare, me të cilin e lidh një njohje e vjetër që daton që nga koha kur ai ishte pedagog i estetikës në Universitetin e Tiranës.
Po dje Selami ka patur një takim edhe me dy herë ish-kryeministrin demokrat Aleksandër Meksi. Nuk bëhen të ditura rrethanat dhe arsyet e takimit, por në marsin e largët të ’95, përplasja që ata patën për idenë e unifikimit të postit të kryetarit të qeverisë me atë të kryetarit të PD-së përfundoi me largimin e Selamit jo vetëm nga politika, por dhe nga Shqipëria. Një largim që parashihte një kthim të herëpashershëm, por që ndodhi vetëm 12 vjet më pas. Me një këmbë që kërkohet të hidhet sërish në politikë. ‘Për të afruar kontributin tim’, siç thotë dhe vetë Selami.

‘Rikthehem në politike po të gjej hapësirën e duhur’

Eduard Selami dje ka thyer heshtjen, por duke lënë në heshtje përgjigjen e pyetjes kryesore të cilës ju bë, Do të rikthehet në politikë dhe a do të thotë rikthimi në Shqipëri, një hap drejt derës që ju mbyll 12 vjet më parë. Në një intervistë për NEWS 24, ish-kryetari i PD-së shpjegoi se arsyet që e sollën në Tiranë ishin private dhe mohoi madje edhe një takim të mundshëm me zotin Berisha. Ai tha se ishte i gatshëm të kontribuonte në Shqipëri, por se për momentin nuk gjente hapësirën që mendonte, por gjithashtu pa shpjeguar nëse i ishte afruar ndonjë hapësirë e tillë dhe cila ishte ajo apo thjesht ishte në pritje të krijimit të saj.
Zoti Selami cila është arsyeja për të cilën ju keni ardhur në Shqipëri?
Është një kohë e gjatë pa ardhur. Është vendi im. Kështu që kam ardhur këtu për tu takuar me prindërit, për tu çmallur me ta, me vendin dhe shokët e miqtë që kam.
Vazhdoni të ruani kontaktet me bashkëpunëtorët tuaj politikë që janë në PD?
Një pjesë e miqve të mi janë në PD dhe unë kam mbajtur kontakte dhe mbaj kontakte të vazhdueshme por nuk janë vetëm kontaktet politike kam edhe njerëz të tjerë që janë jashtë politikës
Zoti Selami, a jeni gati ti riktheheni në jetën politike në PD dhe në Shqipëri?
Unë i qendroj mendimit që e kam shprehur edhe më parë, që unë as e kam harruar dhe as do ta harroj Shqipërinë. Sot për sot nuk shoh hapërisë, por gjithsesi, gjërat lëvizin dhe unë jam gati për të ndihmuar dhe për të kontribuuar në Shqipëri, në momentin që do të gjej vend më të përshtatshëm.
Ardhja juaj zoti Selami është thjesht një koecidencë apo është një moment i zgjedhur mirë nga ana juaj?
Është thjesht koecidencë, pavarsisht cfarë mund të flitet, është një takim privat sic thashë edhe unë jam këtu thjesht për arsye private.
A e keni takuar kryeministrin Sali Berisha gjatë këtyre dy ditëve?
Shumë para pak kohësh ne kemi kontaktuar. Nuk kemi një takim të programuar por ai është një nga miqtë e mi.
Pas nëntë vjetësh që ktheheni në Shqipëri cila është përshtypja juaj?
Është e vështirë pasi është dita ime e parë për të dhënë një mendim, por shoh ndryshime dhe ndryshime pozitive por do të kem mundësi të shpreh mendimin tim pas përfundimit të vizitës

http://www.panorama.com.al/

Kryeministri dhe ish-kryetari i PD-së janë takuar dje në zyrën e Berishës pa 11 vitesh

Berisha-Selami, 90 minuta takim
Ish-kreu i PD-së, takime në Tiranë. Edhe me Meksin e Shehun

Dita e dytë e qëndrimit në Tiranë të ish-kryetarit të Partisë Demokratike, Eduard Selami, ka qenë me një axhendë mjaft të ngjeshur.

Deri në orët e vota të darkës Selami ka zhvilluar takime me kryeministrin Sali Berisha, nënkryetarin e Partisë Demokrate të Re, Tritan Shehu, si dhe ish-kryeministrin në kohën e qeverisjes së parë të demokratëve, Aleksandër Meksi.

Takimi me Berishën
Ish-kryetari i Partisë Demokratike, Selami, pavarësisht deklaratave të tij në media se nuk ka planifikuar asnjë takim me kryeministrin Berisha, është parë dje në zyrën e shefit të qeverisë në orën 18:00. Këtë takim e ka konfirmuar dje edhe babai i zotit Selami, i cili në një prononcim për gazetën “Panorama” bëri të ditur se i sapokthyer nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Selami ka zhvilluar dy takime të rëndësishme gjatë ditës së djeshme, ku njëri prej tyre ishte me kryeministrin Berisha. Burime pranë kreut të qeverisë bënë të ditur dje se Selami ka qëndruar në zyrën e zotit Berisha për rreth 90 minuta, ndërkohë që ende nuk bëhen të ditura detaje të këtij takimi. Ky është takimi i parë i zotit Selami me kryeministrin Berisha pas 11 vjetësh. Për herë të fundit Selami dhe Berisha janë takuar në vitin 1995, kur Selami u përjashtua nga Partia Demokratike, për t’u larguar përfundimisht në Shtetet e Bashkuara. Emri i zotit Selami ka qenë i pari në listën e Partisë Demokratike si presidenti konsensual në vitin 2002. Ndërkohë kryeministri Berisha e ka ftuar zyrtarisht Selamin në vitin 2003 për të kandiduar për kryetar të Bashkisë së Tiranës, ndërkohë që një ftesë e njëjtë erdhi edhe në mars të vitit të kaluar, kur Selami tha gjatë një interviste për “Zërin e Amerikës”, se PD-ja tani është fare pranë pushtetit.

Takimet e tjera
Selami ka pasur dje një axhendë jashtëzakonisht të ngjeshur, ku veç takimeve familjare ai ka zhvilluar takime edhe me figura të njohura të jetës politike në vend. Kështu, mësohet se Selami është takuar dje paradite me nënkryetarin e Partisë Demokrate të Re, Tritan Shehu, si dhe me ish-kryeministrin e periudhës ‘92 -‘96, Aleksandër Meksin. Ky është takimi i parë pas largimit nga Shqipëria të Selamit, pas debateve të ashpra të vitit 1994 mes drejtuesve të lartë të partisë ku Selami kërkoi dorëheqjen e Meksit dhe shkrirjen e postit të kryetarit të partisë me atë të kryeministrit. Gjithashtu mësohet se para takimit me kryeministrit Berisha, ish-kreu i PD-së, Selami, ka pirë një kafe me shkrimtarin e njohur Ismail Kadare. Një gjë e tillë konfirmohet gjithashtu edhe nga babai i zotit Selami.
Miqtë e tij konfirmuan dje për gazetën se nga biseda me Selamin, ai ka shprehur dëshirën për t’u angazhuar në politikë, por është në një moment kur po pret se çfarë do t’i ofrohet zyrtarisht dhe për këtë është ende i pavendosur.
Selami erdhi dy ditë më parë në Tiranë, me një linjë prej linjave Austri-Shqipëri dhe do të qëndrojë një javë.

Perplasjetme Berishen

Kryetar i PD-së në vitin 1994, kur dështoi referendumi, Selami kritikoi drejtimin e partisë me autoritarizëm dhe mungesë demokracie brenda saj. Ai kërkoi edhe zbatimin e statutit, sipas të cilit posti i kryetarit të partisë duhej të njehsohej me atë të kryeministrit, por ky propozim nuk u pranua. Ndërkohë ish-kreu i PD-së, Eduard Selami, ka qenë një nga kandidatët konsensualë të ofruar nga Partia Demokratike për president në vitin 2002, por në fund fitoi Alfred Moisiu, i cili u votua për katër vitet e ardhshme.

“Tani për tani nuk shikoj ndonjë hapësirë”
Selami: Do të kontribuoj kur ta shoh të përshtatshme

Eduard Selami tha dje se tani për tani nuk shikon hapësira për t’u përfshirë në jetën politike në vend, por e ka lënë të hapur një gjë të tillë për të ardhmen. Në një prononcim për mediat, në ditën e dytë të qëndrimit në Tiranë, Selami tha se për momentin nuk e mendon rikthimin në politikë, aty ku e la në vitin 1995, por shton se gjërat lëvizin dhe një rikthim i tij mund të merret në konsideratë. “I qëndroj edhe njëherë mendimit që kam shprehur, se unë as nuk e kam harruar dhe as nuk e harroj Shqipërinë. Veçse sot për sot nuk shikoj hapësirë, por gjithsesi gjërat lëvizin dhe unë jam gati për të ndihmuar dhe kontribuar në Shqipëri në momentin që unë e gjykoj më të përshtatshëm”, tha dje Selami. Megjithëse shprehet se kjo vizitë në Tiranë, që pas shkurtit të vitit 1997, është tërësisht private, ai thotë se do të zhvillojë takime edhe me figura politike, pasi siç shton, shumë prej tyre i ka edhe miq. “Unë jam thjesht për një vizitë private, për të takuar familjen, prindërit dhe miqtë e mi të vjetër dhe të rinj që kam këtu”, shprehet Selami. Lidhur me impresionet e para pas kthimit në atdhe, ish-kreu i PD-së shprehte se: “Ndryshime pozitive, ka lëvizje, ka energji, është diçka pozitive. Impresionet e para ishin të mira”. Selami do të qëndrojë për rreth një javë në Tiranë. Për herë të fundit ai ka ardhur në Shqipëri në vitin 1997, një muaj para vendosjes së gjendjes së jashtëzakonshme në vend. Në atë kohë u tha se Selami ka ardhur nga SHBA-ja me një mesazh të Departamentit të Shtetit për presidentin e asaj kohe, Berisha, por që nuk u takua me të.

 

Eduart Selami erdhi. Po pastaj?

Mark Marku

Nuk besoj të ketë ndonjë vend kur kthimi i një njeriu në shtëpinë e vet të ketë shkaktuar më tepër bujë se kthimi i Eduart Selamit. Një zhurmë kaq e madhe për kthimin e një njeriu nuk besoj të jetë bërë as për kthimin e Napoleon Bonopartit. E pra, ai tash është kthyer, është mu këtu në Tiranë, pasi ka puthur tokën e mëmëdheut në Rinas dhe sapo ka marrë telefonatat e para nga disa ish-miq të tij. Mendoni, telefonatën e parë ia ka bërë, me aq sa kujtoj nga shtypi i ditës, Tritan Shehu. Po, po vetë Tritani. Të dytën më duket se ia ka bërë… ah! E dyta nuk më kujtohet. Gjithsesi ai ka pasur një telefonatë të dytë dhe mesa duket edhe një të tretë dhe të katërt e kështu me radhë. Ai është këtu, në Tiranë, merr telefonata dhe flet, ha dhe bën shumë gjëra që më vonë do të regjistrohen në atë pjesë të historisë që do të quhet kthimi i Eduart Selamit në Tiranë. Po pastaj? - do të pyeste ndonjë naiv, - pastaj ç’do të ndodhë? Pikërisht këtu qëndron problemi: Pastaj nuk do të ndodhë asgjë. Pastaj Eduart Selami mund të riniset prapë për SHBA. Ose mund të qëndrojë këtu. Eshtë e sigurt se nëse niset më parë do të dalë edhe tek “Opinioni” i Fevziut. Gjithsesi as njëra as tjetra nuk do të përbënte problem. Rikthimi i tij në Tiranë pas 12 vitesh përbën lajm për shtypin, por një hiperbolizim i tillë i kësaj vizite të thjeshtë është në të vërtetë fyerje për publikun. Eshtë e vërtetë se Eduart Selami është një figurë e rëndësishme e viteve të para të demokracisë shqiptare. Madje, për autorin e këtij shkrimi ai mbetet një figurë politike simpatike me një profil politik të këndshëm që e bënte dhe partinë që drejtonte të pranueshme për publikun. Eshtë e vërtetë se ai u largua nga PD-ja në momente kur kjo parti kishte ende shumë sharm si partia e parë, që solli pluralizmin dhe nisi reformat e ekonomisë së tregut. Por ama është e vërtetë që pas ikjes së tij nga PD-ja, e cila gjithsesi mbetet një ikje dinjitoze, ai nuk bërë asgjë për të pasur sadopak vëmendje politike ndaj tij. Ka qenë në SHBA për 12 vjet, ka bërë jetën e tij dhe tani kthehet. Kthehet pas 12 vjetësh dhe është i mirëpritur, sidomos nga ata që kanë njëfarë lidhjeje me periudhën romantike të atyre viteve. Por vetëm kaq. Kthimi i tij është po aq dinjitoz sa edhe ikja e tij, pasi është kthimi i një njeriu që nuk i ka shkaktuar asnjë dëm vendit të tij, përkundrazi. Por kthimi i tij nuk është se do të ndryshojë shumë gjëra. Madje, nëse kthimi i tij është politik dhe po të gjykojmë në mënyrë racionale, do të duhej ta vinim në dyshim dobishmërinë politike të këtij kthimi. Nëse ai do të marrë pjesë në politikë natyrisht do konsiderohej si një akt normal, por ama nuk do të shënonte ndonjë tronditje për politikën shqiptare. Madje atij do t’i duhej ta fillonte atë nga fillimi. Sepse askush nuk do të ishte i gatshëm të krijonte një hapësirë për të. Ngado ta shohësh kthimin e tij, ai të duket normal. Anormale është vetëm zhurma e tepruar mediatike rreth tij.

Deputeti demokrat, Gilman Bakalli është një ndër emrat më të propozuar për kandidatin e PD-së që do të garojë për Bashkinë e Shkodrës në zgjedhjet e ardhshme vendore. Pavarësisht se jo zyrtarisht, duket se dega e Partisë Demokratike në Shkodër po i kundërvihet Kryetares së Kuvendit, Jozefina Topalli, e cila është dhe deputete në një nga zonat zgjedhore të Shkodrës. Kjo pasi, Topalli nuk mbështet kandidimin e Bakallit për kryetar në Bashkinë e Shkodrës, por është pro kandidimit të Lorenc Lukës, ish kryetar i Partisë Demokratike në Shkodër.Lidhur me procesin e përzgjedhjes së kandidaturave vihet re një mungesë transparence nga grupi i punës që kryesohet nga, Arenca Trashani, deputetët e Shkodrës dhe disa anëtarë të kryesisë së PD-së. Gjithsesi, nëndega apo grupseksioni, ku kryetar është Qarqif Hoxha, është e vetmja që ka takime të përditshme, në orare të caktuara dhe është e hapur për mediat. Nga kjo nëndegë ka dalë edhe emri i deputetit të zonës numur 4 në Shkodër, Gilman Bakalli. Ky i fundit, pasi ka pranuar se mund të kandidojë, ka theksuar se ai këtë gjë e bën në qoftë se partia pranon kandidimin e tij për kreun e Bashkisë së Shkodrës. Ky prononcim ka qenë risi për të gjithë këto 15-të vite demokraci në qytetin ku PD-ja ka fituar gjithmonë. Përveç kësaj, është risi dhe prononcimi i tillë, i cili nuk ka qenë zakon politik në Shkodër. Por, Bakalli kandidimin e tij e ka shoqëruar me kritika të ashpra kundrejt Këshillit Bashkiak dhe përzgjedhjeve të këshilltarëve. Duke pasur parasysh këshillin aktual, Bakalli ka deklaruar se do të jetë person, i cili do të kalojë aty ku ai mendon, në një sitë shumë të imët propozimet edhe për këshilltar. Ai ka bërë të qartë se, me këshilltarë pa integritet moral edhe vetë kreu i Bashkisë është i humbur. Nga kjo nëndegë, emri i deputetit është çuar deri në sferat e larta të PD-së në Tiranë. Në rastin e Bakallit kemi një propozim dhe një pranim nga ana e anëtarëve dhe të propozuarit dhe kështu ky kandidat potencial mund të quhet me cikël të mbyllur dhe vetëm ndoshta problemi i ndonjë “pengese e tipit nuk është i përshtatshëm se lëviz më shumë poshtë se lart” do ta anashkalonte si kandidaturë. Kandidatë të tjerë Kandidaturë e përfolur, por jo e shpallur zyrtarisht, është Lorenc Luka, kryetar aktual e qarkut. Luka është pjesë e kahershme e strukturave të PD-së dhe ish kryetar i saj. Opinioni për kreun e qarkut, i biseduar në rangjet e poshtme, është se ai mund të jetë i preferuari i Topallit. Por, nga disa anëtarë të tjerë të rëndësishëm të PD-së në Shkodër, kandidimi i Lukës duket krejt ireal për vetë pozicionin komod që ka ai si kryetar i qarkut të Shkodrës, të cilin mund ta mbajë me lehtësi edhe një herë. Pranim tjetër për kandidim është Voltana Ademi, e cila është aktualisht nën/kryetare e Bashkisë së Shkodrës dhe e vetmja femër, e cila ka pranuar të kandidojë për PD-në. Tjetër emër është edhe Sabri Bushati, aktualisht drejtor i Telekomit, dhe nga burimet e brendshme të partisë mësohet se është një kandidaturë që Berishës do t’i shkojë mbi tavolinë. Ekziston mundësia që Shkodra kandidatin e PD-së do ta ketë vetëm ditën e fundit para se të fillojë fushata elektorale. Klanizimi dhe fraksionet me interesat e mëdha, të cilat janë zhvilluar shumë në Këshillin Bashkiak dhe Bashkinë e Shkodrës, bëjnë presion deri lart dhe që dikush të kandidojë duhet të jepet OK nga lart, pasi deri tani, duke përdorur “stërkëmbëshat” dhe brrylat nuk lejojnë asnjë njeri të jetë kandidat i “drejtpërdrejtë”. Koncepti i lidhjeve të tilla me “sheshe ndërtimi”, klane religjoze dhe pushtet të vazhdueshëm e të pamerituar në PD-në e Shkodrës janë më se të qarta dhe një kryetar Bashkie, gjithmonë do të jetë midis zjarreve.

Gazeta Shqiptare

Gazeta Shqiptare

 26 octobre Panorama

 29 octobre Panorama

26/10/2006 shekulli
KATEGORIA: Krah qytetarit

 

Artan Lleshi u arrestua 20 minuta më vonë, rrugës për në Fushë-Krujë. Kishte sulmuar 3 gra brenda pak javësh

Manjaku seksual masakron sekretaren 53-vjeçare të LZHK

Aleksandra Bogdani

TIRANË- I veshur keqaz e i çekuilibruar, ai projektonte viktimën e ardhshme rrugëve të Tiranës. Ngjiste shkallë të errëta pallatesh e futej vjedhurazi nëpër zyra institucionesh, në kërkim të grave të vetmuara e në pritje të çastit të përshtatshëm për sulm. Endja bash në qendër të Tiranës e manjakut agresiv nga Fushë-Kruja kishte alarmuar prej javësh punonjësit e policisë, të cilët kishin marrë të njëjtin përshkrim nga tre gra të dhunuara brenda një kohe të shkurtër. E siç ndodh rëndom në raste të tilla, policia mbeti një hap pas tij..
***
Pa e ditur se vëzhgohej prej ditësh nga një i ri me probleme mendore, Miranda Alla, sekretare e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar ka mbërritur si zakonisht në zyrë, aty nga ora 9.00 e mëngjesit. Nuk dihet me saktësi koha kur 24-vjeçari Artan Lleshi ka hyrë në selinë e zbrazur të LZHK-së, tek pallatet e Shallvareve, por rreth orës 11.00, një tjetër sekretare me emrin Afërdita ka zbritur me ulërima shkallët, duke kërkuar ndihmën e kolegëve të saj, të ulur tek kafeneja ngjitur. Dëshmitarë në vendngjarje tregojnë për “Shekullin” se punonjësja e LZHK-së e kishte gjetur 53-vjeçaren Miranda Alla pa ndjenja e mes një pellgu gjaku, të shtrirë në sallën e konferencave. Nëna e dy fëmijëve të rritur mendohet të jetë sulmuar nga manjaku, në momentin që ndodhej e vetme në zyrë. Në tentativë për ta dhunuar, ai e ka tërhequr zvarrë deri në sallën e konferencave. Rezistencës së saj i është përgjigjur me thikë, duke e goditur disa herë në kokë e në trup sekretaren e LZHK-së. Pasi e ka lënë përtokë pa ndjenja, i akuzuari Artan Lleshi ka hapur çantën e viktimës së tij, prej nga ka marrë 90 mijë lekë e është larguar mes njerëzve të shumtë që ndodheshin në lokalet aty pranë, pa u vënë re nga askush.
***
“Ishte fat që kolegia jonë, Afërdita kishte punë në sallën e konferencave. Ne u ulëm në kafe, ndërsa ajo u ngjit lart, por zbriti e tmerruar vetëm pak sekonda më vonë, duke bërtitur. E kishte gjetur Mirandën të gjakosur e pa ndjenja. Unë lajmërova policinë, e cila erdhi ca më vonë dhe e dërgoi Mirandën në spitalin ushtarak”,-tregon nënkryetari i Lëvizjes Kombëtare për Zhvillim, Armando Ruço. i tronditur nga ajo që ka ndodhur, Ruço nuk mund të tregojë kohën e saktë se kur është sulmuar sekretarja 53-vjeçare, por shton se autori i këtij krimi ishte parë të hynte ditët e fundit në zyrat e LZHK-së. Ndërkaq, policia e Tiranës njoftoi mbrëmë se Artan Lleshi u kap rrugës për në Fushë-Krujë, rreth 20 minuta pasi plagosi Miranda Allën. Fill pas sulmit të tij të radhës, 24-vjeçari i ishte drejtuar zonës ku ndodhet stacioni i furgonëve për në qytetin e tij e kishte hipur në njërin prej tyre. “Autori i dyshuar u kap afërsisht pas 20 minutash në afërsi të Fushë Krujës, në tentativë duke u larguar nga Tirana. Ai rezulton të jetë shtetasi Artan Lleshi, 24- vjeç, i proceduar më parë për “vjedhje”-njoftoi mbrëmë zëdhënësja Alma Katragjini.
***
Pas arrestimit, Artan Lleshi është dërguar në mjediset e komisariatit numër 3 të Tiranës, ndërkohë që një grup policësh janë nisur në drejtim të shtëpisë së tij në Fushë-Krujë. “Në cilësinë e provës materiale, autorit iu gjetën në banesë një automatik, rreth 370 fishkë si dhe shuma e parave prej 90 mijë lekësh, të cilat ia kish vjedhur me dhunë Miranda Allës. Gjatë thellimit të hetimeve u arrit në përfundimin se ky shtetas është autor i marrëdhënies seksuale të mbetur në tentativë të një gruaje, gjë për të cilën policia ka siguar të gjitha provat e duhura ligjore”,-tha zëdhënësja e Policisë së Tiranës. Sipas saj, më datë 14 gusht 2006, Lleshi ka sulmuar një tjetër femër në afërsi të stadiumit “Dinamo” dhe më 29 shtator ai ka vjedhur me dhunë vajzën me inicialet B.M në bulevardin “Bajram Curri”. Tashmë, 24-vjeçari Lleshi akuzohet për vjedhje me dhunë, marrëdhënie seksuale me dhunë me të rritura, me pasoja të rënda për shëndetin dhe armëmbajtje pa leje.

26/10/2006

 

KATEGORIA: Kronike nga Tirana

 

Nëna e dy fëmijëve lufton me vdekjen. Pak siguri për jetën e saj

Miranda Alla, në gjendje kome

A.B

TIRANË- Mjekët e spitalit Ushtarak nuk japin asnjë siguri për jetën e Miranda Allës. Sipas tyre, gruaja 53- vjeçare ndodhet në gjendje kome, edhe pse i është nënshtruar ndërhyrjes kirurgjikale. “Deri në momentin që sekretarja e LZHK-së do të jetë në gjendje kome, nuk mund të flitet për jetën e saj. E shtruar në sallën e reanimacionit, nëna e dy fëmijëve po lufton me vdekjen, ndërkohë që të afërmit e saj thonë dhimbshëm se mjekët kanë hequr çdo shpresë për mbijetesën e saj. Për shkak të goditjeve të marra paraditen e djeshme, Miranda Alla ka pësuar hemorragji cerebrale, ndërkohë që në fytyrë ka pësuar hematoma të rënda, kryesisht në pjesën e syve. Megjithëse operacioni ka përfunduar me sukses, mjekët ende nuk garantojnë jetën e sekretares së dhunuar nga një person me të meta mendore në zyrën e saj. Ndërsa të afërmit e Miranda Allës të thonë se nuk kanë asnjë informacion mbi ngjarjen e ndodhur. “Po të mos ishin shoqet e saj, tashmë do të ishte e vdekur. Por dhe mjekët kanë hequr çdo shpresë jete. Ky është shteti që kemi. Një njeri, edhe pse është kapur për krim, mjafton të deklarojë se është i çmendur dhe të nesërmen do të dalë, ndërsa ne nuk dimë nëse Miranda do të jetë nesër gjallë.”- thotë kunati i Miranda Allës. L.Çela

 

Gjykata izolon në spitalin psikiatrik 24-vjeçarin Artan Lleshi. Është i paqëndrueshëm mendërisht

“Sekretaren e godita se më tha budalla”

Artan Lleshi goditi pas koke në zyrën e saj, sekretaren e LZHK-së

Flamur Vezaj

Gjykata e Shkallës së Parë në Tiranë vendosi masën e sigurisë “shtrim të detyrueshëm në Spitalin Psikiatrik” për Artan Lleshin, i arrestuar tre ditë më parë si autor i plagosjes me thikë të 53-vjeçares që punonte si sekretare e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar (LZHK) pranë Shallvareve. Teksa priste fillimin e shqyrtimit të kërkesës për caktimin e masës së sigurisë, në katin e katërt të gjykatës, 24-vjeçari i shoqëruar nga pesë punonjës të Drejtorisë së Policisë dukej i çekuilibruar, pasi herë pas here fliste përçart dhe pa kuptim. Që në fillim të seancës, sipas burimeve nga gjykata, 24-vjeçari ka shprehur acarimin e tij, duke i detyruar punonjësit e policisë të qëndrojnë afër tij për të evituar çdo të papritur nga 24-vjeçari i papërgjegjshëm. Menjëherë pas hapjes së seancës gjyqësore, organi i akuzës lexoi kërkesën për vleftësim të masës së sigurisë, duke kërkuar nga gjykata kryerjen e një akt-ekspertimi psikiatrik për të arrestuarin, Artan Lleshi dhe shtrimin e tij të detyrueshëm në Spitalin Psikiatrik, duke ngritur ndaj tij akuzën e “marrëdhënieve seksuale me dhunë”. Sipas akuzës, “24-vjeçari përbën rrezikshmëri të lartë shoqërore po të lihet i lirë, pasi edhe vepra për të cilën dyshohet se e ka kryer përbën rrëzikshmëri për shoqërinë, duke shtuar se është i papërgjegjshëm për veprimet e tij”,-tha prokurori i çështjes. Vetë i arrestuari i tre ditëve më parë, 24-vjeçari Lleshi, para togave të zeza, duke u munduar të sqarojë veprimin e tij para gjykatës, mohoi akuzën e kryerjes së “marrëdhënieve seksuale me dhunë”. “Nuk kam kryer marrëdhënie seksuale dhe nuk kisha si qëllim të kryeja. Se po të doja kam plot vajza të reja rrugëve. Por, unë vetëm ia godita kokën për tavoline dhe më pas e qëllova me shkelma në të gjithë trupin. Këtë goditje ia kam dhënë pasi më tha “hajdut dhe budalla”. Unë e hapa derën ku ndodhej ajo, dhe sapo më pa, më tha “dil jashtë hajdut, t’i më ke vjedhur lekët, ik tutje budalla”. Mua më erdhi inat dhe hyra e qëllova, pasi unë nuk jam hajdut dhe as budalla”,-mësohet të ketë thënë 24-vjeçari para gjykatës. 53-vjeçarja vazhdon të kurohet në Spitalin Ushtarak të kryeqytetit nga plagët e marra prej 24-vjeçarit, Lleshi. Sipas akuzës, ai është me probleme mendore dhe duhet të shtrohet në Qendrën Spitalore të Burgut në Tiranë. Sipas prokurorisë, 24-vjeçari Artan Lleshi ka hyrë në selinë e zbrazur të LZHK-së, tek pallatet e Shallvareve, rreth orës 11:00, ku edhe e ka goditur sekretaren. Ka qenë një sekretare tjetër e cila ka zbritur me ulërima shkallët, duke kërkuar ndihmën e kolegëve të saj, të ulur tek kafeneja ngjitur. Nëna e dy fëmijëve të rritur mendohet të jetë sulmuar nga manjaku, në momentin që ndodhej e vetme në zyrë. Në tentativë për ta dhunuar, ai e ka tërhequr zvarrë deri në sallën e konferencave, ku e ka goditur duke e lënë përtokë pa ndjenja. Rreth 30-minuta pas ngjarjes, policia e Komisariatit nr.2 të kryeqytetit në bashkëpunim me atë të Fushë-Krujës arrestuan 24-vjeçarin Lleshi, të cilit në momentin e arrestimit iu gjet dhe sekuestrua një automatikë dhe një shumë parash. Mbi 24-vjeçarin, prokuroria ka ngritur akuza edhe për disa vepra penale të ndodhura kohë më parë në kryeqytet. Dyshohet se 24-vjeçari ka tentuar të kryejë marrëdhënie seksuale me dhunë edhe me një vajzë tjetër në afërsi të Stadiumit “Dinamo” me 14 gusht. Më 29 shtator dyshohet se ai ka vjedhur me dhunë vajzën me inicialet B.M në bulevardin “Bajram Curri” në kryeqytet. F.Vezaj

---

31/10/2006 Shekulli
KATEGORIA: Unë njoh një njeri

 

Pretendenti për fron, Leka Zogu, ka kërkuar në Gjykatën e Tiranës pezullimin e punimeve në rrugën mes Galerisë e Dajtit

Pronat, Gjykata e Tiranës rrëzon Leka Zogun

Gjykata: Leka Zogu nuk ka dokumentuar se është pronar i truallit të Galerisë së Arteve

Flamur Vezaj

TIRANË- Ndërtimi i një rruge mes Galerisë së Arteve dhe hotel Dajtit ka vënë në lëvizje pretendentin për fron, Leka Zogu, i cili pak ditë më parë kishte dorëzuar një kërkesë-padi në Gjykatën e Tiranës për pezullimin e punimeve. Paraditen e djeshme, Gjykata ka rrëzuar kërkesën e Leka Zogut, si të pambështetur në ligj. “Leka Zogu nuk ka dokumentuar se është pronar i truallit të Galerisë së Arteve dhe si i tillë, nuk mund të kërkojë pezullimin e punimeve rregulluese në atë zonë”-ka pohuar dje gjyqtarja e çështjes, Rezarta Vigani, në arsyetimin e vendimit të sigurimit të padisë. Ky vendim rrëzoi kërkesën e Familjes Mbretërore për ndalimin e punimeve nga firma ndërtuese që po restauron truallin rreth Galerisë së Arteve. Kërkesa për sigurimin e padisë u paraqit pranë Gjykatës së kryeqytetit një javë më parë, pasi firma e ndërtimit nisi të ndërtonte një rrugë në kufirin midis truallit të Galerisë së Arteve dhe hotel Dajtit.
***
Juristët e Leka Zogut kanë prenduar para gjykatës se: “trualli ku është ndërtuar Galeria e Arteve, ish-hotel Dajti dhe Kalaja janë pronë e familjes mbretërore”. Me këtë pretendim ata kanë kërkuar pezullimin e punimeve për ndërtimin e rrugës, punime këto që po bëhen në kuadrin e “Rikonstruktimit të Parkut të Madh të Tiranës” rreth zonës së Galerisë së Arteve, me financimin e Bashkisë së Tiranës. Sipas juristëve të familjes mbretërore, pezullimi i punimeve duhej të merrej si masë paraprake, derisa togat e zeza të vendosin për kthimin e gjithë pronës Leka Zogut I. Pas debatit gjyqësor, ku të dyja palët paraqiten pretendimet e tyre, gjyqtarja Rezarta Vigani vendosi rrëzimin e kërkesës së juristëve të Familjes Mbretërore, duke argumentuar se: “veç kërkesës për pezullimin e punimeve, juristët nuk kanë paraqitur në gjykatë asnjë provë që të vërtetojnë se janë pronarë të vendit ku po kryhen ndërtime”.
***
Sipas vendimit, familja mbretërore duhet të siguronte fillimisht dokumentin e pronësisë së truallit nga Hipoteka dhe pastaj të kërkonte lirimin e tij apo edhe mos kryerjen e punimeve nga subjekte të tjera. Disa muaj më pare, sapo nisën punimet për rikonstruksionin e oborrit dhe lulishtes rreth Galerisë së Arteve, u shënuan disa incidente midis rojeve të familjes mbretërore dhe punëtorëve. Më pas, firma fituese e punimeve vazhdoi punën, derisa përfundoi rregullimin e gjithë lulishtes dhe oborrit, ndërsa mbeti ndërtimi i rrugës që lidh pjesën e mbrapme të Galerisë me bulevardin kryesor. Ndërkohë, burime nga gjykata pohojnë se familja mbretërore pritet që të depozitojë pranë togave të zeza, një kërkesë-padi me anë të cilës do të kërkojnë rimarrjen e të gjithë truallit, që është blerë sipas tyre në vitet 1930 nga mbreti Ahmet Zogu.

---

Shehi kandidon për Bashkinë e Tiranës

Shekulli



TIRANË- Kryetari i Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar, Dashamir Shehi, do të garojë sërish për postin e kryetarit të Bashkisë së Tiranës. Lëvizja për Zhvillim Kombëtar, njoftoi dje se Shehi do të garoje në emër të kësaj lëvizje. Ndërkohe, burime nga PD kanë bërë të ditur për Shekullin se kryetari i LZHK-së, Dashamir Shehi, i ka dërguar një shkresë zyrtare për kandidimin e tij edhe kryeministrit Sali Berisha , duke kërkuar nga ky i fundit mbështetjen për kandidaturën. Ndërkohë gjatë këtyre dy ditëve, kryetari i LZHK-së ka zhvilluar takime dhe ka pasur kontakte edhe me kryetarin e PDK-së, Nard Ndoka. Sot në mesdite pritet që mes tyre të ketë një takim zyrtar, nga ku mund të mësohet nëse PDK do ta mbështesë ose jo kandidaturën e Shehit. Pak ditë më parë, Kryetari i PDK-së, Nard Ndoka, u shpreh se strukturat e partisë që ai drejton, ishin të gatshme që të propozonin një kandidaturë të denjë për postin e Bashkisë së Tiranës, në rast se Partia Demokratike nuk do të vendoste që të lidhte një marrëveshje bashkëqeverisje me PDK-në. Në anën tjetër, kryetari i LZHK-së në një intervistë televizive është shprehur hapur pro kandidimit, në rast se do të kishte edhe një mbështetje nga dy partitë PDK dhe PBDNJ. Për Dashamir Shehin, kjo është gara e dytë për Tiranën. Tre vite më parë, ai garoi në emër të Partisë Demokrate të Re. 

“Mjerimi ka gjetur shesh…”

Shehi: PDK-së i takon një vend në qeveri

N.Perndoj

TIRANË- Kryetari i Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar, Dashamir Shehi, i është bashkuar zërave politikë të mazhorancës, se PDK duhet të jetë pjesë e qeverisë së ardhshme. Shehi ka deklaruar pas takimit të zhvilluar me kryetarin e PDK-së, Nard Ndoka, se koha për ndryshime në qeveri ka ardhur dhe madje ka kaluar. “Shumë prej atyre kolegëve të mi që janë në qeveri, nuk po veprojnë si një skuadër politike”,- është shprehur ai ndër të tjera, duke shtuar se PDK-së i takon një ministër në qeveri. Dashamir Shehi ka shpallur tashmë kandidaturën për Bashkinë e Tiranës, ndërkohë që demokristianët janë shprehur të gatshëm që ta mbështesin, por vetëm në rast se mes tyre dhe PD-së nuk do të ketë një marrëveshje të shkruar bashkë-qeverisëse. Vetë Shehi ka kërkuar mbështetjen e gjithë forcave politike të djathta, për të garuar për Bashkinë e Tiranës. Ndërsa kryetari i PDK-së, Nard Ndoka u shpreh se takimi i zhvilluar, vjen në kuadrin e negociatave që PDK po zhvillon për reformën zgjedhore dhe zgjedhjet vendore me të gjitha partitë e spektrit të djathtë. Në këtë drejtim ai konfirmoi se, PDK mbetet e hapur për të bashkëpunuar edhe me PD-në duke zbutur në këtë mënyrë tonet e deritanishme ndaj demokratëve. Duke vlerësuar rëndësinë e këtyre negociatave, Ndoka u shpreh, se “LZHK nuk pati mundësinë e përfaqësimit në Parlament, por me negociatat e zhvilluara sot, PDK do të bëhet përkthyesja e atyre ideve dhe alternativave që LZHK do të ndërmarrë në politikën shqiptare me nismat e saj”. Lidhur me reformën zgjedhore, Kryetari i PDK-së theksoi se duhen ndërmarrë hapa konkretë për përmirësimin dhe zhbllokimin e reformës zgjedhore, në mënyrë që të krijohet mundësia, që çdo parti të ketë të drejtën e përfaqësimit në të gjitha nivelet e komisioneve. Në këtë mënyrë, Ndoka ka bërë të qartë kërkesën e demokristianëve, për t’u përfaqësuar në të gjitha nivelet e komisioneve në zgjedhjet e ardhshme vendore.

Shekulli

Intervistë me shkrimtarin dhe përkthyesin, Lek Pervizi

Gjërat e ndaluara të Lek Pervizit

Gjovalin Kola

Bruksel
Lek Pervizi (1929), djali i gjeneralit Prenk Pervizi (1897-1977), bashkëpunëtorit të afërt të mbretit Zog, kaloi gjysmë shekulli nëpër kampe e internime për shkak të origjinës. Por, fatmirësisht, ai e arriti rënien e komunizmit dhe vendosi ta kalojë pjesën tjetër të jetës në Belgjikë, ku kishte jetuar e vdekur si emigrant politik edhe babai i tij. Vitet e këtushme janë një rilindje për të dhe familjen e tij. Megjithëse erdhi në një moshë që shumica heqin dorë nga çdo aktivitet, përveç dominove, Pervizi iu përvesh punës si botues, me revistën “Kuq e Zi”, i vetmi botim shqip në Bruksel, pas “Albanisë” së Konicës; si poet, historian, përkthyes e piktor. Tani ai është autor i një sërë librave të botuar edhe frëngjisht, italisht. Në Shqipëri, sapo është botuar libri “Veprat e lavdishme të Skënderbeut” i Dhimitër Frëngut i përkthyer nga italishtja nga Lek Pervizi. Një libër tjetër i Eduard Shnaiderit për Pellazgët i vitit 1893 është shqipëruar prej tij nga frëngjishtja. Në studio janë gati libra të tjerë dhe autori i tyre nuk do t’ia dijë për 77 vjetët e tij.

Meqë është hera e parë që flasim për krijimtarinë tuaj, a mund të na thoni se ku e ka burimin ajo? A besoni se do t’i realizoni projektet e parashikuara?
Krijimtaria ime duhet kërkuar në jetën që kam kaluar nëpër kampe e internime, në izolim të plotë nga shoqëria e jeta aktive kulturore, kur na ishte mohuar shprehja e mendimit të lirë. Dihet se një pjesë e rëndësishme e shtresës intelektuale që ishte formuar në shkollat dhe universitetet e Europës u zhduk, u burgos e u internua. Ndër ta kishte shkrimtarë të afirmuar, me të cilët kam ndarë vuajtjet.
Në ato kushte ishte e pamundur krijimtaria faktike e shkruar në letër dhe unë merresha me krijimtari mendore, domëthënë planifikoja me vete se ç’duhet të bëja kur të fitoja lirinë. Dhe pikërisht ato frymëzime arrita t’i realizoj kur fitova lirinë në Belgjikë. Por m’u desh fillimisht të shprehem me poezinë, për të fiksuar mbresat që kisha stivosur në kujtesë. Kurse tablotë që kisha përfytyruar mbetën pa u realizuar, sepse nuk mund t’iu përgjigjesha të dy prirjeve njëkohësisht. Por me pikturën tani merret djali im, Leonardi, i cili, me sa duket, do t’i realizojë edhe ato që unë nuk munda t’i realizoj në kushtet e diktaturës.
Ju më pyesni se a do të mund t’i realizoj projektet e mia krijuese? Unë besoj se po. Liria është frymëzuesja më e madhe për krijimtarinë njerëzore.

Një poete belge e ka quajtur poezinë tuaj “një këngë plot dritë që vjen nga errësira, disa nota shprese që vallëzojnë mbi terrorin”. Si keni mundur ta ruani këtë ndiesi në atë kohë, kur edhe sot njerëzit kanë stres e zymtësi? A ka ndonjë sekret këtu?
Poetja belge, siç duket, ka ditur t’i lexojë vjershat e mia, meqë ka arritur në këtë përfundim. Sepse, pavarësisht se vargjet e mia përmbajnë denoncimin dhe mallkimin ndaj një diktature mizore, siç ishte ajo e komunizmit në Shqipëri, ato shprehin njëkohësiht shpresën e shpëtimit që mbetej si një flakëz e pashuar në ato katakombe të mynxyrshme të shekullit XX. Meqë përmende fjalën sekret, unë mendoj se ai qëndron në forcën e shpirtit e të mendjes, në kurajon për të qëndruar mbi rrethanat banale të asaj jete monotone, siç mund të jetë jeta e njerëzve të mbyllur në vathë si bagëtia.
Por ato që përbëjnë jetën tonë janë ngjarjet e jashtëzakonshme. Ato konkretizojnë procesin evolutiv të njerëzimit dhe të botës së vogël të çdo individi. Unë mund të them se e kam përjetuar të jashtëzakonshmen dhe jam pjesë e historisë së individit, sepse vazhdoj të jetoj me të jashtëzakonshmen, që është krijimtaria.

Cilën doni më shumë pikturën apo poezinë? A gjeni ndonjë gjë të përbashkët mes këtyre arteve? Cilët janë piktori dhe poeti juaj i preferuar?
Leonardo da Vinçi i vinte në një plan pikturën me poezinë. Sipas tij çdo tablo pikture përmban një frymëzim poetik e çdo poezi përmban një vepër piktorike. Po të flas për veten time, kur jam i përqëndruar në një tablo, humb fare nga jeta reale dhe ndiej po atë kënaqësi që më jep frymëzimi për një poezi. Ashtu si piktura që të ngjall ndjenja e të le mbresa të thella me anë të shikimit, edhe poezia të vë po në atë gjendje emotive me anë të fjalës e mendimit.
Da Vinçi që ka qenë për mua një pikë referuese, si artist i madh dhe i pakalueshëm, por njëkohësisht si një gjeni i krijimtarisë universale. Kurse poeti im i preferuar mbetet Dante Aligeri.

Pas një jete të tërë me ngjyrat, pas shkollimit në Itali, a keni menduar për një ekspozitë retrospektive për 60-vjetorin e pikturës suaj, ose të përbashkët me djalin tuaj, Leonardin, që tani është një piktor i njohur në Belgjikë?
Eksperienca ime në pikturë, mbetet një problem i koklavitur, sepse në ato kushte të kufizuara nuk mund të krijoja ato që doja. Në pamundësi materiale, në copa letrash të çfarëdoshme kisha vizatuar jetën e njerëzit në kampe e burgje. Por nga frika se mos m’i gjenin, m’u desh t’i digjja të gjitha, bashkë me shumë shkrime, kryesisht poezi.
Por nëse poezia ngulitet në kujtesë, vizatimet e pikturat mbeten vegime të largëta të pakapshme. Nga gjithë ajo kohë kanë shpëtuar vetëm disa vizatime e portrete të ndonjë bashkëvuajtësi, siç e thashë, në letra dosido, e disa portrete të fëmijëve, nënës, vëllait, gruas si dhe ndonjë autoportret. Pata filluar një tablo të madhe (288 x 160 cm) mbi një betejë të Skënderbeut në Kurbin, që quhet beteja e Fushë Kuqes, poshtë Milotit. E kisha vënë në një faqe muri të dhomës së vetme që na kishin dhënë dhe herë pas here merresha me të. Këtë tablo pata fatin ta marr me vete dhe e mbaj aty në mur, siç e mbaja dikur, më tepër si një kujtim e dëshmi të asaj epoke.
Sigurisht që një ekzpozitë retrospektive do të ishte mirë të hapej. Kjo do të ishte përmbushje e një dëshirë që nuk munda ta realizoj në rininë time.

Jeni shumë i interesuar për historinë. Këtë e tregon libri që keni shkruar frëngjisht, “Albanie, pays à connaître” (Shqipëria, vend për t’u njohur), por edhe përkthimi i Frëngut, i Pellazgëve etj. Përse ky rikthim tek e kaluara?
Kur erdha në Belgjikë, që në fillim vërejta një mosnjohje e mospërfillje për vendin tonë. Atëherë iu përvesha punës pranë bibliotekave e arkivave. Gjuhët e huaja nuk më pengonin, duke filluar nga latinishtja. Libri që kam shkruar ka vlerë informative për çështjen gjuhësore e historinë e shqiptarëve, nga zanafilla deri ne ditët tona, si përshkrim përmbledhës dhe si një sfidë ndaj moskokëçarjes së të huajve, por edhe të shqiptarëve, ndaj problemit historik tonit, jo vetëm i harruar, por edhe i deformuar e i falsifikuar nga të huajt e nga vetë shqiptarët. Librin e hartova frëngjisht, pikërisht që ta lexojnë të huajt, sepse shqiptarët, mirë apo keq e njohin historinë e tyre më mirë se historianët. Kjo më shtyu të përkthej edhe librin “Pellazgët e pasardhësit e tyre” të Eduard Shnaiderit, që ka njëfarë lidhjeje me librin tim përsa i përket lashtësisë së shqiptarëve dhe të gjuhës shqipe, si gjuhë themelore e paraardhëse e gjuhëve të tjera. Kurse për librin mbi Skënderbeun të shkruar latinisht nga At Dhimitër Frëngu më 1478-80 dhe i përkthyer me dhjetëra herë radhazi në Venedik, u nisa nga fakti se Frëngu nuk ishte përkthyer shqip dhe nuk ishte vlerësuar fare si i pari shqiptar që shkruajti për Princin e Madh. Librin e tij e zbulova rastësisht në një bibliotekë italiane dhe vendosa ta përkthej nga italishtja e vjetër. At Dhimitër Frëngu, kushëri i Pal Engjëllit e nip i Skënderbeut që e shoqëroi atë në beteja, si këshilltar, arkëtar, përkthyes e sekretar, por edhe luftëtar (sepse klerikët luftonin si të tjerët), na jep biografinë e saktë të Gjergj Kastriotit. Për mendimin tim, ai mbetet burimi i historisë së Skënderbeut, nga ku morën të gjithë shkrimtarët pasardhës, duke ia përvetësuar veprën e meritën.

Sapo është botuar Fjalori i ri Enciklopedik Shqiptar. A besoni se aty ka gjetur vend edhe figura e babait tuaj, gjeneral Prenk Pervizit?
Jam shumë skeptik për këtë fjalor ku dyshoj se do të vërehen mungesa të mëdha, si në të parin. Duke pasë parasysh fjalorin e 1985-s, nuk besoj se ky fjalor i dytë, i hartuar nga të njëjtët njerëz, do të përmbushë plotësisht misionin e tij, përveç faktit që do të vulosë dezinformime e falsifikime të tjera. Do të ketë paragjykime, mohime vlerash, njerëzish e ngjarjesh. Sa për prindin tim, unë mund të them se ai ka qenë një figurë historike, i cili, si ushtarak i lartë, ka luajtur rolin e tij në mëkëmbjen e shtetit shqiptar në periudhën e Mbretërisë e më pas. Njerëz si ai kanë vend në çdo fjalor enciklopedik Nëse ai nuk do të figurojë aty, atëherë çfarë kishit për të thënë ju?

Ju e vizitoni shpesh Shqipërinë, Laçin e Kurbinin e të parëve tuaj. Çfarë ndryshimesh keni konstatuar apo çfarë ju bën më shumë përshtypje?
Me pëlqeu që rinia ishte dhanë pas shkollave dhe pas aktiviteteve kulturore, nën udhëheqjen e arsimtarëve. Një grup intelektualësh përpiqej të zhvillonte aktivitete të ndryshme. Kishte përpjekje për të rikrijuar historinë e Kurbinit, e cila kishte mbetur jetime prej një gjysmë shekulli. Dallova se ajo kohë kishte ndikuar në harresën e historisë dhe të traditave të krahinës. Ajo që më bëri përshtypje, ishte devocioni për vendin e shenjtë të Shna Ndout ku vërshonin çdo të martë me mijëra njerëz nga të gjithë anët e Shqipërisë.
Më në fund, shqiptarët e ndienin veten të lirë. Kjo ishte kënaqësia më e madhe për mua, kur pashë vendasit e mi tashmë të vetëdijshëm se kishin fituar lirinë dhe e çmonin atë. Dante ka shkruar në “Komedinë Hyjnore” se lirinë aq të shtrenjë e kërkon vetëm ai që për të ka vuajtur gjithë jetën!”

Gazeta Metropol -