24122007

Partia "Lëvizja e Legalitetit"
Bulevardi "Zog I", Tiranë.
legaliteti@gmail.com
Tel&Fax: +355 4 230076

Sot paradite, Kryetari i PLL Ekrem Spahiu dhe drejtues te tjere te larte te kesaj partie dhane nje konference per shtyp.
Me poshte po ju percjellim tekstin e plote te deklarates se lexuar me kete rast.

Tiranë, më 24 dhjetor 2007

83 vjet më parë, pikërisht më 24 dhjetor 1924, atdhetarët shqiptarë më në krye Ahmet Zogun, me ndihmën politike, ushtarake, logjistike e financiare të Fuqive të Mëdha demokratike, rivendosën legjitimitetin e dhunuar të rendit kushtetues të pas zgjdhjeve të dhjetorit 1923 dhe të qeverisë së ligjshme të Iljaz Vrionit, duke ndëshkuar Revolucionin Bolshevik të Qershorit 1924 dhe duke stabilizuar përfundimisht shtetin shqiptar nga rebelimet me suport dhe frymëzime antishqiptare.

24 Dhjetori i vitit 1924, i njohur në histori si Triumfi i Legalitetit, shënoi zanafillën e ngjizjes së Legalitetit si parti legjitimiste e traditës historike, parti e cila edhe sot është e angazhuar në politikë për mbrojtjen e çështjes kombëtare, parimeve të legjitimitetit demokratik dhe ndërtimit të shtetit të së Drejtës.

Në këtë prag të fundvitit 2007, PLL vlerëson bilancin vjetor të arritjeve të shqiptarëve në të gjitha fushat, por veçanërisht në objektivat integruese të vendit në strukturat euroatlantike.

PLL i konsideron si arritje me rëndësi jetike, nënshkrimin nga vendi ynë të Marrëveshjes se Stabilizim Asocijimit me BE, si dhe ratifikimin e saj nga shumica e parlamenteve të vendeve anëtare të BE.

PLL uron thellimin e arritjeve në luftën kundër korrupsionit, trafiqeve dhe krimit të organizuar, si parakushte për përgatitjen e ftesës për në Samitin e NATO-s, në Bukuresht.

PLL gjithashtu përshëndet arritjet e admirueshme në fushën fiskale, çka mundesoi arkëtimin në buxhet të 4.1 miliardë $, si dhe uljen e shpenzimeve operative e buxhetore në përgjithësi.

PLL vlerëson arritjet gjatë këtij viti në realizimin me sukses dhe pa kontestime të zgjedhjeve vendore të 18 shkurtit, si dhe miratimin nga Kuvendi të Ligjit për Dëmshpërblimin e ish të burgosurve dhe të përndjekurve politikë.

PLL do të mbështesë fuqimisht nismën për rishikimin dhe rishkrimin e historisë, si detyrim madhor për kontributet atdhetare të rilindasve dhe shtetformuesve tanë, dhe si premisë për çrrënjosjen e enverizmit, variantit më gjakatar të komunizmit. Ajo do të mbështesë gjithashtu të gjitha nismat për fillimin, konsolidimin dhe përfundimin me sukses të reformave në të gjitha fushat, por sidomos të atyre prioritare, si në Drejtësi, Arsim, Shëndetësi, Akademinë e Shkencave, etj..

PLL do të japë kontributin e saj maksimal në realizimin e Reformës zgjedhore, që të realizohen tre objektivat madhore:

3 - Kalimin përfundimtar të procesit të numërimit të votave, nën përgjegjësinë e plotë ligjore të komisioneve zgjedhore të përbërë prej teknicienësh.

Për vitin 2008, PLL mendon se zbatimi i rekomandimeve të ndërkombëtarëve për proceset integruese, duhet të vazhdojë të jetë prioritet i politikës dhe institucioneve shqiptare, si objektiva madhorë që ndihmojnë prosperitetin e Kombit shqiptar dhe procesin e pavarësimit të Kosovës shqiptare.

Me rastin e festave të fundvitit, PLL uron gjithë shqiptarët për gëzim e lumturi në familje dhe realizim te aspiratve të tyre personale dhe kombëtare.

22/12/2007 - 08:59 http://www.balkanweb.com/gazetav4/index.php?id=27262
•

Ka lundruar në dallgët e jetës, duke provuar thuajse të gjitha favoret e disfavoret, por tani sipas tij ka ardhur momenti që njerëzit të reflektojnë me objektivitet për figurën e të atit. Ilir Hoxha, djali i madh i udhëheqësit më jetëgjatë të shtetit shqiptar, në një intervistë për Gazetën Shqiptare, ka shpjeguar situatat që ka kaluar dhe besimin që kishte ai në punën e bërë nga Enveri dhe partia për ndërtimin e vendit.
Sot bëhen 99 vjet nga lindja e Enver Hoxhës, Për çfarë e mbani mend më shumë babanë tuaj?
Unë së bashku me familjen time, do ta kujtojmë gjithmonë Enver Hoxhën, sepse ka qenë njeriu ynë i dashur, një baba shembullor, i cili na ka edukuar që ta duam vendin tonë, të kontribuonim në ndërtimin e tij, t’i donim njerëzit, punëtorët fshatarët, ushtarakët, t’i respektonim të parët tanë që luftuan për Shqipërinë dhe aq më tepër dëshmorët dhe gjithë ata që luftuan kundra pushtuesve nazifashistë në luftën heroike, që bënë për çlirimin e Shqipërisë më 29 nëntor, datë e fitimtarëve që nuk fshihet dot nga historia e shkruar apo e rishkruar.
Mbase jo të gjithë mendojnë kështu sepse dhunimi i herëpashershëm i varrit mund të tregojë të kundërtën?
Është i vërtetë vetëm një fakt që në këto kohë të turbullta Enver Hoxhës i është dhunuar disa herë varri nga njerëz të paguar apo pa dinjitet e identitet njerëzor. Gjithmonë ia kemi rregulluar e do t’ia rregullojmë nëse ja prishin. Po populli duhet ta dijë që dhunimi i varrit të tij është dhe cenimi i tij si popull, fyerje për veteranët që luftuan, familjet e dëshmorëve, njerëzit e thjeshtë të punës, intelektualët e ndershëm, oficerët e ushtarët, komandant i të cilëve ishte ai, sepse ky dhunim nuk bëhet vetëm në datat përkujtimore të lindjes dhe vdekjes së tij, por bëhet dhe në datat historike të popullit tonë si 29 Nëntor, 11 Janar, 24 Maji, 10 Korriku, 5 Maji, data të cilat kërkohen të fshihen nga historia, të ndryshohen të sfumohen me mjegull të politizuar e të hidhet baltë. Dhe dihet mirë kush e kërkon këtë gjë.
Meqë jemi në këtë linjë, çfarë mendoni për tezat e rishkrimit të historisë?
Që të rishkruhet historia, siç kërkojnë ta bëjnë, me penë të ngjyer me bojë të helmuar, dhe këtu bëhet fjalë në radhë të parë për luftën nacionalçlirimtare që është ngjarja më e rëndësishme dhe më e lavdishme në historinë e popullit tonë e më vonë ajo e ndërtimit të shtetit demokratik popullor, minimumi, e theksoj minimumi duhet të përballen me veprën e shkruar të Enver Hoxhës, me kujtesën e popullit, si dhe me dokumentet e arkivave dhe dosjet e të dënuarve për të parë si i kanë pohuar apo mohuar krimet e tyre.
Çfarë vendi zë Enver Hoxha në histori?
Enver Hoxha ka bërë shumë për Shqipërinë dhe popullin e tij, për emancipimin e shoqërisë shqiptare nga pikëpamja arsimore, kulturore e shkencore. Ka bërë shumë për Kosovën e trojet shqiptare dhe në veçanti për popullin shqiptar, që jetonte në trojet e veta jashtë atdheut. Figurën e Enver Hoxhës nuk mund ta zbehin as disa stenda ekspozite gjysmake, me dokumente të falsifikuara rëndom e paturpësisht, të njëanshme të vendosura qoftë Brenda mureve të parlamentit tonë apo në trotuare bulevardesh, të interpretuara e të transmetuara në televizor sipas dëshirave të disave. Ajo figurë nuk mund të përkulet as nga klithjet e ndonjërit nëpër televizione, nga frika që e kishte zënë se po ringrihet figura e Enver Hoxhës, në përvjetorin e 65-të të Konferencës së Pezës. Ata harrojnë se Enver Hoxha forcën e ka në popull, se rrënjët e tij, janë thellë në tokën e vaditur nga gjaku i dëshmorëve, e ka në dashurinë e shumë shqiptarëve që jetojnë në Kosovë, Maqedoni, Malin e Zi e kudo qofshin.
Enver Hoxha ka krijuar personalitetin e tij dhe në arenën ndërkombëtare. Ai nëpërmjet politikës së jashtme të shtetit që drejtonte, të një politike të drejtë, të hapur, parimore, bëri që Shqipëria e panjohur, të njihej në mbarë botën e të respektohej si shtet Sovran, i dalë nga vullneti legjitim i popullit. Edhe në ditët e sotme nga përfaqësitë e huaja në Shqipëri, bile nga ato më kryesoret e më të rëndësishmet siç janë përfaqësitë e SHBA-së apo Anglisë, që luftuan për rrëzimin e sistemit socialist asnjëherë nuk u morën me Enver Hoxhën. Ai ishte një figurë historike e Shqipërisë dhe popullit të tij dhe ata e dinë që është verdikti i popullit për të vendosur për figurat e veta historike dhe jo e një grushti politikanësh apo kushdo qofshin ata. Enver Hoxha ishte një opozitar i vlerësuar për ta. Mendimet e tij, pavarësisht të ndryshme nga të tyret, konfrontonin ide, probleme me të cilat ata përballeshin. Mënyra e organizimit dhe veprimit të shtetit tonë ishin objekt vëmendjeje për ta. Këtë e them se di mjaft shembuj të treguara nga babai apo dokumentacioni që disponoj.
Si ndjeheni sot?
Këtë vit hymë në 100 vjetorin e lindjes së Enver Hoxhës. Ne e presim me krenari jo vetëm si baba, por dhe si njeriu që ka bërë maksimalen e mundshme nga ana e tij, në kushtet e atëhershme për vlerësimin historik dhe figurave të tij, që nga Skënderbeu, Rilindësit, Ismail Qemali etj, për Luftën Nacional Çlirimtare, për dëshmorët, partizanët, popullin, rininë, gratë, punëtorët, fshatarët, inteligjencën, ushtarakët… Shqipërinë dhe shoqërinë e saj në të gjitha aspektet e jetës. Nuk dua të zgjatem, por dua të them që pushtetarët e sotëm duhet të merren më tepër me zgjidhjen e krizave që shkaktojnë keqqeverisje, me problemet sociale, politikat e jashtme, të tregohen të vendosur për pavarësinë e plotë të Kosovës dhe bashkimin e saj me Shqipërinë e bashkimin e të gjitha trojeve shqiptare, që ishte ëndrra për të cilën luftoi gjithë jetën Enver Hoxha.
Në të gjithë bisedën vlerësoni e rivlerësoni babanë tuaj. Çfarë prisni të ndodhë këtë vit që është dhe 100-vjetori i tij?
Unë dhe familja ime gjithmonë do ta kujtojmë me respekt, do ta mbrojmë me aq sa mundësi kemi, gjë të cilën e kam treguar edhe në burgun që bëra 1 vit, i dënuar nga regjimi i Sali Berishës sepse mbrojta babanë tim. Uroj që ky vit 100-vjetor i lindjes së Enver Hoxhës, të jetë një vit reflektimi objektiv ndaj figurës së tij, duke lënë mënjanë mllefet dhe revanshet, sepse është në nderin e gjithkujt, si dhe dinjitetin e një populli të tërë të jetë objektiv në gjykimi e figurave që kanë bërë epokë.

-------------------------------------

http://pages.albaniaonline.net/rd/RD%2023%20dhjetor/politika.htm#Kuvendi%20i%20Shqipërisë%20organizoi%20ceremoninë%20e%20përkujtimit%20të%20jetës%20dhe%20veprës%20së%20politikanëve%20dhe%20atdhetarëve%20të%20shquar

Kuvendi i Shqipërisë organizoi ceremoninë e përkujtimit të jetës dhe veprës së politikanëve dhe atdhetarëve të shquar

Dekorohen pesë personalitete historike të historisë shqiptare

Presidenti i Shqipërisë, Bamir Topi, ka dekoruar me Urdhrin e Lartë të Lirisë "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" pesë personalitete politike të jetës dhe historisë shqiptare, të cilëve u janë mohuar padrejtësisht vlerat e mëdha për kontributin që kanë dhënë në ndërtimin e shtetit shqiptar. Ceremonia e dekorimit është organizuar dje, në sallën e Kuvendit nga Kryetarja e Parlamentit, Jozefina Topalli. Pesë personalitetet e dekoruara kanë qenë figura të shquara e të ndritura, të cilët kanë bërë të pamundurën për ndërtimin e shtetit shqiptar, modern dhe perëndimor. Këto figura kanë qenë edhe firmëtarë të Aktit të Pavarësisë së shtetit të parë shqiptar, të krijuar në 1912. Lef Nosi, Dom Nikollë Kaçorri, Mit'hat Frashëri, Pandeli Evangjeli e Ali Këlcyra, kanë qenë mohuar, internuar e pushkatuar nga sistemi totalitar i regjimit komunist në Shqipëri dhe populli shqiptar, për disa dekada, nuk ka mësuar për vlerën e madhe që këta atdhetarë patën për pavarësinë dhe demokracinë e vendit. Urdhri "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" iu dha këtyre atdhetarëve të shquar nga Presidenti i Republikës, Bamir Topi, me propozim të Kryetares së Kuvendit, Jozefina Topalli. Të pranishëm ishin familjarë të firmëtarëve, historianë e studiues, deputetë, analistë të medias, ku figura të njohura kanë folur për kontributin e çmuar të këtyre atdhetarëve. Kryetarja e Parlamentit, Jozefina Topalli, ka falenderuar të gjithë ata historianë që kanë marrë pjesë në nxjerrjen e të dhënave dhe realitetit të mohuar për këto figura. Ajo e ka quajtur këtë dekorim një nder jo për ata, por që ato figura i kanë bërë shtetit dhe popullit shqiptar. "Unë, sot, ndihem shumë mirë që jemi në këtë ceremoni të dekorimit të firmëtarëve të Pavarësisë, të patriotëve dhe të njerëzve për të cilët historia jonë dhe ne nderohemi. Gjej rastin të falenderoj historianë, studiues, hulumtues për punën e tyre. Natyrisht që dekorimi nga Presidenti i Republikës me Urdhrin "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" të Mit'hat Frashërit, Dom Nikollë Kaçorrit, Lef Nosit, Pandeli Evangjelit dhe Ali Këlcyrës, është një nder që nuk iu bëjmë ne atyre, por një nder që ata na kanë bërë ne dhe historisë sonë. Unë gjithmonë kam menduar se një vend i mirë dhe një komb i mirë nuk e sheh kurrë historinë bardhë e zi. Sot nuk ka më firma të munguara në Aktin e Pavarësisë dhe kjo është shumë e rëndësishme. Mendoj se nuk mund të ketë kurrë as vlerësime të munguara. Shprehja e mirënjohjes dhe vlerësimit për ta, në fakt, është një shprehje mirënjohjeje shtesë ndaj Aktit të Pavarësisë. Unë falenderoj të gjithë familjarët që janë sot të pranishëm në këtë ceremoni të dekorimit dhe gjej rastin të falenderoj edhe Presidentin e Republikës për marrjen parasysh të propozimit të Kuvendit të Shqipërisë për të bërë vlerësimin e këtyre figurave, këtyre intelektualëve, që në kohë jashtëzakonisht të vështira të shtetit shqiptar, kur të tjerë kërkonin copëtimin e trojeve shqiptare dhe kur lumenj gjaku derdheshin për të mbrojtur drejtësinë e shqiptarëve, ata gjetën kurajo, sakrifikuan çdo gjë, edhe jetën e tyre, vendosën firmën në Aktin më të rëndësishëm, më të shenjtë të kombit tonë, që është Pavarësia". Në vijim, historianë, studies e analistë të medias folën për figurat e Pandeli Evangjelit, Lef Nosit, Dom Nikollë Kaçorrit, Mit'hat Frashërit dhe Ali Këlcyrës. Drejtoresha e Arkivit Shtetëror, Nevila Nika, foli për figurën e Mit'hat Frashërit, i cili, sipas saj, çoi emrin e të atit, Abdyl Frashëri, dhe të xhaxhallarëve të tij në majat më të larta, duke u bërë pjesë e historisë së vendit. Zonja Nika, ndër të tjera, veçoi kontributin e dhënë nga Mit'hat Frashëri për hedhjen e bazave për krijimin e Bibliotekës Kombëtare shqiptare. Historiani dhe studiuesi Kasem Biçoku, duke folur për figurën e Lef Nosit, i cili është pushkatuar nga regjimi komunist në moshën 70-vjeçare, u shpreh se veprimtaria atdhetare e këtij personaliteti të jashtëzakonshëm për historinë dhe kulturën kombëtare shqiptare, ka dalë në pah në fillim të shekullit të XX-të.

Zoti Biçoku nënvizoi se Lef Nosi ka kontribuar në hapjen e shkollave shqipe dhe zhvillimin e publicistikës në Shqipëri, si dhe i ka përqëndruar energjitë e tij në gjurmimin dhe grumbullimin e dokumenteve historike, të dorëshkrimeve të vjetra të kulturës kombëtare, duke dhënë ndihmesë të shquar dhe të pazëvendësueshme. Në emër të historianit Kristo Frashëri, i cili mungoi në ceremoni për arsye shëndetësore, u lexua një shënim për figurën e Dom Nikollë Kaçorrit, si një figurë që ka kontibuar për mbrojtjen e të drejtave të shqiptarëve në fushën e arsimit dhe kulturës. Botuesi dhe analisti Mero Baze, në fjalën e tij, u përqëndrua në figurën e Ali Këlcyrës si një personalitet, i cili, sipas tij, ka një histori të pangjashme me figurat e tjera të Pandeli Evangjelit, Lef Nosit, Dom Nikollë Kaçorrit e Mit'hat Frashërit. Baze nënvizoi se Ali Këlcyra ishte një idealist i palëkundur në bindjet e tij socialdemokrate e pro perëndimore, me veprimtari të gjerë parlamentare e publicistike. Historiania dhe studiuesja Fatmira Rama, duke folur për figurën e Pandeli Evangjelit, e cilësoi atë si një nga personalitetet më të spikatura të Rilindjes Kombëtare shqiptare. Pandeli Evangjeli ishte mendimtar, veprimtar dhe publicist i njohur, si dhe përkrahës i flaktë i diturisë dhe arsimit kombëtar në gjuhën shqipe. Ai ka mbajtur lidhje të ngushta me të gjitha kolonitë e diasporës shqiptare dhe ka dhënë kontribute të dukshme për krijimin e një literature të bollshme në gjuhën shqipe. Referuesit që morën fjalën gjatë ceremonisë, duke vlerësuar lart kontributin e tyre, jo vetëm në shpalljen e Pavarësisë, u shprehën edhe për kontributin që këto figura kanë dhënë për ndërtimin dhe konsolidimin e shtetit shqiptar, si dhe për mbrojtjen dhe forcimin e identitetit kombëtar.

Në përfundim të ceremonisë, Kryetarja e Kuvendit u dorëzoi familjarëve të firmëtarëve, të pranishëm në ceremoni, Urdhrin "Gjergj Kastrioti Skënderbeu", pas vdekjes, dhënë nga Presidenti Bamir Topi.

Familjarët e atdhetarëve të shquar shprehën mirënjohje për nismën e kryetares Topalli, për nxjerrjen në dritë dhe vlerësimin e këtyre figurave, si dhe kontributit që ata kanë dhënë për çështjen kombëtare, si dhe Presidentin Bamir Topi për dhënien e dekoratave.

Mit`hat Frashëri pjesë e historisë së kombit

Nevila NIKA

Ndihem e nderuar të jem e para të marr fjalën në këtë tubim. Natyrisht që unë jam edhe e emocionuar, sepse të flasësh për këto personalitete që ju i shihni prapa meje, është jashtëzakonisht shumë e vështirë dhe do të duheshin jo disa minuta sa më thanë mua, por orë të tëra dhe nuk do të mjaftonin. Të them të drejtën, unë kam shkruar diçka, por nuk do të doja ta lexoja, sepse do të kthehej në një orë mësimi e zakonshme. Unë shoh këtu dhe më vjen jashtëzakonisht mirë që ka pasardhës të familjeve të tyre. Natyrisht për 50 vjet menduam se, siç u shuan emrat e tyre nga librat e historisë, siç u vranë një pjesë e tyre në vitet e para të mbarimit të luftës, natyrisht nuk do të kishte ngelur më pasardhës gjallë. Kjo ishte dhe ndjesia e brezave që erdhën pas luftës. Unë personalisht vij nga një familje që ka dhënë shumë për Shqipërinë, por nuk vihet askush në balancë, të gjithë bënë atë që ishte e pamundura. Unë do të doja të flisja për Mit'hat Abdyl Frashërin. Po e them Abdyl Frashërin, se të qenit bir i Abdyl Frashërit, ishte thjesht një fat i tij, sepse është fat të jesh bir i dikujt, nuk është meritë e jotja. Mit'hat Frashëri diti ta çojë emrin e babait dhe të xhaxhallarëve të tij në majat më të larta. Ai u bë pjesë e historisë së vendit tonë dhe për këtë ne duhet ta nderojmë në maksimum. Mit'hat Frashëri u lind në Janinë. Janina e asokohe ishte pjesë e Shqipërisë. Ai u rrit në një mjedis mjaft të kulturuar dhe qytetar. Përfytyrimi ynë për Shqipërinë e atyre viteve është "një fshat i madh". Nuk është e vërtetë, kishte familje të mëdha, kishte njerëz që ishin të kulturuar, të qytetëruar dhe që rrisnin fëmijë të tillë. Mit'hat Frashëri lindi pikërisht në 25 mars 1850, në kulmin e Lidhjes së Prizrenit. Ndoshta është edhe kjo rastësi e bukur që e bëri atë aq të madh. Ndoshta është ky vit kaq i madh për ne që Mit'hat Frashërit iu ngjizën vetitë më të mira të atdhetarisë shqiptare. Në shtëpinë e tij ai nuk pati mundësi të kishte ndonjë shkollë të madhe, të kishte diplomë universitare, por Abdyli, Samiu, tek ai derdhën të gjitha dijet e tyre dhe dashurinë për atdheun. Mit'hat Frashëri, që në rininë e tij, unë mund t'ju thoja dhjetra e dhjetra dëshmi të asaj që ai ka bërë për atdheun, por do të ndalesha tek ajo që këtu kemi punonjësit e Bibliotekës, do ta quaja krijuesin e Bibliotekës Kombëtare shqiptare, të atij sektori të albanologjisë, që është diçka e mrekullueshme për ne dhe për brezat që do të vijnë. Një popull që nuk di të kaluarën e tij, nuk ka as të ardhme, nuk ka as të tashme. Mit'hat Frashëri punoi me të gjitha energjitë e tij. Unë shpeshherë e kam theksuar se këta atdhetarë të mëdhenj nuk pritën një rrogë nga shteti shqiptar. Bënë atë që menduan dhe që e dëshiruan nga xhepat e tyre, shpenzuan vetë për të bërë Shqipërinë, dhe ne këtyre burrave iu jemi mirënjohës, jo vetëm se vunë firmën në Aktin e Pavarësisë, por se ata janë themeltarët e shtetit shqiptar. Në këtë ndërtesë ku është Kuvendi i Shqipërisë, ata janë të parët që menduan se duhet të ketë një shtet shqiptar dhe që u përpoqën në maksimum për ta bërë. Kontributi i Mit'hat Frashërit është i gjithanshëm. Unë u ndala tek librat, sepse libraria e tij e vogël në Tiranë ishte zemra e rinisë në Tiranë dhe e rinisë shqiptare. Aty merrnin dijet e para dhe mësonin të donin atdheun e tyre. Mit'hat Frashëri shërbeu pak si nëpunës i këtij shteti, qw pak kohë ministër në qeverinë e përkohshme të Ismail Qemalit dhe diplomat. Si diplomat ai shkëlqeu. Dokumentet që ka krijuar ai si diplomat, janë gjëra të papërsëritshme në mbrojtje të të drejtave tona kombëtare. Pasi dha dorëheqjen, ai vazhdoi të punojë në librarinë e tij. Ndoshta dikujt i dukej si një tregtar i vogël, por dëshmitë që ne ruajmë në arkivin tonë kombëtar, janë të pamohueshme. Ai ishte një atdhetar i madh. Ai mëkoi tek rinia shqiptare e viteve 1920-1940 atë që ishte më e mira. Ai u përpoq, por natyrisht fati ishte kundra tij. Ai mbylli sytë në mërgim, ashtu siç nuk do ta kishte dëshiruar kurrë. Ky nderim që i bëhet sot Mit'hatit është një nderim që bëhet sot për të gjithë ata që punuan së bashku me të dhe do të dëshiroja që të mos ishte i fundit, sepse ne kemi nevojë ta njohim historinë tonë, kemi nevojë ta dimë kush janë ata që e bënë këtë vend, i mirë ose i keq ky është vendi ynë.

Lef Nosi, aktivist i hapjes së normales së Elbasanit

Kasem Biçoku

Lef Nosi wshtw pushkatuar në vitin 1946, në moshën 70-vjeçare prej regjimit komunist, një personalitet i jashtëzakonshëm jo vetëm për Elbasanin, por sidomos për historinë dhe kulturën tonë kombëtare. Veprimtaria e Lef Nosit ka qenë e lidhur ngushtë me figurat më të rëndësishme të qytetit të Elbasanit. Veprimtaria atdhetare e kulturore e Lef Nosit doli në pah në fillim të shekullit të 20-të, kur në krye të Perandorisë Osmane dhe me mbështetjen e shqiptarëve dolën turqit e rinj. Me ardhjen e tyre në pushtet u krijua përkohësisht një frymë liberale, që u shoqërua me hapjen e shkollave shqipe në trojet shqiptare, me botimin e gazetave dhe librave në gjuhën shqipe dhe me krijimin e shoqërive kulturore kombëtare. Në këtë kohë, Lef Nosi u tregua shumë aktiv në qytetin e Elbasanit. Në vitin 1908, ai ka dhënë mësim në një shkollë nate. Në vitin 1909 është zgjedhur nënkryetar i klubit "Vllaznia", themeloi dhe drejtoi shoqërinë "Afërdita" dhe mori pjesë aktive në Kongresin e Elbasanit, në të cilin u vendos hapja e Shkollës "Normale". Në vitin 1910, ai botoi dhe drejtoi gazetën e parë të qytetit të tij "Tomorri". Lef Nosi u bë një nga personalitetet atdhetare më të shquar të Elbasanit. Ai e përfaqësoi denjësisht qytetin e tij në Kuvendin historik të Vlorës, ishte firmëtar i Aktit historik të Pavarësisë së Shqipërisë dhe ministër në kabinetin e parë qeveritar të kryesuar nga Ismail Qemali. Gjatë vitit 1914, në kohën e princ Vidit, ai ishte anëtar i kabinetit qeveritar të Turhan Pashë Përmetit si ministër. Në vitin 1919-1920, Lef Nosi ka qenë pjesëmarrës dhe anëtar i delegacionit shqiptar në Konferencën e Paqes në Paris. Lef Nosi i ka përqendruar energjitë e tij në gjurmimin dhe grumbullimin e dokumentave historike dhe të dorëshkrimeve të vjetra të kulturës kombëtare shqiptare duke dhënë ndihmesë të shquar të pazëvendësueshme. Gjatë viteve 1918-1919 ai botoi në Elbasan revistën Kopshti Letrar ku vend të rëndësishëm zënë këngët historike si këngët legjendare etj. Në vitin 1924-1925 botoi shumë dokumenta të rëndësishme që ishin dokumente historike për t'i shërbyer çështjes sonë kombëtare. Ky botim shumë i rëndësishëm po botohet pranë institutit të historisë këto ditë. Është meritë e punës së tij largpamëse për grumbullimin e dokumentave historike e dorëshkrimeve të vjetra që ne i gëzojmë si thesare të historisë e kulturës sonë kombëtare. Fondi i tij në arkivin qendror shtetëror përbëhet prej 12 mijë faqesh kurse fondi i bibliotekës albanologjike të tij që u grabit nga komunistët kishte mbi 10 mijë vëllime. Lef Nosi ka ruajtur dokumentat e kryengritjeve të 1910-1912, dokumente të qeverisë së Ismail Qemalit, aktin e shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë dhe mijëra dokumenta të tjera. Ai ka ruajtur gjithashtu dokumentacionin e gjykatës osmane të Elbasanit që fillon me vitin 1560, regjistrat e esnafëve dhe statutin e tyre, statuti i esnafëve të Elbasanit i viti 1657 është statuti më i vjetër në Ballkan. Dokumentet e grumbulluara të Lef Nosit si dhe ruajtja prej tij e dorëshkrimeve shqipe të Elbasanit të shekullit 17-18, bëjnë që emri i Lef Nosit të kujtohet me nderim e respekt të veçantë prej të gjithë shqiptarëve.

Kaçorri, anëtar në Kuvendin e Vlorës

Dom Nikoll Kaçorri me origjinë nga Lura lindur në vitin 1862 me një familje pjesëtarë të së cilës ishin disa katolikë disa myslimanë. Pasi mbaroi shkollën fetare në Shkodër për disa kohë shërbeu si prift deri sa në fund të shekullit XIX u emërua famulltar dhe më vonë për disa kohë vikar i Arqipeshkvisë së Durrësit. Në dhjetëvjeçarin e parë të shekullit të XX me angazhimin e tij në lidhjen patriotike u shqua si një nga përfaqësuesit kryesorë të rilindjes kombëtare të periudhës së fundit të pushtimit osman. Madje u shqua për veprimtarinë e tij patriotike në favor të lëvizjes së Rilindjes kundër zgjedhës osmane e cila disa herë binte ndesh me disiplinën që kërkonte veprimtaria kishtare apostolike e Austro-Hungarisë e përqëndruar larg lëvizjeve të armatosura pati edhe vërejtje nga forumet eprore të kishës së tij. Ka përfaqësuar Durrësin në Kongresin e Manastirit i cili miratoi në nëntor të vitit 1908 alfabetin kombëtar të gjuhës shqipe. Ka marrë pjesë edhe në Kongresin e Elbasanit më 1909, i cili iu kundërvu politikës së qeverisë së Stambollit që mohonte të drejtat kombëtare shqiptare në fushën e arsimit dhe të kulturës. Më 1911 u dënua me disa vjet burg nga gjykkata ushtarake turke për veprimtarinë e tij patriotike shqiptare, por për shkak të rrokullimës që morën ngjarjet qëndroi vetëm për pak kohë në burg. Në nëntor të 1912 në krye të delegacionit të Durrësit mori pjesë në Kuvendin e Vlorës, ku u shpall pavarësia kombëtare e Shqipërisë. Në qeverinë e parë shqiptare që zgjodhi Kuvendi i Vlorës me kryeministër Ismail Qemalin imzot Dom Nikoll Kaçorri u zgjodh nënkryetar i saj. Më 1914 organet e larta kishtare në Vjenë e detyruan të largohej nga Shqipëria e të vendosej në Austri ku vdiq në rrethana ende të paqarta në moshën 55 vjeçare në vitin 1917.

Analisti Mero Baze vlerëson figurën e idealistit të lëvizjes për politikë pro-perëndimore

Ali Këlcyra, politikani i dënuar dy herë me vdekje

Një personazh aktiv i jetës i cili u përpoq të bënte politikë duke përdorur gazetarinë si armën më të fuqishme. Ali Këlcyra ka pasur një histori krejt të pangjashme me thuajse asnjë politikan apo burrë shteti në Shqipëri, përsa i përket kundërshtive dhe historisë që ai ka prodhuar. Është një idealist i palëkundër në bindjet e tij social-demokrate dhe pro perëndimore dhe është i vetmi be që ka hequr dorë vetë nga titulli dhe ju a ka imponuar këtë bejlerëve në Parlamentin shqiptar. Është dënuar dy herë me vdekje për bindjet e tij politike dhe është arrestuar thuajse nga të gjithë pushtuesit e Shqipërisë, nga grekët, italianët dhe më pas ka pasur grindje me anglezët për qëndrimin tij ndaj forcave partizane gjatë luftës. Pas shkollimit në Galatasarai dhe më pas për jurisprudencë në Itali ka nisur të shquhet në kryengritjen gjatë Luftës së Parë Botërore ndaj grekëve e më pas në luftën e Vlorës kundër italianëve. Ishte delegat në Kongresin e Lushnjes dhe kundra traditës së Oxhakut të Këlcyrës ai fitoi përpara një figure tepër të respektuar në jug siç ishte Myfit Bej Libohova duke tronditur miqësinë e Oxhakut të Këlcyrës me Myfit Bej Libohovën të cilat ishin dy familjet më të njohura në jug. Debatet e tij të zjarrta parlamentare janë ende rekorde të jetës parlamentare në shqiptare. Në dhjetor të vitit 1924 pas ardhjes së mbretit Zog ai së bashku me një grup të tjerë intelektualësh e politikanësh emigroi në Itali. Në atë kohë opozita e Zogut u nda në dy pjesë, një pjesë prosovjetike dhe një pjesë tjetër properëndimore, e cila formoi Bashkimin Kombëtar.Organizata e Bashkimit Kombëtar në të cilën zoti Këlcyra ishte një nga drejtuesit kryesor zhvilloi aktivitetin e saj deri në vitin 1927 në Itali më pas për shkak të partneritetit mes Romës dhe Tiranës u zhvendos në Vjenë, më pas u zhvendos në Paris. Dhe në vitin 1939 me rekomandim të qeverisë franceze dhe angleze zoti Këlcyra së bashku me një grup atdhetarësh u kthye në Shqipëri për të organizuar rezistencën. Gjatë luftës nuk i pushuan problemet. Ai u internua sërish nga italianët në vitin 1940, pati probleme me forcat partizane në vitin 1943 dhe u arrestua. Dhe në vitin 1945 kur mbërriti në Londër u ndalua përsëri nga anglezët për të sqaruar pozicionin e tij në mosbashkëpunim me partizanët gjatë viteve të luftës. Së bashku me Mithat Frashërin kanë qëndruar të izoluar për 13 muaj në Itali derisa kanë dalë në gjyq. Pasi zoti Frashëri u gjykua zoti Këlcyra ka ndenjur edhe 7 muaj të tjerë në izolim për shkak se u gjykua edhe për luftën e Vlorës kundër italianëve. Është përpjekur të qendrojë larg makinacioneve të vogla dhe meskiniteteve që normalisht kanë shoqëruar grupet politike shqiptare në emigracion, të cilat realisht dobësuan forcën e tyre politike dhe aftësinë për tju kundërvenë regjimit komunist të Tiranës. Më parë ai ka përdorur shtypin francez atë italian si një mënyrë për të kundërshtuar regjimin në Shqipëri por kam parë që ai ishte i vetmi shqiptar që kishte punuar për 12 vjet si komentator i përjavshëm në një nga Radiot më prestigjioze amerikane që punonin për vendet e robëruara. Dokumentet e tij janë përsëri një rekord i paarritur i historisë shqiptare. Me këtë rast desha të falenderoj zonjën Topalli për iniciativën e saj dhe Presidentin e Republikës për këtë akt që ka vënë në vend jo vetëm një figurë të madhe të kombit shqiptar por i ka hapur rrugën vlerësimit dhe qendrimit neutral të veprimtarisë të të gjithë forcave politike në Shqipëri. Faleminderit!

Pandeli Evangjeli, diplomat e politikan i shquar

Fatmira Rama

Pandeli Evangjelin ishte një ndër personalitëetet më të spikatura të rilindjes sonë kombëtare , mendimtar, veprimtar dhe publicist i njohur, drejtues për shumë vite i shoqërisë "Dituria" në Bukuresht, e çmuar si ndër shoqëritë më të rëndësishme të diasporës shqiptare. Përkrahës i flaktë i diturisë dhe i arsimit kombëtar në gjuhën shqipe, me kontribute të dukshme në botimin e një literature të bollshme në gjuhën shqipe të autorëve të shquar të rilindjes kombëtare, në lidhje të ngushtë me të gjitha kolonitë e diasporës shqiptare me lidhjen patriotike në vend dhe me rilindas të tjerë si vëllezrit Frashëri, Jeronim De Rada, Fan Noli, Faik Konica, Luigj Gurakuqi, Ismail Qemali, Mithat Frashëri e të tjerë. Mbështeti kryengritjet e mëdha shqiptare të viteve 1910, 1911, 1912 dhe lëvizjen mbarëshqiptare për autonomi dhe pavarësi. Ka vënë një gur të vyer veprën e madhe të shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë, ku në krye të komitetit Bashkimi në Bukuresht mori pjesë në mbledhjen e famshme që Ismail Qemali organizoi atje më 5 nëntor të vitit 1912 ku u morën vendime të rëndësishme për vetëqeverisjen e shqiptarëve. Pandeli Evangjeli do të vinte gjithashtu një gur themeli në ndërtimin, organizimin dhe konsolidimin e shtetit shqiptar, në ruajtjen e tërësisë së tij tokësore, në ndërtimin e një shteti konstitucional dhe demokratik. Ai do të ishte aktiv në elitën politike shqiptare, në të gjitha etapat e shtetit modern shqiptar si prefekt i Qarkut të Korçës që në vitin 1914 e më pas në 1920 si diplomat dhe politikan i shquar në krye të delegacionit të shqiptarëve të Rumanisë në Konferencën e Paqes në 1919-1920, si kryetar disa herë i Parlamentit të Shqipërisë dhe Parlamentit të parë të vitit 1921. Ministër i jashtëm dhe disa herë kryeministër i vendit, kryesisht gjatë viteve të monarkisë shqiptare. Kësisoj ai dha një ndihmesë të madhe në njohjen e statusit të Shqipërisë së pavarur, për zgjidhjen e problemeve të shumta kufitare me fqinjët. Për unifikimin kombëtar në luftë ndaj tendencave separatiste dhe përçarjeve fetare të çdo ngjyre. Për ndërtimin e një klime të moderuar politike në vend. Me pushtimin e Shqipërisë nga Italia fashiste hoqi dorë përfundimisht nga jeta politike si një formë e heshtur e protestës së tij. E megjithatë ai dhe familja e tij u trajtuan si të padëshiruar nga regjimi komunist dhe u detyruan të largoheshin nga Tirana dhe të vendoseshin në Korçë. Vetëm pas përmbysjes së këtij regjimi, Pandeli Evangjelit pas vdekjes ju akordua nga presidenti i Republikës në nëntor të vitit '92 Urdhri i Lirisë të Klasit të Parë. I bën nder popullit dhe shtetit shqiptar, dekorimi tashmë edhe me urdhrin e lartë të Gjergj Kastriot Skënderbeut.

Dekorimet e Presidentit Topi

Republika e Shqipërisë Presidenti i Republikës i jep Mithat Frashërit pas vdekjes urdhrin Gjergj Kastriot Skënderbeu në shenjë vlerësimi të lartë si një ndër veprimtarët më të shquar të Lëvizjes Kombëtare, firmëtarit të aktit të shpalljes së Pavarësisë dhe një ndër krijuesit e shtetit shqiptar. Presidenti Bamir Topi.

Republika e Shqipërisë Presidenti i Republikës i jep Lef Nosit pas vdekjes urdhrin Gjergj Kastrioti Skënderbeu në shenjë vlerësimi të lartë si një ndër veprimtarët më të shquar të Lëvizjes Kombëtare, firmëtarit të aktit të shpalljes së Pavarësisë dhe një ndër krijuesit e shtetit shqiptar.

Presidenti Bamir Topi.

Republika e Shqipërisë Presidenti i Republikës i jep Dom Nikoll Kaçorrit pas vdekjes urdhrin Gjergj Kastriot Skënderbeu në shenjë vlerësimi të lartë si një ndër veprimtarët më të shquar të Lëvizjes Kombëtare, firmëtarit të aktit të shpalljes së Pavarësisë dhe një ndër krijuesit e shtetit shqiptar. Presidenti Bamir Topi.

Republika e Shqipërisë Presidenti i Republikës i jep Ali Këlcyrës pas vdekjes urdhrin Gjergj Kastrioti Skënderbeu për kontribut të shquar në luftën politike për krijimin në Shqipër të një shteti demokratik të modelit perëndimor europian. Presidenti Bamir Topi.

Republika e Shqipërisë Presidenti i Republikës i jep Pandeli Evangjelit pas vdekjes urdhrin Gjergj Kastrioti Skënderbeu për kontribut të shquar në lëvizjen kombëtare për pavarësi dhe në krijimin dhe konsolidimin e shtetit shqiptar. Presidenti Bamir Topi.

Hana Këlcyra- E bija e Ali Këlcyrës

Dua të them dy fjalë se është e para herë që vij në Shqipëri pas largimit të '44-ës, me këtë rast. Falenderoj Presidentin gjithashtu edhe ju Zonja Topalli për mundimin që keni bërë për këta njerëz, jam e lumtur të marr këtë dekoratë në emër të babait tim, por jo vetëm për personin e tij, por për të gjithë ata që kanë patur besim në idealet e tij.

Skënder Kosturi- mori dekoratën për Lef Nosin

Dëshiroj të falenderoj organet më të larta të shtetit shqiptar të cilin e krijoi Lef Nosi me shokët e tij, për këtë nder që i bënë atij dhe shokëve të tij, njëkohësisht dëshiroj të nderoj ata persona të cilët e ruajtën e fshehën duke rrezikuar jetën e tyre. Faleminderit!

Monsinjor Rrok Mirdita

Dëshiroj të shpreh mirënjohjen time të thellë presidentit të Republikës për vlerësimin maksimal të këtyre figurave të shquara dhe gjithashtu ju zonja kryetare për inisiativën tuaj dhe angazhimin tuaj për ti rizbardhur e për ti rikthyer këto figura të cilat pluhuri jo i kohës por i rrethanave që ne i njohim i ka mbuluar. Në cilësinë e kryetarit të konferencës ipeshkvnore të Shqipërisë në emër të Klerit Katolik, në emër të Kishës por edhe si pasardhës në Selinë arqipeshkvnore të Durrësit, një ndër më të vjetrat në rajon ku Dom Nikoll Kaçorri ka pas edhe rolin si vikar i përgjithshëm kam nderin dhe kënaqësinë që ta pranoj këtë dekorim dhe tju falenderoj dhe vërtetë ta vlerësojmë të gjithë këtë vlerësim maksimal që i jepet një figure sikurse ishte Dom Nikoll Kaçorri. Me këtë nderohet edhe i tërë Kleri Katolik, faleminderit!

Najada Petrela- mori dekoratën për Mit'hat Frashërin

Në emër të familjes së Mithat Frashërit falenderoj presidentin e Republikës, kryetaren e Parlamentit për këtë vlerësim që i bëjnë figurës së Mithat Frashërit, faleminderit!

Donika Evangjeli- mbesa e Pandeli Evangjelit, e cila mori dekoratën për gjyshin e saj

Jam shumë e lumtur që ndodhem këtu sot. Shpreh falenderimet më të thella për presidentin, për zonjën Topalli kryetaren e Kuvendit. Jam e lumtur që po marr sot këtë dekoratë për gjushim. Ju falenderoj të gjithë!

"Rrefej Ali Kelcyren"

Hana Kelcyra, e bija e Ali Kelcyres, rrefen ne kete interviste kthimin e babait te saj ne Shqiperi, njohjen me Enver Hoxhen, marredheniet me mbretin Zog dhe lidhjet me Ballin Kombetar. Ali Kelcyra ishte nje nga firmetaret e Aktit te Pavaresise se Shqiperise, i dekoruar pak dite me pare nga Presidenti i Republikes, Bamir Topi, me urdhrin "Gjergj Kastrioti Skenderbeu".

Pse keni lindur ne Paris?

"Kam lindur (ne vitin 1936), sepse babai ishte ne emigracion kunder mbretit Zog".

Ali Kelcyra ka qene dy here ne emigracion. Nje here i denuar me vdekje nga mbreti Zog...

"Tri here nga mbreti Zog".

Tri here nga mbreti Zog dhe nje here nga komunistet?

"Nga komunistet nuk e di, nje here apo me shume. Por, nga mbreti Zog e di qe tri here".

Ju keni lindur ne Paris, ne vitin 1936. Cili ishte mjedisi i pare qe mbani mend ne Paris?

"Nga Parisi nuk mbaj mend asnje gje dhe eshte shume interesant qe kur ikem nga Parisi dhe erdhem ne Shqiperi. Udhetimi ka vazhduar pak a shume nje jave, apo dhjete dite. Une nuk mbaj mend as udhetimin ne tren, as kurrgje. Hapet nje drite ne kujtimet e mia ne momentin qe une hipi ne vaporin nga Brindisi per ne Sarande dhe gjeja qe me ka bere pershtypje kane qene penxheret rrumbullake te vaporit. Arritem ne Sarande, fjetem atje dhe te nesermen, apo ate dite, nuk e mbaj mend mire, arritem ne Kelcyre. Kelcyren e mbaj mend shume mire se me beri pershtypje, qe nuk kishte drita edhe dolen njerezit me shandane, me qiri dhe une isha 3 vjec e gjysme, e shihja prapa ketyre shandaneve hijet e tyre dhe njerezit shumoheshin, pata shume frike, u tmerrova. Por, te nesermen, si sot ne mengjes ketu, u zgjova shume heret dhe pashe qe kishte dale dielli dhe ajo ishte pjekja e pare me Kelcyren".

Ju u kthyet ne shtepi per arsye se, Ali Kelcyra, nje nga deputetet e pare te Parlamentit shqiptar, kishte vendosur te rikthehej ne Shqiperi per t'u marre me politike. Si kishte hyre fillimisht ne politike babai juaj?

"Babai im, me ekzaktesi nuk e di. E di qe ka marre pjese ne Vlore, eshte pjekur me princ Vidin dhe mbretereshen Sofi, besoj eshte fjalimi i pare qe ka bere, politik, mbretereshes Sofi, pasi ai kishte bere studimet ne Gallatasarai dhe zoteronte gjuhen frengjishte. Mbreteresha Sofi nuk ka ditur shqip. Keshtu qe, ky u zgjodh pasi kishte lehtesi ne te folme dhe i mbajti mbretereshes Sofi nje fjalim. Besoj se ky ka qene akti i pare i tij".

Cilat kane qene marredheniet e babait tuaj me Ahmet Zogun?

"Jo te mira. Nuk kane pasur marredhenie te mira, nuk ka funksionuar".

Per cfare arsye?

"Nuk e di, ka qene edhe mbase se nuk ka pasur simpati reciproke. Madje, shume me vone, mbreti Zog ne Egjipt, kur u takuan (kur jane takuar per here te pare nuk kam qene atje, por nga fundi u ndodha dhe une aty) ka pasur shume simpati per mua. Me te vertete me ka trajtuar si niperit dhe mbesat e tij. Megjithese une nuk kam asnje relate familjare me familjen mbreterore. Domethene, te kaluara, apo me statutin, familja mbreterore nuk ka fis me bejleret".

Si shpjegohet qe babai juaj, i cili vinte nga nje familje e njohur bejleresh te Kelcyres, u rendit me forcat qe kontestonin bejleret, me Fan Nolin, me Luigj Gurakuqin etj., ne Parlamentin e pare?

"Besoj qe eshte nje reaksion me shkollen qe beri, pasi ai ka studiuar ne Gallatasarai dhe eshte rritur ajo influenca e Frances, e kultures franceze".

Babai juaj u arratis per ne Paris ne vitin 1924. Si e kujtonte ai emigracionin shqiptar ne Paris?

"Si e kujtonte, ne krahasim me emigracionin e dyte ose te trete, se eshte edhe nje emigracion ne Luften e Pare Boterore. Kete emigracion e kujtonte sigurisht me te lehte, ate te Parisit, sepse edhe nese ishte denuar me vdekje, te gjitha keto peripecite, babai kishte kontakt me personalitete. Si Mehdi bej Frasheri, kur vinte delegacioni shqiptar ne Kombet e Bashkuara, ai piqesh me ta. Ndersa me qeverine e Enver Hoxhes, jo babai, por asnje, te themi keshtu haptazi (nese kane pasur kontakte keshtu te fshehura qe nuk e besoj) nuk kane pasur asnje kontakt. Domethene, ishte si nata me diten".

Babai juaj e ka njohur Enver Hoxhen ne Paris, ku ai ishte student, apo kur kishte lene studimet pergjysme dhe jetonte ne Paris?

"Jo, me duket studionte akoma. Kur ka vdekur vellai i babait, Faiku, ka ardhur madje per ngushellim. Pasi babai nepermjet vellait te tij, e dinte qe ky nuk studionte mire, apo nuk kishte nota. Pervec kesaj, ai e njihte zoti Hoxha, si kunati i mikut dhe shokut te tij, Bari Omarit. Pas vdekjes se vellait, kam lindur une, pas nje viti ose pak me shume, dhe ka ardhur per te uruar per lindjen time, Enver Hoxha".

Si e kujtonte babai juaj Enver Hoxhen me pas, ne emigracion?

"Nuk i ka bere nje pershtypje te mire, pasi besoj jo heren e pare, por heren e dyte, zoti Hoxha kerkoi qe te futesh ne Bashkimin Demokratik dhe babai nuk e pranoi, pasi tha se kjo ishte sepse zoti Hoxha humbiste bursen qe i kishte dhene Ekrem Libohova. Familja e Hoxhave vijne nga Gjirokastra dhe bejleret e Libohoves kane pasur nje fare mbrojtje per disa familje nga ato ane. Keshtu ishte Shqiperia atehere, duhet te kishe keto lidhjet per te pasur nje burse. Me qartesi nuk e di, po ky nuk i kishte kaluar provimet, nje vit ta falnin, vitin e dyte ta perjashtonin bursen. Kaq ishte e vertete qe babai vajti, nuk eshte se jemi kunder regjimit te mbretit Zog, por po humbnin bursen edhe per kete nuk e pranoi.

Me ka treguar nje dite qe, i gjetem nje pune ne rrethet e Parisit. Perfundimisht Eqerem Libohova, qe ishte minister ne ate kohe dhe i gjeti nje pune ne Bruksel, ne konsullaten shqiptare dhe, me sa kam une dijeni, atje ka pasur kontaktet e para me Kominternin".

Pra, Enver Hoxha ishte ne mbrojtje te Eqerem bej Libohoves, njeri nga ministrat me te rendesishem te qeverise se mbretit?

"Po".

Per sa kohe ka vazhduar kjo perkujdesje?

"Po, deri sa u kthyem ne Shqiperi. Pastaj ndodhi nje aksident, qe kasa e konsullates u vodh, nuk dihet nga kush, por ky ishte pergjegjes. Thoshin qe ky e vodhi per vete, e vodhi per propaganden qe kishte pasur Kominterni dhe i duheshin fonde. Kjo mbeti nje enigme".

U vodh kasa e konsullates kur Enver Hoxha ishte pergjegjes?

"Po, ishte pergjegjes, e thirren ne Tirane se do te behej gjyqi. Erdhi ne Tirane me 7 prill dhe kjo nuk u sqarua kurre".

Pra, nuk u mor vesh nese ai ishte autori i vjedhjes?

"Po sepse nuk mund te themi qe i mori apo s'i mori".

Ju personalisht e keni njohur Eqerem bej Libohoven?

"Po".

C'mendime kishte me pas ne emigrim, megjithese ai vdiq heret?

"Nuk kam pasur nje okazion per te folur me te. Eqerem bej Libohova ka qene me te vertete nje diplomat, mbase nuk ka pasur kalibrin e Myfit beut, ai ka qene nje politikan, ndersa Eqerem beu ka qene thjesht nje diplomat, edhe fjalet i kufizonte, i maste. Nuk kam pasur nje informate, isha teper e vogel".

Ne momentin qe u kthyet ne Kelcyre, qe sic e thate ishit 3 vjec e gjysme, ne vitin 1939, ne gusht te 1939, Shqiperia ishte e pushtuar nga Italia. A eshte e vertete qe Ali Kelcyra ka mirepritur pushtimin italian te Shqiperise?

"Jo, ne asnje menyre. Kur u degjua qe fuqite ushtarake po sulmonin Shqiperine, jo vetem babai, por komplet Komiteti i Bashkimit Demokratik, i ka derguar mbretit Zog nje telegraf, duke i paraqitur te rezistonte dhe keto ishin te gatshem te vinin dhe ta mbronin, edhe pse ata ishin kundershtar te mbretit, por per te mbrojtur Shqiperine. Kur ka arritur ky telegrafi, mbreti Zog ka qene ne Greqi. Princ Leka lindi me 5 prill dhe me 7 u be pushtimi. Baba ka pasur shume pjekje me Musa Juken ne Egjipt".

Pas vitit 1944?

"Jo, kur vajti ne Egjipt per t'u takuar me mbretin Zog. Babai me thoshte se bisedat me Musa Juken kane qene shume me interesante se bisedat qe kane pasur me mbretin Zog per situaten e Shqiperise, gjate regjimit te mbretit Zog".

Gjate luftes, Ali Kelcyra u perfshi shpejt ne nje nga organizatat politike dhe u be nje nga kreret e Ballit Kombetar...

"Po, sepse ka ardhur me kete qellim, qe te perfshihej ne politike. Babai im qe perpara nje dileme: Te mbetej ne emigracion duke luftuar Italine, se mbreti Zog ishte larguar, ose te kthehesh ne Shqiperi. Ai anonte te rrinte perjashta. Mamaja ime anonte qe te kthehej se ajo kishte shume te aferm dhe e kishte marre malli per njerezit. Por, personi vendimtar qe e ka influencuar babane te kthehet, ka qene nje anglez, Hilli. Ata kishin biseduar dhe i tha qe kaq vjet ke luftuar mbretin Zog dhe kurre nuk do t'ia kishe arritur qellimit qe ta rrezoje, nese nuk do te vinte Italia. Nga jashte nuk behet dot asnje rezistence, duhet te shkosh ne vend dhe aty mund te kesh sukses per te luftuar. Keshtu vendosi babai te kthehej, mori kontaktet e para me ambasaden italiane ne France. Kerkoi qe te kthehej si privat, mos ta detyronin te merrej me ceshtje politike. Domosdo ambasadori dhe ambasada nuk ishte ne gjendje te pergjigjeshin pa pyetur Palaco Kixhin (qeverine italiane). Ai tha: Po. Kam degjuar ne disa dosje se ai personi qe kishte shkruar: "Con tempo verra il piacere", qe do me thene se kur te vinte babai do t'i vinte deshira per t'u marre me politike dhe te behej minister. Qeveria italiane atehere kishte nevoje per keta njerez qe nuk ishin te komprometuar me mbretin Zog".

Ne momentin qe u kthyet ne Shqiperi, a ishte Ali Kelcyra per nje kryengritje te armatosur ndaj italianeve apo jo?

"Te armatosur nuk e di. Ka ardhur per te organizuar nje rezistence, kaq ishte e vertete, nuk kishte mbushur as javen ne Kelcyre dhe ka marre mamane dhe gjoja per t'i kallezuar Shqiperine, ka shetitur 6 muaj e ka marre kontakte me persona. Ndersa mua me ka lene vetem nje here 3 muaj, nje here 4 muaj. Me ka lene vetem ne Kelcyre me xhaxhane e tij dhe nje here me tezen".

Propos recueillis par Gaëlle Pério

(Image JPEG) À 47 ans, grand et large d’épaules, le crâne chauve, Agim Ceku, le Premier ministre sortant du Kosovo, se départit rarement de son sourire. Ceku ressemble à un chat qui aurait vécu plusieurs vies. Engagé dans l’Armée yougoslave, ce militaire de carrière rejoint les forces croates dès 1991 et participe en 1995 à l’opération Tempête, la reconquête de la Krajina. À la signature des accords de pays, il a récolté 9 médailles et 4 balles dans les jambes. En 1998, il rejoint les rangs de l’Armée de libération du Kosovo (UCK), parvenant au Kosovo après avoir traversé à pieds et sous la neige les montagnes albanaises et macédoniennes. Trois de ses frères se sont également battus dans les rangs de l’UCK. La mission de Ceku dans l’UCK est de discipliner les troupes et transformer les guérilleros en soldats.

Pour Belgrade, Agim Ceku est avant tout un criminel de guerre sous mandat d’arrêt pour « crimes commis en Croatie » et « génocide des Serbes du Kosovo ». Le Tribunal Pénal International pour l’ex-Yougoslavie n’a pourtant pas émis d’acte d’accusation contre lui. Après le conflit de 1999, durant lequel son père sera tué, Ceku prend la tête du Corps de Protection du Kosovo (TMK), qui sert surtout à démilitariser l’UCK. Son adjoint de l’époque n’est autre que Ramush Haradinaj. En mai 2006, il devient Premier ministre du Kosovo et restera dans l’histoire comme l’homme qui ne proclama pas l’indépendance du Kosovo mais mena les négociations. Son épouse, Dragica, est croato-serbe. La famille Ceku, qui garde de solides attaches à Zadar, en Croatie, vit dans la banlieue de Pristina dans une maison relativement modeste selon les standards kosovars. Chez eux, on parle croate même si les trois enfants sont parfaitement bilingues en albanais. À la veille de passer le relais à Hashim Thaçi, Agim Ceku a accepté de revenir sur son mandat, en exclusivité pour le Courrier des Balkans.

Le Courrier des Balkans (CdB) : Comment vous sentez-vous à la veille de quitter vos fonctions de Premier ministre du Kosovo, fonction que vous avez occupée depuis 2006 ?

Agim Ceku (AC) : Je quitte ma fonction très satisfait. J’ai l’impression d’avoir accompli ma mission parce que ma tâche était de préparer le Kosovo à l’indépendance et le Kosovo est prêt. Nous avons traversé la phase des négociations, nous devrions proclamer l’indépendance et nous attendons maintenant la reconnaissance de cette indépendance. Nous sommes parvenus à construire un État et nous sommes prêts à nous concentrer sur d’autres questions très concrètes, comme la vie quotidienne des Kosovars et l’économie du pays.

CdB : Que va concrètement apporter la résolution du statut du Kosovo ?

AC : Le statut va donner de la clarté. Les gens vont enfin connaître leur futur et construire leur avenir. Nous nous tournons vers un avenir démocratique d’abord et européen.

CdB : Le Kosovo a un PIB équivalent à celui du Rwanda, pensez-vous qu’il puisse survivre économiquement en étant indépendant ?

AC : Le Kosovo est un pays viable. Il a une position géographique stratégique à la croisée de plusieurs pays. Nous avons une ressource humaine importante et jeune. Et une main d’œuvre bon marché par rapport aux autres pays européens. Le secteur énergétique est définitivement notre atout majeur. L’agriculture en est un autre. Oui, je suis plein d’espoir pour l’avenir économique du Kosovo.

CdB : Qu’allez-vous faire maintenant ?

AC : Dans l’immédiat, je vais d’abord prendre un peu de vacances avec ma famille en Croatie.

CdB : Des rumeurs prétendent que vous partiriez travailler pour INA, la compagnie pétrolière croate, vous confirmez ?

AC : Non, pas pour Ina. (Sourire.) Je n’oublie pas la Croatie mais je suis du Kosovo, j’appartiens à ce peuple et à ce pays. Je vais rester engagé au service de mon peuple. Je ne sais pas encore sous quelle forme, mais je vais rester engagé au Kosovo.

Les négociations, une école de formation politique

CdB : Qu’est-ce qui a été le plus difficile durant votre mandat ?

AC : Les négociations ont été difficiles. C’était un processus à plusieurs. C’est comme être assis sur le siège passager d’une voiture. On est soumis aux pressions des autres membres de l’équipe de négociation mais aussi de la Communauté Internationale. C’est très frustrant. Je suis un militaire. Depuis ma jeunesse, j’ai appris à diriger les opérations, à prendre et à assumer des risques. Mais quand j’ai commencé à exercer cette fonction politique, j’ai compris que je devais assumer la responsabilité pour des choses dont je ne m’occupe pas directement. Ce fut une lourde charge, très frustrante et très stressante. C’était pourtant mon devoir d’accepter la fonction de Premier ministre. Je ne l’ai pas cherché, on est venu me chercher pour cette fonction. Je suis satisfait parce qu’aussi, tout au long de mon mandat, j’ai réussi à garder les institutions kosovares stables et pérennes.

CdB : Quel est votre meilleur souvenir ? (Un long silence et Agim Ceku relève la tête.)

AC : L’entrée des forces de l’OTAN au Kosovo.

CdB : Pourquoi ne vous êtes-vous pas présenté aux élections législatives du mois de novembre ?

AC : Je ne le voulais pas. Je veux servir mon pays, mais je ne veux pas me lancer dans une carrière politique. Et puis, je ne veux pas entrer en compétition avec les hommes politiques du Kosovo. Après l’indépendance, je reviendrai servir mon peuple.

CdB : Besnik Mustafaj, l’ancien ministre des Affaires étrangères d’Albanie, a déclaré, je cite : « Les Albanais du Kosovo ont réussi à admettre en huit ans que les Serbes, leurs anciens oppresseurs, avaient eux aussi des droits, et c’est admirable », qu’en pensez-vous ?

AC : Je suis d’accord. En cela, les négociations sur le statut du Kosovo ont été très utiles en aidant les Kosovars à développer une conscience politique. On a dû apprendre ce qu’était une négociation, et que ce n’était pas facile. Nous avons appris aussi à réfléchir à comment accommoder les Serbes au Kosovo, à comment faire en sorte qu’ils restent au Kosovo. C’est un bon début pour une réconciliation. Si l’on signait un traité de coopération avec la Serbie, cela créerait aussi un bon environnement pour les Serbes kosovars. Mais je le répète, les Serbes kosovars comme les Albanais kosovars ont besoin de clarté sur le statut du pays dans lequel ils vivent pour pouvoir se construire un futur. Ensemble.

CdB : Est-ce que vous vous êtes senti trahi par les Américains au mois de mai, quand ils vous ont garanti l’indépendance pour le mois de juillet dernier ? Vous vous êtes d’ailleurs engagé publiquement sur cette date. (Selon nos informations, Condoleeza Rice avait téléphoné en personne à Agim Ceku courant mai pour lui garantir l’indépendance avant le début de l’été.)

AC : Bien sûr, cela a été très dur de manquer à ma parole. En mai, les Américains voulaient que l’indépendance soit proclamée. Ils n’ont pas cru que les Russes seraient à ce point jusqu’au-boutistes et intraitables sur la question du Kosovo. Les Américains en ont été les premiers surpris.

CdB : Certains disent qu’il vaudrait mieux proclamer l’indépendance au printemps 2008 parce que c’est plus agréable d’avoir une fête nationale au début des beaux jours. Qu’en pensez-vous ?

Agim Ceku se contente de sourire...

Par Bashkim Shala

La centrale de Fierza (Albanie)

L’Albanie, souvent elle-même plongée dans le noir, fournit au Kosovo de l’énergie. Les réserves en eau du lac de Fierza ne dépassent toujours pas les 280 mètres, mais les turbines parviennent à tourner. Les pluies de ces derniers jours ont augmenté les apports hydriques jusqu’à 350 mètres cubes à la seconde.

« Près de 1,2 millions de kW/h (kilowatts par heure) de courant électrique est importé par la Corporation électroénergétique du Kosovo (KEK) depuis l’Albanie, pour aider à stabiliser la fourniture en énergie électrique », a reconnu le directeur de la KEK, Remzi Shahini.

L’Albanie fournit de l’énergie au Kosovo, alors que ce dernier se trouve confronté à de longues coupures d’énergie, surtout depuis la mise en place du plan ABC [1]. Les coupures sont tout aussi fréquentes en Albanie, d’autant plus que la principale centrale hydroélectrique du pays puise dans ses réserves. Le directeur de la KEK, Remzi Shahini, n’a pas spécifié si la quantité d’énergie importée d’Albanie correspondait à la quantité d’énergie que cette dernière a importé du Kosovo durant l’été ou bien si elle était réglée selon les tarifs du marché. Le Kosovo a dû faire face à des réductions brutales de son approvisionnement en énergie. Il manque aussi de charbon pour alimenter les centrales thermiques, à cause de glissements de terrains dans les massifs contenant du charbon.

Le Kosovo dépendant de la Serbie

« Le Kosovo n’importe de l’énergie de la Serbie qu’en période de crise. Depuis plusieurs jours nous n’avons pas échangé la moindre quantité de courant électrique avec la Serbie », affirme le directeur de la KEK. Selon lui, deux blocs de la centrale thermique Kosovo B produisent 267 MW/h, et un bloc de la centrale thermique Kosovo A produit de 120 à 140 MW/h d’énergie. Il a assuré que des efforts étaient fournis pour mettre en action deux autres blocs de Kosovo A. D’un autre côté, le gouvernement serbe a prévenu qu’il interromprait toute fourniture en énergie électrique au Kosovo si ce dernier déclarait unilatéralement son indépendance, menaçant même de bloquer les autres voies de fourniture en énergie. Le Kosovo importe 40% de son énergie électrique de Serbie, et le reste de Macédoine, d’Albanie et du Monténégro. Or, la Macédoine et la Grèce manquent souvent elles-mêmes d’énergie. Dans ce cas, le Kosovo se retourne vers la Serbie ou la Bulgarie. Dans tous les cas de figure l’acheminement se fait à travers la Serbie.

Cependant, la Serbie pourra difficilement mettre sa menace à l’œuvre car elle risquerait de porter préjudice à la minorité serbe vivant au Kosovo, qui dépend de Belgrade pour tous les services fondamentaux. En réalité, affirment les fonctionnaires kosovars, les actions serbes ne risquent pas d’avoir une influence drastique, car depuis huit ans le Kosovo se trouve hors du contrôle serbe. Les seuls liens pratiques avec la Serbie se traduisent par les échanges énergétiques, le commerce et le transport routier. « Si la Serbie réagit, elle gênera le Kosovo, mais aussi la Macédoine, l’Albanie et la Grèce. Le Kosovo est un pays de transit pour tous ses voisins », explique Nezir Sinani, porte-parole de la KEK.

Le ministre de l’Énergie et des Mines, Ethem Çeku, a affirmé qu’il envisageait l’éventualité d’importer de l’énergie des réseaux albanais, monténégrins et macédoniens. 80% de l’énergie électrique qui passe dans le réseau kosovar à 400 kilovolts est de l’énergie en transit, destinée à d’autres pays de la région. Ces derniers temps, le bassin de la centrale hydroélectrique de Fierza, qui exporte l’énergie vers le Kosovo, a réussi à maintenir un niveau de 280 mètres, alors que les turbines travaillent en alternance, surtout en période de hausse de consommation. Les dernières pluies ont augmenté la production locale et ont rendu possible l’exportation d’énergie - ou, au moins, le remboursement des dettes de l’été. Entre août et septembre 2007, le Kosovo a fourni à l’Albanie 1,5 millions de kW/h, principalement durant la nuit. Le transport de l’énergie électrique est assuré par la ligne haute tension de 220 kV Fierza-Prizren (par la station de Nasheci).

Bas niveau de retenue au lac de Fierza

L’Albanie tire 99% de son énergie électrique de ses ressources hydriques, alors que le Kosovo compte essentiellement sur ses ressources thermiques, notamment le charbon. Les demandes d’énergie électrique en période de pic sont de 530 MW/h d’énergie. Le Kosovo importe 120 MW/h d’Albanie, ce qui représente moins de la moitié de la capacité de production d’un bloc de la centrale hydroélectrique de Fierza durant vingt quatre heures.

La centrale hydroélectrique de Fierza est la plus grande d’Albanie. Sa capacité de production, en pleine puissance, à travers les quatre blocs disponibles, est de 1.200 MW/h. Les réserves hydriques actuelles ne permettent de faire travailler à plein régime que deux turbines, sans affecter le niveau de 280 mètres du lac, puisqu’une turbine doit disposer d’environ 120 mètres cubes à la seconde. Le niveau maximal du lac de Fierza est de 296 mètres, le « point mort » est à 242 mètres : à ce niveau les turbines ne fonctionnent plus. Lorsque le niveau des eaux du lac de Fierza descend en-dessous de 260 mètres, les turbines ne peuvent plus tourner normalement, puisqu’elles rencontrent des problèmes techniques avec les mécanismes hydrauliques. La puissance normale d’une turbine, quand le niveau dépasse 260 mètres, est de 125 MW/h, mais elle descend à 75-80 MW/h, expliquent les spécialistes, lorsque le niveau descend en-dessous de 260 mètres.

Alors que les pluies tombées depuis plus d’un mois ont assuré un important apport en eau, des restrictions drastiques d’énergie sont en vigueur dans tout le pays. La carte des restrictions commence à quatre heures par jour, pour les quartiers les plus chanceux de Tirana. Dans les zones rurales, les plus mal loties, les coupures vont jusqu’à 17 heures par jour. Des sources proches de la Corporation énergétique Albanaise (KESH) ne donnent guère l’espoir d’une amélioration de la situation, mais elles assurent que l’entreprise fournira de l’énergie pour les fêtes de fin d’année. On ne sait en revanche pas encore si les restrictions seront moins importantes en 2008.

La consommation albanaise en énergie est de 17 millions de kW/h. La KESH produit 11 millions de kW/h et en importe 6 millions.

RADIO FREE EUROPE/RADIO LIBERTY, PRAGUE, CZECH REPUBLIC
___________________________________________________________
RFE/RL NEWSLINE Vol. 11, No. 230, Part II, 13 December 2007

FORMER REBEL MANDATED TO FORM KOSOVAR GOVERNMENT. Hashim Thaci, one of the top rebel commanders in the Kosovar Albanians' separatist struggle in 1998-99, was mandated on December 11 to form the UN-administered region's new government. The decision by President Fatmir Sejdiu was fully expected, after Thaci's Democratic Party of Kosova (PDK) emerged from the November 17 parliamentary elections with a commanding lead. Thaci had already begun informal talks with potential coalition parties (see "RFE/RL Newsline," December 4, 2007). There is no sign that an agreement is imminent. The PDK, which has 37 seats, could form a majority in the 120-seat parliament if it links up with the second-largest party, the Democratic League of Kosova (LDK), which has 25 seats. A number of options are also possible if the PDK joins forces with other parties, and the dailies "Zeri" and "Express" on December 12 quoted the head of the UN Mission in Kosova, Joachim Ruecker, as encouraging a broad coalition. "I think it is important to have many segments of the society represented in this government," he said. Kosova's constitution requires ethnic Serbs and other minorities to have seats in government and four ethnic-Serbian parties have expressed their willingness to join the cabinet (see "RFE/RL Newsline," December 4 and 7, 2007). However, one of the PDK's potential ethnic-Serbian partners, the Independent Liberal Party of Serbs led by Slobodan Petkovic, has said it would leave the government and parliament if Kosova were to declare independence unilaterally. Thaci has promised that any move towards independence would be coordinated with the EU and the United States, but the prospect of recognition by the UN Security Council is remote, given Russia's opposition. The results of the local elections also held on November 17 and completed on December 9 have yet to be officially confirmed. Preliminary results suggest another victory for the PDK, but there could be delays to an announcement due to allegations of electoral violations and a strike by vote-counters protesting at the nonpayment of wages. AG

BIRN

Le Kosovo pourrait-il faire face à un embargo commercial de la Serbie ?

Traduit par Jacqueline Dérens

Publié dans la presse : 12 décembre 2007

Mise en ligne : jeudi 13 décembre 2007

Sur la Toile

Les autorités du Kosovo semblent envisager avec flegme la menace d’un embargo commercial, agitée par la Serbie en cas de proclamation d’indépendance. Pourtant, les experts mettent en garde sur les problèmes d’approvisionnement énergétique et alimentaire. La Serbie demeure, et de loin, le premier partenaire commercial du Kosovo. La situation énergétique, déjà catastrophique, pourrait encore s’aggraver en cas de blocus serbe. Le Kosovo importe massivement de Serbie sans rien exporter.

Par Arbana Xharra

Le centrale thermique d’Obilic

Belgrade a prévenu à plusieurs reprises, depuis le début de l’année, qu’elle prendrait des mesures sévères en réaction à une éventuelle déclaration d’indépendance du Kosovo. Les sanctions serbes contre le Kosovo seront très vraisemblablement suivies de représailles diplomatiques contre les pays qui reconnaîtront ce nouvel État indépendant.

La Serbie reste, en dépit des tensions, la principale source d’importation du Kosovo. Selon le ministère du Commerce et de l’Industrie du Kosovo, la Serbie a exporté pour 300 millions d’euros de marchandises à sa province sécessionniste.

Selon les chiffres de l’Institut des statistiques du Kosovo, la Serbie compte pour 13,6% dans les importations du Kosovo, suivie par la Macédoine avec 12%, les autres partenaires commerciaux restant loin derrière.

Des voix rassurantes s’élèvent aujourd’hui, venant aussi bien de la MINUK que du gouvernement du Kosovo, pour dire que le Kosovo sera capable de supporter une rupture de ses relations commerciales avec la Serbie.

Mechthild Henneke, une porte-parole du département économique de la MINUK, nous a déclaré au que l’administration « se préparait à toute éventualité concernant un embargo », mais a refusé d’en révéler les détails.

Le porte-parole du gouvernement du Kosovo, Avni Arifi, a fait remarquer que « la Serbie a mis des bâtons dans les roues pour empêcher le développement du Kosovo depuis 1999 », mais il répète que les menaces récentes des dirigeants serbes ne doivent pas être prises au sérieux.

Toutefois, d’une manière générale, on craint qu’un embargo ne vienne mettre à mal une économie déjà chancelante qui doit faire face à de sérieux problèmes d’approvisionnement énergétique depuis 1999, avec de fréquentes coupures en hiver.

Dépendance énergétique

À cause d’une production électrique locale limitée, les foyers du Kosovo dépendent de l’énergie importée qui provient en grande partie du réseau serbe.

Nermine Aripi, une directrice du service import-export de la Compagnie électrique du Kosovo (KEK), a reconnu au Balkan Insight que la Serbie était la seule voie d’accès pour importer de l’électricité. Elle a aussi expliqué que l’administration de la MINUK avait conclu un accord avec les autorités serbes en 2001 pour des échanges d’énergie entre le Kosovo et la Serbie. Cet accord ne s’applique qu’en cas de crise d’approvisionnement, ce qui n’est pas rare au Kosovo. La Serbie pourrait créer de graves ennuis si le Kosovo voulait importer de l’électricité d’autres pays parce qu’il doit utiliser le réseau serbe. Et les autres pays de la région ne disposent pas eux-mêmes de grands moyens de production et souffrent eux-mêmes du manque d’électricité.

Nezir Simani, le porte-parole de la KEK, indique que le Kosovo importait environ 15% de son énergie de Serbie ou en utilisant les réseaux de ce pays. Ce chiffre n’est qu’une moyenne et les importations peuvent monter jusqu’à 40% à certaines périodes de l’année en cas d’urgence.

Ethem Ceku, ministre de l’Énergie du Kosovo pense que la menace d’un embargo de la part de la Serbie n’aura pas d’effet important sur la situation énergétique du pays. « Nous avons une ligne de 400 mégawatts qui nous relie au Monténégro et à la Macédoine et nous avons une capacité de production suffisante. »

Fadil Ismaili de la Compagnie de distribution d’électricité du Kosovo a aussi déclaré que la Serbie utilisait cette ligne pour vendre de l’énergie à d’autres pays. À cause des sensibilités politiques, le Kosovo n’a jamais bénéficié de ces transferts d’énergie parce que la Compagnie de distribution électrique de la Serbie (EMS) a déclaré que ce réseau du Kosovo était sa propriété. Si l’on garde à l’esprit que 80% de cette énergie transportée par cette ligne du Kosovo est de l’énergie fournie à d’autres pays, Fadil Ismail prédit que l’embargo aura des répercussions néfastes pour toute la région.

L’autre menace qui pèse sur l’approvisionnement en électricité est la capacité de production du Kosovo lui-même. L’eau nécessaire au système de refroidissement de la centrale Kosovo B vient du lac de Gazivoda, dans le nord du Kosovo qui est sous contrôle serbe. Cette centrale fournit 50% de l’électricité utilisée au Kosovo. « Si les Serbes décident de couper l’eau nécessaire au fonctionnement de la centrale, nous ne produirons plus du tout d’électricité », explique Nezir Simani.

Pour les experts, la dépendance du Kosovo envers les importations en provenance de la Serbie laisse prévoir des problèmes à court terme.

Muhamet Sadiku de l’Institut RIINVEST précise qu’un embargo allait une crise dans les premiers temps, mais pas à long terme parce que le Kosovo peut s’approvisionner ailleurs et que le marché est ouvert.

« Une crise éventuelle conduira à une augmentation des prix d’environ 5%, mais on trouvera d’autres voies d’accès aux marchandises », et d’ajouter que la Serbie souffrira plus de l’embargo parce que ses entreprises n’auront plus accès au marché du Kosovo.

Une seule solution : la contrebande

Les hommes d’affaires du Kosovo ne croient pas qu’un embargo imposé par la Serbie aura un quelconque impact. Pour Agim Shahini, président de Business Alliance of Kosovo, les restrictions imposées par la Serbie ne sont pas nouvelles et certaines sont en place depuis 1999. « La Serbie avait déjà menacé d’un embargo, mais il n’a jamais été mis en place. Et puis il y a d’autres chemins pour importer et exporter des marchandises de Serbie. On ne peut pas interdire la contrebande... »

Muhamet Farizi, le responsable de l’Association des minoteries du Kosovo, affirme que l’embargo n’aura pas d’impact sur les importations de blé. « Nous pouvons nous approvisionner en Albanie, au Monténégro et en Macédoine par les ports grecs », et d’ajouter que si les prix du pain augmentent au Kosovo c’est à cause des cours mondiaux des céréales.

Les économistes avancent que le prix du pain augmentera encore plus, si les grains doivent être transportés par bateau étant donné l’état déplorable des routes, en particulier des routes d’Albanie.

Mais le gouvernement du Kosovo est convaincu qu’il sera capable de faire face à toutes les mesures que pourra prendre la Serbie quand le pays sera indépendant.

Cependant, quand on parle des mesures prises, il apparaît que bien peu de choses ont été faites.

Récemment interrogé sur cette question, Naim Maloku, député de l’Alliance pour un nouveau Kosovo (AKR), a admis que le Kosovo n’avait pas de réserves de farine à cause de ce qu’il appelle « des questions techniques ». Il s’exprimait au cours de l‘émission télévisée « Life in Kosovo », une production du Balkan Insight, et il a été fortement critiqué par Avit Haliti du Parti démocratique du Kosovo (PDK), qui a fortement condamné le gouvernement pour son inaction.

Parlant au nom du gouvernement, Avni Arifi a réitéré sa confiance parce que le Kosovo avait déjà connu des problèmes semblables dans le passé. Il a fait référence aux restrictions que Belgrade avait imposées dans le passé, comme le refus de reconnaître les documents d’identité émis par le Kosovo ou la MINUK, ou bien l’interdiction de l’entrée des véhicules portant des plaques d’immatriculation du Kosovo, ou encore l’interdiction d’utiliser l’espace aérien de la Serbie pour les avions allant ou venant du Kosovo.

« Il y a quelques mois, la Serbie a interdit aux entreprises serbes de vendre des produits agricoles aux compagnies du Kosovo, et cela n’a pas eu beaucoup d’impact parce que nous avons trouvé des sources d’approvisionnement dans d’autres pays. »

Ces mots confortent ceux qui sont persuadés qu’un nouvel embargo aura peu d’effet. Le Kosovo n’exporte quasiment rien vers la Serbie. Les importations venant de Serbie ne vont pas s’arrêter à cause de la crainte vraisemblable de la contrebande et les produits manquants pourront être importés d’autres pays.

Et pour conclure, Avni Arifi, porte-parole du gouvernement, affirme que « l’embargo ne bénéficiera à personne, et certainement pas à la Serbie ».

Partia "Lëvizja e Legalitetit"
Bulevardi "Zog I", Tiranë.
legaliteti@gmail.com
Tel&Fax: +355 4 230076

Tiranë, më 22 nëntor 2007

Informacion për mediat
Në një nga sallat e Muzeut Historik Kombëtar zhvilloi punimet
Konferenca Kombëtare e Forumit Rinor të Partisë "Lëvizja e
Legalitetit". Në këtë takim të rëndësishëm të rinisë legaliste merrnin
pjesë të rinj e të reja nga rrethet e ndryshëm të vendit, nga
universitetet dhe shkollat e mesme te kryeqytetit si edhe nga
diaspora. Në këtë takim mori gjithashtu pjesë edhe Kryetari i PLL
Ekrem Spahiu dhe drejtues të tjerë të lartë të kësaj partie.
Raportin kryesor për aktivitetin e Forumit ndërmjet dy Konferencave e
mbajti z. Ilir Kuka, i cili nënvizoi përpjekjet e deritanishme për
organizimin e këtij forumi dhe shtrirjen e tij në të gjitha rrethet e
vendit.
Në fjalën e tij përshëndetëse Kryetari i PLL Ekrem Spahiu ndër të
tjera tha se: "Kjo konferencë zhvillohet në një datë të shënuar jo
vetëm për legalitetin por edhe për historinë e Shqipërisë, sepse plot
64 vjet më parë, pikërisht më 21 nëntor 1943, në Zall-Herr të Tiranës
u zhvillua Kongresi Historik i OKLL (Organizata Kombëtare e Lëvizjes
së Legalitetit) ku u morën vendime të rëndësishme.
Duke u fokusuar për rininë, Spahiu u shpreh se: "Shoqëria dhe shteti
shqiptar aspirojnë për t'u anëtarësuar në strukturat Euro-Atlantike.
Por bindja jonë është se fillimisht rinia duhet të integrohet në të
gjithë jetën shqiptare, përfshirë këtu edhe atë politike. Brezi i ri
është një burim i madh zhvillimi shoqëror. Thirrja e studentëve në
vitin 1990 dhe e mbështetur nga i gjithë populli shqiptar ishte "E
duam Shqipërinë si gjithë Evropa". Fatkeqësisht, për vetë rrjedhat e
proceseve demokratike që pasuan Shqipërinë, ngelet që kjo aspiratë e
popullit shqiptar të realizohet prej brezit tuaj. Për këtë arsye, ne e
shikojmë angazhimin e brezit të ri në politikë si një domosdoshmëri
kombëtare.
Qeveria shqiptare dhe MKTRS, - vijoi Spahiu, kanë hartuar një
Strategji Kombëtare për Rininë (2007-2013) e që ka filluar të vihet
në zbatim.
Konferenca Kombëtare zgjodhi zj. Armira Kapxhiu si Kryetare të
Forumit Rinor të PLL. Zonjushë Kapxhiu në fjalën e saj përshëndetëse e
vuri theksin në parimet dhe vlerat e larta që PLL mishëron. Ajo tha se
aspiratat e brezit të ri gjejnë mishërim të plotë në programin e PLL
dhe se te rinjtë dhe te rejat duhet t'i bashkohen këtij Forumi, në
mënyrë që duke materializuar këto aspirata, të vendosin një gurë më
shumë në rrugën e integrimit Euro-Atlantik të Shqipërisë.
Pas përfundimit të Konferencës, pjesëmarrsit kaluan një mbrëmje të
këndshme edhe me praninë e Lartësisë së Tij Princit Leka.

Zëdhënësi i PLL

RADIO FREE EUROPE/RADIO LIBERTY, PRAGUE, CZECH REPUBLIC
___________________________________________________________
RFE/RL NEWSLINE Vol. 11, No. 233, Part II, 18 December 2007

RADICALS' LEADER WANTS RUSSIAN TROOPS IN SERBIA. The acting leader of Serbia's largest party, Tomislav Nikolic of the Serbian Radical Party (SRS), has called for the Serbian government to invite Russia to station troops in Serbia. "A Russian military presence would bolster the Serbian position in seeking a solution to the Kosovo crisis and remove the potential NATO threat," Nikolic said in an interview published by the daily "Dnevnik" on December 15. Nikolic recently said that Serbia should "link [its] survival now, and then our progress, to our biggest ally, biggest friend, biggest protector," Russia. Nikolic also told "Dnevnik" that Serbia should impose "a complete blockade" affecting "all forms of traffic, including people, goods, and capital" if Kosova declares independence. Nikolic is running a close second to President Boris Tadic in opinion polls with just under five weeks before presidential elections (see "RFE/RL Newsline," December 14, 2007). He was officially put forward as a candidate on December 14. The SRS's official leader, Vojislav Seselj, is currently facing war-crimes charges at the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) in The Hague. AG

KOSOVAR PRESIDENT TO ADDRESS UN. Serbia has failed in its attempt to prevent any Kosovar leader from addressing a key meeting of the UN Security Council, according to local and international media. Belgrade has argued that the council can only be addressed by representatives of a sovereign state, but the council's current chair, Italy, ruled that Kosovar President Fatmir Sejdiu should be allowed to speak on December 19 when the UN debates a report by international mediators on the progress of direct talks between Belgrade and Prishtina (see "RFE/RL Newsline," December 6, 2007). At Russia's and Serbia's insistence, Sejdiu will be speaking "personally and at his own request," Serbian media reported. Serbian Prime Minister Vojislav Kostunica will also speak at the meeting and is expected to call on the UN to order the resumption of direct talks. Russia has already circulated a draft resolution to council members calling for new talks, and Serbian President Tadic predicted on December 16 that another permanent member of the council, China, will be one of several other countries that will support a call for fresh negotiations. Western powers argue that the possibilities for a compromise through negotiations have already been exhausted in the two previous rounds of talks, which lasted a total of 19 months. Before leaving for New York on December 16, Sejdiu said he will ask for "broad support" for independence for Kosova. Sejdiu has spoken at the UN once before, in September 2006, but that was only an informal briefing. Sejdiu said he will also meet with the ambassadors of four states set to join the Security Council: Costa Rica, Croatia, Libya, and Vietnam. AG

ALBANIA TO HELP KOSOVA IN EVENT OF SERBIAN EMBARGO. "If Serbia imposes an economic embargo on Kosovo, Albania will open its borders to help the Kosovar people," Albanian Prime Minister Sali Berisha told AFP on December 14. "The government of Tirana will also engage all its capacities so that Kosovo can benefit from Albanian infrastructure and have access to Albanian ports," he said. In another expression of Albania's strong support for Kosova, Berisha recently said that "Serbia should understand it will not progress and persist as a colonial power,'' Bloomberg reported on December 14. Albania is currently building a new road to slash the journey time from the Kosovar border to the port of Durres from six to two hours, but the construction will take years. AG

RADIO FREE EUROPE/RADIO LIBERTY, PRAGUE, CZECH REPUBLIC
___________________________________________________________
RFE/RL NEWSLINE Vol. 11, No. 232, Part II, 17 December 2007

EU GIVES GO-AHEAD FOR KOSOVA MISSION... EU leaders have given the green light for the biggest foreign mission ever undertaken by the EU, agreeing at a one-day summit on December 14 to send up to 1,800 administrators, police officers, and judges to Kosova. No date was set, but British Prime Minister Gordon Brown indicated the mission will probably be deployed in February. Portuguese Prime Minister Jose Socrates, who chaired the summit, said the decision to send a mission "is the clearest signal the EU could possibly give that Europe intends to lead on Kosovo and the future of the region." The EU leaders did not, however, issue any statement backing independence for Kosova. The idea of an EU mission is a core element of the UN plan drafted by Martti Ahtisaari but rejected by Serbia and Russia. Moscow and Belgrade opposed Ahtisaari's proposal that Kosova should be granted "supervised independence," and Belgrade insists that the EU can deploy a mission to Kosova only with the backing of the UN. The EU would take over responsibility in Kosova from the UN, which has been administering the contested Serbian province since 1999, and it believes that the UN Security Council resolution that mandated the creation of an international mission in Kosova in 1999 is sufficient legal basis for its own mission. Details of the mission must now be worked out by the EU's foreign ministers. Responsibility for security in the region would remain with NATO. The EU's fear of instability in the region was highlighted by French President Nicolas Sarkozy, who told reporters that "our goal is that Europe does not explode." AG

Nëpërmjet një kërkesë padie të dorëzuar pak ditë në parë në Gjykatën e Tiranës, familja mbretërore kërkon t'i rikthehet prona që i është "rrëmbyer" padrejtesisht

Mbreti Leka Zogu i I-rë padit Bashkinë e Tiranës për pronën private. Nëpërmjet një kërkesë padie të dorëzuar pak ditë në parë në Gjykatën e Tiranës, familja mbretërore kërkon t'i rikthehet prona që i është "rrëmbyer" në mënyrë të padrejtë. Në fakt, Bashkia e ka shndërruar truallin para Galerisë së Arteve në një lulishte dhe pas ish-Hotel Dajtit, pavarësisht se janë pronë private e familjes mbretërore. Shorti elektronik ka përcaktuar gjyqtaren Elona Stavri për të bërë shqyrtimin e kërkesë-padisë së Leka Zogut. Në fakt, afro dy vite më parë Policia Ndërtimore pezulloi punimet që Bashkia po kryente pas Shtëpisë së Pionierit, pasi qeveria e njohu zonën si pronë të familjes mbretërore. Kjo është hera e dytë që brenda pak muajsh familja mbretërorë "mësyn" në Gjykatë. Ndryshe nga tani, që është pikërisht Leka Zogu pala paditëse, në gjyqin civil që ka përfunduan para pak javësh familja mbretërore u padit për mospagim të faturave të energjisë nga qiradhënësi i saj, Beqir Turtulli. Gjykata e Tiranës e pranoi kërkesën e pronarit të një vile luksoze në Vishnje të Tiranës dhe detyroi familjen mbretërore të paguante faturat e energjisë gjatë kohës që kishte qëndruar me qira. Çështja ndodhet në Apel.
Kërkesa
Në një kohë kur Bashkia e Tiranës ka përfunduar projektin e saj, duke gjelbëruar të gjithë pjesën përpara Galerisë së Arteve, familja mbretërore, duke e cilësuar si një cenim të pronës private, i është drejtuar Gjykatës së Tiranës me një kërkesë-padi. Pjesëtarët e familjes mbretërore, të cilëve trualli përpara Galerisë u është njohur si pronë e tyre private nga Agjensia e Kthimit dhe Kompensimit të Pronave, kërkojnë të ndërpritet çfarëdolloj punimi i mëtejshëm. Në fakt, për gjelbërimin e kësaj pjese Leka Zogut nuk i është marrë asnjë mendim, në një kohë kur ka të drejtë të vendosë ai për fatin e pronës së tij. Nëse gjykata i jep të drejtë familjes mbretërore, shteti atëherë është i detyruar ta kompensojë atë, duke e llogaritur vlerën e pronës me çmimin aktual të tregut.
Pronat
Afro dy vite më parë, qeveria vendosi t'i rikthejë të gjitha pronat familjes mbretërore. Kështu, i gjithë trualli përreth Galerisë së Arteve, ish-shtëpisë së pionerëve, pas ambienteve të hotel "Dajtit" si dhe ato pas Kishës Ortodokse, i përkisnin pretendentit për fronin mbretëror. Por ndërkohë në të gjithë këtë zonë po zbatohej faza e parë e planit francez për gjelbërimin e saj. Sipas burimeve nga Bashkia, zona është rreth 4 mijë metra katrorë dhe projekti kapte shifrën e 50 milionë lekëve të reja. Por në maj të këtij viti, teksa po zbatohej plani francez për gjelbërimin e truallit para ish-shtëpisë së pionerëve, policia ndërtimore i ndërpreu punimet. Që prej asaj kohe nuk ka pasur më asnjë tentativë për të nisur zbatimin e projektit, ose në rast të kundërt ndonjë përpjekje të familjes mbretërore

Mbreti padit Ramen: Po me vjedh lulishten

17/11/2007 - 08:21 Gazeta Shqiptare
• Klodiana Lala

Mbreti Leka Zogu i I-rë padit Bashkinë e Tiranës për pronën private. Nëpërmjet një kërkesë padie të dorëzuar pak ditë në parë në Gjykatën e Tiranës, familja mbretërore kërkon t'i rikthehet prona që i është "rrëmbyer" në mënyrë të padrejtë. Në fakt, Bashkia e ka shndërruar truallin para Galerisë së Arteve në një lulishte dhe pas ish-Hotel Dajtit, pavarësisht se janë pronë private e familjes mbretërore. Shorti elektronik ka përcaktuar gjyqtaren Elona Stavri për të bërë shqyrtimin e kërkesë-padisë së Leka Zogut. Në fakt, afro dy vite më parë Policia Ndërtimore pezulloi punimet që Bashkia po kryente pas Shtëpisë së Pionierit, pasi qeveria e njohu zonën si pronë të familjes mbretërore. Kjo është hera e dytë që brenda pak muajsh familja mbretërorë "mësyn" në Gjykatë. Ndryshe nga tani, që është pikërisht Leka Zogu pala paditëse, në gjyqin civil që ka përfunduan para pak javësh familja mbretërore u padit për mospagim të faturave të energjisë nga qiradhënësi i saj, Beqir Turtulli. Gjykata e Tiranës e pranoi kërkesën e pronarit të një vile luksoze në Vishnje të Tiranës dhe detyroi familjen mbretërore të paguante faturat e energjisë gjatë kohës që kishte qëndruar me qira. Çështja ndodhet në Apel.
Kërkesa
Në një kohë kur Bashkia e Tiranës ka përfunduar projektin e saj, duke gjelbëruar të gjithë pjesën përpara Galerisë së Arteve, familja mbretërore, duke e cilësuar si një cenim të pronës private, i është drejtuar Gjykatës së Tiranës me një kërkesë-padi. Pjesëtarët e familjes mbretërore, të cilëve trualli përpara Galerisë u është njohur si pronë e tyre private nga Agjensia e Kthimit dhe Kompensimit të Pronave, kërkojnë të ndërpritet çfarëdolloj punimi i mëtejshëm. Në fakt, për gjelbërimin e kësaj pjese Leka Zogut nuk i është marrë asnjë mendim, në një kohë kur ka të drejtë të vendosë ai për fatin e pronës së tij. Nëse gjykata i jep të drejtë familjes mbretërore, shteti atëherë është i detyruar ta kompensojë atë, duke e llogaritur vlerën e pronës me çmimin aktual të tregut.
Pronat
Afro dy vite më parë, qeveria vendosi t'i rikthejë të gjitha pronat familjes mbretërore. Kështu, i gjithë trualli përreth Galerisë së Arteve, ish-shtëpisë së pionerëve, pas ambienteve të hotel "Dajtit" si dhe ato pas Kishës Ortodokse, i përkisnin pretendentit për fronin mbretëror. Por ndërkohë në të gjithë këtë zonë po zbatohej faza e parë e planit francez për gjelbërimin e saj. Sipas burimeve nga Bashkia, zona është rreth 4 mijë metra katrorë dhe projekti kapte shifrën e 50 milionë lekëve të reja. Por në maj të këtij viti, teksa po zbatohej plani francez për gjelbërimin e truallit para ish-shtëpisë së pionerëve, policia ndërtimore i ndërpreu punimet. Që prej asaj kohe nuk ka pasur më asnjë tentativë për të nisur zbatimin e projektit, ose në rast të kundërt ndonjë përpjekje të familjes mbretërore

RADIO FREE EUROPE/RADIO LIBERTY, PRAGUE, CZECH REPUBLIC
___________________________________________________________
RFE/RL NEWSLINE Vol. 11, No. 213, Part II, 16 November 2007

STATE DEPARTMENT CONFIRMS SUPPORT FOR INDEPENDENT KOSOVA... Speaking to the House of Representatives Subcommittee on Europe, U.S. Undersecretary of State Nicholas Burns reaffirmed on November 14 that the United States considers supervised independence the best option for Kosova if the ongoing talks between Belgrade and Prishtina fail to produce an agreement, international media reported. Burns spoke after a meeting with the U.S. and EU envoys to the Kosova talks, Frank Wisner and Wolfgang Ischinger. Burns said the international community has to step up to its responsibility for Kosova if no agreement can be reached. He also warned both sides to refrain from any use of force. "We have 17,000 NATO military personnel in Kosovo, including about 1,500 American troops," Burns said. "Those troops are there to maintain law and order. They will put down any attempt by any party to take the law into their own hands, or to seek a partition, or to seek instability." TV

Mirese vete ne Shqiperi z.Kelcyra Lexova me venendje intervisten tuaj,qe nuk mund te ishte ndryshe>Ajo eshte nje intervite familjare qe nuk pritej me shume,por nje gje i mungonte per mua te pakten qe e resp[ektoj fanatikisht dekumentin historik te shkruar te koheve.Ne cilen dekument e kini depozituar ju promemorjen e ZAli derguar mbretit Zog ne Prill te 39-es se ne disponojme ne arkivat shqiptare nje dekument qe verteton bashepunimin me fashizmin italian qe e kemi titulluat "Dalmaco Kelcyra"Ju jepni shume fakte qe biene ere dekument,por nuk vertetoni asgje nga ato qe thoni.Prandaj ne ju admirojme per respektin qe kini ju per babain tuaj ,por ne ne historine e vertete te Shqiperise nuk ia heqim dot titullin tradhetar i kombit shqiptar.Le ta dekoroje berisha apo kushdoqofte,historia do te mbetet e paster nga pislleqet politike.Meritat e cdonjerit nuk duhen mohuar,por ne politike ka nje postulate ,qe po bere gafe nuk te fal njeri kollaj.Keshtu beri edhe Z Ali ne ate kohe gaboi dhe ne nuk ia fshijme dot ate gabim,pavaresisht nga meritat e tjera...

Resmi dosti
24/12/2007 ora 12:03

Zonja Kelcyra! Mire se vajtet ne Shiperi. Lexova me kureshtje intervisten qe ju Zonje dhate, gjithashtu lexova komentet e bera nga disa lexues. Disa te adhurojne per fakte te reja qe Ju hidhni ne drite, dhe disa te akuzojne babain si bashkepunues me pushtuesin. Eshte mendimi i tyre. Mendimi im eshte se te gjithe ne jemi te mashtruar, poshteruar.Kemi ne krye te vendit "BLACKFACE" qe nuk duan ta dijne per asgje, ekonomi, politike, histori etj.por veten per te vjedhur. Gezuar Festat e fund vitit.

Ermir Rama
24/12/2007 ora 11:38

Vetém pér dijenin e lexuesve déshiroj me konfirmue se gjaté banimin n'Egypt ,Mbreti Zog jo vetém se e ka mirépritun Zoti Ali Kélcéren me familje por me anén e Nanésmbretneshé Geraldiné ka sigurue edukimin e Zonjés Hana né shkollen Notre Dame de Sion bashké me mesat tij Elvira,Melita dhe Vera Zogu.Marredhanjet n"Egpypt ishin normal dhe patén njé objekt kombétar pér me shlirue Atdheun nga regjimi komunist.

Skender Zogu
24/12/2007 ora 06:31

Sic ka thene i madhi Faik Konica: "Armiku me i madh i shqiptarit eshte shqiptari" Cilet jane njerez te mirre sipas jush? komenti "3? asnje. Ju lutemi mos perdorni fjale te papershtatshme ne gazeten qe lexohet nga shqiptaret kudo ne bote. tregojeni qe jeni njeri me kulture. gezuar festat

Lumturia
24/12/2007 ora 05:48

JU JENI VIKTIMAT E RADHES,ALI KELCYRA SHKOI NE SHQIPRI ME MISJON NGA SHERBIMI SEKRET ANGLEZ,JU VAZHDONI TI FRYNI FYELLIT TE EDVIN KRISTAQ ZOGUT.BOLSHEVIKET BOLSHEVIKE NGELEN ATA NUK NDRYSHOJNE,NGELEN TE PISTE GJITHMONE SI NJE HALE.

Fatkeqesia Kombetare PSSH=PPSH 1944-1992+1997-2005.....
24/12/2007 ora 02:01

Topalli pas dhunës në familje, i kushtohet patriotizmit

-------------------------------------

"Rrefej Ali Kelcyren"

Komentet tuaja Koha Jone

Les négociations, une école de formation politique

By Peter Popham in Rome

Published: 24 October 2007