| Fantazma e shqiptarëve, dosjet e policisë sekrete gjatë komunizmit | |||||
 |
|||||
|
|||||
|
Dy dekada pas rënies së komunizmit,
shqiptarët jetojnë me një frikë të dyfishtë, por edhe
janë kuriozë, për sa i përket hapjes së dosjeve të
policisë sekrete mbi jetën e civilëve, të cilat janë
mbajtur të mbyllura që nga rënia e regjimit të vjetër.
Kështu ka shkruar Agjencia e Lajmeve Franceze, AFP, për sa
i përket debatit për hapjen ose jo të dosjeve në Shqipëri.
Agjencia prestigjioze vazhdon më tej, duke shkruar se
megjithëse disa politikanë kanë kërkuar që të vetëdemaskohen
dhe të hapen dosjet, rezulton se vetëm aty për aty, pak
dosje të personave të njohur janë bërë publike. “Sa
herë që përmendet çështja e hapjes së dosjeve, është
ndrydhur me shpejtësi me idenë se arkivat janë shkatërruar
ose janë manipuluar nga politikanët”, - citohet nga
agjencia AFP, Bedri Coku, i cili ka përjetuar 34 vite burg
në burgjet dhe kampet e komunizmit. “Vazhdohet me këtë
terror për hapjen e dosjeve”, - thotë me tej Coku në
lidhje me Shqipërinë. Sipas burimeve jozyrtare, përmend
AFP-ja, rezultojnë se rreth 20 për qind e shqiptarëve kanë
bashkëpunuar me shërbimet sekrete komuniste dhe kanë
informuar për aktivitetet e “dyshimta” të shokëve,
fqinjëve, kolegëve apo edhe të anëtarëve të familjes.
Sigurimi fuqiplotë për shumë kohë i diktatorit Hoxha u
vendos që pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore,
që të zbulonte të gjitha tentativat opozitare apo
protestat antikomuniste. Burimet e Shërbimeve Sekrete Perëndimore
besojnë se më shumë se 10 mijë vetë kanë punuar në shërbimet
e fshehta shqiptare. Pas rënies së regjimit në vitin
1991, gjashtë vjet pas vdekjes së Enver Hoxhës, Sigurimi
u shndërrua dhe u zëvendësua nga Shërbimi Informativ
Kombëtar (SHIK).
Mediat shqiptare në mënyrë të rregullt kanë botuar dosje të bashkëpunëtorëve për figura publike, pa u përmendur emrin, por vetëm pseudonimin, të cilët kishin punuar për Sigurimin. Thashethemet vazhdojnë akoma të qarkullojnë për ish-bashkëpunëtore të Sigurimit, që janë në politikë apo anëtarë të Kuvendit, shkruan më tej AFP-ja. “Ligjet e deritanishme nuk kanë mundur të mbyllin këto spekulime, me disa përjashtime, dhe të përjashtojnë nga jeta publike ish-bashkëpunëtorët e Sigurimit”, - citohet nga kjo agjenci Kastriot Dervishi, drejtori i Arkivave në Ministrinë e Brendshme shqiptare. Parlamenti pritet të bëjë një tjetër draft ligjor, për të përjashtuar nga jeta politike ish-funksionarët e policisë sekrete. Por debati mes qeverisë dhe opozitës ka lënë shumë të pabindur për sa i përket konkretizimit të kësaj nisme. “Në vend që të ndihmojnë të vërtetën që të dalë jashtë, morali i politikanëve ka mbushur çështjen me manipulime prej vitesh dhe ka ndihmuar politikanët shqiptarë që të mbajnë shoqërinë peng”, - tha për AFP-në shkrimtari i njohur shqiptar, Ismail Kadare. “Vetëm fundi i këtyre spekulimeve do të bëjë të mundur që politika dhe shoqëria shqiptare të pastrohen nga ethet dhe errësira e dosjeve”, - tha më tej Kadare. Ramiz Aliaj, i cili zëvendësoi Hoxhën dhe ishte Presidenti i fundit komunist në Shqipëri, është shprehur në favor të hapjes së dosjeve, por paralajmëron, pasi sipas tij, “nuk mund të sjellë ndonjë gjë të dobishme”. “Ka një nevojë të hapen dosjet”, - tha Ramiz Aliaj, por që këmbëngul se “arkivat janë shkatërruar, selektuar dhe manipuluar nga të gjitha qeveritë pas rënies së komunizmit”. Burime të pakonfirmuara nga Shërbimi Sekret Shqiptar thonë se zyrtarët komunistë nisën shkatërrimin e arkivave më herët se në vitin 1991, duke dashur të eliminojnë mundësitë e bashkëpunimeve, një praktikë që, sipas burimit, kanë vazhduar në vijim nga të gjitha qeveritë demokratike. Në vitin 1997, gjatë rebelimit civil të armatosur, pas rënies së piramidave, disa dosje u gjeten lehtësisht të ruajtura afër bodrumeve të Ministrisë së Mbrojtjes në Tiranë. Grupet e armatosura, me shpresën se mund të gjenin rezerva shtetërore të floririt, u dëshpëruan që nuk i gjetën dhe i hodhën dokumentet që gjetën në lumë. “Vetëm rreth 30 mijë dosje kanë mbetur në arkivë, shumë prej të cilave u përkasin vetëm pak njerëzve të njohur apo ish-bashkëpunëtorëve që tashmë kanë vdekur”, - pohon më tej Dervishi. “Rreth 500 emra nga pjesa më aktive e ish-bashkëpunëtorëve janë fshirë me kujdes nga regjistri i ish-Policisë Sekrete... Ekspertë të huaj e kishin të pamundur të verifikonim më shumë se 20 prej tyre”, - thotë më tej Dervishi. Media shqiptare ka raportuar se mendohet që janë zhdukur midis 27 mijë deri në 60 mijë dosje sekrete në dy dekadat e kaluara. Ekzistenca e dosjeve vazhdon të jetë frika e shumë shqiptarëve dhe tepricat që kanë mbetur mund të përdoren për manipulime apo për shantazhe. Ligji për pastërtinë e zyrtarëve, ende në sirtarët e Kuvendit Politika ende nuk ka gjetur vullnet për miratimin e një ligji për “Pastërtinë e figurave zyrtare”. Pavarësisht ekzistencës së disa projekt-drafteve dhe përmirësimit të njëpasnjëshëm të tyre sipas eksperiencës më të mirë në Lindje, përsëri nuk ka një konsensus për kalimin e këtij ligji. Demokratët janë të bindur se ka një qëndrim të dyfishtë nga Partia Socialiste për ligjin e dosjeve. Sipas deputetit demokrat Aldo Bumçi, nuk është e qartë pse PS-ja nguron për miratimin e ligjit. Por herë pas here, hezitimi i socialistëve është lidhur me origjinën e kësaj partie, e cila vjen nga Partia e Punës e Shqipërisë. Në këtë prizëm, PD-ja njëkohësisht i ka bërë thirrje PS-së që të shkëputet nga e kaluara e diktaturës komuniste, e cila mori jetë njerëzish të pafajshëm dhe të miratojë në Kuvend ligjin e pastërtisë së figurave. Partia Socialiste nga ana tjetër e ka parë një ligj të tillë si një shantazh politik nga e djathta, që bëhet në prag të zgjedhjeve të vitit 2009. Sipas draftit të propozuar nga deputeti demokrat Bumçi, duhet të verifikohen nga një komision konsensual të gjithë funksionarët publikë, të zgjedhur apo të emëruar, të cilët aktualisht ushtrojnë apo do të ushtrojnë një nga funksionet e mëposhtme, si Presidenti i Republikës së Shqipërisë dhe të dekretuarit nga Presidenti i Republikës, deputetët e Kuvendit të Shqipërisë, si dhe të zgjedhurit nga Kuvendi. Zyrtarët që do të verifikohen janë anëtarët e Këshillit të Ministrave, zëvendësministrat, sekretarët e Përgjithshëm, funksionarët politikë, drejtorët e Përgjithshëm dhe drejtorët e drejtorive të dikastereve, si dhe të barazuarit me ta në strukturat e tjera shtetërore, anëtarët e Këshillit të Lartë të Drejtësisë, si dhe gjyqtarët e prokurorët e të gjitha niveleve të gjykatave dhe prokurorive; funksionarë të lartë të Presidencës, administratës së Kuvendit, të Këshillit të Lartë të Drejtësisë, të Gjykatës së Lartë, të Gjykatës Kushtetuese, të Prokurorisë së Përgjithshme. Njëkohësisht do të verifikohen guvernatorë, zëvendësguvernatorë dhe drejtorët e Bankës së Shqipërisë, funksionarë në Forcat e Armatosura të Republikës së Shqipërisë, në Shtabin e Përgjithshëm të Ushtrisë, si dhe oficerët me gradë “Gjeneral” dhe “Kolonel”; prefektët, kryetarët e këshillave të qarkut, si dhe kryetarët e bashkive dhe komunave; anëtarët e këshillave të qarkut, si dhe të këshillave bashkiakë. |
Le rejet par le gouvernement de Pristina de l’accord conclu entre l’UE, l’ONU et la Serbie, qui prévoit le déploiement de la mission EULEX sur tout le territoire du Kosovo, exaspère les fonctionnaires européens qui font la navette entre Belgrade et Pristina depuis des semaines. Soumis à une forte pression de son opposition, le Premier ministre Hashim Thaçi refuse les compromis concédés à Belgrade, qui selon lui « violent la souveraineté du Kosovo, son intégrité territoriale et sa Constitution ».
Par Tim Judah
- Yves de Kermabon, le chef de la mission EULEX
Le Kosovo est sur le point s’engager dans une crise avec l’Union européenne. Celle-ci a débuté après qu’Hashim Thaçi, le Premier ministre du Kosovo, a annoncé le rejet d’un accord conclu entre l’UE, l’ONU et la Serbie, qui ouvre la voie au déploiement complet de la mission EULEX, destinée à instaurer un État de droit dans le nouveau pays.
Jusqu’à la semaine dernière, le principal obstacle au déploiement d’EULEX était la résistance de la Serbie à l’arrivée de la mission dans les régions du nord du Kosovo, contrôlées par les Serbes.
Néanmoins, l’UE, l’ONU et la Serbie sont parvenues à s’entendre sur un plan en six points. Or ce plan prévoit que certains revenus générés par les deux postes frontières situés au nord du Kosovo restent dans le nord, et que dans les zones serbes la police locale continue à dépendre « de la chaîne de commandement déjà existante ».
Cela signifie que le gouvernement du Kosovo n’exercerait pas entièrement sa souveraineté sur la totalité du Kosovo. L’accord contient par conséquent une reconnaissance de facto de la situation sur le terrain.
C’est cette réalité brutale qui a provoqué le rejet kosovar. Le gouvernement d’Hashim Thaci subit de plus la pression des partis d’opposition. En effet, Pristina ne veut pas donner l’impression de subir les initiatives serbes destinées à consolider le pouvoir de Belgrade sur les zones déjà de facto sous son autorité.
Le gouvernement du Kosovo affirme que le plan en six points viole la souveraineté du Kosovo, son intégrité territoriale et sa Constitution.
D’après une source à Bruxelles, il régnait une ambiance tendue chez les responsables européens chargés de traiter avec le Kosovo. « Ce n’est pas très malin de la part des Kosovars de prétendre maintenant qu’ils ne savaient pas ce qui se passait », a confié une source haut placée à Bruxelles. Pristina a été tenu informé au fur et à mesure de toutes les étapes des négociations, et « il est maintenant dans leur intérêt de laisser la mission EULEX se déployer à travers tout le pays ».
À l’inverse, une source serbe haut placée a déclaré : « nous ne sommes prêts à revenir sur aucun aspect de cet accord », ajoutant que toute tentative en ce sens « pourrait avoir de graves conséquences ».
Après des mois de pourparlers, une entente a été trouvée le 7 novembre 2008 entre l’UE, l’ONU et les autorités serbes, au sujet du déploiement de policiers et de juges à travers tout le Kosovo. L’accord devait être approuvé par le Conseil de sécurité des Nations Unies le 11 novembre. Mais les objections faites par Pristina ont eu pour résultat l’annulation de la session.
À la question de savoir si la mission juridique de l’ONU au Kosovo existera seulement un jour, la source de Bruxelles a répondu : « je ne sais pas ».
Cependant, si EULEX ne peut pas être mise en place en raison des objections du gouvernement du Kosovo, une détérioration importante des relations de l’UE avec Pristina serait inévitable. Le Kosovo a proclamé son indépendance le 17 février 2008, un geste auquel l’État serbe n’a jamais cessé de s’opposer farouchement.
Les vingt-sept pays membres de l’UE ont appuyé EULEX, bien que cinq d’entre eux n’aient pas reconnu le nouvel État du Kosovo.
EULEX doit en principe constituer le vaisseau amiral de la mission de l’UE, forte de 1.900 policiers, juges et autres personnels étrangers. La plupart viendront de pays européens, même si des Américains et d’autres personnes de diverses nationalités y participeront.
Cette mission a toutefois été minée dès son lancement par des problèmes logistiques et politiques. En dépit du soutien officiel des États-Unis à la mission, certaines sources admettent sous le couvert de l’anonymat que l’appui des Américains à leurs homologues européens est en réalité plutôt tiède.
Suite au rejet par le Kosovo de l’accord signé le 7 novembre dernier, les diplomates ont donc lancé énergiquement une nouvelle initiative pour sortir de l’impasse. Selon une source diplomatique européenne, des négociations sont en cours et elles permettront à Pristina d’accepter l’accord après un échange de lettres avec Javier Solana, le chef de la diplomatie européenne.
L’idée n’est pas de modifier le plan en six points - qui concerne les forces de police, les douanes, les transports, les infrastructures, les frontières et les lieux saints de la minorité serbe -, mais qu’une lettre de Javier Solana, ou qu’une déclaration de sa part, rassure le Kosovo sur le fait que, même si EULEX fonctionne de manière distincte dans les différentes régions du Kosovo, cela n’implique en aucune façon une remise en question de son intégrité territoriale.
Le problème, toujours selon des sources diplomatiques, est que, depuis que la Serbie a donné son accord au plan en six points, les Européens ne peuvent plus céder à Pristina, sinon Belgrade rejettera l’entente à son tour. « C’est un peu comme décorer un arbre de Noël », a expliqué notre source, « il faut s’arranger pour qu’il ne se renverse pas ».
Une source serbe haut placée a reconnu que tout échange de lettres entre Javier Solana et les autorités kosovares risquait de remettre en cause l’accord de la Serbie. « Cela pourrait tout remettre en question », a-t-elle précisé.
Mais une autre source proche du gouvernement à Pristina a souligné que celui-ci « n’accepterait aucune initiative pouvant mettre en danger l’unité du Kosovo, que ce soit en matière de police, de justice ou de douanes ».
Lulzim Peci, directeur de la KIPRED, un influent groupe de réflexion du Kosovo, pense que l’UE a eu tendance à considérer l’accord des Kosovars comme acquis et que, par conséquent, « nous entrons dans une crise ». Mais les avis sont partagés. Une source haut placée au gouvernement du Kosovo a confié que Pristina pourrait lever ses objections à l’accord du 7 novembre dès la semaine prochaine.
Partia "Lëvizja e Legalitetit"
Bulevardi "Zog I", Tiranë.
legaliteti@gmail.com
Tel&Fax: +355 4 2230076
Sot paradite, Sekretari per Marredheniet me Jashte i PLL Sulejman
Gjana, dha ne Seline e PLL nje konference per shtyp.
Me poshte po ju percjellim tekstin e plote te deklarates se lexuar prej
tij me kete rast.
Zyra e shtypit e PLL
Tiranë, më 18 nëntor 2008
Deklaratë e PLL
Partia "Lëvizja e Legalitetit" ka ndjekur me vëmendjen më të madhe zhvillimet e fundit në Kosovë në lidhje me planin gjashtë pikësh të Sekretarit të Përgjithshëm të OKB z. Ban Ki Mun si dhe qëndrimin e autoriteteve zyrtare të Republikës së Kosovës për këtë çështje.
Partia "Lëvizja e Legalitetit" konstaton se plani gjashtë pikësh hedhur për miratim është në kundërshtim me të gjitha parimet bazë të sovranitetit dhe integritetit territorial të Kosovës si dhe të ushtrimit të kompetencave kushtetuese të Qeveris së Kosovës në mbarë territorin e vendit.
Nga ana tjetër, plani gjashtë pikësh krijon një precedent të rrezikshëm për të institucionalizuar ushtrimin e pushtetit paralel të pakicës serbe si parakusht për plotësimin e synimeve të Beogradit për sabotimin e qeverisjes unike të Prishtinës dhe ndarjen territoriale të Kosovës. Për më tepër, ky plan legalizon një ndarje të Kosovës mbi baza etnike, çka është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës dhe me planin e Ahtisarit, që parashikojnë një Kosovë multienike, multifetare dhe të unifikuar.
Në këtë kuadër Partia "Lëvizja e Legalitetit" shpreh qëndrimin e saj se transferimi i kompetencave të UNMIK-uk tek EULEX-i dhe shtrirja e EULEX-it në gjithë territorin e Kosovës duhet të bëhet pa kushte dhe në përputhje me vullnetin e qytetarëve të Kosovës të shprehur në Kushtetutën e vendit.
PLL i bën thirrje gjithë aktorëve dhe faktorëve politikë në Kosovë që të qëndrojnë të bashkuar dhe të mos pranojnë asnjë kompromis që do të ishte në dëm të integritetit territorial dhe sovranitetit të Kosovës.
Po ashtu, PLL i bën thirrje qeverisë shqiptare që në pozitat e shtetit amë të intensifikojë aktivitetin diplomatik në mbrojte të interesave kombëtare të popullit shqiptar.
Le Kosovo a rejeté le plan des Nations unies négocié avec Belgrade pour permettre le déploiement de la mission européenne Eulex. Albin Kurti appelle à l’unité nationale contre ce projet qui remettrait en cause la souveraineté et l’intégrité territoriale du Kosovo. Le mouvement Vetëvendosja appelle à une manifestation ce mercredi à midi. Le discours d’Albin Kurti, toujours radical contre les « internationaux », trouve désormais un nouvel écho.
Par Leonard Kerquki et Shpend Limoni
Après
la proclamation d’indépendance du 17 février, Albin Kurti avait été
renvoyé dans les marges du débat public kosovar. Ce qu’il disait
n’était plus écouté. L’enthousiasme avait saisi la population
lors de ce grand jour historique. Les représentants des institutions étaient
perçus avec sympathie, pour la première fois. De nouvelles écoles étaient
inaugurées, l’asphalte commençait à recouvrir les routes boueuses
des campagnes.
Dans cette carte postale socio-réaliste, il n’y avait pas de place pour Albin Kurti, cet homme qui dit toujours non à tout. Ironiquement, au moment de la déclaration de l’indépendance, beaucoup disaient qu’Albin Kurti « pouvait fermer boutique ». Mais cette réflexion n’est plus de mise depuis cette semaine, alors que le Secrétaire général des Nations unies Ban Ki-Moon a envoyé à Pristina un document en six points qui compromet sérieusement l’intégrité territoriale du Kosovo.
Albin Kurti est revenu au devant de la scène. Il exprime à nouveau des inquiétudes qui, jusqu’ici, étaient devenues presque imperceptibles parmi les citoyens.
Dans un entretien avec notre journal, Albin Kurti, dirigeant charismatique du mouvement « Vetëvendosje » [« Autodétermination »], déclare que les choses sont allées trop loin. Maintenant, selon lui, les dirigeants politiques et les citoyens doivent s’unir devant les lourdes menaces qui pèsent sur le nouvel État : « il faut empêcher physiquement l’application de ce plan », clame-t-il.
Albin Kurti est convaincu que les six points proposés par Ban Ki-moon sont contraires à la Constitution du Kosovo, même si, pour lui, cette Constitution ne reflète pas la volonté des citoyens du Kosovo.
« Pendant neuf mois, la Communauté internationale a supplié Belgrade de permettre le déploiement de la mission Eulex, au détriment du Kosovo. Et aujourd’hui, cette même communauté internationale ne peut pas supporter neuf jours de résistance du Kosovo. C’est la preuve que celle-ci ne se fonde pas sur des valeurs ou sur des principes, mais qu’elle ne fait qu’évaluer les pressions et la fermeté des différentes parties ».
- Albin Kurti
Dans ce contexte, Albin Kurti appelle à résister contre ce plan, même s’il ne pense pas que les dirigeants de Pristina soient capables de le faire, parce qu’ils auraient déjà bien prouvé qu’ils étaient prêts à tous les compromis pour sauvegarder leurs positions.
« Je pense que nos dirigeants politiques n’agissent qu’en fonction de leurs intérêts. Il me semble cependant que le plan en six points des Nations Unies les a rendus conscients d’un fait : s’ils l’acceptent, ils ne pourront plus conserver ces postes. Avec ce dernier document, nos dirigeants savent que leur survie politique est compromise. Nous sommes dans une phase où le Kosovo peut être lourdement affecté, comme le seront leurs postes ».
Mais pourquoi le Président Sejdiu et le Premier ministre Hashim Thaqi sont-ils si déterminés dans le refus du plan de Ban Ki-Moon ?
Albin Kurti a une réponse. « Il y a un risque : qu’ils soient destitués par le peuple. Ils ne pourraient plus prolonger leur mandat si l’exécution de ce plan débute. Ils ont compris que s’ils font encore des concessions, ils seront davantage menacés par la population que par les internationaux. Les choses sont allées très loin. » Pour Albin Kurti, une autre explication à ce « non », est la pression de l’opinion publique.
« Au début Hashim Thaqi a prononcé un « non » très faible, mais ce « non » a été tellement repris par les citoyens et les médias, qui avaient besoin de ce sursaut de dignité, qu’il est à présent très difficile pour lui de faire marche arrière.
Le dirigeant de « Vetëvendosje » voit des aspect très positifs à cette situation. « Nos dirigeants ne pensent qu’à se défendre eux-mêmes mais, en se défendant, ils défendent le Kosovo. »
Le Plan des Nations-Unies ne stipule pas que Belgrade et Pristina doivent l’approuver. Dans ces conditions, il est fort probable que cette proposition soit appliquée sur le terrain, malgré le refus de la partie kosovare.
« Il faudra alors que toute la société mobilise ses forces pour empêcher ce plan et applique un projet national pour le Nord du Kosovo. On verra alors si le « non » des leaders étaient purement rhétorique ou vraiment sincère. »
C’est pour cette raison qu’Albin Kurti demande au gouvernement de réagir. « Je suis convaincu que si le gouvernement n’entreprend pas quelque chose, ce sera le peuple qui réagira. Parce que ce ne sont pas les représentants politiques qui souffriront des conséquences de ce plan, mais les citoyens eux-mêmes ».
Depuis le refus opposé par Pristina au Plan de Ban Ki-moon, les représentants occidentaux ont exercé de fortes pressions sur les dirigeants du Kosovo, en essayant de les convaincre que la souveraineté de l’État sera préservée même si ce plan est appliqué.
Que veulent les Occidentaux ?
« Les déclarations des internationaux valent seulement jusqu’à la déclaration suivante. Il faut analyser les documents. Les représentants, les politiciens, les diplomates vont et viennent, les documents demeurent. Il faut savoir que, dans un document, les ambiguïtés se résolvent toujours selon l’interprétation du plus fort. Les documents qui nous sont offerts ne sont absolument pas favorables à notre État, indépendamment de toute les déclarations des internationaux. »
Le mouvement Vetëvendosja (« Autodétermination ») d’Albin Kurti a présenté un plan pour faire respecter la souveraineté de l’État dans le nord du Kosovo. Ce projet en plusieurs points propose que la frontière soit gardée par des soldats kosovars, que soit construite une caserne de police ainsi qu’une Université européenne. Ces positions semblent actuellement irréalistes.
« Avec des propositions qui ne seraient que ’réalistes’, la situation ne changera pas. La politique ne peut changer une situation que si l’on défend certains idéaux. L’État n’est pas seulement en charge de l’éducation, de la science et de la culture. L’État est un mécanisme de force, qui contraint, n’importe où dans le monde. »
Mais quelle pourrait être la solution pour sortir de cette situation ? « Cela dépend de la perception des internationaux. S’ils sentent qu’un tel plan peut être appliqué, parce qu’il n’y aura pas de fortes résistances, on reviendra à la case départ, avec des émeutes. Et le sang coulera peut-être. Mais s’ils nous perçoivent enfin de manière adéquate, comme un peuple qui ne peut pas supporter sans cesse, qui a des dirigeants qui ne craignent pas seulement les internationaux mais aussi leur propre peuple, il est possible qu’ils fassent marche arrière. »
Selon Albin Kurti, le Kosovo doit essayer à tout prix de construire l’État né le 17 février. « Le Kosovo a gagné son indépendance formelle le 17 février. Cette indépendance formelle doit à présent se remplir de substance et de contenu et devenir une véritable indépendance, ou bien elle n’aura correspondu à rien... »
Le mercredi 19 novembre, tous les Kosovars sont invités à venir manifester dans la capitale contre les six points du plan des Nations unies pour le Kosovo. Cet appel a été lancé par un réseau d’organisations non gouvernementales du Kosovo. La manifestation est organisée par plus de 15 ONG, dont Vetëvendosja, Çohu, Fol 08 et le Réseau des femmes du Kosovo.
http://balkans.courriers.info/article11692.html
Des milliers de personnes venues de tout le Kosovo ont rallié Pristina pour manifester contre le plan en six points des Nations unies prévoyant le déploiement de la mission juridique et de police de l’Union européenne au Kosovo (Eulex).
Xhavit Jashari, le leader de l’Association pour les familles des martyrs de l’Armée de libération du Kosovo, Alban Bokshim, de l’organisme de surveillance anti-corruption Cohu, mais aussi Albin Kurti, le leader du mouvement indépendantiste Vetëvendosja, se sont exprimés devant les manifestants.
« Après 12.000 victimes au Kosovo, 20.000 femmes violées et un million de déportés, la Serbie essaye toujours de reprendre le contrôle du Kosovo », a déclaré Albin Kurti.
Chacun des orateurs a souligné qu’il était de la responsabilité des institutions de Pristina de protéger la Constitution, alors que l’acceptation du plan en six points ne ferait que tourner en ridicule l’indépendance du Kosovo.
Selon eux, à travers ce plan, c’est la Serbie qui cherche à revenir au Kosovo.
Les manifestants se sont regroupés pour reproduire la forme de la lettre « S », symbolisant la souveraineté du Kosovo.
Cette manifestation intervient alors que Pristina subit des pressions diplomatiques pour donner son accord au plan en six points négocié entre l’Onu et la Serbie, afin de répondre aux réserves de la Serbie quant au déploiement de la mission européenne, nommée Eulex.
Ce plan a été rejeté par le Président du Kosovo, Fatmir Sejdiu, comme par son Premier ministre, Hashim Thaçi, bien que l’ex-ministre des Affaires étrangères serbes ait annoncé que le plan n’était pas négociable.
Le Kosovo, qui a unilatéralement déclaré son indépendance de la Serbie en février dernier, indépendance reconnue par la plupart des États membres de l’Union européenne, reproche au plan en six points de s’appuyer sur la résolution 1244 du Conseil de sécurité de l’Onu. Cette résolution, passée à la fin du conflit de 1998-1999 entre les forces serbes et la majorité albanaise du Kosovo, cite le Kosovo en tant que province méridionale de la Serbie, et non en tant qu’État indépendant.
La Serbie s’oppose à ce que l’Union européenne déploie une nouvelle mission civile au Kosovo en remplacement de l’administration onusienne, à moins que le statut de la mission ne soit neutre, et ne mette pas en vigueur le plan de l’ancien envoyé de l’Onu Martti Ahtisaari – lequel prévoit pour le Kosovo une indépendance supervisée par la communauté internationale.
Belgrade demande également à ce que la mission soit validée par le Conseil de sécurité de l’Onu, dans lequel il peut compter sur un allié puissant disposant du droit de veto – la Russie.
La proposition envisage le remplacement progressif de la mission administrative de l’Onu au Kosovo, la Minuk, établie dans la province depuis 1999, par une mission civile européenne de police et de justice.
http://balkans.courriers.info:80/article11680.html
Le Kosovo a dévoilé mardi sa contre-proposition au plan en six points des Nations unies pour le déploiement de la mission Eulex : un plan en quatre points, qui prévoit le remplacement de la Minuk par la nouvelle mission européenne. Les dirigeants albanais insistent sur le plan Ahtisaari, rejeté par Belgrade. C’est donc l’impasse, alors qu’une manifestation du mouvement « Vetëvendosje » (« Autodétermination ») est prévue mercredi à Pristina.
- Hashim Thaçi et Fatmir Sejdiu
Le plan des Nations unies en six points, négocié entre le Secrétaire général des Nations unies, la Serbie et l’Union européenne, avait été rejeté par les dirigeants du Kosovo parce qu’il porte atteinte à la souveraineté du nouvel État.
Selon Pristina, le plan que vient de révéler le Président Fatmir Sejdiu est en accord avec la Constitution du Kosovo et le plan rédigé par l’ancien envoyé spécial des Nations unies, Martti Ahtisaari.
Ce plan a été révélé après la rencontre du Président Fatmir Sejdiu avec le sous-Secrétaire d’état américain, Daniel Fried. Le Président du Kosovo a assuré que ce plan avait l’entier soutien des autorités de son pays.
« Premièrement – nous soutenons un déploiement rapide de la mission Eulex au Kosovo selon le mandat prévu dans la déclaration d’indépendance, le plan Ahtisaari et la Constitution de la République du Kosovo ».
Le Président a aussi expliqué que ce déploiement se ferait selon la déclaration conjointe du 4 février 2008 des pays de l’Union européenne qui soutiennent la mission Eulex.
Dans le second point du plan proposé, Fatmir Sejdiu précise que le Kosovo rejette totalement le plan en six points des Nations unies.
« Nous allons coopérer pleinement avec la mission Eulex dans tout le Kosovo sur la base de ce mandats », ajoutant que que cette coopération se ferait avec l’Union Européenne, l’Otan et les Nations unies.
Daniel Fried a déclaré que ce plan en quatre points était un bon point d’appui pour aller de l’avant. Il a annoncé qu’il allait bientôt se rendre à Genève pour discuter avec les responsables des Nations unies de la phase suivante.
De son côté, le Représentant civil international, Pieter Feith, a précisé qu’il voulait que la mission Eulex se déploie sur tout le territoire du Kosovo très rapidement. « Nous sommes heureux de voir que le gouvernement s’engage à travailler avec nous et avec les Nations unies pour l’installation de la mission Eulex au Kosovo ».
Pour sa part, le Premier ministre Hashim Thaci a ajouté : « nous sommes ensemble, le Kosovo, les USA et l’UE. Nous avons avancé ensemble pour que le Kosovo devienne ce qu’il est aujourd’hui, un État démocratique et indépendant avec une Constitution moderne, sur la base du document de Martti Ahtisaari.
La Serbie persiste à maintenir que l’UE ne peut pas déployer une nouvelle mission civile au Kosovo pour remplacer l’administration onusienne, à moins que cette mission ne soit neutre et qu’elle ne mette pas en œuvre le plan de l’ancien envoyé spécial des Nations unies, Martti Ahtisaari, qui envisageait l’indépendance du Kosovo sous supervision internationale.
Belgrade insiste pour que la mission soit approuvée par le Conseil de sécurité de l’ONU où la Serbie dispose d’un allié sûr avec un droit de veto, la Russie.
La proposition envisage le remplacement graduel de la mission de l’ONU, qui administre la province depuis 1999, par une mission civile de l’Union européenne composée de policiers et de juristes.
http://www.ndryshe.com/mat.php?idm=12140 E Premte, 14 Nentor 2008
Silvane Muselier, humanitarja frënge që e do dhe ndihmon Shqipërinë
Jemi një vend që po e kërkojmë shumë
ndryshimin dhe shpesh varemi shumë
prej politikës, duke mbajtur shpresat e të
ardhmes në integrimin me vendet e tjera
të përparuara të botës. Kërkojmë me
ngulm që të pranohemi në sytë e botës për atë çka jemi pasi i kemi dhënë asaj jo pak, si popull i vogël që jemi. Megjithatë kalvari i gjatë i historisë sonë na ka dhënë të kuptojmë se jemi ne ata që mund t'i japim ndryshimin këtij vendi. Më mirë se kushdo tjetër këtë gjë e kanë kuptuar ambasadorët më të mirë të këtij kombi, ata të cilin me punën, talentin dhe kontributin e tyre në jetë, kanë ndryshuar sadopak këtë vend në sytë tanë dhe në sytë e botës. Për nder të këtyre figurave të shquara që kanë ngritur dhe po e ngrenë gjithmonë e më lart emrin e kombit tonë, u zhvillua edhe spektakli "Dua më shumë Shqipërinë".
Si një gur i çmuar mes gjithë atij thesari shqiptar që mbushte shkallët e Pallatit të Kongreseve në atë sallë ndodhej edhe zonja e nderuar Sylviane Musselier, motra e Mbretëreshës Geraldinë, që jeton në Marsejë. Ajo njihet për vullnetarizmin në veprimtaritë e rëndësishme të mjaft shoqatave humanitare mjekësore në ndihmë të Shqipërisë, qysh nga viti 1991.
Veçanërisht në vitet 1997-99 ajo ka shoqëruar vetë kamionët me ndihma në veri e jug, duke përjetuar situatat kritike të pasigurisë e destabilitetit të vendit tonë. Duhen theksuar ndihmat në pajisje, medikamente mjekësore e ushqime, dërguar spitalit të Burrelit. Ajo ka qenë organizatore për mbledhjen e shpërndarjen e 120 ton ndihmave me medikamente, veshje e ushqime dërguar refugjatëve kosovarë. Zonja Silvane ruan në zemër mikpritjen e shqiptarëve, ndaj dhe i do me shpirt këta banorë të vendit të shqiponjave, ndonëse të varfër por me pasuri shpirtërore të rrallë.
U takova me të në një nga mjediset e bukura të vilës Mbretërore, para takimit me princin Leka. Pasi e urova për paraqitjen dinjitoze në spektaklin e mbrëmshëm ajo më foli plot entuziazëm.
- Ishte vërtet një mbrëmje e mrekullueshme dhe unë jam mrekulluar prej dashurisë dhe talentit të artistëve shqiptarë, si dhe cilësisë së lartë artistike. Shoh se femrat shqiptare janë tepër të rafinuara, të bukura e rrezatuese dhe mjaft të përgatitura, ashtu si edhe juve. Mbrëmë pashë një shfaqje spektakolare me zëra të shkëlqyer, si mashkullore ashtu femërore. Si përfundim vërej se shqiptarët janë aktorë të mëdhenj dhe me një profesionalizëm të lartë.
Pasi bëmë foto së bashku filluam dialogun ku unë i them:
- Tani shoh se jeni edhe më e bukur se në fotografi. Dhe ajo më thotë:
-Tani jam e vjetër dhe gjithmonë e më tepër po i ngjaj nënës dhe gjyshes sime.
- Besoj se e re keni qenë vërtet shumë më e bukur.
-Motra ime Geraldine ishte e bukur, juve e keni njohur, ajo ishte e mrekullueshme. Edhe motra ime me e madhe Virxhinia ishte shumë e bukur, ndërsa unë nuk jam e keqe, kaq mund të them. Mamaja ishte trupmadhe dhe e gjatë, sikurse dhe motrat e mia, vetëm unë, më e vogla jam më e shkurtra në familje.
- Sipas një thënies sonë dhe floriri është i vogël, por ka vlera të mëdha! (dhe qeshim të dyja)
-Ju e keni ndihmuar shumë Shqipërinë dhe shqiptarët, çfarë mund të më thoni për këtë veprimtari tuajën?
- Po , kam qenë shumë aktive veçanërisht gjatë viteve 1992-2000. Dy vitet e fundit të kësaj periudhe kanë qenë kaq të vështirë për mua, saqë nuk kisha me forca për të vazhduar, për të organizuar dërgesat dhe ndihmat. Nuk ishte aspak një gjë e lehtë të gjeje këtë apo atë njeri, të gjeje kamionët e të komunikoje pa pushim me shoferët e shoqëruesit e tyre… Nuk mund të përballoja më ndjekjen e gjithë këtyre procedurave, vështirësitë e kalimit të kufijve, formalitetet shtetërore, burokracitë e zyrave dhe si përfundim hoqa dorë në vitin 2000, mbase më tepër edhe prej moshës sime. Gjithsesi, më duhet të them se kam patur shoqërues njerëz të mrekullueshëm si Skënder Zogu, Sulejman Gjanaj, zotin Spahia, e shumë të tjerë, ashtu sikurse edhe plot të rinj që dëshironin të kryenin punë humanitare, por që nuk dinin se çfarë të bënin dhe si. Biri im ishte një nga këta vullnetarë. Mund të them se Shqipëria ka patur ndihma nga e gjithë bota dhe kontributi im qe i vogël në krahasim me këto ndihma. Sidoqoftë unë e ndieja të domosdoshme që duhet të jepja ç'kisha mundësi e të isha e gjindshme për njerëzit në nevojë. Megjithatë vitet e para kam qenë thuajse e vetme, por jam pritur shumë mirë, në çdo anë të Shqipërisë. Kam bërë shumë punë edhe gjatë luftës së Kosovës, kur qindra mijëra refugjatë kosovare u strehuan në Shqipëri dhe natyrisht nuk kam qenë e vetme, sepse kam bashkëpunuar me shoqata e organizata të tjera humanitare. U kam dërguar njerëzve në jug të Shqipërisë para e ndihma ushqimore e veshje; në bashkëpunim me ushtrinë frënge u kemi siguruar atyre rrjetin e ujit, dushet, kuzhina, u kemi dhënë apartamente, e të tjera ndihma të shumëllojshme për të ardhurit nga Kosova. Dua të veçoj një ekip të ndihmës së shpejtë që vinte nga Franca : ata ishin të kudondodhur dhe kanë ndihmuar me dhjetëra njerëz të plagosur e të gjymtuar. Ata kontribuuan mjaft për të përballuar problemet e pamasa që dilnin në atë kohë. Mbaj mend se pata admirimin e ushtarëve e ushtarakëve, të cilët më dhanë plot dhurata, aq sa më dhanë edhe si kujtim armë të tyre. Ata vlerësonin sidomos moshën time, pasi nuk isha aspak e re për të kryer ndihma të tilla.
-Megjithatë, falë zemrës suaj të bardhë e shpirtit të fuqishëm, ju e keni bërë një gjë të tillë edhe më mirë se një e re, duke u bërë e paharrueshme për Shqiptarët..
-Dua të theksoj se vlerësoj shumë këtë gjest. Pasi unë e bëj një mirësi dhe e harroj, kurse shqiptarët jo vetëm që nuk e kanë harruar mirësinë time por më nderuan shumë në vlerësim.
Pjesëmarrja në spektaklin "Dua më shumë Shqipërinë" ishte më shumë se një nder për mua. Kuptova edhe një herë atë qe më kishte bërë përshtypje edhe për herë të parë në Shqipëri, mikpritjen dhe dashamirësinë shqiptare. Kur kam ardhur për herë të parë nuk e kam menduar se ky vend do të kishte këtë të ardhme. Janë bërë gjithë këto ndryshime për mirë, teksa unë e ndiej përherë atë ngrohtësinë karakteristike shqiptare. Më parë shihja nëpër kanale televizive ato që ndodhnin këtu dhe tani i shoh me sytë e mi e mendoj që ju nuk i keni harruar ato që kam bërë për ju dhe them: ky është një popull i jashtëzakonshëm. E shihja këtë vend sikur më përkiste edhe mua, sidomos për shkak të dashurisë për motrën dhe të qenit pranë saj me dukej sikur isha pranë Shqipërisë. Familja mbretërore në atë kohë kërkonte ta ndihmonte vendin që të zhvillohej e rimëkëmbej e unë kam qenë përherë e gatshme të jepja pjesën time. Ju falënderoj për çdo gjë që ju keni bërë për mua.
-A mund të thoni diçka për familjen tuaj, për fëmijët. Ju keni një djalë dhe një vajzë.
- Po , djali Renaud është politikan në Francë dhe ka qenë sekretar i çështjeve të punëve të jashtme gjatë kohës së presidentit Zhak Shirak, një post i ngjashëm me atë të ministrit në Shqipëri. Ai e ka bërë tri herë turin rreth botës me mision ne OKB si i ngarkuar i Francës. Tani është njëkohësisht edhe president në Marsejë i EuroMediterane. Gjithashtu Marseja është caktuar si kryeqytet i kulturës dhe tim bir e kanë parashikuar president të saj për vitin 2012. Duhet vërtet një punë e madhe. Një post tjetër i tij është dhe drejtor i një klinike shumë të madhe për fëmijët paraplegjikë " St. Martin ", që është themeluar prej burrit tim. Ndërsa vajza Korine është martuar dhe jeton larg prej meje, por gjithsesi kujdeset për mua, ashtu si edhe unë për ata. - Gëzofshi shëndet e jetë të gjatë e mirëardhshi përsëri në Shqipëri, që është bërë një pjesë e jetës suaj. Zoti u bekoftë!
Ajo ka lindur në Girault më 03.08.1927 në Mention -Alpes Maritmes, është motër e Mbretëreshës Geraldinë, konteshës Virgjinia dhe vëllait të saj kontit Gjula Apponyi, të cilët janë rritur së bashku, por fatkeqsisht të tre kanë vdekur. Z.Muselier ka kaluar një pjesë të rinisë së saj në Nicë dhe shkollën e ka kryer në Notre-Dame të Francës. Në luftën e dytë botërore, kur ajo ishte 13 vjeçe, nxitur nga tradita familjare, kundërshton pushtimin, duke kontribuar si korrier për të shpërndarë traktet në gjirin e rezistencës së lëvizjes "Combat". Mbas luftës ajo ndjek studimet në shkollën e arteve. Në moshën 20 vjeçe i vdes e ëma dhe Silvanë detyrohet të kujdeset jo vetëm për babanë e sëmurë, por edhe për vëllamë e motrën më të vogël, që kishte lindur antikapate. Mbas transferimit në Aix-en-Provence ajo punon në një dyqan antikuaresh dhe në korrik 1955 njihet me farmacistin Mauris Muselier, drejtor i një laboratori prodhimesh farmaceutike në "Auauch".
Zonja Silvane është martuar me Maurice Muselier në Classis-Bouches du Rhone- me djalin e madh të Admiralit Muselier, farmacist, që ka mbështetur gjeneralin De Gol dhe ka marrë medaliet "Franca e Lirë" dhe "Kryqi i Lorain".
Ajo ka vajzwn Corine dhe djalin Renaud.
Renaud Muselier është deputet (RPR) në të pestën legjislaturë dhe nënkryetar i bashkisë së Marsejës. Ai ka qënë gjatë tre viteve Sekretar i Shtetit në Ministrinë e Jashtme dhe këshilltar pranë presidentit. Çifti Muselier së bashku me bashkëshortët Feux Giocanti hapin një klinikë për riedukimin funksional të të paralizuarve-hemi paraplegjikë-të quajtur "Sant Martin", ku Silvana ka qenë drejtore e saj në vitet 1970-1998. Sot kjo klinikë menaxhohet nga djemtë e të dy familjeve, që vazhdojnë miqësinë e prindërve të tyre.
Për vite të tëra ajo ka ndihmuar shqiptarët nëpërmjet shoqatës "Tokë e shkëmbimeve" krijuar me iniciativën e Dr.Sassoun. Dy të rinj shqiptarë, janë pajisur me protezë krahu, në klinikën e saj. Vetëm si rezultat i kësaj ndihme sot ata janë integruar në shoqëri, duke u punësuar e krijuar familjet e tyre.
Ndonëse në moshë të thyer, ajo është ende aktive në një sere fondacionesh për kërkime mjekësore në Paris, si e deleguar për rajonin Provence Ailes Core d'Aur "PACA". Ajo mbetet gjithmonë përfaqësuesja e Bouche du Rhone për "Rezau Alliance" dhe Zv.presidente e CAR "Kujtesë e gjallë e Rezistencës" dhe "Forcat luftuese franceze".
Senatori Marie Jan-Claude Gaurin në sallonin e mrekulueshëm në Pharo, para 300 vetëve i ka dorëzuar asaj titullin: "Kavalier" me "Urdhërin Nacional de Merite" dhe "Urdhrin e Palmës Akademike". Deri në vitin 2005 ajo ka qenë presidente e Klubeve "Luanet Femra" dhe "Cristal Planete", me të cilat ka ndihmuar organizata të shumta humanitare kudo në botë.
