http://www.tiranaobserver.com.al:80/al/index.php?option=com_content&task=view&id=8205&Itemid=32

e shtunë , 10 janar 2009

 

 

Koment / Historia e Shqipërisë në foto

Shkruar nga Valter Gjoni

Historia e Shqipërisë, në të gjithë hakun kohor të ekzistencës së kombit tonë dhe të gjithë gjeografisë së shtrirjes së këtij kombi është bërë objekt studimi për mjaftë personalitete të fushës së historisë së vendit dhe të huaj. Tashmë mund të themi se botimet historike edhe nga studiues të huaj janë të shumta. Këto botime po pasurojnë fondin historiografik shqiptar me analiza, fakte të reja nga kancelaritë botërore, me dokumente me foto, por mbi të gjitha, larmi po sjellin këndvështrimet e studiuesve që po trajtojnë historinë e vjetër dhe të re të Shqipërisë. Kohët e fundit po qarkullon në Francë dhe më pak në vendin tonë, deri tani vetëm në gjuhën frëngjisht, një botim voluminoz (5 volume), “Historia e Shqipërisë dhe e familjes së saj mbretërore 1443 – 2007” nga studiuesi francez Patrice Najbor. Kush është Patrice Najbor, doktor i shkencave politike Diplomuar në Institutin e  Studimeve te Marrëdhënieve  Ndërkombëtare (ILERI) të Parisit. Titullar i një diplome të studimeve të larta të specializuara (DESS) për diplomaci dhe administrimi të organizatave ndërkombëtare (në Universitetin Paris XI). Doktor i Shkencave Politike, duke realizuar tezën “Dykrenarja e Shqipërisë në marrëdhëniet ndërkombëtare bashkëkohore” (në Universitetin Paris XI - 1992). Në kuadër të një diplome të studimeve të thelluara (DEA) të mbrojtjes dhe sigurimit evropian (në Universitetin Lille II -1990) mbron tezat 1. “Sistemi dhe politika e sigurimit të Shqipërisë” 2. “Çështja shqiptare e Kosovës”. Ai është autor i librit “Dinastia e Zogut”,  2002 dhe së fundmi,  i “Historisë se Shqipërisë dhe i familjes së saj mbretërore  1443-2007” në pesë vëllime, botuar më 2008. Shihet qartë që dr. Najbor është tashmë ekspert i çështjes shqiptare dhe kosovare dhe është shpesh i pranishëm në rajon kur ka evenimente të ndryshme të karakterit historik. Vetë autori për veprën shprehet: “Në këtë vepër, jam përpjekur të vendos të vërtetën historike duke paraqitur me objektivitet, veçanërisht në saje të burimeve të jashtme, faktet dhe personat të cilët nuk janë njohur deri tani nga historiografia shqiptare. Kështu unë në mënyrë modeste jam munduar të sjell një kontribut në rishikimin e Historisë së Shqipërisë”. Në vëllimin e parë autori ka trajtuar me kujdes prejardhjen historike të shqiptarëve duke ardhur kronologjikisht me evenimentet historike të katër shekujve, duke trajtuar ngjarje dhe veprimtarë të historisë sonë në bazë të trajtesave historike të gjendura në kronikat, bibliografitë dhe arkivat historike botërore. Më pas në këtë vëllim autori përqendrohet në luftën për pavarësi duke analizuar veprimtarinë diplomatike të Ismail Qemalit me dokumente që për autorin janë ekskluzive dhe që lexuesi i sheh për herë të parë. Vëllimi I mbyllet me një studim tjetër që zë vend të rëndësishëm dhe ku duket qartë   studimi prej tij si ekspert i historisë së diplomacisë botërore i  veprimeve të Fuqive të Mëdha për të ruajtur ose zgjeruar sferat e tyre të influencës, si dhe rolin e tyre në zgjedhjen e princit Vilhem Wied (1914).          Njëkohësisht dr. Najbor ka analizuar politikën e diskutueshme të Esat Pashë Toptanit, i cili është analizuar nga këndvështrime të ndryshme historike dhe është konsideruar nga shume studiues si një tradhtar kur pranoi dorëzimin e qytetit të Shkodrës më 23.04.1913, në të njëjtën  kohë kur personaliteti i shquar Raimond Puankare ish-president dhe ish-kryeministër i Francës gjatë kësaj periudhe, në veprën e tij “Në shërbim të Francës, nëntë vjet kujtime”, konstaton se nga ky veprim jo vetëm shpëtoi ushtrinë e tij dhe armatimin nga një humbje e sigurt dhe popullsinë nga një gjenocid masiv, por edhe ndërkombëtarizoi këtë krizë midis Shqipërisë dhe Malit të Zi, meqenëse disa ditë më vonë nën presionin e Fuqive të Mëdha, mbreti Nikolla i Malit të Zi e riktheu qytetin që për disa kohë u vetëqeveris. Vëllimi mbyllet me veprimtarinë aktive të patriotëve shqiptarë gjatë Luftës së Parë Botërore, të cilët bënë që vendi ynë të rreshtohej në anën e aleateve, në krah të të cilëve ai luftoi,  dhe nga ana tjetër, duke ndikuar që ushtria serbe e dërmuar nga lufta të tërhiqej nëpër Shqipëri. Veprim që favorizoi Frontin e Lindjes dhe që vendosi Shqipërinë në kampin e fitimtarëve.                                                                                                 *    *    * Në vëllimin e dytë dhe të tretë paraqitet periudha e viteve ‘20 deri ‘39 , duke sjellë sidomos një vështrim të ri përsa iu përket dy figurave antagoniste të skenës historike të kohës, asaj të Fan Nolit dhe Ahmet Zogut. Në kundërshtim me atë që është folur për shumë kohë prej “historisë zyrtare”, për të cilën Fan Noli ishte demokrat dhe Ahmet Zogu duhej të ishte diktator, autori sjell fakte që dëshmojnë kundërshti; “meqenëse qeveria e tij (Nolit) eci drejt diktaturës, duke shpallur në të gjithë vendin gjendjen e shtetrrethimit, duke vendosur gjykatat e jashtëzakonshme dhe  duke mos mbajtur premtimin e tij për të organizuar zgjedhjet”. Ndërsa duke analizuar  sundimin e periudhës zoriste, duket se me realizimet e tij në fushat institucionale, legjislative, edukative, shëndetësore, ushtarake, diplomatike, ekonomike dhe në drejtim të zhvillimit të ndërtimit të rrugëve dhe të infrastrukturës se vendit ka vendosur bazat e një shteti modern të tipit perëndimor. Mjaft të larmishme janë edhe faktet historike që lidhen me marrëdhëniet ndërkombëtare të vendit tonë dhe veçanërisht ato mes Italisë, Gjermanisë dhe Shqipërisë, të cilat mbyllen me pushtimin e vendit tonë nga Italia, duke çelur një vijim të kronologjisë historike, atë që autori e konsideron shtegtimi i gjatë e i vështirë i familjes mbretërore në mërgim, luftën e vazhdueshme të mbretit Zog për çlirimin e Shqipërisë nga komunizmi, duke sjellë fakte të reja të përpjekjeve edhe për çlirimin e Kosovës nga zgjedha serbe. Ashtu si gjatë gjithë veprës, autori nuk lë pa evidentuar edhe antagonistët ose opozitarët, ndaj në këtë vëllim zënë vend fakte historike për Partinë Komuniste, forcat partizane, misionet aleate, veprimet politike në pikën historikisht më të dobët, qytetin e Mitrovicës etj. Vëllimi i IV është një vëllimi intim i familjes mbretërore shqiptare, që si pjesë e historisë, zë vend në shumë evenimente të historisë. Për këtë vëllim autori shprehet: “Unë sjell në këtë vëllim, dokumente të shumta, shpesh të panjohura, të veprimeve të ndryshme politikë të prestarëve hierarkikë të familjes mbretërore. Mund të themi se përtej mosmarrëveshjeve të shqiptarëve, kjo familje ka punuar për ribashkimin e kombit shqiptar si me veprimtarin e Lekës I, ashtu dhe me përpjekjet e Lekës II për t’u  përgatitur me i shërbye vendit të tij”. Në këtë vëllim dhe në vazhdim duket qartë lufta e kombit shqiptar për demokraci në territorin shqiptar dhe lufta për pavarësi në territorin kosovar. Në asnjë moment gjatë gjithë veprës autori nuk e ka parë të veçuar zhvillimin historik në Shqipëri dhe Kosovë. Për gjatë gjithë veprës, faktet vinë të ndërlidhura duke e unifikuar me kujdes historinë e trojeve shqiptare. Një arkiv fotografik dhe Dokumentar i historisë së kombit tonë Rrallë qëllon që botimet historike të jenë të ilustruara kaq dendur me foto, dokumente, faksimile gazetash dhe librash, me faksimile dokumentesh origjinale, hartografi të situatave të ndryshme historike etj. Në të gjitha ngjarjet historike të trajtuara në vepër dhe për të gjithë personazhet që ajo përmend. Vepra historike dhe voluminoze e dr. Patric Najbor është krahas botimit dokumentar edhe një arkiv i rëndësishëm, me foto dhe dokumente shumë të rëndësishme historike dhe dokumentare. Rreth 3500 ilustrime figurative (kështu po e emërtoj këtë fond të pasur me foto, dokumente, faksimile gazetash, librash, dokumentesh origjinal e hartografi) janë përdorur me kujdes dhe origjinalitet, sa të gjithë vëllimet duken si një pjesë, ndërsa teksti i shkuar dhe materiali figurativ janë ndërthurur dhe duken si diçitura të njëra-tjetrës. Pa hezitim, kjo vepër historike dhe dokumentare mund të renditet në botimet e kohëve të fundit edhe me titullin “Historia e ilustruar e Shqipërisë”. Domosdoshmëria e përkthimit dhe botimit në shqip Vepra për çdo ngjarje që ka ndodhur në vendin tonë ka dhe analizën, komentin, vlerësimin dhe ilustrimin, por vepra ka edhe mendimin dhe analizën origjinale që herë-herë ka dhe kundërshti nga historiografia skematike që vazhdon të jetë prezent edhe në ditët tona. Ndaj e shoh të arsyeshme të bëj prezente domosdoshmërinë e përkthimit dhe botimit në shqip të kësaj vepre, me qëllim që faktet e reja të saj të mos ngelen vetëm për një grup të vogël njerëzish.

http://www.panorama.com.al/index.php?id=23275

Ambasadorët, Mustafaj: Kanë faj Topi dhe Berisha

» Vendosur: 08/01/2009 - 09:06

Aristir Lumezi

Ish-ministri i Punëve të Jashtme, Besnik Mustafaj, i bën thirrje Presidentit të Republikës, Bamir Topi dhe Kryeministrit Sali Berisha, që të zgjidhin ngërçin e krijuar me mungesën e ambasadorit të Shqipërisë në Kosovë. "Në këtë rast përgjegjësia është shumë e madhe e Kryeministrit, por nuk është pa përgjegjësi dhe Presidenti Topi. Kryetari i shtetit duhet të jetë më i vëmendshëm dhe më konsekuent në ndjekjen e këtij problemi, sepse dekretimi bëhet nga Presidenti. Kryeministri dhe Presidenti duhet të këshillohen më dendur për këtë gjë dhe të kemi një ritëm takimesh që lidhet me politikën e jashtme", theksoi Besnik Mustafaj. Sipas tij, dy drejtuesit e lartë të shtetit duhet të këshillohen me njëri-tjetrin për zhbllokimin e procedurave të emërimit të ambasadorit Lauka, ose të bien dakord për një kandidaturë tjetër. Deputeti demokrat fajëson kreun e shtetit për mosdekretimin si detyrim të tij kushtetues, por duke i kujtuar dhe Kryeministrit se në rast se ka ndërruar mendje për z. Lauka, në mënyrë urgjente duhet të vendosë për një emër tjetër. Ai apelon se Shqipëria duhet të jetë prezent në Kosovë, në të kundërt mungesa e mëtejshme ngarkon me përgjegjësi dy drejtuesit më të lartë të shtetit shqiptar, Bamir Topin dhe Sali Berishën. Por duket që kjo mosmarrëveshje mes Topit dhe Kryeministrit vjen për kandidaturën e diplomatit Islam Lauka, për të cilin edhe pse është propozuar nga kreu i qeverisë Berisha, shërbimi i tij diplomatik në Kosovë është anuluar nga Komisioni i Politikës së Jashtme, gjë të cilën Mustafaj nuk e quan normale. Për këtë, z. Mustafaj pohon se "e kam vlerësuar si një zgjedhje shumë të drejtë, po më pas nuk e di pse është tërhequr". "Unë nuk di arsyet pse ka mbetur pezull vazhdimi i procedurave. Nuk e quaj anormale nëse Kryeministri ka ndërruar mendje, por ama duhet të gjendet një kandidaturë tjetër", u shpreh Besnik Mustafaj. Prej 10 muajsh Shqipëria mungon me ambasadorin e saj në Kosovë. Ai që duhej të përfaqësonte Tiranën zyrtare në Kosovë është Islam Lauka, të cilin e propozoi Kryeministri Sali Berisha në një nga mbledhjet e qeverisë. Por që atëherë, emërimi i tij ka mbetur pezull dhe mendohet për shkak të disa kontradiktave mes Kryeministrit dhe Presidentit të vendit, i cili duhej të hidhte menjëherë firmën mbi emrin e Islam Laukës. Gjatë vizitës së sotme të Presidentit Topi në Kosovë, do të shoqërohet nga i ngarkuari me punë në Prishtinë, Arben Çejku, i cili është dekretuar si ambasador i Shqipërisë në Maqedoni. Marrëdhëniet e ndera mes Presidentit Topi dhe Kryeministrit Berisha lënë vendin pa ambasadorë. Janë mbi 13 shtete në të cilat Shqipëria përfaqësohet nga të ngarkuarit me punë, të cilët emërohen nga Ministria e Jashtme. Duket se marrëdhëniet jo normale institucionale mes Presidentit të Republikës dhe kreut të Ekzekutivit, por dhe raportet e ftohta mes Presidentit dhe Kryetares së Parlamentit, nënkryetare e PD-së, kanë krijuar në përfaqësimin diplomatik të vendit tonë në botë një imazh aspak serioz për një vend që kërkon me insistim të anëtarësohet në familjen e vendeve evropiane.

 

 

http://www.panorama.com.al/index.php?id=23252

Topi nis konsultimet për ligjin e Dosjeve,edhe 7 ditë afat për kthimin në Kuvend

» Vendosur: 08/01/2009 - 08:58

ADI SHKEMBI

Presidenti Bamir Topi do të vendosë brenda një jave nëse do të dekretojë apo do kthejë për rishqyrtim në Parlament ligjin për pastërtinë e figurave të zyrtarëve të lartë. Prej fundit të muajit dhjetor, kreu i shtetit është duke u konsultuar me një grup ekspertësh për ligjin e ardhur nga Parlamenti dhe që ka të bëjë pikërisht me hapjen e dosjeve të zyrtarëve që kandidojnë për poste të larta në administratën shtetërore. Pas kritikave të shumta të ndërkombëtarëve për draftin e paraqitur nga maxhoranca, Presidenti po e shqyrton në detaje ligjin dhe nuk përjashtohet mundësia që ai ta rikthejë për rishqyrtim në Parlament. Ligji për hapjen e dosjeve u miratua në Kuvend të hënën e 22 dhjetorit vetëm me votat e maxhorancës, pasi opozita nuk pranoi të jepte konsensusin për atë draft. Ndërkohë, pas miratimit, ligji i është paraqitur Presidentit Topi për dekretim në datën 26 dhjetor. Sipas Kushtetutës, kreu i shtetit ka 20 ditë kohë për ta shqyrtuar dhe për të dhënë mendimin e tij, sikundër me kalimin e këtij afati mund ta lërë të miratohet në heshtje. Gjatë debatit dymujor që pasoi miratimin e ligjit të dosjeve, kreu i shtetit u prononcua vetëm njëherë publikisht. Gjatë një ceremonie në qendrën e të Moshuarve, Topi tha se “në rast se do të më pyesnit si politikan, gjithmonë kam qenë i hapur për ta parë këtë çështje sa më shpejt, në mënyrë sa më profesionale, në mënyrë sa më të gjerë, sa më komplekse dhe natyrisht, që ai që kërkon të bëjë karrierë, natyrisht që ka disa detyrime parësore dhe kjo në radhë të parë ka të bëjë me pastërtinë morale”. Ndërkohë, thirrjet në një zë të komunitetit ndërkombëtar për të mos e miratuar ligjin e dosjeve, për shkak se bie ndesh me Kushtetutën, duket se ka shtyrë kreun e shtetit që të analizojë deri në detaje këtë ligj, duke mos përjashtuar edhe mundësinë e rikthimit të tij në Parlament, çka do të shënonte precedentin e tretë (pas kthimit të disa ndryshimeve në ligjin e legalizimeve dhe Kodit Zgjedhor) që nga momenti i marrjes së postit më të lartë të piramidës shtetërore. Ambasada amerikane u shfaq që në fillim të këtij debati e prerë në qëndrimin e saj për të mos e miratuar këtë ligj, pasi sipas saj drafti ngre probleme serioze kushtetuese. Në të njëjtën kohë edhe ambasada britanike, Këshilli i Evropës dhe OSBE-ODIHR i kërkuan maxhorancës të mos nxitohet me miratimin e këtij ligji dhe të marrë konsulencën e duhur ndërkombëtare. Por pavarësisht thirrjeve të vazhdueshme të përfaqësuesve të huaj, maxhoranca u shfaq e vendosur në qëndrimin e saj dhe të hënën e 22 dhjetorit me 74 vota miratoi në Kuvend variantin e saj për hapjen e dosjeve. Një ditë para votimit të ligjit, Kryeministri Berisha u përplas publikisht me SHBA-në, pas një telefonate të ndihmës-sekretarit të Shtetit për Çështjet e Evropës dhe Euroazisë, Daniel Fried, i cili i kërkoi që ligji të mos kalonte. 24 orë pas miratimit të draftit në Kuvend, komuniteti ndërkombëtar reagoi sërish. Zëdhënësi Shon Mekormek tha se “procesi i ndjekur për miratimin e ligjit për pastërtinë e figurave, ka dhënë arsye për shqetësime nga pala amerikane. Shtetet e Bashkuara ia kanë shprehur këto shqetësime qeverisë shqiptare dhe pikërisht ndihmës-sekretari i Shtetit për Çështjet e Evropës dhe Euroazisë, Daniel Fried, bisedoi me Kryeministrin e Shqipërisë për këto shqetësime”.


PD akuzon kreun e PS: Rama, lustraxhiu i Sigurimit të Shtetit

Partia Demokratike ka reaguar dje pas botimit të një skice që mban firmën e kreut të PS-së, Edi Rama. Sipas zëdhënësit të selisë blu, Gerti Bogdani, “sot shtypi i përditshëm boton dokumente autentike, të cilat faktojnë Edi Ramën si lustraxhiun e sigurimit të shtetit. Skicat dhe shkarravinat e tij të botuara sot, të periudhës së rinisë së tij, nuk janë marrë nga gazeta e kontrolluar e Lidhjes së Shkrimtarëve, por nga revista e sigurimit të shtetit”. Bogdani tha se, “kështu Edi Rama ilustron në këtë revistë me skicat e tij luftën kundër diversantëve, kundër imperializmit amerikan dhe armikut të klasës. Ky është një dokument që fakton lidhjet e Edi Ramës me sigurimin e shtetit në një kohë kur bashkëmoshatarët e tij ekzekutoheshin nga arma e sigurimit, pasi guxonin të përmendnin fjalët dhe të drejtat e njeriut”. Zëdhënësi i selisë blu theksoi se ky dokument i botuar në media fakton lidhjet e kreut të Partisë Socialiste me sigurimin e shtetit. “Të tjerat do të bëhen të njohur në ditët në vazhdim, derisa Rama për shkak edhe të ligjit të dosjeve dhe lidhjeve të tij me sigurimin të ndahet një herë e mirë me politikën shqiptare”.


Ligji i ri, analizë komunizmit

ADI SHKEMBI

Pas miratimit të ligjit të pastërtisë së figurave të zyrtarëve të lartë, qeveria bën gati ligjin për ngritjen e Institutit të Studimeve të Krimeve të Komunizmit. Në mbledhjen e parë të Këshillit të Ministrave për këtë vit, Kryeministri Berisha u shpreh se ky institut ka si qëllim edukimin e shoqërisë dhe të ndihmojë atë në ruajtjen e kujtesës për ato që përjetoi gjatë sistemit komunist. Sipas nenit katër të këtij ligji, detyrë kryesore e Institutit do të jetë të studiojë dhe vlerësojë objektivisht periudhën e regjimit komunist si dhe të identifikojë aktet ligjore dhe nënligjore të miratuara nga institucionet shtetërore, të cilat kanë shërbyer si bazë e organizimit dhe funksionimit të sistemit. “Instituti studion dhe vlerëson objektivisht ndërtimin dhe organizimin institucional, si dhe veprimtarinë antidemokratike dhe kriminale të strukturave shtetërore të regjimit komunist, veçanërisht të organeve dhe strukturave të sigurisë së shtetit. Këtu është zgjeruar në fakt koncepti i sigurimit në siguri të shtetit. Brigadat e ndjekjes kanë ekzekutuar pa gjyq me qindra e qindra qytetarë”, thuhet në një prej paragrafëve të nenit 4 të këtij ligji. Në të njëjtën kohë, një tjetër detyrë e rëndësishme e Institutit do të jetë edhe analizimi i rrugëve përmes të cilave u vendos regjimi komunist në Shqipëri, si dhe personat shqiptarë apo të huaj që ndihmuan në ardhjen e këtij regjimi. “Instituti ka për detyrë të informojë publikun mbi krimet dhe rrjedhojat e tjera të luftës së klasave, të sistemojë dhe botojë kujtime e memorie të të dënuarve politikë në burgje dhe kampet e përqendrimit, të përpunojë në formë elektronike të gjithë dokumentacionin dhe krimet e regjimit komunist”, thuhet gjithashtu në ligjin e diskutuar dje në qeveri. Në pjesën e parë të mbledhjes, Kryeministri Berisha iu përgjigj edhe kritikave, sipas të cilave këto hapa të ndërmarra nga maxhoranca janë të vonuara. Për këtë ai solli në vëmendje dy raste të vendeve anëtare të BE-së, Çekisë dhe Rumanisë, të cilat e kanë ngritur Institutin e Studimeve të Krimeve të Komunizmit vetëm dy vjet më parë. “Për ata të cilët mendojnë se kjo nismë është e vonuar, dua t’u them se një institut të tillë që ne po e ngremë tani, Republika Çeke e ka ngritur në vitin 2006, Rumania gjithashtu anëtare e Bashkimit Evropian e ka ngritur në vitin 2007. Do të ishte mirë ta kishim bërë më parë. Asnjë vend në Evropë nuk ka pasur këtë shkallë të tmerrshme të dhunës e represionit që ka pasur Shqipëria, ndaj nuk është aspak vonë për këto vendime”, u shpreh dje Kryeministri Berisha. Duke iu rikthyer edhe njëherë krimeve të sistemit komunist, kreu i qeverisë tha se “të gjitha këto nuk janë një e shkuar e largët, por një e shkuar e afërt 20-vjeçare. Ajo çka është jashtëzakonisht e dhimbshme, është se këto 18 vjet liri nuk kanë ngritur ende ndjenjën e faljes e të pendesës. Shpeshherë të krijohet përshtypja se ende ka jo pak që thonë mirë ua bënë, sepse shoqëria qe tërësisht e ndarë në ne dhe ata, në armiq dhe mbështetës e konformistë. Kjo është e vërteta”.


Instituti kryen detyrat si më poshtë 

Studion dhe vlerëson objektivisht periudhën e regjimit komunist. Identifikon aktet ligjore e nënligjore, sekrete dhe jo sekrete, të përgatitura apo të miratuara nga të gjitha institucionet, organet dhe autoritetet shtetërore dhe kushtetuese, të cilat kanë shërbyer si bazë e organizimit dhe funksionimit të të gjithë aparatit represiv të sistemit komunist;

Studion dhe vlerëson objektivisht ndërtimin dhe organizimin institucional, si dhe veprimtarinë antidemokratike dhe kriminale të strukturave shtetërore të regjimit komunist, veçanërisht të organeve dhe strukturave të sigurisë së shtetit. Këtu është zgjeruar në fakt koncepti i sigurimit në siguri të shtetit. Brigadat e ndjekjes kanë ekzekutuar pa gjyq me qindra e qindra qytetarë;

Analizon shkaqet dhe rrugët e vendosjes së regjimit komunist, dokumente që vërtetojnë përfshirjen e personave shqiptarë, por edhe të huaj, që mbështetën ardhjen e këtij regjimi dhe të atyre që bënë rezistencë kundër tij, në rrafshin historik;

Grumbullon të dhëna, dokumente dhe dëshmi që i shërbejnë ndriçimit të veprimtarisë së organeve e strukturave të sigurisë së shtetit, të formave të persekutimit dhe formave të rezistencës kundër tyre, si dhe të gjitha veprimtarive që kanë çuar në dhunimin e të drejtave dhe lirive themelore të njeriut në vitet e regjimit komunist;

Evidenton personat që kanë qenë pjesë e organeve apo autoriteteve vendimmarrëse përgjegjëse për propagandën komuniste, për aktet administrative dhe vendimet, të cilat kanë çuar direkt ose indirekt në veprime represive në jetën sociale dhe kulturore, përfshirë këtu luftën e klasave, kolektivizimin, luftën kundër fesë, izolimin nga perëndimi, pamundësinë për t’u informuar, censurën e artit, kulturës, shkencës, si dhe kufizimin e furnizimit me ushqime, kartave të ushqimit, urisë së krijuar dhe pasojave të saj.

Të informojë publikun mbi krimet e rrjedhojat e tjera të luftës së klasave, të sistemojë dhe botojë kujtime e memorie të të dënuarve politikë në burgje dhe kampet e përqendrimit, të përpunojë në formë elektronike të gjithë dokumentacionin dhe krimet e regjimit komunist;

Të publikojë e të përhapë materiale të shkruara në letër e rrugë elektronike, si dhe organizon ekspozita, seminare, konferenca e diskutime mbi krimet e komunizmit dhe pasojat e tij në Shqipëri;

Bashkëpunon me institucionet kërkimore, kulturore, arsimore dhe institucione të tjera me qëllim shkëmbimin e informacionit dhe përvojës lidhur me objektin e punës së Institutit;

Bashkëpunon me institucionet përgjegjëse të arsimit për përfshirjen në planet dhe programet mësimore të shkollave të të gjitha niveleve informacion të mjaftueshëm mbi krimet e komunizmit dhe pasojat e këtij sistemi në Shqipëri.


Konkurs ndërkombëtar për obeliskun e viktimave

Në mbledhjen e djeshme Kryeministri Berisha i ka kërkuar ministrit të Kulturës, Ylli Pango, të hapë konkurs ndërkombëtar për ngritjen e një obelisku në Tiranë, për nder të viktimave të sistemit komunist. “Ministria e Kulturës do të hapë një konkurs ndërkombëtar për ngritjen e një obelisku për mijëra e mijëra qytetarë shqiptarë, burra, gra, fëmijë, intelektualë, punëtorë, fshatarë, të rinj, të moshuar, të cilët u martirizuan për këto liri që ne kemi e gëzojmë sot. Ata nuk qenë qytetarët që u konfirmuan, por që qëndruan dhe në mënyrën e tyre ata dëshmuan rezistencën ndaj regjimit”, u shpreh Kryeministri Berisha. Ligji pritet të kalojë së shpejti në qeveri dhe më pas do të shkojë në Parlament për t’u miratuar. Gjithashtu Kuvendi do të miratojë një ligj për ngritjen e muzeut të krimeve dhe dhunës komuniste. Sipas kreut të ekzekutivit, në muze do të gdhenden emrat e qindra mijëra qytetarëve që u martirizuan gjatë periudhës së regjimit. Në të njëjtën kohë, Berisha i kërkoi ministrit Pango që në 20 shkurt Muzeu Kombëtar të organizojë një ekspozitë për dhunën e sistemit të kaluar në Shqipëri. Duke u ndalur te 20 shkurti, kreu i qeverisë u shpreh se pas propozimeve të shumta u vendos që të shpallet pikërisht kjo dita e nderimit të viktimave të sistemit komunist. “20 shkurti ka një moment tjetër gjithashtu, jehonën botërore. Bota priste pikërisht këtë. Ata na ndihmuan, por sërish diktatori, në qendër të sheshit ‘Skënderbe’, ishte një provë jashtëzakonisht e rëndësishme e opozitës shqiptare, të cilën ajo duhet ta kapërcente me sukses”, theksoi më tej Berisha.

 

 

 

 

http://www.gazetametropol.com/tekst.php?idt=56515

Dosjet, kategoritë që nuk prek ligji ALBANA LIKA 07/01/2009  Projekti i miratuar nga mazhoranca parlamentare lë jashtë verifikimit persona të rëndësishme Mësuesit dhe punonjësit që sigurojnë informacionin e klasifikuar i shpëtojnë sitës Ligjvënësi shqiptar pas shumë përpjekjeve dhe viteve pritje për realizimin e një ligji sa më të mirë për verifikimin e pastërtisë së figurës së zyrtarëve, ka lënë jashtë verifikimit disa kategori të rëndësishme për shoqërinë shqiptare. Ndër to për nga rëndësia e funksionit janë mësuesit, të cilët edukojnë brezin e ardhshëm, dhe punonjësit e Drejtorisë së Sigurimit të Informacionit të Klasifikuar, që sigurojnë informacionet sekrete apo konfidenciale shtetërore. Futja e mësuesve në listën e subjekteve që do të verifikohen sipas ligjit që u miratua në fund të muajit dhjetor u propozua nga deputetë të Partisë Demokratike në Komisionin parlamentar të Ligjeve, propozim i cili u hodh poshtë nga anëtarët e tjerë të komisionit, deputetë të së njëjtës forcë politike. Mësuesit Autoriteti i Kontrollit të Figurave fillon procedurën e verifikimit të pastërtisë morale të funksionarëve, kryesisht për të gjitha subjektet e përcaktuara në ligj, pra që nga Presidenti i Republikës deri te drejtorët e gjimnazeve. Këta të fundit me propozim të deputetëve u përfshinë në listë, por u la jashtë një tjetër kategori po kaq e rëndësishme siç janë mësuesit. Kategoria që përgatit të ardhmen e kombit shqiptar nuk preket nga ligji që synon pastërtinë morale të figurës së zyrtarëve shqiptarë. Shumica parlamentare, e cila me votat e saj miratoi këtë projekt, pati në mesin e saj deputetë që kërkuan verifikimin edhe të kësaj kategorie, kërkesë e cila u refuzua. Po ashtu shumica parlamentare, duke e cilësuar jashtë objektit të ligjit, refuzoi edhe propozimin e deputetit Nikollë Lesi për verifikimin e pronarëve, bashkëpronarëve, drejtorëve dhe kryeredaktorët e medieve të shkruara dhe audiovizive. DSIK Nga 25 punonjës që ka në total DSIK-ja, preken sipas ligjit që ka hyrë në fuqi vetëm 4 prej tyre. Ndërkohë ky institucion për nga misioni ka një rëndësi të veçantë. “Organizimi, drejtimi dhe kontrolli i masave për ruajtjen, klasifikimin dhe administrimin e informacionit të klasifikuar”, është misioni i tij. DSIK gjithashtu harton politika, programe e procedura për sigurimin e informacionit të klasifikuar dhe kontrollon zbatimin e tyre prej institucioneve; u rekomandon drejtuesve të institucioneve marrjen e masave të shpejta dhe të përshtatshme për korrigjimin e shkeljeve të vërejtura; mbikëqyr rregullat e sigurimit fizik, ushtarak dhe elektronik të informacionit të klasifikuar, si dhe të anës teknike të marrjes, përpunimit, administrimit dhe arkivimit të tyre; harton procedura për parimet e klasifikimit dhe të shenjëzimit, trajnimit dhe edukimit profesional dhe harton udhëzime për klasifikimin e deklasifikimin; kryen rishikimin e programeve të secilit institucion, kërkon raporte nga këto institucione dhe bashkëpunon për përmbushjen e përgjegjësive etj. Subjektet e verifikimit Sipas këtij ligji, subjekti i verifikimit janë të gjithë funksionarët publikë të zgjedhur apo të emëruar të cilët aktualisht ushtrojnë apo do të ushtrojnë një nga funksionet e mëposhtme: Presidenti i Republikës së Shqipërisë; deputetët e Kuvendit të Shqipërisë; anëtarët e Këshillit të Ministrave, zëvendësministrat, funksionarët politikë, sekretarët e përgjithshëm, drejtorët e përgjithshëm dhe drejtorët e drejtorive të dikastereve, si dhe të barazuarit me ta në institucionet e tjera shtetërore qendrore dhe të pavarura; anëtarët e Këshillit të Lartë të Drejtësisë si dhe gjyqtarët dhe prokurorët pranë gjykatave dhe prokurorive të të gjitha niveleve; funksionarë të lartë të Presidencë, të administratës së Kuvendit, të Këshillit të Lartë të Drejtësisë, të Gjykatës së Lartë, Gjykatës Kushtetuese, Prokurorisë së Përgjithshme; guvernatorë, zëvendësguvernatorë dhe drejtorët e Bankës së Shqipërisë; funksionarë të FA-së në Shtabin e Përgjithshëm të ushtrisë, si dhe oficerët me gradë “gjeneral” dhe “kolonel”; prefektët, kryetarët e këshillave të qarkut si dhe kryetarët e bashkive dhe komunave; në SHISH, SHIU, SHIR dhe çdo shërbim tjetër inteligjent; në Gardën e Republikës; drejtori i Policisë së Shtetit deri në nivel qarku dhe komisariati; drejtuesit e përfaqësive diplomatike; rektorë, zëvendësrektorë të universiteteve publike; anëtarë të Akademisë së Shkencave; drejtorët e gjimnazeve dhe të të mesmeve tekniko-profesionale; çdo person tjetër i dekretuar nga Presidenti i Republikës apo i zgjedhur nga Kuvendi.

 

 

http://www.panorama.com.al/index.php?id=23280

Qeveria shet pronat për kompensimin

» Vendosur: 08/01/2009 - 09:07

 

BLEDAR HOTI

Qeveria nxjerr në shitje pronat shtetërore, me qëllim krijimin e fondit të veçantë për kompensimin financiar të ish-pronarëve. Në mbledhjen e djeshme, Këshilli i Ministrave ka miratuar vendimin "Për kushtet dhe procedurën e tjetërsimit të sipërfaqeve të tokës me cilësi të veçanta, për llogari të fondit të kompensimit". Në bazë të këtij vendimi, sipërfaqet që tashmë do të shiten duhet të jenë rrugëkalime parcelash bujqësore, sipërfaqe të zëna nga impiante bonifikuese, kanale kullimi apo vaditjeje. Paratë që do të nxirren nga shitja e këtyre tokave do të shkojnë në krijimin e fondit të posaçëm të kompensimit financiar. Tokat që do të nxirret në ankand përfshihen ato në pronësi të shtetit dhe të patransferuara në inventarin e bashkive dhe të komunave. Kategori tjetër që përfitojnë: "janë të përfshira brenda një pasurie të paluajtshme, në pronësi të kërkuesit apo që rrethohet ose lidh dy a më shumë pasuri të paluajtshme, në pronësi të kërkuesit; Brenda tyre ose në lidhje funksionale me to, kërkuesi të ketë ngritur ndërtesa banimi, sociale apo industriale apo të jenë pjesë e një studimi urbanistik të miratuar, të pa trajtuara nga legjislacioni përkatës, për legalizimin dhe urbanizmin e ndërtimeve pa leje; Janë në masë deri në 20 për qind të sipërfaqes së tokës, në pronësi të kërkuesit".
Procedura e blerjes
Personat që duan të blejnë tokën që kanë afër banesës së tyre, duke e tjetërsuar atë duhet të paraqesin kërkesën zyrtare pranë Agjencisë së Kthimit dhe Kompensimit të Pronave. Blerësit duhet të depozitojnë në të njëjtën kohë edhe një kapar për pronën që kërkojnë ta blejnë. "Kapari është në masën 20% të kundërvlerës në lekë, të sipërfaqeve, që do të tjetërsohen në pronësi të tyre, sipas çmimit përkatës, të përcaktuar në bazë të vendimit të Këshillit të Ministrave, sipas metodikës për vlerësimin e pronës së paluajtshme, miratuar me vendimin nr.183, datë 28.4.2005, të Kuvendit. Kapari të jetë paguar për llogari të fondit të kompensimit të pronave, jo më vonë se 3 muaj nga data e marrjes së njoftimit prej AKKP-së, por përpara dërgimit të materialeve nga AKKP-ja te Ministri i Drejtësisë", thuhet në vendimin e qeverisë.
Ndërsa për sipërfaqet e zëna nga impiante bonifikuese, kanale kullimi apo vaditjeje, të jetë marrë paraprakisht miratimi nga ministria përkatëse. Në rastet e ndryshimit të projekteve, aplikuesi, në përputhje me legjislacionin në fuqi, duhet të paraqesë dhe të ndërtojë, me shpenzimet e veta, ndryshimet e mundshme në veprat në fjalë, për ruajtjen e funksionit. Kërkuesi duhet të paraqesë pranë AKKP-së: dokumentin e lëshuar nga ZRPP-ja, që vërteton pronësinë e kërkuesit mbi pasuritë e paluajtshme, të cilat ndodhen brenda apo rrethojnë ose lidhen nga sipërfaqja, që kërkohet të tjetërsohet, si dhe, sipas rastit, lejen e ndërtimit, dhënë nga organi përgjegjës në periudhën kur është bërë ndërtimi, apo studimin urbanistik, të miratuar. Gjithashtu duhet të paraqesë dhe dokumentin e lëshuar nga ZRPP-ja, që vërteton pronësinë e shtetit mbi pasuritë e paluajtshme, që kërkohen të tjetërsohen, si dhe regjistrimin përkatës kadastral të kësaj sipërfaqeje pranë zyrave të administrimit dhe të mbrojtjes së tokës, në këshillin e qarkut. Gjithashtu duhet të paraqitet edhe planvendosjen e sipërfaqes së kërkuar për t'u tjetërsuar, të lëshuar nga ZRPP-ja. Zyrat rajonale të AKKP-së brenda 10 ditëve nga paraqitja e kërkesës i dorëzon zyrës qendrore në Tiranë. Ndërsa vetë AKKP-ja duhet që të verifikojë brenda 30 ditëve dokumentet e paraqitura.

Pjesë nga Vendimi i qeverisë

1. AKKP futet në procedurën e shitjes së pronave në këto raste
a) Sipërfaqet të jenë rrugëkalime parcelash bujqësore, sipërfaqe të zëna nga impiante bonifikuese, kanale kullimi apo vaditjeje, të cilat kanë këto cilësi:
i. Janë në pronësi të shtetit dhe të pa transferuara në inventar të organeve të qeverisjes vendore, në bazë të ligjit nr. 8744, datë 22.2.2001, "Për transferimin e pronave të paluajtshme publike të shtetit në njësitë e qeverisjes vendore", të ndryshuar;
ii. Janë të përfshira brenda një pasurie të paluajtshme, në pronësi të kërkuesit apo që rrethohet ose lidh dy a më shumë pasuri të paluajtshme, në pronësi të kërkuesit;
iii. Brenda tyre ose në lidhje funksionale me to, kërkuesi të ketë ngritur ndërtesa banimi, sociale apo industriale apo të jenë pjesë e një studimi urbanistik të miratuar, të pa trajtuara nga legjislacioni përkatës, për legalizimin dhe urbanizmin e ndërtimeve pa leje;
iv. Janë në masë deri në 20 për qind të sipërfaqes së tokës, në pronësi të kërkuesit;
b) Kërkuesit të kenë paguar në numrin e llogarisë së caktuar nga AKKP-ja, për llogari të fondit të kompensimit të pronave, të krijuar sipas pikës 1, nenit 23, të ligjit nr. 9235, datë 29.7.2004, "Për kthimin dhe kompensimin e pronës", të ndryshuar, kapar, në masën 20% të kundërvlerës në lekë, të sipërfaqeve, që do të tjetërsohen  në pronësi të tyre, sipas çmimit përkatës, të përcaktuar në bazë të vendimit të Këshillit të Ministrave, sipas metodikës për vlerësimin e pronës së paluajtshme, miratuar me vendimin nr.183, datë 28.4.2005, të Kuvendit.
c) Kapari të jetë paguar për llogari të fondit të kompensimit të pronave jo më vonë se 3 muaj nga data e marrjes së njoftimit prej AKKP-së, por përpara dërgimit të materialeve nga AKKP-ja te Ministri i Drejtësisë.
ç) Kërkesa të depozitohet në zyrën e AKKP-së në qendër, e shoqëruar me dokumentacion provues, sipas këtij vendimi. 
d) Për sipërfaqet e zëna nga impiante bonifikuese, kanale kullimi apo vaditjeje të jetë marrë, paraprakisht, miratimi nga ministria përkatëse. Në rastet e ndryshimit të projekteve, aplikuesi, në përputhje me legjislacionin në fuqi, duhet të paraqesë dhe të ndërtojë, me shpenzimet e veta, ndryshimet e mundshme në veprat në fjalë, për ruajtjen e funksionit.

2. Kërkesa për tjetërsimin, për llogari të fondit të kompensimit, të sipërfaqeve të përcaktuara në këtë vendim, paraqitet nga kërkuesit pranë zyrës së AKKP-së, në qendër me postë rekomande. Krahas kërkesës, sipas formularit tip, të miratuar nga drejtori i përgjithshëm i AKKP-së, kërkuesit duhet të paraqesin edhe dokumentet e mëposhtme:
a) Dokumentin e lëshuar nga ZRPP-ja, që vërteton pronësinë e kërkuesit mbi pasuritë e paluajtshme, të cilat ndodhen brenda apo rrethojnë ose lidhen nga sipërfaqja, që kërkohet të tjetërsohet, sipas kushteve të përcaktuara në pikën 1, të këtij vendimi,  si dhe, sipas rastit, lejen e ndërtimit, dhënë nga organi përgjegjës në periudhën, kur është bërë ndërtimi, apo studimin urbanistik, të miratuar; 
b) Dokumentin e lëshuar nga ZRPP-ja, që vërteton pronësinë e shtetit mbi pasuritë e paluajtshme, që kërkohen të tjetërsohen, sipas kushteve të përcaktuara në pikën 1, të këtij vendimi si dhe regjistrimin përkatës kadastral të kësaj sipërfaqeje pranë zyrave të administrimit dhe të mbrojtjes së tokës, në këshillin e qarkut;
c) Planvendosjen e sipërfaqjes së kërkuar për t'u tjetërsuar, të lëshuar nga ZRPP-ja.

Mëkëmbësi i Fronit feston Vitin e Ri me stafin. Që nga kreu i zyrës së oborrit deri te roja i derës

Trashëgimtari i Fronit Mbretëror Leka Zogu i Parë, ka festuar natën e ndërrimit të viteve, në shtëpinë e tij, tek ish-Pallati i Pionierëve, së bashku me stafin e afërt, duke pirë shumë pak alkool dhe duke respektuar dietën rigoroze, në prani të mjekut, Vilson Ibrahimllari. Gjatë kësaj darke, ai ka shprehur shqetësimin e tij, për ngjarjet e Rripit të Gazës, sepse këto ngjarje, sipas tij, “mund ta spostojnë sadopak vëmendjen e opinionit ndërkombëtar, nga çështja e Kosovës”. Për këtë arsye, brenda këtyre javëve, ai do të ndërmarrë një turne takimesh, nëpër ato kancelari evropiane, ku ka një ndikim të veçantë, për të ndihmuar në sensibilizimin e problemit të Kosovës. Gjatë natës së Vitit të Ri, trashëgimtari i fronit është shfaqur me një gjendje shpirtërore të mirë, e cila i përgjigjet gjendjes aktuale, shëndetësore, të përmirësuar. Gjatë kësaj mbrëmjeje, në tryezën e festës ishin të pranishëm edhe kreu i zyrës së oborrit, Ali Ohri, sekretarja, Julinda Kamberi, kordinatori politik, Murat Basha, si edhe Sul Mulosmani, Hysen Bajraktari, etj. Në këtë festë, mëkëmbësi i mbretit i ka bashkuar të gjithë në një tryezë të përbashkët, që nga kryetari i zyrës së oborrit, e deri tek roja i portës. Aktualisht, ai është 69 vjeç dhe gjatë këtij viti, stafi i tij, do përgatitet për festimin e  70-vjetorit. Gjithashtu, bëhet e ditur se gjatë darkës së 31 dhjetorit, Leka i Parë nuk ka shkëmbyer shumë mesazhe telefonike, sepse, disa ditë më parë ai u kish dërguar kartolina, thuajse të gjithë politikanëve shqiptarë që drejtojnë forcat e spektrave të ndryshëm   

  

Pjesëmarrja në politikë

 

Tani për tani, Leka Zogu i Parë, nuk do të bëhet pjesë e asnjë force politike, por gjithsesi, pjesëmarrja e tij në politikë nuk do të mungojë. Sipas konceptit të tij, “mbreti qëndron gjithmonë mbi palët, por gjithsesi, mbret të Majtë nuk mund të ketë”. Kjo tregon, se gjatë fushatës elektorale, Leka Zogu, mund të ndihmojë forcat e Djathta, ndërkohë që flitet se djali i tij, do të jetë deputet i listës, së PD-së, për zonën e Burrelit. Sipas të dhënave paraprake, thuhet se ajo do të ndihmojë më shumë Legalitetin, por ende nuk mësohen detajet nëse do ta ndihmojë me pjesëmarrjen direkte në fushatë, apo vetëm me mbështetje konsultative. Gjithashtu, në adresë të qeverisë aktuale, ai ndihet i entuziazmuar sidomos për rrugën Durrës-Kukës, dhe është shprehur se më në fund u realizua dëshira e vjetër për lidhjen e trojeve shqiptare nëpërmjet rrugëve. Leka Zogu shpesh herë shfaq interes edhe për projektin e Rrugës së Arbrit, e cila sipas tij, do të jetë një fitore e madhe për Shqipërinë.       

  

Referendumi

 

“Nuk do ketë më referendum popullor, pa u zgjidhur njëherë çështja e Kosovës dhe e shqiptarëve të Maqedonisë”. Kështu mësohet të jetë shprehur Leka Zogu, gjatë darkës së Vitit të Ri, ku ka theksuar se “referendumi do të vijë në mënyrë të natyrshme pas integrimit të Shqipërisë dhe zgjidhjes përfundimtare të problemit të Kosovës, apo të shqiptarëve të Maqedonisë”. Pikërisht, kjo periudhë, sipas trashëgimtarit, do të thërresë në skenë nevojën e mbajtjes së një referendumi popullor, sepse, në realitetin e ri që do të krijohet, figura e mbretit, mund të jetë më gjithëpërfshirëse dhe më përfaqësuese. Gjithmonë, sipas këtij konteksti, ky realitet do të krijohet rreth vitit 2012, kur shqiptarët do të ushtrojnë vullnet të lirë për të zgjedhur sistemin politik. Nga ana tjetër, duhet theksuar se gjatë darkës festive të gjitha bisedat e Leka Zogut, kanë pasur lidhje vetëm me ngjarjet dhe perspektivat politike të Shqipërisë dhe Kosovës, të cilat ai uron t’i shohë të bashkuara.       

  

Operacioni në këmbë pa sukses

 

Proteza nuk funksionon si duhet

 Pas aksidentit të disa viteve më parë, në fshatin Vishnjë, ku trashëgimtari i fronit, pati një thyerje të këmbës së majtë, disa ambasadorë i afruan atij, që të operohej në spitalet e huaja, por Leka i Parë nuk pranoi, duke bërë një vlerësim tepër të lartë për mjekët shqiptarë. Për këtë arsye, ai pranoi të bëhej operacion në klinikat shqiptare, ku edhe vuri një protezë në këmbën e majtë. Por duket se kjo dashamirësi mbretërore ndaj mjekësisë sonë, i ka kushtuar shumë, Lekës së Parë, sepse proteza e vendosur, tek Kocka e Femurit, të këmbës së majtë nuk ka funksionuar siç duhet. Madje kjo protezë i ka hapur atij shumë probleme, në  mbajtjen e ekuilibrit të plotë gjatë ecjes.  Sipas procedurave mjekësore, vetë operacioni, nuk ka qenë aq problematik, sa ç’ka rezultuar të jetë, pas ndërhyrjeve kirurgjikale të mjekëve shqiptarë. Por vetë Leka i Parë megjithëse ankohet për dhimbjet në këmbë, nuk është ankuar asnjëherë, për ndonjë prej kirurgëve që e kanë operuar. Megjithatë, kjo pakujdesi gjatë procedurave të vënies së protezës, i ka krijuar probleme atij. Dhe të gjitha operacionet konsiderohen të pasuksesshme, ngaqë nuk është bërë kalkulimi apo ndërhyrja e duhur në gjymtyrën e tij të majtë.          

 

 

http://www.gazeta-standard.com/tekst.php?idt=14132  24/12/2008 

Monsinjor Rrok Mirdita :Të hapen dosjet për të mos harruar

Intervistë e Monsinjor Rrok Mirditës për ALSAT në emisionin “Studio e hapur” me Eni Vasilin “Më kujtohet në kohën e Presidentit Regan, kur ai emëroi një gjykatës të njohur, u bë problem për disa artikuj të tij kur ai si jurist i ri kishte shkruar në disa revista, të cilat kishin pasur një shije jo të mirë për shkak se atje janë shumë të ndjeshme çështjet raciale. Për shkak të këtyre artikujve një njeri që kishte të gjitha kualitetet, u refuzua të aprovohej nga Senati”. Arqipeshkvi i Tiranë-Durrës, Monsinjor Rrok Mirdita, mbështet hapjen e dosjeve gjatë një interviste për ALSAT me gazetaren Eni Vasili. Ai thotë se tani është koha që gjërat të vendosen në vendin që u takon Çfarë ndodhi me shqiptarët që pas viteve ‘60 u larguan me dhunë nga Zoti? Unë po citoj një thënie të Papa Leonit të madh, një ndër më të mëdhenjtë në historinë e Kishës kur ai u drejtohej të krishterëve në gjuhën latine me thënien: “Njihe o i krishterë dinjitetin tënd”. Zoti është bërë njeri, për t’i bërë të mundur njeriut që të njohë Zotin më mirë, më afër. Dashuria e pafundme e Zotit që nuk ka kursyer as birin e vet dhe na e dërgoi sikurse një njeri, te jetë një vëlla yni që ta kemi më afër ta dëgjojmë nga goja e tij gjithçka që na zbulon mbi misterin e pashqyrtueshëm që është përmbi Zotin, sepse truri ynë është tepër i vogël për të mbuluar pafundësinë e Zotit. Sigurisht, ndalimi i besimit ose qitja jashtë, braktisja prej një familje është një gjë jashtëzakonisht tragjike. Në qoftë se kjo bëhet nga një vend, nga një komb është edhe më tragjike, edhe nëse kjo ndodh me një dekret ose me Kushtetutë sikurse ka ndodhur nëse nuk jam gabim në ’67-ën në Shqipëri, atëherë është tragjedia më e madhe për një popull. Sigurisht në qoftë se një popull dëshiron të keqen ose në qoftë se ekziston një rrugë që e çon një popull në një të pa të ardhme absolute është ajo ku njeriu braktis Zotin. Unë gjithmonë u kam thënë njerëzve në rolin tim si predikator, gjatë përkujdesjes sime për shumë vite në SHBA në se dikush ka dyshime se çfarë ndodh me një njeri, me një familje, me një komb kur i qet jashtë Zotin të shkojnë në Shqipëri të shohin. Atje do ta prekin, nuk ka nevojë për teori të shfletojnë libra apo traktate teologjike apo filozofike. Sigurisht kjo ka qenë tragjedia më e madhe që ka mujt me i ndodh një populli që me ligj të përjashtohet Zoti në mënyrë publike, sepse brendapërbrenda njerëzve është e pamundur që besimin dikush ta eliminojë. A solli kjo në atë kohë më tepër dhunë, padrejtësi, mëkat? Më kujtohet një thënie e Dostojevskit në “Krim dhe dënim”, nëse nuk gaboj ku thotë: “Nëse nuk ka Zot, sikurse peshku i madh ha të voglin dhe askujt nuk i bie ndërmend, është një gjë e natyrshme në natyrën e kësaj kafshe”. Pra nëse nuk ka Zot gjithçka është e lejume, as ka mëkat, as ka përgjegjësi, pra edhe vrasjet edhe persekutimet, kur kemi përjashtuar Zotin, kur e kemi qitur jashtë besimit tonë dhe kur nuk ekziston më një fuqi e mbinatyrshme që është Zoti, atëherë kjo është krejtësisht normale. Nuk ka më një autoritet ku ne do përgjigjemi nëse kemi bërë mirë apo keq dhe në këtë kuptim kjo patjetër është reflektuar edhe në shoqërinë tonë, sepse pa dashur të bëhem ai që duhet të vlerësoj apo të bëj kritikat, unë e kuptoj mirë situatën që ka dominuar për vite me radhë. Mund të kenë qëndrime të ndryshme për sa i përket besimit fesë, megjithatë, të besosh në Zot është e drejta më thelbësore e njeriut. Në Shqipëri fatkeqësisht ka ndodhur kjo. Ne nuk jemi në gjendje të japim gjykime të sakta, por jam më se i bindur që shumë pasoja të cilat i përjetojmë edhe sot, janë për shkak të atyre viteve kur gjenerata të tëra janë formuar me një frymë dhe shpirt antifetar dhe kjo është imponuar me forcë, janë përdorur të gjitha mjetet. Aktualisht ka një debat të gjerë për hapjen e dosjeve. Keni një qëndrim për këtë çështje? Unë uroj që e gjithë kjo të mos degradojë në diçka që nuk i shërben kësaj shoqërie dhe këtij momenti ku kemi arritur tani, por sidoqoftë të vërtetës nuk duhet t’i ikim asnjëherë. Kjo e vërtetë duhet të zbardhet edhe pse ata njerëz që kanë qenë viktima e meritojnë një sodisfaksion, minimumi moral, që shoqëria më në fund përmes institucioneve zyrtare e ka njohur atë që ka ndodhur gjatë këtyre viteve. Gjithmonë jo për një hakmarrje, jo për t’i hapur derën spekulimeve, apo përçarjeve në shoqëri. Unë mendoj se është e domosdoshme, nëse me të vërtetë përqendrohet tek njerëzit që pretendohet ose që janë në instancat e larta të pushtetit. Unë kam jetuar për një kohë të gjatë në SHBA dhe ishte vendi i parë ku unë vërtet kam takuar një shoqëri ku demokracia nuk është vetëm në letër, dhe më kujtohet në kohën e Presidentit Regan, kur ai emëroi një gjykatës të njohur, u bë problem për disa artikuj të tij kur ai si jurist i ri kishte shkruar në disa revista, të cilat kishin pasur një shije jo të mirë për shkak se atje janë shumë të ndjeshme çështjet raciale. Për shkak të këtyre artikujve një njeri që kishte të gjitha kualitetet, u refuzua të aprovohej nga Senati. Pra, ju jeni dakord? Absolutisht nuk jam për atë që njerëzit të cilët për rrethana që dihen apo nuk dihen, me entuziazëm më tepër a më pak, por që kanë qenë në poste të tilla dhe që ndonjëherë kanë kapërcyer edhe ligjet e asaj kohe të gëzojnë të njëjtat poste edhe sot në liri, kjo nuk do të ndodhte në asnjë vend demokratik. Jam që të ndahet shapi nga sheqeri, sepse shpeshherë bëhen edhe spekulime dhe insinuata të ndryshme dhe përfshihet dikush që s’ka dhe përjashtohet dikush që ka të bëjë. Mendoni se 18 vite më pas shoqëria shqiptare ka arritur të pastrohet sa duhet nga periudha komuniste? Të them sa duhet, nuk e di, nuk jam i sigurt. Që ka bërë me siguri që po. Një gjë që është nga bindja, ajo që thonë “Fal, por mos harro”. Mendoj që të gjithë ne nuk duhet të ushqejmë kurrfarë ndjenje urrejtjeje dhe hakmarrjeje. Besimi nuk lejon që të urresh atë tjetrin, por të duash edhe armikun. Por që të harrohen sikur nuk kanë ekzistuar asnjëherë, atëherë është rreziku që ato mund të përsëriten, jo në të njëjtën formë. Mendoj që populli shqiptar ka provuar më tepër se asnjë komb tjetër në Evropë, një lloj degradimi të personalitetit më dhunë. Prandaj t’i vendosim gjërat aty ku u përket të qëndrojnë dhe duke pasur në vëmendje që të mos biem në të njëjtat gracka.

 

 

 

 

OBORRI MBRETËROR SHQIPTAR                                               ROYAL COURT OF THE ALBANIANS

      Pallati i Vjetër Mbretëror                                                                                                                           P.Box. Nr.8170

      Rr. “Murat Toptani”,                                                                                                                             Tirana, Albania

      Tiranë,  Shqipëri                                                                                                                   

                                                                                                                                                                             Tiranë 13/12/2008

 

 

 

_______________________________________________________________________________________________________

 

Deklaratë për Media

 

Kërkesa e para disa ditëve e shoqatës përfaqësuese të minoritetit grek në Shqipëri, “Omonia”-s, drejtuar parlamentit të Greqisë për mosratifikimin e MSA me Shqipërinë nëse Jugu i saj nuk shpallet zonë minoritare greke e përputhur me hartën politike të “Vorio-Epirit”, shënoi mosmirënjohjen dhe fyerjen flagrante të radhës ndaj kombit dhe popullit shqiptar, që këtë minoritet e mbajnë në gji dhe i japin strehë që prej dy shekujsh.

Kjo bukëshkalje e përsëritur dhe e përhershme, tashmë nga “Omonia” është shndërruar në konstante politike shoviniste dhe po përdoret për të penguar proceset integruese të Shqipërisë nëpërmjet shfrytëzimit të votës miratuese të Greqisë si vend anëtar i BE, në këmbim të Autonomisë së Vorio-Epirit, pra në kahje të kundërt me aspiratat integruese rajonale, europiane e globale.

Këto deklarata, akte dhe qëndrime politike qysh në fillim të krijimit të “Omonia”-s në vitin 1991 si “Shoqatë kulturore...”, e pozicionojnë pambarimisht këtë shoqatë në një forcë të mirëfilltë politike antikushtetuese, në kundërshtim me statutin e saj juridik të miratuar asokohe, dhe e zhbëjnë atë ligjërisht me vetëpërjashtimin si subjekt mirëfilltazi antikushtetues.

Në vend të këtyre akteve provokuese dhe adaptimit të qëndrimeve zyrtare antishqiptare, ka ardhur koha për t’i kërkuar Greqisë së demokracisë së lashtë që, sot, në fillim të mijëvjeçarit të tretë të shoqërisë njerëzore, aspak në reciprocitet të kërkesave absurde të “Omonia”-s, t’u miratohen ligjërisht dhe t’u garantohen e jepen të gjitha të drejtat kombëtare e atyre të Njeriut” të gjithë shqiptarëve autoktonë çamë të Veriut të Greqisë, të përzënë përdhunshëm nga trojet amtare, gjatë dhe pas Luftës Dytë Botërore.

Të vendosur për vazhdimin e politikave të fqinjësisë së mirë me Greqinë, në përputhje me standardet e BE dhe politikat integruese rajonale e kontinentale, i kërkojmë Greqisë të zbatojë politika të reciprocitetit në marrëdhëniet ndërshtetërore, çka do të thotë se gjithçka që kërkon njëra palë nga fqinji, ta garantojë atë edhe vetë në territorin dhe administrimin e saj.

Vetëm kjo është rruga e shumëpritur e kapërcimit dhe anashkalimit të ndërlikimeve shoviniste dhe tensioneve politike dypalëshe, në shërbim të paqes dhe marrëdhënieve miqësore, të partnershipit dhe fqinjësisë së mirë midis dy vendeve tona. Rrugë tjetër nuk mund të ketë.

Ka ardhur koha që shtetet e Shqipërisë dhe Greqisë të qortojnë e këshillojnë publikisht “Omonia”-n, që t’i përmbahet statusit ligjor si “Shoqatë kulturore...”, dhe të heqë dorë sa më parë nga qëndrimet shoviniste dhe nga nxitja e urrejtjes ndëretnike, që janë në kundërshtim me frymën paqësore dhe bashkëpunimin e popujve, nëse duan t’u shërbejnë politikave integruese, paqes dhe stabilitetit ne rajon dhe më gjerë.              

 

OBORRI MBRETËROR SHQIPTAR

Zyra për Marrëdhënie me Publikun