teksti-i-historise-se-gjimnazit-ne-2005-sali-berisha-celi-nje-epoke-te-re-per-vendin.html

Historia, reagon Milo: Shkruesit e tekstit, të porositur nga Berisha

Shekulli Online | 24/09/2009 |

TIRANË - Gabimet e mëdha të evidentuara këto ditë në tekstin e Historisë së Popullit Shqiptar për klasën e 12-të, kanë sjellë edhe reagimet e historianëve shqiptarë. Njëri prej tyre, Paskal Milo, thekson se shkrimet në këtë tekst, që prekin periudhën e viteve të paskomunizmit në Shqipëri, dhe veçanërisht periudhën 1997 - 2005 janë të porositura nga Kryeministri Sali Berisha. Sipas Milos, historiografia shqiptare po fillon të riciklojë atë mentalitet të së kaluarës dhe për më të tepër, ajo mbetet ende e influencuar nga politika.
Duke mbetur e ndikuar nga pushtetit politik, sipas Milos, këta historianë nuk janë gjë tjetër, veçse shkrues të porositur nga lideri i Partisë Demokratike, duke errësuar edhe festën për çlirimin nga nazifashizmi. "Sali Berisha urdhëron, porosit shkruesit e vet, që i ka vendosur në krye të Akademisë së Shkencave dhe Institutit të Historisë që ta shkruajnë historinë sipas humorit të tij, që të zhbëjnë festën e çlirimit të Shqipërisë nga nazifazhizmi, që të errësojnë çdo arritje të kombit dhe të popullit shqiptar, qoftë edhe në një periudhë të tillë si regjimi komunist dhe aq më tepër, të rishkruajnë historinë e tranzicionit shqiptar në shërbim të politikës së tyre të ditës", - tha dje Milo. Duke iu referuar tekstit që citon se ardhja në pushtet në vitin 2005 e Sali Berishës shënon një epokë të re në historinë e Shqipërisë, Milo shprehet se janë njerëzit e porositur nga Berisha ata që po stisin të ashtuquajturën "epokë e re". Sipas historianit, ky vlerësim është një absurditet i pikëpamjes profesionale, sa që edhe studenti më i dobët i historisë nuk do të gjykonte në këtë mënyrë. "Pikërisht këta njerëz po stisin të ashtuquajturën "epokë të re" në historinë e popullit shqiptar, ardhjen në pushtet të zotit Berisha në vitin 2005. Është absurde edhe nga pikëpamja e pjekurisë profesionale që në 2009-ën të flasësh për 2005-ën, si një epokë e re në qeverisjen e vendit. As edhe studenti më ordiner i historisë nuk do të guxonte të gjykonte në një largësi kohore të shkurtër prej katër vjetësh, një ngjarje qoftë kjo historike apo politike," - sqaroi Milo. Historiani tha gjithashtu se jashtë këtij teksti është lënë edhe kontributi i qeverisë socialiste pas vitit 1997. Sipas Milos, koalicioni qeveritar socialist në këto vite dha një kontribut të madh në përballimin e krizës së Kosovës dhe ndihmoi në çlirimin e saj, si dhe bëri të mundur hedhjen e hapave institucionalë për integrimin e Shqipërisë në NATO dhe Bashkimin Evropian. Shtrembërimin e këtij fakti historik, ai e quajti një turp të pseudohistorianëve shqiptarë. Në cilësinë e historianit, Paskal Milo e sheh botimin e Historisë së Popullit Shqiptar për klasën e 12-të, edhe si një keqpërdorim të lirisë akademike, e cila nuk ka asgjë të përbashkët me këtë të drejtë demokratike, duke ricikluar në këtë mënyrë një grup historianësh në shërbim të pushtetit.

MASH: Nuk ndërhyjmë në 'Histori'. Kritikat, sulm politik

TIRANË- Ministria e Arsimit është sqaruar lidhur me gafat në tekstin e Historisë. Zv.ministri, Halit Shamata mendon se gjithë faji është i mësuesve dhe specialistëve të tjerë që punojnë për përzgjedhjen e teksteve alternativë. Ai shpjegoi procedurën që ndiqet nga bordi i teksteve, duke shfajësuar MASH-in nga kjo përgjegjësi. Shamata tha se kjo është një lojë politike e opozitës.

Sipas tij, MASH nuk ka të drejtë ligjore të ndërhyjë me të drejtën e autorit, e cila mbrohet me ligj, por brenda kuadrit ligjor MASH ka një procedurë të miratimit të teksteve shkollore.

Më tej ai sqaron fazat që kalohen deri në daljen e tekstit në treg: Komisionet për oponencë dhe vlerësim të teksteve përbëhen nga 200 mësues e pedagogë përzgjedhës, nga më të mirët në vend. Për secilin tekst ka një komision vlerësues përbërë nga 5 vetë, njëri prej tyre pedagog. Për rastin konkret 'Historia 12', Shamata thotë se "komisioni i oponencës është drejtuar nga një autoritet i fushës, njeri prej pedagogëve të shkollave të larta publike". Por zv.ministri nuk e thotë emrin e pedagogut.

Në fazën e dytë teksti vlerësohet nga Komisioni i Miratimit te Teksteve pranë MASH-it, për çmimin sipas një formule të caktuar dhe në fazën e tretë për dokumentacionin ligjor të paraqitur nga shtëpia botuese.

Shamata e çuan denoncimin publik të gabimeve shkencore në librin e historisë si një sulm politik. "Nuk di se çfarë ndjesie shkakton fakti që një tekst historie bëhet alibi për mos hyrjen e opozitës në Kuvend. Tonet ultimative për tërheqjen e tekstit në një kontekst më të gjerë aktual e politik, nuk i bëjnë nder askujt", u shpreh zv.ministri Shamata.

Në këtë deklaratë, Shamata, ka harruar të thotë se Ministria e Arsimit, është institucioni përgjegjës për edukimin në vend dhe se shtëpitë botuese bazohen në programin që ky dikaster iu jep për të hartuar tekstet. Ai nuk ka pranuar defektet në këtë libër, ç'ka do të thotë se MASH nuk ka asnjë lloj tendence për ti ndrequr ato.

Reagon autori, Beqir Meta: Teksti është OK

Në reagimin e tij nje prej hartuesve te ketij teksi shkollor, Beqir Meta, pas publikimit ne media te citimeve nga teksti i Historise 12 dhe reagimit te opozites thote se "teksti i Historise se Popullit Shqiptar per klasen e 12-te eshte teresisht i balancuar dhe i mbeshtetur ne fakte".
Ai thote se ne tekst jane parqitur te gjitha arritjet dhe mosarritjet e qeverive gjate periudhes se tranzicionit.

"Kemi folur per qeverisjen e demokrateve 2005-2009 dhe arritjet e tyre qe jane rezultate te dukshme si dhe jane permendur edhe nga nderkombetaret. Por kemi permendur edhe problemet e medha qe dolen ne perplasjet e institucioneve dhe ngjarjen e Gerdecit", - thekson Meta.

**********************

Edhe amatorët, apo studentët do të bënin një tekst më të mirë. Jo vetëm që janë të politizuar deri në palcë, por nuk kanë as kujtesën minimale për ngjarjet e rëndësishme që kanë ndodhur vetë një ose dy dhjetëvjeçarë më parë. Megjithëse mbajnë titujt shkencorë, i lejojnë vetes të bëjë gabime trashanike.
P.sh. megjithëse janë zhvilluar vetëm mbi 12 vite më parë, zgjedhjet e parakohshme parlamentare të 29 qershorit 1997, në tekst thuhen se janë mbajtur në 26 qershor!!!. Kjo është e keqja më e vogël. Teksti që flet për vitet 1997-2005 është jo vetëm i pasaktë, por edhe i manipuluar. Aty mbrohet monarkia e cila u rrëzua me referendum popullor po në zgjedhjet e 29 qershorit 1997.
Rindërtimi i vendit të shkatërruar nga rënia e shtetit të kriminalizuar gjatë qeverisjes së PD-së 1992-1997, shumëzohet me zero. Flitet për një "opozitë demokartike" që është "nën represionin e qeverisë socialiste", duke e bërë viktimë.
Ndonëse dihet historikisht se PD-ja e Berishës pas vitit 1997 punoi çdo minutë për të rrëzuar qeverinë e majtë, aty thuhet se partia në pushtet donte ta çonte sërish vendin në kaos (!).
Pas kësaj, vjen pasaktësia tjetër: Teksti thotë që "pas ikjes së Nanos kryeministër, vjen në pushtet Ilir Meta". Kryeministrin e deri '99-s Pandeli Majkon e kanë fshirë nga lista..
Pasaktësia tjetër ndodh me vitin 2001, kur kryeministër vijoi të ishte Meta dhe jo Nano siç thotë teksti i profesorëve.

Pjesë nga teksti për vitet 1997-2005

"Opozita, duke shfrytezuar edhe tatepjeten qe morren firmat piramidale ne vendin tone, arriti qe te organizoje rebelimin komunist te vitit 1997..."
Viti 1997 do të mbyllej për pjesën më të madhe të vendit në kaos. Opozita demokratike po e merrte veten pas atij sulmi të egër që kishte pësuar në vitin 1997. Ethet për ta çuar vendin në kaos të përsëritur dukeshin sheshit...
Në zgjedhjet e vitit 2001 përsëri në pushtet erdhën socialistët..Vendin e përfshiu një valë e paparë korrupsioni, trafiku dhe një gjendje e madhe pasigurie..
Kjo gjendje solli që në zgjedhjet e vitit 2005 të fitonte PD dhe të vinte sërish në pushtet Sali Berisha, i cili me projektet për luftën antikorrupsion, me flamurin e luftës kundër krimit të organizuar dhe me një program për zhvillimin e shpejtë ekonomik, çeli një epokë të re zhvillimi për vendin tonë.

Beqir Meta, drejtori që kërkoj heqjen e Mozaikut

Dy vite më parë Beqir Meta, kreu i grupit te autoreve te Historise 12 ishte personazhi më i polemizuar në vend. Doli dhe tha publikisht që duhej të ndryshonte mozaiku në ballë të Muzeut Historik Kombëtar, një vepër monumentale, që është bërë symbol i Tiranës. Duke u shporehur si drejtor i Muzeut, dy vite më parë ai thoshte: "Mozaiku duhet të ndryshojë. Është i ndërtuar në formën e një pllakate të realizmit socialist, një vepër ideologjike, mbi aleancën mes punëtorëve, ushtarëve, fshatarëve...".
Kundër kësaj ideje të çmendur dolën gati të gjithë dhe projekti u la. Artistët e photoshopit hodhën në internet edhe variantin e Mozaikut "sipas PD-së" ku në qendër do të ishin Berisha me thesin në krah. Por edhe pse fasada e Muzeut u pastrua, Mozaiku nuk u mirëmbajt dhe ai ditë pas dite po bie vetë...

http://www.gazeta-shqip.com/artikull.php?id=71639

23/09/2009

Teksti i Historisë: Në vitin 1997, opozita organizoi "rebelim komunist"

Historia e Shqipërisë 12, shkruar nga Beqir Meta, Muharrem Dezhgiu e Xhevair Lleshi

Kreu XII i tekstit të Historisë së Popullit Shqiptar 12 analizon periudhën paskomuniste. Aty thuhet se zgjedhjet e 31 marsit 1991 u fituan nga PPSH për arsye se partitë e reja opozitare nuk ishin organizuar e konsoliduar sa duhet dhe ekzistonte ende frika nga politika dhe nga Sigurimi i Shtetit. Sakaq, fitoren e demokratëve më 22 mars të vitit 1992, ky tekst e cilëson si historike. Pasi për herë të parë erdhi në pushtet një forcë antikomuniste. "Në vitet 1992-1996 u kryen transformime rrënjësore në vend", thuhet në tekst. Dështimi i referendumit për Kushtetutën në vitin 1994, thuhet se erdhi nga fakti se Kushtetuta dhe procedurat e ndjekura prej saj u kundërshtuan si nga opozita e majtë ashtu edhe nga ajo e djathtë. "Në zgjedhjet e majit 1996 Partia Demokratike arriti të fitonte shumicën parlamentare. Këto zgjedhje u kontestuan nga Partia Socialiste, e cila urdhëroi bojkotimin e tyre duke tërhequr komisionerët ditën e votimit. Në këtë mënyrë procesi zgjedhor u dëmtua seriozisht, duke pasur shkelje nga të dyja palët, pozita dhe opozita", vijon teksti i ri i Historisë së Shqipërisë. Zgjedhjet, thuhet në tekst, u kontestuan në mënyrë të pjesshme edhe nga partnerët kryesorë ndërkombëtarë. "Opozita, duke shfrytëzuar dhe tatëpjetën që morën firmat piramidale në vendin tonë, arriti që të organizojë rebelimin komunist të vitit 1997 dhe brenda një kohe të shkurtër, u shpërthyen depot e armëve, u shthur rendi me pasoja dramatike. Vetëm një pjesë e vogël e vendit mbeti nën ndikimin e qeverisë", thuhet në tekstin e historisë. Më tutje thuhet se "vendit iu desh kohë të rifitonte veten nga ngjarjet dramatike të vitit 1997. Kaosi, anarkia, vrasjet e shumta(sidomos në qytetin e Vlorës e të Beratit), veprimi i bandave të armatosura, veprimtaria e të ashtuquajturave "Komitete të Shpëtimit Kombëtar", mungesa për një kohë të gjatë e policisë dhe e forcave të tjera të rendit e të qetësisë, krijuan probleme të shumta, nga të cilat vendi do ta merrte veten shumë vonë". Qeveria socialiste që erdhi në pushtet, vijon teksti, nën drejtimin e Fatos Nanos, nuk arriti dot të vendoste rregullin e qetësinë, ndonëse në vendin tonë ishte vendosur një forcë ndërkombëtare nën drejtimin e Italisë dhe NATO-s. Duke iu referuar zhvillimeve të mëpasshme thuhet se "pas zgjedhjeve të 26 qershorit, opozita demokratike po e merrte veten pas atij sulmi të egër që kishte pësuar në vitin 1997. Ethet për ta çuar vendin në kaos të përsëritur dukeshin sheshit. Kështu, një vit më vonë, më 12 shtator 1998, u vra deputeti demokrat, Azem Hajdari, vrasje e cila çoi në ngjarjet e 14 shtatorit 1998, që mori pamjet e një grushti shteti. Në këtë ditë u pushtuan institucionet qendrore të vendit". Në zgjedhjet e vitit 2001, vijon teksti i ri, përsëri në pushtet erdhën socialistët, nën drejtimin e Fatos Nanos, i cili u bë Kryeministër. "Por vendin e përfshiu një valë e paparë korrupsioni, trafiku dhe një gjendje e madhe pasigurie, ndonëse Shqipëria kishte filluar rrugën drejt NATO-s dhe MSA për në BE. Ekonomia ecte ngadalë. Biznesi nuk ecte me hapat e duhur. Kreditimi i ekonomisë nuk u përshtatej ende nevojave të zhvillimit. Kjo gjendje solli që në zgjedhjet e vitit 2005 të fitonte PD dhe të vinte sërish në pushtet Sali Berisha, i cili me projektet antikorrupsion, me flamurin e luftës kundër krimit të organizuar dhe me një program për zhvillimin e shpejtë ekonomik çeli një epokë të re zhvillimi për vendin tonë", thuhet në Histori. Në libër thuhet se Partia Demokratike u krijua më 12 dhjetor 1990 në mjediset e universitetit, por nuk përmendet emri i Berishës, por vetëm Hajdari që ishte në krye të protestave.

http://www.balkanweb.com/gazetav5/

Historia e Shqipërisë: PS është e korruptuar

» Dërguar më: 23/09/2009 - 09:30

Lajme te ngjashme

Ja si u retushua historia e Shqiperise
• Datë: Sep 20, 2009

Thimi Mitko: Dokumentet e polemikës me historianin grek Panajot Aravantinoi
• Datë: Jun 21, 2009

Darina Tanushi

Nxënësit e shkollave të mesme dhe pikërisht ata të klasës së 12-të po fillojnë ta mësojnë ndryshe edhe sivjet historinë e popullit shqiptar. Edhe këtë vit, teksti i historisë ka pësuar ndryshime. Por, ajo që ka rënë në sy këtë vit, sidomos në një botim për drejtimin natyror të shkollave të mesme, është trajtimi me superlativa i veprimtarisë së kryeministrit aktual, Sali Berisha dhe trajtimi me nota negative e historisë së Partisë Socialiste që prej vitit 1990. Ndërkaq, në tekstin e hartuar nga Prof.Dr Beqir Meta, Prof.Dr.Muharrem Dezhgiu dhe Xhevahir Lleshi, vihen re edhe pyetje të cilësuara provokative, të tipit se “Pse qeveritë socialiste të viteve 1997-2005 ishin mjaft të korruptuara? Kjo pyetje kërkon përgjigje nga nxënësit e shkollave të mesme, të cilët janë pikërisht ai brez i 18-vjeçarëve që përgatiten të votojnë për herë të parë. Në tekstin e mësimit, ku nxënësit duhet të bazohen për të kthyer përgjigjen, shkruhet ndër të tjera se: “Në zgjedhjet e vitit 2001 përsëri në pushtet erdhën socialistët, nën drejtimin e Fatos Nanos, i cili u bë kryeministër. Por, vendin e përfshiu një valë e paparë korrupsioni, trafiku dhe një gjendje e madhe pasigurie, ndonëse Shqipëria kishte filluar rrugën drejt NATO-s dhe MSA për në BE”. “Ekonomia ecte ngadalë. Biznesi nuk ecte me hapat e duhur. Kreditimi i ekonomisë nuk i përshtatej ende nevojave të zhvillimit. Kjo gjendje solli që në zgjedhjet e vitit 2005 të fitonte PD-ja dhe të vinte sërish në pushtet Sali Berisha, i cili me projektet për luftën antikorrupsion, me flamurin e luftës kundër krimit të organizuar dhe me një program për zhvillimin e shpejtë të ekonomik çeli një epokë të re zhvillimi për vendin tonë”, - shkruhet më tej në mësimin e parafundit të tekstit të Historisë së Popullit Shqiptar për klasën e 12-të të shkollave të mesme shqiptare. Një tekst i tillë ka filluar të përdoren në disa shkolla.
Reagimi
Ndërkohë, një prej autorëve, pas denoncimit që u bë edhe nga opozita u shpreh se, teksti është i balancuar dhe i mbështetur në fakte. Beqir Meta, njëherësh edhe nëndrejtor i Qendrës së Studimeve Albanologjike tha se, “në tekst janë paraqitur të gjitha arritjet dhe mosarritjet e qeverive gjatë periudhës së tranzicionit. “Kemi folur për qeverisjen e demokratëve, 2005-2009 dhe arritjet e tyre që janë rezultate të dukshme si dhe janë përmendur edhe nga ndërkombëtarët. Por, kemi përmendur edhe problemet e mëdha që dolën në përplasjet e institucioneve dhe ngjarjen e Gërdecit”, - tha Meta. Historia e Shqipërisë ka ndryshuar disa herë në varësi të epokave dhe sistemeve në vend.
Në tekstin e historisë që në kopertinë mban kokën e Deas, ngjarjet e vitit 1997 trajtohen si “rebelim komunist”. “Opozita, duke shfrytëzuar edhe tatëpjetën që morën firmat piramidale në vendin tonë, arriti të organizojë rebelimin komunist të vitit 1997 dhe brenda një kohe të shkurtër u shërthyen depot e armëve, u shthur rendi me pasoja dramatike. Vetëm një pjesë e vogël e vendit mbeti nën ndikimin e qeverisë”, - shkruhet në tekst. Në dy mësimet e fundit të tekstit flitet edhe për marrëdhëniet e PSSH-së me ndërkombëtarët, pas ndryshimit të emrit nga PPSH.
Aty thuhet se në 12 qershor të vitit 1991 u krijua Partia Socialiste e Shqipërisë. “Kjo parti ruante të gjitha organizatat dhe strukturat e PPSH-së dhe një pjesë të mirë të vijës dhe të paragjykimeve të saj politike. Ajo mbështetej kryesisht në ish-funksionarët e nomenklaturës komuniste, në rrethin e tyre familjar dhe në një pjesë të brezit më të vjetër të popullsisë. Fillimisht, edhe pas ndërrimit të emrit të saj, PPSH-ja qoftë në Parlament, por sidomos me anë të shtypit të saj shfaqi rezerva ndaj NATO-s, politikës së SHBA, etj”, - shkruhet në këtë tekst të historisë për vitet e fundit të gjimnazeve.

http://www.balkanweb.com/gazetav5/artikull.php?id=65833

Ja si u retushua historia e Shqiperise

» Dërguar më: 20/09/2009 - 15:02

Lajme te ngjashme

Si u retushuan tre kryeministra
• Datë: Sep 20, 2009

Nga Mentor QUKU

Retushohet Mid’hat Frashëri dhe Atë Gjergj Fishta Kongresi i Manastirit u quajt nga bashkëkohësit, me të drejtë, kongresi i pajtimit të shqiptarëve. Të gjitha mashtrimet, apo retushimet që iu bënë gjatë kohës, deri më sot, kanë deformuar dhe rrethuar me mister këtë ngjarje madhore. Politikat e mbrapshta, sidomos ato antishqiptare, u përpoqën të çmontonin edhe mesazhin historik të kësaj ngjarjeje. Pyesim se cila është arsyeja e manipulimit të historisë së Kongresit të Manastirit? Përgjigja është e thjeshtë: Për shkak të dy protagonistëve, Mit’hat Frashërit, kryetar i Kongresit të Manastirit dhe At Gjergj Fishtës, kryetar i Komisionit të Alfabetit, si dy personazhe që u shpallën armiq të betuar nga regjimi komunist.
Procesverbali i vendimit të Kongresit të Manastirit
Shfletojmë vëllimin, kushtuar përgatitjeve, punimeve dhe jehonës së Kongresit të Manastirit, “Alfabeti i gjuhës shqipe dhe Kongresi i Manastirit”, botuar në Tiranë, 1972. Ky botim përbën një shembull ku tregohet se deri në çfarë shkalle politika e deformonte të vërtetën historike dhe mesazhin e saj. Libri ndahet në katër pjesë. Në pjesën e parë, nën okelion “Studime dhe kontribute”, janë përjashtuar kontributet e dy titullarëve të këtij evenimenti, Mid’hat Frashërit dhe Atë Gjergj Fishtës. Në këtë libër sulmohet Austria e cila në të vërtetë qe promotori dhe mbrojtësi më i madh i çështjes kombëtare, i kulturës dhe i arsimit shqip. Sulmohen gjithashtu jezuitët të cilët qenë të parët që zbatuan vendimet e Kongresit të Manastirit, duke botuar, revistën e tyre Elçija, me alfabetin e sapomiratuar në Manastir, që në prill 1909. Në pjesën e dytë të librit, paraqitur nën okelion “Artikuj dhe lajme nga shtypi shqiptar”, përfshihen botime nga të gjitha organet e shtypit shqiptar, ku ishin e ku nuk ishin, por nuk kishte vend për të vetmet kronika të kohës që gjëndeshin në dy organet e shtypit shqiptar, në Selanik, që drejtoheshin nga Mid’hat Frashëri, gazeta Lirija dhe revista Diturija. Në pjesën e tretë, të paraqitur në okelion “Materiale arkivore” ku botohen gjëra të dorës së dytë e të tretë, nuk përfshihen dokumentet bazë që flisnin drejtpërdrejt për punimet e Kongresit të Manastirit. Në AQSH ruhet një kopje e daktilografuar e vendimit të Kongresit të Manastirit, që, mesa duket, është bërë gati për botim. Një nga zyrtarët e shtetit ka vënë, në fund të fletës, me laps, shënimin: “Të botohet pa firma, ose të hiqen tre emrat, ose të lihen vetëm firmat e fundit”. Në antitezë me këtë veprim kemi sjelljen e revistës Leka e cila ribotoi, në mënyrë autenike dhe të plotë kronikën e Kongresit të Manastirit, të Mid’hat Frashërit, nga Lirija, shoqëruar me shënimin: “Na të “Lekës” zhvillimin e këtyne ndolljeve po i botojmë, si mbas dokumentave qi po nxjerrim prej fletoreve t’ona e të hueja e prej librave t’asajë kohë, 1908-1912, aq me randsi për të mkamun të kësaj Shqypni, të cillen e gzojmë sot.”
Dy fotografitë e
Kongresit të Manastirit
E dhimbshme është mënyra se si u veprua me dy fotot e famshme të delegatëve të Kongresit të Manastirit. Marubët e Shkodrës, andej nga vitet ’30, i morën nga revista Diturija e Mit’hat Frashërit, dhe i ribotuan në mënyrë dinjitoze, autentike, në formë kartolinash. Gjesti i tyre përbën një akt patriotik sepse me këtë mënyrë ata popullarizuan çastin historik, së bashku me mesazhin për bashkimin e shqiptarëve. Deri vonë, shqiptarët kanë patur për zemër që të dërgonin urimet e mesazhet e tyre për festa, përmes këtyre kartolinave. Ata në këtë mënyrë tregonin kënaqësinë dhe krenarinë e tyre për Kongresin e Manastirit, si dhe për mesazhin e bashkimit kombëtar që dha ai. Ndryshe u veprua me këto dy dokumente fotografike pas vitit 1944 nga regjimi komunist. Ata ose nuk u botuan, ose u botuan duke fshirë në mënyrë të trashanike imazhet e Mid’hat Frashërit e të Atë Gjergj Fishtës. Në ndonjë rast, u përpoqën të pikturonin me kujdes njollat, apo hapsirat boshe që krijoheshin nga fshirja fatale. Ishin dy autoritete absolute të kohës, të cilët me veprën e tyre letrare, kulturore dhe atdhetare kishin zënë vend në ranglistën e njerëzve më të shquar të kombit shqiptar, emrin e të cilëve nuk mund ta fshinte asnjë lloj ideologjie.

http://www.panorama.com.al/index.php?id=33120

Teksti i “Historisë së Shqipërisë”: Opozita organizoi rebelimin komunist më 1997

» Vendosur: 23/09/2009 - 08:04

•

zirina llambro

Rihapen debatet për hartimin e historisë së Shqipërisë në tekstet shkollore. Një deklaratë e deputetes socialiste, Ledi Shamku Shkreli ka vënë në optikën e opinionit publik tekstin e Historisë së Popullit Shqiptar për klasën e 12, profili natyror, i cili sipas saj është i politizuar dhe si rrjedhojë kërkoi heqjen e tij nga qarkullimi. Ky libër është një nga tekstet alternative, botuar nga shtëpia botuese “Uegen”, me autorë prof. Dr. Beqir Meta, prof. Dr. Muharrem Dezhgiu dhe Xhevair Lleshi. Ky tekst ka mbi të “vulën” nga Ministria e Arsimit dhe Shkencës së Shqipërisë, e cila përmes një komisioni aprovon tekstet shkollore. Pa i hyrë në “analizë” brendisë së gjithë tekstit, ato faqe të cilat kanë hapur debatin janë pikërisht ato që i përkasin periudhës së pas vitit ’90 dhe që vetë historianët e pranojnë se është një ndër më të vështirat për t’u trajtuar, duke qenë se bëhet fjalë për një periudhë bashkëkohore, protagonistët e të cilëve janë aktivë në jetën politike të vendit. Duke shprehur “pikëpamjet e tyre”, siç thonë vetë autorët, në tekst gjen shprehje dhe terma, të diskutueshëm, të tipit “rebelim komunist”, “grusht shteti”, “flamur reformash”, etj. Kështu në tekstin ku trajtohet “Viti ’97 dhe pasojat e tij” shkruhet: “Opozita, duke shfrytëzuar edhe tatëpjetën që morën firmat piramidale në vendin tonë, arriti që të organizojë rebelimin komunist të vitit 1997 dhe brenda një kohe të shkurtër, u shpërthyen depot e armëve, u shthur rendi me pasoja dramatike”. Autorët shprehen qartë se opozita e atëhershme është shkaktare për përmasat që morën protestat e vitit 1997. Historiani Beqir Meta thotë se ky është një fakt historik, ndërkohë që kolegu i tij, prof. Xhelal Gjeçovi nuk e pranon një gjë të tillë. “’97-a nuk ka qenë “rebelim komunist”, por një konfrontim shumëplanësh, fatkeqësisht me armë, që ka pasur shkaqe, të cilat duhen shpjeguar me qetësi”, - thotë Gjeçovi. Mjafton kaq për të thënë se cilësimet e përdorura në tekstin në fjalë janë të diskutueshme. Më tej, autorët trajtojnë të tjera ngjarje në vijim, të cilat duken si të shkruara më së shumti me pasion se sa mbi kritere shkencore. Ndërsa trajtohen ngjarjet e vitit 1998 shkruhet: “Ethet për ta çuar vendin në kaos të përsëritur dukeshin sheshit. Kështu, një vit më vonë, në 12 shtator 1998, u vra deputeti demokrat Azem Hajdari, vrasje e cila çoi në ngjarjet e shtatorit 1998, që mori pamjen e një grushti shteti...”. Ngjarjet ndjekin njëra-tjetrën, deri në “epokën e re” të hapur nga Sali Berisha “me flamurin e luftës kundër krimit të organizuar...”. Teksti “Historia 12” me autorë Meta-Dezhgiu-Lleshi është vetëm një nga variantet, që i ofrohet nxënësve të gjimnazeve dhe duke qenë se tekstet janë me zgjedhje, të rinjtë e së njëjtës moshë do ta mësojnë në variante të ndryshme historinë e vendit tonë.

PS: Studiuesit e Berishës po vjedhin historinë
Falje publikë dhe tërheqje të menjëhershme të botimit nga qarkullimi. Partia Socialiste denoncoi dje botimin e teksteve ku në mënyrë flagrante po politizohet historia e Shqipërisë, në shkelje të hapur me ligjin, ndërsa kërkon që autorët të kërkojnë falje publike. Deputetja Ledi Shamku Shkreli akuzoi qeverinë se në shkelje flagrante me ligjin po ndikon në edukimin politik të brezit të ri. Sipas saj, PS kërkon tërheqjen nga shkollat të librit të historisë 12, dhe falje publike të autorëve që kanë hartuar këtë tekst. “Sali Berisha do të vendosë sërish diktaturën në Shqipëri. Libri i Historisë së gjimnazit këtë vit dëfton sesi studiuesit karagjozë të këtij diktatori po u vjedhin shqiptarëve historinë, duke i sajuar faktet e tranzicionit ashtu siç i do oreksi i sulltanit më të ri të Shqipërisë”, u shpreh Shamku. Shamku në deklaratën e saj përmend edhe arsyen se pse PS nuk po hyn në Kuvend. “Nuk mund të hyjë sepse shoqëria shqiptare duhet mbrojtur nga thonjtë e këtij diktatori në instalim, që pasi u vodhi shqiptarëve votat, tash po orvatet t’u vjedhë edhe historinë” – përfundon Shamku.

pjese nga libri

Opozita, duke shfrytëzuar edhe tatëpjetën që morën firmat piramidale në vendin tonë, arriti që të organizojë rebelimin komunist të vitit 1997 dhe brenda një kohe të shkurtër, u shpërthyen depot e armëve, u shthur rendi me pasoja dramatike. Vetëm një pjesë e vogël e vendit mbeti nën ndikimin e qeverisë.

Në fillim të marsit 1997 u bë një marrëveshje midis partive politike, e cila çoi në formimin e qeverisë së stabilitetit, nën drejtimin e socialistit Bashkim Fino. Ndërkohë u caktua edhe dita e zgjedhjeve që u fituan nga partia Socialiste. Në fillim të muajit korrik 1997 dha dorëheqjen e detyruar edhe presidenti i vendit Sali Berisha.

Vendit iu desh kohë të rifitonte veten nga ngjarjet dramatike të vitit 1997. Kaosi, anarkia, vrasjet e shumta (sidomos në qytetin e Vlorës e të Beratit), vendimi i bandave të armatosura, veprimtaria e të ashtuquajturave "Komitete të shpëtimit kombëtar", mungesa për një kohë të gjatë e policisë dhe forcave të tjera të rendit e të qetësisë, krijuan probleme të shumta, nga të cilat vendi do ta merrte veten shumë vonë. Qeveria socialiste, që erdhi në pushtet nën drejtimin e Fatos Nanos, nuk arriti dot të vendoste rregullin e qetësinë, ndonëse në vendin tonë ishte vendosur një forcë ndërkombëtare nën drejtimin e Italisë dhe të NATO-s.

Viti 1997 do të mbyllej për pjesën më të madhe të vendit në kaos. Në zgjedhjet e 26 qershorit 1997 ishte organizuar edhe referendumi për formën e qeverisjes: Republikë Parlamentare, apo Mbretëri Kushtetuese. Pati shumë kontestime për rezultatin e këtij referendumi, i cili u cilësua si i manipuluar, por në autoritetet zgjedhore nuk kishte fituar Republika Parlamentare.

Presidenti i vendit u zgjodh Rexhep Meidani, socialist. Shqipëria po ecte me hapa të ngadalta ekonomike dhe politike. Opozita demokratike po e merrte veten pas atij sulmi të egër që kishte pësuar në vitin 1997. Ethet për ta çuar vendin në kaos të përsëritur dukeshin sheshit. Kështu, një vit më vonë, më 12 shtator 1998, u vra deputeti demokrat Azem Hajdari, vrasje e cila çoi në ngjarjet e shtatorit 1998, që mori pamjen e një grushti shteti...”.

Në këtë ditë u pushtuan me forcë institucionet qendrore të vendit, radiotelevizioni publik dhe kryeministri i vendit u largua nga Shqipëria. Me tërheqjen e forcave që mbështesnin opozitën, qeverisjen e vendit e mori Ilir Meta, një nga drejtuesit e PS.

Në zgjedhjet e vitit 2001, përsëri në pushtet erdhën socialistët, nën drejtimin e Fatos Nanos, i cili u bë sërish kryeministër. Por vendin e përfshiu një valë e paparë korrupsioni, trafiku dhe një gjendje e madhe pasigurie, ndonëse Shqipëria kishte filluar rrugën drejt NATO-s dhe MSA (Marrëveshja e Asocim-Stabilizimit) për në BE. Ekonomia ecte ngadalë. Biznesi nuk ecte me hapat e duhur. Kreditimi i ekonomisë nuk i përshtatej ende nevojave të zhvillimit.

Kjo gjendje solli që në zgjedhjet e vitit 2005 të fitonte PD dhe të vinte sërish në pushtet Sali Berisha, i cili me projektet për luftën antikorrupsion, me flamurin e luftës kundër krimit të organizuar dhe me një program për zhvillimin e shpejtë ekonomik çeli një epokë të re zhvillimi për vendin tonë.

Beqir Meta ngul këmbë: Kam sjellë fakte, jo komente

Alma Mile

Një nga autorët e tekstit shkollor “Historia e Popullit shqiptar” për klasën e 12-të, historiani Beqir Meta thotë se libri është mbështetur mbi fakte historike. Ai nuk pranon se në të ka komente, por se kjo vepër është ndërtuar mbi “pikëpamjet e grupit të punës”, ngritur mbi fakte të mbledhura nga media, raportet etj. Ai shprehet tërësisht i vetëdijshëm për disa terma, apo shprehje të përdorura gjatë trajtimit të periudhave historike 1990-1997-2005. Sipas tij, ato janë shprehje e fakteve të pranuara nga të gjithë, si kur bëhet fjalë për “flamur të luftës antikorrupsion”, apo “epokë e re”, që i vishen qeverisjes së drejtuar nga Sali Berisha, apo “rebelim komunist”, kur flitet për protestat e vitit 1997.
Z. Meta ju jeni bashkautor i Historisë së Popullit Shqiptar për klasën 12, mbi të cilën janë shprehur rezerva për “ngjyrimet politike”, ç’mund të na thoni?
Është një vepër e balancuar. Për çdo qeveri kemi pasqyruar anët pozitive dhe negative të tyre. Jemi përpjekur të jemi korrektë. Kjo është një periudhë e vështirë, e cila do të ketë patjetër të prekur nga të dyja palët, por ne e kemi parë në këndvështrimin e interesave kombëtarë.
Cila është metodologjia që ndiqet për hartimin e një vepre të tillë?
Jemi bazuar mbi informacion të përgjithshëm të marrë në media, raportet ndërkombëtare, raporte që flasin për nivelin e korrupsionit e të tjera dokumente. Pra, nuk ka komente, por është një renditje suksesive e ngjarjeve. Analizat kërkojnë një kohë më të gjatë. Do të kishim qenë më komodë, ta mbyllnim veprën me vitin ’90, por historia duhej mbyllur deri në fund.
Në libër janë përdorur disa shprehje, të cilat mund të lexohen si ngjyrime politike...
Termat shprehin pikëpamjet e grupit të punës. Nëse marrim si shembull shprehjen “flamurin e luftës antikorrupsion”, dihet se në fushatën elektorale Sali Berisha mori pikërisht këtë flamur, apo moto, e të cilin fitoi zgjedhjet dhe ky është një fakt i pamohueshëm. Gjithashtu, nëse themi “epokë e re”, është pranuar se Shqipëria bëri një hap përpara. Zgjedhjet u pranuan nga ndërkombëtarët dhe u hapën perspektiva të reja për Shqipërinë, e cila më tej hyri në NATO, nënshkroi MSA-në, u kryen reforma. Por ne kemi pranuar gjithashtu edhe të metat e kësaj qeverie, pra kemi dhënë të dyja anët e medaljes.
Ndërsa protestat e ’97-ës i keni konsideruar si “rebelim komunist”...
Është e njohur që protestat e vitit 1997 kanë ngjyrim të majtë. Opozita e atëhershme nuk shërbeu për të shuar revoltat, por i nxiti më tej për të marrë pushtetin. Ne mund edhe ta linim pa ngjyrim, por nuk mund të linim pa trajtuar fenomenin. Opozita e atëhershme shfrytëzoi kolapsin e krijuar nga firmat piramidale e të tjera ngjarje të kohës.

Gjeçovi: ’97-a, jo rebelim komunist

Pa dashur të vërë në dyshim punën e kolegëve të tij, historiani prof. Xhelal Gjeçovi thotë se terma me ngjyrime politike nuk duhen përdorur në historiografi. Duke marrë shembull shprehjen “rebelim komunist” me të cilët autorët e Historisë së Popullit Shqiptar për klasën 12 (profili natyror) etiketon ngjarjet e ’97-ës, Gjeçovi thotë se një term i tillë, përdorej përpara viteve ‘90 për të denigruar kundërshtarin politik.
Historiani prof. Xhelal Gjeçovi, i kontaktuar me telefon mbi debatin e hapur për trajtimin e historisë shqiptare në tekstin shkollor të klasës së 12, deklaroi: “Unë nuk kam parasysh se si është trajtuar kjo çështje në tekstin e dy kolegëve të mi. Gjithashtu, nuk jam në dijeni të vërejtjeve që ka bërë PS mbi të. Sa i përket termit “rebelim komunist”, ky është një term politik, jo shkencor, që është përdorur në të kaluarën, kryesisht para vitit 1990 dhe përdorej zakonisht për të denigruar forcat kundërshtare. Edhe ne i kemi përdorur rëndom në të kaluarën terma të tillë, por sot, kurrsesi dhe në asnjë rast nuk i përdorim ato. Ne si historianë, nuk duhet të provokojmë, por të shpjegojmë gjërat me qetësi, me argumente dhe me një gjuhë sa më të qartë. Madje do të thosha se ’97-a nuk ka qenë “rebelim komunist”, por një konfrontim shumëplanësh, fatkeqësisht me armë, që ka pasur shkaqe, të cilat duhen shpjeguar me qetësi, si mund të quhet “rebelim komunist”, kur në të, madje, në krye të ashtuquajturit “rebelim komunist” kanë qenë disa figura, që sot janë ministra në kabinetin qeveritar që sapo u formua?”

http://www.gazeta-albania.net/news.php?id=20701

Libri i Historisë, Berisha njësoj si Enveri, çeli epokë të re
Skandal në tekstet e Historisë që studiojnë maturantët shqiptarë prej dy vitesh. Autori kryesor i librit, Beqir Meta, në konflikt të pastër interesi me detyrën

Habjon Hasani
Maturantët shqiptarë të vitit 2009 janë një brez fatlum. Ata i kanë të gjitha mundësitë që heroin, të cilin e njohin paradite nëpërmjet teksteve të historisë, çdo pasdite ta shohin “drejtpërdrejt” në televizor. Këta maturantë po mësojnë në librin e tyre të Historisë se Sali Berisha, kryeministri i tyre aktual, po i sjell vendit një epokë të re, mbushur me lavdi dhe plot arritje. Ky fakt është aq i vërtetë, sa të mjafton të shkosh në një librari e të blesh librin e Historisë për maturantët, i cili mban autorësinë e Prof. dr. Beqir Meta, Prof dr. Muharrem Dezhgiu dhe Xhevair Lleshi. Të tre këta historianë, mbushur me tituj dhe grada (që në epokën e realizmit socialist), po u rrëfejnë zyrtarisht maturantëve shqiptarë se Sali Berisha ka qenë njeriu që “i dha dërrmën” epokës së Realizmit Socialist dhe që pas rikthimit të tij në pushtet, në vitin 2005, ia nisi prapë ta çojë vendin në piedestalet më të larta pas një shkëputjeje tetëvjeçare (1997-2005) që, sipas tekstit në fjalë, ishte një “intermexo” e errët e mbushur me krim dhe korrupsion.
Libri
Të paktën një prej autorëve të këtij libri, zoti Beqir Meta, është thjeshtësisht i “kapur” në konflikt interesi. Kjo për vetë faktin se ai aktualisht është nëndrejtor i Qendrës së Studimeve Albanologjike, një institucion ky ku emërimet i bën qeveria e zotit Berisha, rrogat ia cakton qeveria e zotit Berisha, shpërblimet për “punë të paqme” gjithashtu ia cakton e njëjta qeveri. Një ndërthurje interesi kjo për t’u pasur zili edhe nga maturantët e Libisë, që frymëzohen sot e kësaj dite nga librat për udhëheqësin e tyre, Gedafi, apo nga maturantët kubanë dhe ata koreanoveriorë. Shembuj krahasues nga shtete më të afërta zor se gjen në tekstet e historisë, edhe pse vendi ynë ka dorëzuar përpara disa javësh kërkesën për t’u bërë vend kandidat në BE. Madje edhe nënshkrimin e kësaj kërkese maturantët shqiptarë patën mundësinë ta shihnin duke u firmosur “live” nga heroi i librave të tyre të historisë. Por, ndonëse një tekst shkollor me autorë në konflikt të pastër interesi, ndonëse një tekst shkollor ku Historia e viteve të fundit është shkruar në përputhje me fjalimet e mbajtura nga ish-kreu i opozitës Berisha në sheshin “Skënderbej”, ky libër dhe ngjarjet që trajton ai munden të zhbirohen dhe të verifikohen lehtësisht nga çdo maturant. Mjafton të hysh në një qendër interneti dhe në motorin e kërkimit “google” të kërkosh me fjalët: “Berisha, epokë e re, korrupsioni” dhe menjëherë do të shfaqen me qindra fjalime të kryeministrit shqiptar. Për pasojë, çdo maturant do të kuptonte se autorët e librit të tyre të Historisë, pavarësisht gradave, në thelb u janë referuar vetëm fjalimeve të një njeriu kur kanë hartuar librin.
Historia
Përveç “epokës së re” që nisi të ndriste në vitin 2005 me ardhjen në pushtet të Partisë Demokratike, në tekstet e maturës bëhet një përshkrim interesant edhe i ngjarjeve të viteve 1997, 1998 apo në lidhje me “çështjen e Kosovës” të pas viteve 90’. Një trajtim interesant i bëhet ngjarjes së 14 shtatorit 1998, e cila ndodhi dy ditë pas vrasjes së deputetit Azem Hajdari, ku mbështetës të Partisë Demokratike pushtuan institucionet shtetërore. Në libër sugjerohet që maturantët t’i përgjigjen pyetjes: Çfarë i tregoi vendit 14 shtatori i vitit 2008? Nëse i referohemi tekstit të këtij libri historie përgjigja do të ishte: “Institucionet shtetërore u pushtuan me të drejtë prej PD-së më 14 shtator, sepse kësaj partie iu vra një deputet”. Ajo çka bie në sy është fakti se ndonëse autorët japin konkluzione të tipit “nën udhëheqjen e Fatos Nanos vendi kaloi në ritme të ngadalta të rritjes ekonomike”, apo të tipit ”qeveria demokratike e vitit 1992 solli një hap cilësor në rritjen e ekonomisë dhe demokracisë”, autorët nuk paraqesin asnjë indikator të këtyre konkluzioneve. Ato thjesht paraqiten shabllon, si një e vërtetë absolute, si një dogmë.

23 Shtator 2009

http://balkans.courriers.info:80/article13630.html

Korrieri

L’Albanie va régler ses dettes auprès des États post-yougoslaves

Traduit par Mandi Gueguen

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 12 septembre 2009

Mise en ligne : mercredi 16 septembre 2009

L’Albanie doit 20 millions de dollars aux pays de l’ancienne Yougoslavie, une dette contractée pendant la période communiste. Le gouvernement albanais a reconnu qu’elle devrait être remboursée et a démarré des négociations avec les États créanciers. Tous les anciens pays de la Fédération yougoslave seront donc remboursés sans intérêts ni pénalités de retard. Tous, sauf le Kosovo...


La Banque d’Albanie, à Tirana

Tous sauf le Kosovo. En effet, le vice-président des Finances albanaises, Sherefedin Shehu a déclaré que l’Albanie n’était pas tenue de rembourser le Kosovo, étant donné son statut de région autonome à l’époque où la dette a été contractée. « A l’époque, le Kosovo était sous la juridiction de la Serbie et nous n’avions pas de relations directes avec lui, comme c’était le cas avec les autres pays bénéficiant du statut de république », a-t-il affirmé.

La dette la plus importante, 7 millions de dollars, est due à la Serbie, dont nous importions de l’électroménager pendant la période du communisme. Viennent ensuite la Croatie et la Slovénie, qui ont prêté respectivement 4 et 3 millions d’euros. Un comité commun de travail a été mis en place pour négocier entre le ministère des Finances de l’Albanie et les représentants des pays concernés. Toutes les factures des achats se trouvent à la Banque d’Albanie ou à l’ancienne Banque Nationale. Selon le ministère des Finances, l’Albanie s’est acquittée de toutes les dettes cumulées tout au long des années envers les pays avec lesquels elle gardait des relations économiques, sauf auprès de Cuba et du Vietnam, avec qui les négociations son en cours.

Après la Grèce, l’Albanie a signé l’accord de remboursement des anciennes dettes contractées auprès des États anciennement membres de la Fédération Yougoslave. Les médias slovènes et macédoniens ont signalé que les contrats de partage de la dette ont été signés pour un total de 20,7 millions de dollars. Selon l’agence de presse slovène, la dette de l’époque communiste devra être réglée en dollars et inclure les intérêts. La somme totale sera partagée entre la Serbie, la Croatie, la Slovénie, la Macédoine, le Monténégro et le Kosovo. Parmi les pays auprès desquels l’Albanie s’était endettée figurent aussi la Chine et la Russie. Ces deux pays exigent depuis longtemps le début des négociations pour le remboursement de sommes empruntées dans les années 1990 par le gouvernement albanais de l’époque.

http://balkans.courriers.info:80/article13646.html

Osservatorio sui Balcani

Économie : l’Albanie « miraculeusement épargnée » par la crise mondiale ?

Traduit par Caroline Target

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 1er septembre 2009

Mise en ligne : mardi 22 septembre 2009

Selon le Premier ministre Sali Berisha, l’Albanie serait le seul pays épargné par la crise économique mondiale. L’opposition et la plupart des économistes ne sont pourtant pas de cet avis. Ils affirment, au contraire, que les importants investissements publics du gouvernement risquent de mener le pays à la faillite.

Par Marjola Rukaj


Sali Berisha à une réunion du Forum économique mondial

Il n’y a pas que la crise économique mondiale qui mettra dans le rouge les finances albanaises : voilà ce que prédisent depuis des mois les économistes du pays. En dehors de l’effet domino provoqué par l’effondrement de l’économie mondiale qui a ralenti la croissance albanaise, une autre cause vient encore aggraver la situation. Il s’agit des dépenses considérables engagées par le gouvernement pour financer les nombreux investissements dans les infrastructures du pays.

Malgré plusieurs affaires de corruption entourant les marchés publics et la gestion des projets, ces investissements semblent pourtant avoir le soutien de l’électorat ainsi que de certains acteurs internationaux. En ce temps de crise, alors que les recettes de l’État sont fortement réduites, le gouvernement Berisha a choisi de s’endetter encore plus en obtenant des prêts de banques privées à des taux d’intérêts énormes par rapport à la moyenne du marché. De tels agissements ont régulièrement été critiqués par les économistes du pays qui les considèrent inappropriés et risqués.

Doublement prévu de la dette publique

Selon les estimations actuelles, la dette albanaise, déjà élevée, aura doublée d’ici la fin de l’année. Certains médias de Tirana estiment que la dette dépassera de 130% son niveau prévu. Mais le gouvernement Berisha, qui n’a jamais reconnu le fait que l’Albanie soit affectée par la crise, contrairement aux autres pays balkaniques, exclut la possibilité que sa politique puisse avoir des conséquences néfastes sur l’économie du pays.

Les économistes, et parmi eux Ardian Fullani, le gouverneur de la Banque centrale albanaise, ne perdent pourtant aucune occasion de répéter que le budget de l’État s’est littéralement asséché et que la crise en Albanie se prolongera et s’aggravera au delà de tout ce qui peut être prévu. Déjà, dans le secteur du bâtiment, le plus dynamique du pays, l’activité s’est arrêtée. L’Union des entrepreneurs du bâtiment a plusieurs fois lancé un appel à une intervention de l’État par une politique de soutien public.

Dans un contexte post-électoral complexe, l’Albanie est un pays paralysé à l’intérieur duquel les structures publiques fonctionnent à capacité réduite. Selon des données rendues publiques par l’Institut statistique de Tirana (Instat), la consommation des Albanais semble s’être réduite de moitié, comparé à la même période l’an dernier.

Les médias albanais décrivent un pays en crise, alors que les porte-paroles du gouvernement Berisha soutiennent que la croissance du pays est spectaculaire, contrairement au reste de l’Europe. « Cette crise est simplement imaginée par l’opposition », a affirmé à plusieurs reprises le Premier ministre Berisha. « C’est une invention d’Edi Rama et l’expression de sa tristesse et de son défaitisme. » Du côté de la gauche, Mimi Kodheli, porte-parole d’Edi Rama, accuse : « Berisha et son ministre des Finances, Ridvan Bode, doivent expliquer aux Albanais pourquoi le lek perd de sa valeur à vue d’oeil. Si l’Albanie n’est pas en crise, pourquoi Berisha ne paie-t-il pas les entrepreneurs qui construisent les autoroutes du pays ? » La crise est devenu le sujet numéro un sur lequel les principales forces politiques débattent tous les jours, à coup d’innombrables conférences de presse.

Bien que le gouvernement Berisha ne veuille pas admettre que l’Albanie subisse la crise, certaines des mesures entreprises ces derniers mois laissent pourtant penser que la situation est réellement préoccupante.

À la fin du mois d’aout, une délibération du gouvernent a suscité un grand éclat. Il s’agit d’un paquet de mesures intitulé « Pour une meilleure utilisation du budget » qui consiste à bloquer, pour un temps indéterminé, tous les investissements devant être mis en œuvre après le 3 aout 2009. Aux questions des journalistes, dans l’une de ses conférences de presse, le Premier ministre a démenti la rumeur : « Il s’agissait seulement d’une proposition en vue de la formation du nouveau gouvernement... Le nouveau ministre des Finances aura ses propres priorités et devra être à même de les gérer librement ».

Quelques jours plus tard, le cabinet Berisha décrétait qu’en 2009, contrairement à l’usage voulant que la moitié des recettes obtenues par la privatisation aille renflouer la dette publique, cet argent serait entièrement destiné aux investissements.

Augmentation des impôts et coupes dans les dépenses publiques

Cependant, la politique de restriction des dépenses entreprise par le gouvernement ces dernières semaines ne semble pas aller dans le même sens. En effet, la décision d’augmenter les taxes sur une large gamme de marchandises, sans même épargner celles de première nécessite, a suscité la polémique. « Ces impôts ne pourront que provoquer une hausse des prix : les commerçants feront naturellement payer l’augmentation aux consommateurs », affirme Arben Malaj, économiste proche du Parti socialiste.

Parmi les mesures adoptées ces derniers jours, certaines frappent également les députés en préconisant une coupe des dépenses. Probablement dès la mi-septembre, ceux qui siègeront au Parlement n’auront plus accès à un véhicule de fonction avec chauffeur personnel, comme tel était le cas jusqu’à maintenant. D’autres coupes sont également dirigées vers les membres du gouvernement et leurs ministères, qui devront réduire les dépenses d’environ 10%. Les détenteurs du pouvoir local ne sont pas non plus épargnés. Pour la rémunération de ces derniers, selon ce qu’a indiqué le Premier ministre ces derniers jours, seul 20% des ressources du pouvoir local devront être utilisées, ce qui, par conséquent, provoquera également des coupes dans le personnel des administrations locales.

« L’Albanie est le seul pays d’Europe qui a été épargné par la crise », a pourtant répété Sali Berisha lors d’une conférence de presse le 26 août dernier. Il a suggéré à l’Insat de recalculer le PIB et de corriger en positif les données sur la croissance économique qui, selon lui, s’élève à 1,8%. Par conséquent, il ne prévoit aucun plan d’urgence, mais plutôt de nouveaux investissements publics...

http://balkans.courriers.info:80/article13658.html

Shekulli

Autoroute Albanie-Kosovo : le tunnel de Kalimash est (définitivement ?) fermé

Traduit par Mandi Gueguen

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 18 septembre 2009

Mise en ligne : lundi 21 septembre 2009

Inauguré en grande pompe par les Premiers ministres d’Albanie et du Kosovo, Sali Berisha et Hashim Thaçi, le Tunnel de Kalimash, centre névralgique du segment autoroutier Durrës-Kukës est fermé à parti de ce lundi pour un délai non précisé. De graves problèmes de sécurité sont apparus, une nouvelle route pourrait contourner le mont Thirre.

Selon les spécialistes, l’ouvrage présenterait de sérieux problèmes que la société de construction n’avait pas prévus, et ils recommandent la fermeture pour des raisons de sécurité. Une nouvelle route sera ouverte qui contournera la mont Thirre. Le projet initial de l’autoroute, qui a déjà coûté des centaines de milliers d’euros, serait donc totalement modifié.

Le ministère des Transports a démenti cette perspective, tout en annonçant qu’à partir du « lundi 21 septembre 2009, le tunnel ne sera pas fonctionnel pour cause de travaux. Le segment se trouve dans une phase intensive de renforcements massifs de la structure rocheuse, qui appelle à optimiser les processus d’ingénierie ». Des sources confidentielles affirment qu’une réunion a été organisée entre les représentants de la société en charge des travaux, le consortium américano-turc Bechtel-Enka, et le ministère des Transports, où l’on a évoqué tous les risques que représente le tunnel dans son état actuel ainsi que les alternatives pour un nouveau parcours.

Plusieurs effondrements se sont déjà été produits depuis l’ouverture du tunnel de Kalimash inauguré de toute urgence le 31 mai 2009, pendant la campagne électorale en vue des élections du 28 juin. Depuis ce jour, le tunnel a été fermé à plusieurs reprises pour travaux.

L’opposition de gauche reconnaît l’importance de ce projet majeur, mais elle n’hésite pas à accuser le gouvernement de corruption dans l’appel d’offre lancé pour le segment Rreshen-Kalimash. Selon elle, « l’argent des Albanais a été volé au nom du patriotisme ».

http://www.balkanweb.com/gazetav5/artikull.php?id=65591 Gazeta Shqiptare

Balli: Kush feston Pezën, të pranojë krimet e PPSH

» Dërguar më: 17/09/2009 - 12:33

Kryetari i Partisë Balli Kombëtar Demokrat, Artur Roshi, deklaron në një intervistë se, Konferenca e Pezës është pjesë e trashëgimisë së Partisë Komuniste Shqiptare. Sipas tij, ata që e festojnë ende një konferencë ku morën pjesë dhe themeluesit e PKSH-së, Mugosha dhe Popoviçi, atëherë duhet ta pranojnë gjithë trashëgiminë kriminale të kësaj partie. Roshi kërkoi që historia e Shqipërisë të shkruhet pa ideologjizma, në mënyrë që shoqëria shqiptare të paktën t’i afrohet së vërtetës.
Zoti Roshi, sot festohet 67-vjetori i Konferencës së Pezës, çfarë ndjesie ju shkaktojnë këto festime?
Keqardhje, që edhe pas 20 vjetësh demokraci një pjesë e shoqërisë shqiptare refuzon të ndahet me diktaturën komuniste. Konferenca e Pezës është një referencë historike e komunizmit, e organizuar me udhëzime nga Kominterni për të përfshirë sa më shumë forca në front, që kështu të dëmtohej më shumë armiku dhe të fitonte Rusia. Në këtë konferencë kanë marrë pjesë edhe themeluesit e Partisë Komuniste shqiptare, Dushan Mugosha dhe Miladin Popoviçi. Tashmë dihet që komunizmi ishte një regjim shkatërrimtar për Shqipërinë dhe ai u organizua e u drejtua nga jugosllavët.
Ju si parti a keni vetëm qëndrim politik për këtë ngjarje, që edhe në librat e shkollës konsiderohet si e rëndësishme, apo keni dhe këndvështrimin tuaj historik?
Partia e Ballit Kombëtar Demokrat dëshiron që historia të shkruhet e zhveshur nga ideologjizmat e çdo forme. Ne duam që brezat e rinj në Shqipëri të mësojnë të vërtetën, ose t’i afrohen asaj sa më shumë të jetë e mundshme. Për ne, ajo që quhet Luftë Nacionalçlirimtare deri në gusht 1943, ishte luftë me qëllime internacionale, pra në ndihmë të Rusisë, dhe me ardhjen e gjermanëve nuk pati më luftë kundër pushtuesit (përjashto disa raste në fillim të vjeshtës ‘43), por luftë civile e cila u iniciua nga komunistët. Historiani Uran Butka ka bërë një punë cilësore për sqarimin e kësaj periudhe historike me librin e tij: “Lufta civile në Shqipëri”. Leximi i tij përmbys shumë mite të rreme të historiografisë komuniste.
A mendoni edhe ju se e majta, me pa të drejtë ka ‘përvetësuar’ një përvjetor që mund t’ju takonte pikësëpari juve si përfaqësues të Ballit Kombëtar dhe pse ndodh kjo?
Komunikimi i shoqërisë me historinë e tyre nuk është çështje “pronësie”. Nëse të majtët duan ta festojnë, le ta festojnë, vetëm mos ta trajtojnë si ngjarje të çmuar në historinë e Shqipërisë. Ata, gjithashtu duhet të deklarohen se janë trashëgimtarë të vlerave historike të Partisë Komuniste: luftës civile, gjyqeve politike, krijimit të kampeve të internimit, vrasjes së elitës kombëtare, ndalimit të literaturës me karakter kombëtar, luftës së klasave, e kështu me radhë.
Nëse biem dakord që diktatura ishte një regjim kriminal ose shkatërrues për interesat e kombit, atëherë atë nuk e ndërtuan fantazma, po njerëz konkretë që bënin pjesë në PKSH. Sipas logjikës së të majtës së sotme, i bie që edhe gjermanët duhet të festojnë ngjarjet e fillimit të pushtetit të Hitlerit, kur ai nuk ishte kthyer ende në një pushtues dhe vrasës në masë.
Çfarë ka nevojë të thuhet sërish për këtë luftë, në mënyrë që shoqëria shqiptare të sqarohet njëherë e mirë për këtë konferencë?
Partia e Ballit Kombëtar Demokrat është e mendimit se ka nevojë të thuhet e vërteta: që komunistët e shfrytëzuan luftën për pushtet sipas direktivave të jugosllavëve, të cilët gjithmonë kanë qenë të interesuar të kenë ndikim në qeveritë e Tiranës. Dihet, Marrëveshja e Mukjes është prishur për shkak të Kosovës. Jugosllavët pranë PKSH-së, të pranishëm edhe në Pezë, nuk pranuan që ajo t’i bashkohej Shqipërisë siç donin nacionalistët. Vetë Myslim Peza ka thënë: “Kosovën e ka bashkuar me Shqipërinë pushtuesi fashist, ndaj ne s’duhet ta kërkojmë Kosovën”. Shikoni tani pas kaq dekadash, Kosova është e pavarur. Kjo është një fazë e ndërmjetme derisa të realizohet bashkimi për të cilin luftuan nacionalistët. Shqiptarët duhet të pranojnë dhe të njohin luftën civile. Duhet të dinë që komunistët shqiptarë drejtoheshin nga jugosllavët, dhe këta kishin interesa antishqiptare. Duhen të dinë se çifutët në Shqipëri i mbrojtën qeveritë “kuinslinge”. Duhet të dinë se komunizmi nuk i kurseu as çifutët nga burgjet. Me pak fjalë, duhet të dinë se e ashtuquajtura Luftë Nacionalçlirimtare është një mit i gënjeshtër,t i ngritur nga ata që s’kishin asgjë për t’i ofruar historisë së Shqipërisë. Pas gjashtë dekadash, po, tani kanë: një vepër të turpshme, në mos kriminale.
A keni qenë ndonjëherë të ftuar në përvjetorët e kësaj konference dhe a keni marrë pjesë në të?
Asnjëherë.
Cili mendoni ju se do të kishte qenë qëndrimi i liderëve historikë të Ballit Kombëtar lidhur me festimet apo përkujtimet e kësaj date sot nga e majta?
Ata e refuzuan komunizmin kur ky ende nuk kishte ardhur në pushtet dhe nuk i kishte shkaktuar Shqipërisë kaq shumë vuajtje. Mendimi i tyre ka qenë konstant kundër komunizmit. Nëse ata do të kishin ardhur në pushtet pas luftës, Shqipëria do të kishte pasur një të ardhme kapitaliste, perëndimore dhe komunizmi do të ishte një koncept i turpshëm për t’u identifikuar me të, ashtu siç është në Amerikë e Angli. Diçka e përafërt me fjalën nazist në Gjermani.

http://www.balkanweb.com/gazetav5/artikull.php?id=65309

Shehi: Qeveria e re? Ka heq Lenën, ka vendos Prenën

» Dërguar më: 12/09/2009 - 14:10

Kryetari i LZHK-së, Dashamir Shehi, shprehet se qeveria e re e Berishës, në fakt mbetet e vjetër. Sipas tij, po bëhet traditë vendosja e ministrave të qeverive socialiste në qeveritë e djathta, dhe për këtë askush nuk shqetësohet, madje po konsiderohet si progres. Në kabinetin e ri ai vlerëson Rulin dhe Boden, si ministra punëtorë, por pjesa tjetër për të është vetëm fasadë. Shehi nuk e cilëson si vlerë bojkotin e socialistëve. Ai thekson se LZHK-ja do të bashkëpunojë me socialistët vetëm sa i takon reformës zgjedhore dhe jo aksioneve të tjera politike. Shehi mendon se më të dëmtuarit në zgjedhjet e 28 qershorit janë partitë e vogla, dhe jo Partia Socialiste. Të njëjtin hap do të ndjekin dhe aleatët e tjerë të LZHK-së, pjesë e ‘Polit të Lirisë’, si PDK-ja, e cila tashmë e ka shpallur këtë bashkëpunim dhe ka filluar negociatat e para me PS-në.
Zoti Shehi, si e komentoni kabinetin e ri qeveritar, kur dihet se me një pjesë të tyre ju keni qenë bashkëpunëtor në qeverisje apo dhe në PD vite më parë?
Nuk mendoj se ka ndonjë gjë të re. Në fakt, çfarëdo e re që të propozojë Berisha, sërish e vjetër do të mbetet. Nuk shoh ndonjë ndryshim të madh. Janë shumë pak njerëz që punojnë në këtë kabinet të ri. Në këtë kuadër mund të them se vetëm dy apo tre ministra, si Bode dhe Ruli, që janë të zotë të prodhojnë diçka në këtë qeverisje. Por, të tjerët, ka heqë Lenën, ka vendosë Prenën.
Si ju duket që në qeverisje janë rikthyer disa figura të hershme të PD-së?
I ka pasur nëpunës, i bën ministra, kjo tregon se do të vazhdojë të ushtrojë autoritetin e vet duke i konsideruar sërish si nëpunës. Ka vënë ministra disa që kanë qenë në qeverisjet socialiste, por mendoj se nuk ka seriozitet një gjë e tillë. E pikërisht kjo lloj loje në politikë po konsiderohet si qytetari, po quhet madje dhe progres. Moralisht këto lloj përzgjedhjesh që ka bërë ai në qeverisje, dekurajojnë popullin, e zhvlerësojnë moralin e qytetarëve.
Zoti Shehi, socialistët kanë shpallur bojkotin, ndërkohë që ju është ofruar bashkëpunim për aksion të përbashkët politik...?
Edhe me bojkotin po luhet, nuk është më një element kërcënimi për maxhorancën, po kthehet në një mode që ndiqet një apo dy muaj. Por, ne bashkohemi me socialistët nëse ka ndonjë lëvizje për reformën zgjedhore, pasi na intereson një gjë e tillë. Jemi të gatshëm të bëjmë propozimet tona për Kodin Zgjedhor. Sa i takon aksioneve të tjera politike, nuk e shohim të arsyeshme të bashkohemi, pasi mendoj se më të dëmtuarit në zgjedhjet e fundit ishim ne partitë e vogla, dhe jo Partia Socialiste.

http://www.gazeta55.net/index.php?kat=politike&artikulli=8319

Sarcozy uron kryeministrin Berisha për fitoren e 28 qershorit dhe i premton miratimin e shpejtë të kandidaturës së Shqipërisë në Bruksel

12-09-2009 / Gazeta 55

“Franca do të bëjë çmos që të transmetojë shpejt në Komisionin Europian kandidaturën e vendit tënd”- kështu i shkruan në një mesazh urimi Presidenti i Francës, zoti Nikola Sarkozi Kryeministrit të Shqipërisë, zotit Sali Berisha me rastin e riemërimit të tij si Kryeministër i Republikës së Shqipërisë.

Në këtë mesazh thuhet: “Në emrin tim personal dhe në emër të Francës ju dërgoj Ju urimet e përzemërta dhe të sinqerta me rastin e emërimit Tuaj në krye të qeverisë së Republikës së Shqipërisë. Përparimet e konstatuara në zhvillimin e zgjedhjeve legjislative përfaqësojnë një fitore të demokracisë. Unë vlerësoj shumë madhësinë e përparimit të realizuar nga Shqipëria në rrugën e afrimit të saj europian dhe ju inkurajoj Ju të vazhdoni me reformat e ndërmarra. Franca do t’ju japë Ju të gjithë mbështetjen e saj. Ajo thekson vullnetin për të vepruar në këtë drejtim dhe për të mbështetur transmetimin e shpejtë të kandidaturës së vendit tuaj në Komisionin Europian.

Isha shumë i lumtur që Ju takova Ju në 24 prillin që kaloi dhe për t’ju shprehur ju përkushtimin tim personal për forcimin e marrdhënieve mes dy vendeve tona. Unë dëshiroj që bashkërisht ne të punojmë për thellimin e tyre, në veçanti në fushën ekonomike.

Ju lutem pranoni, Zoti Kryeministër, sigurimet e konsideratës time më të lartë.

Përzemërsisht, Nikola Sarkozi”.

http://www.balkanweb.com/sitev4/lajme.php?id=42149 12/09/2009

Sarkozi e Ahmeti i BDI mesazhe urimi Berishës

Presidenti francez Sarkozi ka siguruar kreun e qeverisë Berisha se Franca do të mbështesë Shqipërinë në rrugën e saj për anëtarësim në BE. Nga Shkupi Ahmeti i BDI-së: Shqipëria përpara drejt familjes europiane.

Presidenti i Francës Nikola Sarkozi ka uruar kryeministrin Sali Berisha për emërimin në krye të qeverisë shqiptare. Nëpërmjet një letre urimi, - thuhet në njoftimin për shtyp të kryeministrisë- Sarkozi, vlereson zgjedhjet e 28-qershorit si përparimtare dhe fitore të demokracisë.

"Përparimet e konstatuara në zhvillimin e zgjedhjeve legjislative përfaqësojnë një fitore të demokracisë. Unë vlerësoj shumë madhësinë e përparimit të realizuar nga Shqipëria në rrugën e afrimit të saj europian dhe ju inkurajoj ju të vazhdoni me reformat e ndërmarra".- thuhet në letrën e presidentit francez, sipas kryeministrisë.

Sarkozi ka siguruar më tej kreun e qeverisë Berisha se Franca do të mbështesë Shqipërinë në rrugën e saj për anëtarësim në BE.

"Franca do të bëjë çmos që të transmetojë shpejt në Komisionin Europian kandidaturën e vendit tënd" -vazhdon urimi i presidentit Sarkozi.

Urime për kreun e qeverisë shqiptare edhe nga Kryetari i Bashkimit Demokratik për Integrim, Ali Ahmeti.

http://www.gazetastart.com/lajm.php?kategoria=Aktualitet&nr=4816 2009-09-12 15:03

Ahmeti përgëzon Berishën për qeverinë e re

Tetovë - Kryetari i Bashkimit Demokratik për Integrim, Ali Ahmeti, përmes një telegran urimi, përgëzoi kryeministrin shqiptar, Sali Berisha për formimin e qeverisë.

"Ndërtimi i institucioneve të qëndrueshme dhe funksionale është ndjenja më e lartë e përgjegjësisë dhe përgjegjshmërisë. Formimi i qeverisë së re të Shqipërisë dhe përkushtimi për ta çuar shtetin shqiptar drejt integrimeve euroatlantike sot është akti më i lartë i patriotizmit dhe mesazhi më i mirë si për çdo qytetar, ashtu edhe për miqtë e shumtë që ka populli ynë", thuhet në telegramin e Ahmetit.

"Duke ju uruar suksese dhe realizim të platformës evropiane të qeverisë suaj, më lejoni që në emër të anëtarëve të Bashkimit Demokratik për Integrim (BDI) gjithë anëtarëve të kabinetit tuaj qeveritar t’u dëshirojmë dhe urojmë realizim të projektit të madh të integrimeve si brenda rajonit tonë, ashtu edhe në familjen e madhe të Evropës së bashkuar", theksohet në të.

''Shqipëria dhe populli shqiptar e meritojnë këtë. Unë jam i bindur se ju keni guximin, keni dijen dhe keni përcaktimin e paluhatshëm që këtë ta bëni realitet'', përfundon telegrami që kryetari i Bashkimit Demokratik për Integrim, Ali Ahmeti i ka dërguar kryeministrit, Sali Berisha.

http://www.gazeta55.net/index.php?kat=politike&artikulli=8314

Kryeparlamentarja Topalli merr mesazhe urimi për rizgjedhjen e saj në krye të kuvendit shqiptar

12-09-2009 / Gazeta 55

Kryetarja e Kuvendit të Shqipërisë, Jozefina Topalli ka marrë mesazhe të shumta urimi për rizgjedhjen e saj në krye të Kuvendit, nga Kryetarë të parlamenteve europianë e botërorë. Sipas zyrës së shtypit pranë Kuvendit, Kryetarja Topalli ka marrë urime nga Kryetari i Parlamentit të Kroacisë, Luka Bebiç, Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Jakup Krasniqi, homologu maqedonas, Trajko Veljanoski dhe homologë të tjerë. Në letrën dërguar Kryetares së Kuvendit, zoti Bebiç vlerëson se "rizgjedhja juaj si Kryetare e Kuvendit të Shqipërisë na jep mundësinë për të vijuar bashkëpunimin ndërparlamentar, pjesë thelbësore e të gjithë bashkëpunimit mes dy vendeve". Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Jakup Krasniqi duke vlerësuar marrëdhëniet e shkëlqyera midis dy vendeve dhe parlamenteve tona, shpreh bindjen se "ato do të thellohen dhe zgjerohen në vazhdimësi. Shfrytëzoj këtë rast për t’ju shprehur mirënjohjen tonë të thellë për të gjithë ndihmën që Shqipëria dhe institucionet e saj shtetërore kanë dhënë për Kosovën në këto vite vendimtare të historisë së saj", tha ai. Ndërsa, Kryetari i Parlamentit të Maqedonisë, Veljanoski shpreh bindjen se "gjatë 4 viteve të ardhshme do të thellohet bashkëpunimi mes dy vendeve, i cili padyshim do të ketë një rëndësi shumë të madhe për forcimin e të gjitha marrëdhënieve miqësore mes vendeve tona, në rrugën e përbashkët europiane".

http://www.gazetastart.com/lajm.php?kategoria=Aktualitet&nr=4668 2009-09-10 10:46

Qeveria e re, sot emrat tek presidenti Topi

Tiranë – 15 ministrat e emëruar nga kryeministri Sali Berisha do të dërgohen sot pranë Presidentit të Republikës Bamir Topi për t’u dekretuar.

Pasi merr listën e emrave të ministrave, kreu i shteti ka një javë kohë në dispozicion për të vendosur për dekretimin e tyre. Përgjithësisht, presidenti i dekreton brenda pak ditësh, duke mos pritur afatin që ia lejon Kushtetuta e vendit.

Kryeministri i emëruar sipas nenit 96, nenit 104 ose 105, i paraqet për miratim Kuvendit, brenda 10 ditëve, programin politik të Këshillit të Ministrave, së bashku me përbërjen e tij. Në rast se gjatë shqyrtimit nuk do të ketë surpriza dhe në rast se kreu i shtetit nuk do të konsumojë të gjithë kohën që ka në dispozicion për të firmosur dekretet përkatëse, atëherë pritet që gjatë seancës së ditës së hënë, kabineti i ri, së bashku me programin politik, t'i paraqitet për miratim Kuvendit.

Berisha publikoi emrat e qeverisë së re mbrëmjen e shkuar, ku spikasin ndryshime të thella në kabinet, apo ndryshim pozicionesh të disa ministrave.

Zv. Kryeministër dhe ministër i Jashtëm
Ilir Meta
Ministër i Drejtësisë
Bujar Nishani
Ministër i Financave
Ridvan Bode
Ministër i Brendshëm
Lulzim Basha
Ministër i Bujqësisë
Genc Ruli
Ministër i Mbrojtjes
Arben Imami
Minister i Transporteve
Sokol Olldashi
Minister i Arsimit
Myqerem Tafaj
Minister i Punes
Spiro Ksera
Ministër i Kulturës
Ferdinand Xhaferri
Ministër i Mjedisit
Fatmir Mediu
Ministër i Shëndetësisë
Petrit Vasili
Ministër i Ekonomisë
Dritan Prifti
Ministër Shteti
Genc Pollo
Ministre Integrimi
Majlinda Bregu

http://www.shekulli.com.al/2009/09/10/pritet-dalja-e-berishes-per-qeverine-e-re-zbulohen-disa-nga-emrat.html

Qeveria 'Berisha 2', emrat sot tek Presidenti Topi për dekretim

Shekulli Online | 10/09/2009 |

TIRANE- Kreu i sapomandatuar i qeverisë së re, Sali Berisha, nuk ka ndërmend të humbasë kohë dhe pritet që sot t'i dërgojë për dekretim Presidentit të Republikës kabinetin e ri qeveritar, të cilin e shpalli dje në mbrëmje. Një fakt të tillë e ka bërë të ditur vetë shefi i mazhorancës gjatë prezantimit të ministrave të tij të rinj, duke deklaruar se gjatë ditës së sotme do t'i paraqiste kreut të shtetit propozimet zyrtare për secilin post ministror. Ndërkohë që vetë kreu i shtetit ka plot një javë kohë për të shqyrtuar propozimet e bëra nga kreu i qeverisë për secilin post ministror. Nuk dihet sesi do të veprojë kreu i shtetit për rastin e propozimet e Berishës për të emëruar në postin e ministrit të Mjedisit, Fatmir Mediun dhe në atë të Ministrisë së Brendshme, Lulzim Basha, të cilët janë në gjykim për akuzat e ngritura nga prokuroria për korrupsion dhe shpërdorim të detyrës. Kryeministri i emëruar sipas nenit 96, nenit 104 ose 105, i paraqet për miratim Kuvendit, brenda 10 ditëve, programin politik të Këshillit të Ministrave, së bashku me përbërjen e tij. Në rast se gjatë shqyrtimit nuk do të ketë surpriza dhe në rast se kreu i shtetit nuk do të konsumojë të gjithë kohën që ka në dispozicion për të firmosur dekretet përkatëse, atëherë pritet që gjatë seancës së ditës së hënë, kabineti i ri, së bashku me programin politik, t'i paraqitet për miratim Kuvendit.

Berisha: 16 ministrat e qeverisë sime

TIRANË- Qeveria 'Berisha 2' do të ketë 16 portofole, ku është shtuar ministri i Shtetit që ka funksionuar edhe vite më parë, kur vendi drejtohej nga qeveria 'Nano'. Kryeministri Sali Berisha ka prezantuar kabinetin e ri, disa orë pasi ai u dekretua nga Presidenti Topi si kryeministër i vendit. Qeveria e re, 8 ministra mbeten jashtë

Kabineti i ri qeveritar, i pagëzuar me emrin "Qeveria e Integrimit", do të ketë një "fytyrë" 50 për qind të re në krahasim me paraadhësen e saj. Kreu i mazhorancës Sali Berisha ka mundur të realizojë, jo pa vështirësi, një reformë të thellë në përbërjen e qeverisë së tij të re. Kështu, 8 nga ministrat me të cilët ai bashkëpunoi deri para një jave, nuk do të jenë më pjesë e ekzekutivit të ri, pasi janë zëvendësuar në të shumtën e rasteve ose nga emra të rin, ose nga kolegët e tyre që më parë mbanin poste të tjera ministrore. Karrigen e ministrit do të duhet ta lërë ministri i Drejtësisë, Enkeljd Alibeaj, i cili u bë pjesë e qeverisë gati një vit e gjysmë më parë, kur zëvendësoi në këtë post Ilir Rusmajlin. Alibeaj duhet t'ia lëshojë postin e tij Bujar Nishanit, i cili në kabinetin e tanishëm mban postin e ministrit të Brendshëm. Një tjetër figurë qendrore e PD-së që do të ikë nga qeveria është edhe Jemin Gjana, i cili në katër vitet e shkuara ka drejtuar sektorin e Bujqësisë. Gjana duhet t'ia dorëzojë këtë post ministror Genc Rulit, i cili nga ana e tij është detyruar të lërë postin e ministrit të Ekonomisë. Gjithashtu, për herë të parë nga qeveria del edhe Gazmend Oketa, largimi i të cilit ishte paralajmëruar kohë më parë kur Berisha shpalli listat e kandidatëve dhe ai e pa veten në pozicion jo shumë komod në listën e Qarkut të Durrësit. Oketa do t'ia lërë portofolin e ministrit të Mbrojtjes ish-aleancistit, Arben Imami. "Thatë" ka mbetur nga rikompozimi i qeverisë edhe Fatos Beja, i cili nuk do të jetë më pjesë e kabinetit qeveritar, duke e lënë në këtë mënyrë karrigen e ministrit të Arsimit për ish-këshilltarin e Berishës, Myqerem Tafajn. Qeverinë do ta lënë edhe dy ministrat më të rinj të qeverisë shkuar, Viktor Gumi dhe Ardian Turku, të cilët mbajnë respektivisht postet e ministrit të Punës dhe atë të Kulturës. Gumi do duhet t'ia lërë vendin minoritarit Spiro Ksera, ndërsa Turku Ferdinant Xhaferit. Në kabinetin e ri nuk do të jetë më pjesë as ministrja aktuale e Shëndetësisë, Anila Godo, e cila vetëm një vit më parë zuri vendin e Nard Ndokës, për t'ia lënë tashmë atë Petrit Vasilit të LSI-së. Ndërkohë që për herë të parë pas 12 vjetësh në qeveri nuk do të jetë Lufter Xhuveli, kreu i Partisë Agrare, i cili në katërvjeçarin e shkuar mbajti postin e ministrit të Mjedisit. Vendin e tij në qeveri do e zërë Fatmir Mediu, i cili rihyn në ekzekutiv pas një viti e gjysmë.

Berisha i është përgjigjur interesit të gazetareve lidhur me problemin e z. Mediut, që është person nën gjykim dhe përfshihet në qeveri. SIpas Berishës kjo qeveri s'do kete imunitet dhe gjykata do jetë e lirë të veproje ndaj atyre që kanë bërë shkelje. Ai tha se emri i Mediut iu propozua nga republikanët dhe se thjesht zbatoi marrëveshjen për përfaqësimin e aleateve në qeveri. Ndersa per mosperfaqesimin e le partise se cameve berisha tha se "PDI do përfshihet në qeverisje, por jo në qeveri". Sipas tij ka edhe poste të tjera drejtuese dhe jo vetëm Minister, sepse ndarja bëhet në bazë të votave që partitë e koalicionit kanë marrë në zgjedhje.

Ndër emrat e rinj Berisha ka afruar bashkëpunetoret e tij. Ministri i i ri i Arsimit, Myqerem Tafaj, ishte këshilltar i Kryeministrit për arsimin dhe u bë deputet i qarkut të Tiranës.

Arben Imami, shef i Kabinetit në qeverisë 'Berisha 1' si dhe doli deputet i PD në qarkun e Tiranës. Tani bëhet minister i Mbrojtjes.

Ferdinand Xhaferri, kryesoi listen e kandidateve të djathte ne qarkun e Durresit. Ai u rikthye në PD, pas nje largimi disa vjeçar tek partia e Pollos që tashme është shkrire.

Spiro Ksera, që merr Ministrinë e Punës, u cilësua nga vete Berisha si një nga bashkëpunëtoret e tij më të vjetër. Ai u nda nga PBDNJ kur kjo e fundit doli në koalicion me PS.

Ministrat e kabinetit 'Berisha 2'

Zv. Kryeministër dhe ministër i Jashtëm

Ilir Meta

Ministër i Drejtësisë

Bujar Nishani

Ministër i Financave

Ridvan Bode

Ministër i Brendshëm

Lulzim Basha

Ministër i Bujqësisë

Genc Ruli

Ministër i Mbrojtjes

Arben Imami

Minister i Transporteve

Sokol Olldashi

Minister i Arsimit

Myqerem Tafaj

Minister i Punes

Spiro Ksera

Ministër i Kulturës

Ferdinand Xhaferri

Ministër i Mjedisit

Fatmir Mediu

Ministër i Shëndetësisë

Petrit Vasili

Ministër i Ekonomisë

Dritan Prifti

Ministër Shteti

Genc Pollo

Ministre Integrimi

Majlinda Bregu

http://www.gazeta55.net/index.php?kat=politike&artikulli=8263

Gati të nisë nga puna qeveria “Berisha 2” - Drejtësia, Diplomacia dhe Ministria e Brendshme shpallen nga kryeministri si dikasteret prioritare

10-09-2009 / Leonard Quku

Lulzim Basha merr dikasterin e Ministrisë së Brendshme, Bujar Nishani atë të Drejtësisë, Arben Imami atë të Mbrojtjes, Xhaferri atë të Turizmit, ndërkohë që Genc Ruli emërohet në krye të dikasterit të Bujqësisë. Rikonfirmohen Bode, Olldashi dhe Pollo

Publikohen emrat zyrtarë të qeverisë së re “Berisha 2”. Pas firmosjes së dekretit nga Presidenti i Republikës Bamir Topi, lidhur me propozimin e mazhorancës për emërimin e Berishës në postin e kryeministrit, vetë kryeministri i vendit, pak orë më pas, publikoi nga kryeministria emrat e kabinetit të ri qeverisës. Pas konsultimeve të gjata kohore, kreu i qeverisë Berisha nuk e ka pasur aspak të lehtë ndarjen e posteve ministrore ndërmjet deputetëve të PD-së dhe partive të tjera aleate, kjo për shkak të cilësive dhe nivelit të lartë profesional dhe intelektual që mbizotëron në parlamentin e ri, të dalë nga zgjedhjet e 28 qershorit.

Kryeministri Berisha në bashkëpunim me aleatët e tij politik, me të cilët do të bashkëqeverisje, si kreu i LSI-së Ilir Meta dhe atë të PR-së Fatmir Mediu, konkretizojnë në kohë rekord dhe brenda afateve kushtetuese, formacionin më të mirë qeverisës që do të udhëheqë Shqipërinë në rrugën e integrimit të plotë në Bashkimin Evropian.

Në daljen e parë publike, për qeverinë e re, kryeministri Sali Berisha deklaroi formacionin qeveritar të përbërë nga 15 ministri, nga të cilat 3 i përkasin LSI-së, 1 PR-së dhe të tjerat partisë fituese të zgjedhjeve të 28 qershorit, Partisë Demokratike. Kryeministri Berisha u shpreh se, e pa të udhës që pas konstituimit të parlamentit, të njihte shqiptarët me ministrat e kabinetit të ri qeverisës.

“Pas zgjedhjeve të 28 qershorit, në 5 ditët e para vendi kishte qeveri, por që nga ajo periudhë qytetarët shqiptarë presin emrat e ministrave të qeverisë së re. Është një proçes kushtetues në tërësi. Pas konstituimit dhe zgjedhjes së kryetarit të parlamentit, Presidentit i është dorëzuar propozimi për kryeministrin, ndaj edhe unë jam sot këtu, për t’ju njohur me ministrat që do i propozohen një ditë më vonë presidentit”, u shpreh kryeministri Berisha.

Kësisoj, Ilir Meta përveç postit të Zëvendëskryeministrit do të mbajë edhe atë të ministrit të Jashtëm. Bujar Nishani do jetë ministri i ri i Drejtësisë. Ridvan Bode do drejtojë sërish ministrinë e Financave kurse Lulzim Basha do të mbajë postin e ministrit të Brendshëm. Genc Ruli do drejtojë ministrinë e Bujqësisë dhe Mbrojtjes së Konsumatorit ndërsa ministër i Mbrojtjes emërohet Arben Imami. Dikasterin e ministrisë së Transporteve Punëve Publike dhe Telekomunikacionit do ta drejtojë Sokol Olldashi. Ministër i Arsimit dhe Shkencës është emëruar Myqerem Tafaj. Ministër i Punës, Çështjeve Sociale dhe Shanseve të Barabarta emërohet Spiro Ksera. Gjithashtu, një nga deputetët më aktivë të Partisë Demokratike, Ferdinand Xhaferri, do drejtojë ministrinë e Turizmit. Fatmir Mediu do drejtojë ministrinë e Mjedisit. Nga radhët e LSI-së, Petrit Vasili do të jetë ministri i Shëndetësisë, ndërsa Dritan Prifti do jetë ministër i Ekonomisë dhe Privatizimeve. Ndërkohë që pranë Këshillit të Ministrave do funksionojë një ministri e Shtetit dhe Marrëdhënieve me Parlamentin, dhe do drejtohet nga Genc Pollo. Ndërsa, Majlinda Bregu është riemëruar ministre e Integrimit.

Ministrat, pritet që t’i propozohen për dekretim gjatë ditës së sotme Presidentit të Republikës, Bamir Topi. Kreu i qeverisë Berisha shtoi se nuk e ka pasur aspak të lehtë në përzgjedhjet për postet ministrore. Sipas kryeministrit, kjo erdhi si shkak i personaliteteve të shumta që disponon legjislativi i ri. “Theksoj se jam përpjekur të bëj përzgjedhjet më të mirë, por kur e ke të vështirë për shkak të personaliteteve të shumta të këtij parlamenti, nuk mund të them se kam arrit të përsosurën, por kjo qeveri e integrimit do të japë kontributin e saj për një Shqipëri Evropiane, në përputhje me zotimet tona”, garantoi kreu i qeverisë.

Jeni shprehur për përfaqim të grave, por në kabinetin e ri shohim vetëm një grua, ministren e Integrimit Majlinda Bregun?

Është vetëm një fillim. Le ta marrim si të tillë.

Në adresë tuajën është dërguar një letër e disa analistëve, lidhur me përfshirjen e Mediut në qeveri. Si e keni pritur këtë letër të analistëve?

Unë kam një marrëveshje me PR-në, që do të qeverisim së bashku pas zgjedhjeve. Jam shprehur publikisht se unë nuk do të diktoj, por të do respektoj vendimet e forumeve të PR-së, sepse unë për zonjën Godo kam respektin më të palëkundur. Ka bërë një punë të madhe. Për mua, kandidatura që do të sillej nga PR do të miratohej. Nuk mund t’i diktoja PR-së, kandidaturën. Për Fatmir Mediun ka pasur një akuzë për korrupsion, thuhej më saktë, se ka anashkaluar ushtarakët, kjo akuzë ra. Ka një akuzë për shpërdorim detyre. Unë ju garantoj se kjo qeveri do të respektojë çdo vendim të qeverisë. Dua të jem i qartë se për qeverinë dhe mazhorancën time, imuniteti nuk ekziston. Ky standard i gjithëfuqishëm gjatë kësaj maxhorance. Mendoj se paragjykimi nuk i shërben askujt. Një akuzë e madhe dhe që ra vetë andej nga u nis, atëherë Mediu është i hapur, mazhoranca ime është e hapur.

Kur e vendosët këtë qeveri që publikuat sot?

Kjo është qeveri, rezultat i konsultimeve të gjata 2 mujore. Jam konsultuar me aleatët e mi, jam konsultuar gjerësisht. Jo me ata që janë në konflikt interesi me konsultimin

Ju theksuat se nuk keni arritur përsosmërinë, kjo ka të bëjë me ndonjë pakënaqësi?

Kam aty 40-50 deputetë që mund t’i bëja ministra. Rrethanat më kanë bërë dhe fakti që janë vetëm 15 gjithsej, nuk e kam pasur të arsyeshëm të lëvizja nga kuadri.

Pse nuk keni ftuar PDI-në në qeveri?

Në qeverisje do të jetë PDI, në qeveri është çështja. Jam i sigurt se PDI do të përfaqësohet qartësisht në qeverisje. Ka edhe shumë poste dhe funksione të tjera. Dhe unë i garantoj se secili nga aleatët do të marrë qartësisht më tepër sesa proporcioni.

Kur do të jetë heqja e vizave për shqiptarët dhe mbi ç’kritere i vlerësuat Ilir Metën dhe Lulzim Bashën në këto poste vendimtare?

Ilir Meta e ka drejtuar edhe më parë atë post. Do të jetë një promotor i fuqishëm në procesin e integrimit të vendit. Objektiv madhor kemi integrimin e Shqipërisë. Nëse nuk ka funksionuar asnjë ujdi në të shkuarën mes Berishës dhe Metës, këtë nuk e them dot me 100 për qind midis Ilir Metës dhe Lulzim Bashës, pra cinizmi i tyre është shumë premtues, që ata këtë proces të rëndësishëm ta nxjerrin në krye me sukses. Ministria e Jashtme, e Brendshme dhe e Drejtësisë, janë tre dikasteret vendimtare, për integrimin e vendit. Do te kenë mbështetjen e plotë të kryeministrit. Kam deklaruar në fushatë dhe kam premtuar se vizat do të hiqen gjatë vitit të parë të mandatit të dytë dhe do i përmbahem këtij premtimi.

Cilat do të jenë reformat kyçe, në të cilat do të bazohet puna e kabinetit të ri qeveritar?

Reformat e para, lufta kundër korrupsionit dhe shëndetësia. Kemi bërë gati ligjin me të cilin i japim fund një trashëgimie publike me veturat. Me këtë ligj, ne vendosim njërin prej standardeve më të mira në Evropë. Ligji jo vetëm kursen së paku 30 milionë $, por vendos një normë morale tani e tutje. Zyrtarët do të kenë një bonos të plotë dhe të ndershëm për transportin, por nuk do të kenë veturat zyrtare, përjashto drejtuesit e institucioneve kushtetuese të vendit. Kursimi do të jetë së paku 30 milionë dollarë. Reforma kundër korrupsionit është e lidhur ngushtë me luftën kundër informalitetit. Informaliteti është një armik i kushteve të tregut. Shumë shpejt do të kalohet në vlerësim të bilanceve. Drejtim tjetër thelbësor do të jetë shëndetësia. Reforma në shëndetësi do të jetë një nga reformat më jetike në vend. Mbetem gjithmonë për përballje shumëplanëshe.

http://www.gazeta-shqip.com/artikull.php?id=70697

Topalli rizgjidhet në krye të Kuvendit

Merr 74 vota "pro" të mazhorancës dhe vetëm një "kundër" të Dules

Me 74 vota "pro" dhe një "kundër", Parlamenti ka zgjedhur dje për herë të dytë Jozefina Topallin si Kryetare të Kuvendit të Shqipërisë. Vota kundër duket se ka qenë ajo e kryetarit të PBDNJ-së, Vangjel Dule, i vetmi deputet opozitar që ka qenë në sallën e Kuvendit. Nënkryetarja e PD-së dhe deputetja e Shkodrës është propozuar për postin e Kryetares së Kuvendit nga deputeti i PD-së, Astrit Patozi, i cili ka depozituar në sekretariatin e përkohshëm të Kuvendit listën me 60 firmat e deputetëve që mbështesin Topallin si Kryetare Kuvendi. Në këtë listë kanë firmosur edhe deputetët e LSI-së, të cilët në katër vitet e ardhshme do të bashkëqeverisin me PD-në. Votimi është bërë i fshehtë me kuti. Pas shpalljes së rezultatit nga sekretariati i votimit, Topalli ka falënderuar kolegët deputetë dhe PD-në për besimin e dhënë sërish për të drejtuar një nga institucionet më të rëndësishme të vendit. Ajo ju ka premtuar kolegeve deputete se bashkë do të bëjnë çdo gjë për ta shndërruar këtë institucion në lokomotivën e legjislacionit europian të Shqipërisë, duke e bërë edhe me të fuqishme diplomacinë parlamentare, avokatinë e interesave të Shqipërisë e shqiptarëve, si dhe do të punojnë për të rritur kontrollin e qeverisjes në çdo shtyllë të këtij shteti. Gjithashtu, Topalli ka keqardhjen e saj që opozita nuk ishte në vendet e saj, për të nderuar votën e qytetarëve socialistë. Ndaj ajo i ka bërë ftesë edhe një herë opozitës të jetë në Kuvend, pasi mazhoranca është e hapur për të bashkëpunuar me ta për të mirë të Shqipërisë. Më tej Topalli është shprehur se "kam qenë me fat, që kam drejtuar Parlamentin në legjislaturën e kaluar. Bashkë me deputetët që janë në këtë sallë dhe ata që nuk janë më, kemi realizuar një axhendë të pabesueshme. Ishin katër vite plot sfida të vështira, herë-herë me tensione të forta politike. Por ishte një legjislaturë e suksesshme në reforma, në bashkëpunimin për ligjet themeltare, në çështjet e interesit të kombit e në proceset integruese". Duke u ndalur te puna katërvjeçare, Topalli tha se "ky Parlament në 4 vitet e ardhshme do të ketë një axhendë shumë ambicioze. Do të bëjë çdo gjë për të mbështetur projektet e mëdha të kombit". Ajo ka premtuar se gjatë drejtimit të Kuvendit do ta respektojë opozitën edhe kur nuk bie dakord me të, sepse këtë thotë shpirti i demokracisë. "E respektoj opozitën jo vetëm sepse këtë më thotë detyra, por edhe sepse pjesën më të madhe të jetës e kam kaluar në opozitë dhe këtu nuk e kam fjalën thjesht si deputete", tha Topalli. Duke mbyllur fjalën, Topalli tha se "nuk kam ëndërr më të bukur si Kryetare se sa ta shoh këtë sallë arenë të debatit të vërtetë, tempull të së vërtetave, në funksion të shqiptarëve, në funksion të kombit, në funksion të një ekonomie gjithnjë në rritje, të një kombi në rritje, në mbrojtje të shtetit të së drejtës, në synimin e integrimit".

http://www.balkanweb.com/gazetav5/artikull.php?id=65150

Jozefina Topalli rizgjidhet kryetare, 1 kundër

» Dërguar më: 09/09/2009 - 13:35

Darina Tanushi

Jozefina Topalli është rizgjedhur dje kryetare e Kuvendit, me 74 vota pro të deputetëve të maxhorancës qeverisëse. Vetëm një deputet ka votuar kundër saj në votimin e fshehtë që u zhvillua në seancën e mbrëmshme të Kuvendit. Gjithçka dukej se ishte paramenduar, pasi menjëherë pas rizgjedhjes Topalli ka marrë tri buqeta me lule, njëra e dhuruar nga deputeti Dashnor Sula dhe e kompozuar në ngjyrat bardhë e blu. Në një nga llozhet e Kuvendit ishin të pranishëm edhe bashkëshorti dhe djali i Topallit. Pas rikonfirmimit të saj, kryetarja e Kuvendit falenderoi të gjithë kolegët, ndërsa shprehu keqardhjen për mungesën e opozitës. “Shpreh keqardhjen që opozita nuk është sot në vendet e saj për të nderuar votën e qytetarëve socialistë. Por unë shpresoj shpejt për një periudhë debatesh të vlefshme, e një opozitë racionale me synimin në interesat e përbashkëta të shoqërisë e Shqipërisë”, - u shpreh Topalli në një fjalim të parapërgatitur. “Pavarësisht nga diferencat që kemi me opozitën, ne jemi qytetarë shqiptarë. Dhe sot dua t’ua përsërisim që jemi të hapur për bashkëpunim. Ne do të bashkëpunojmë. Këtë na e thotë misioni, këtë na e kërkon Shqipëria”, - theksoi Topalli. Sipas saj, në 4 vitet e ardhshme ky parlament do të ketë një axhendë shumë ambicioze. “Opozita ka detyrimet e saj kushtetuese. Detyra ime është të respektoj opozitën. E respektoj opozitën edhe kur nuk bie dakord me të, sepse këtë thotë shpirti i demokracisë. E respektoj opozitën jo vetëm sepse këtë më thotë detyra, por edhe sepse pjesën më të madhe të jetës e kam kaluar në opozitë (dhe këtu nuk e kam fjalën thjesht si deputete)”, - theksoi Topalli. Ajo u shpreh e sigurt se “marrëveshje të rëndësishme për vendin do të kenë bashkëpunimin e opozitës”. Pas përfundimit të seancës së Kuvendit, Topalli ka organizuar një darkë për deputetët në mjediset e ish-vilës së Enver Hoxhës, ose ndryshe në vilën nr.1. Në hyrje të vilës ishte shkruar një parullë “Suksese, suksese, suksese”. Fishekzjarret dhe shampanja nuk kanë munguar në këtë darkë festive, por vetëm se aty kanë munguar sërish deputetët e PS-së, por edhe ai i PBDNJ-së, Vangjel Dule. Topalli ka qenë e vetmja kandidaturë e propozuar dje si kryetare e Kuvendit. Ajo ka marrë 74 vota pro nga 75 deputetët e pranishëm dhe vetëm 1 votë kundër. Për të propozuar kandidaturën e saj kanë firmosur në një kërkesë drejtuar Kuvendit edhe deputetët e LSI-së, përveç atyre të PD-së. Në fillim të seancës së djeshme, komisioni i verifikimit të mandateve u shpreh se 140 mandatet e deputetëve rezultojnë të vlefshme. Më pas 75 deputetët e pranishëm në sallë kanë bërë betimin. I pari që ka thënë “Betohem”, pasi kryetari i seancës, Fatos Beja ka lexuar betimin e deputetit, ishte kryeministri Sali Berisha dhe më pas kanë vijuar të gjithë të tjerët. Edhe në seancën e dytë munguan deputetët e opozitës, të cilët ashtu siç deklaroi kryetari i PS-së, kushtëzojnë pjesëmarrjen në Kuvend me hetimin e zgjedhjeve. Për këtë, kreu i grupit të deputetëve të PD-së, Astrit Patozi tha se “kushtet e vendosura nga opozita nuk janë pjesë e debatit në parlament, por janë pjesë e debatit të brendshëm në PS”. Kushtet sipas tij, janë absurditet.

http://balkans.courriers.info:80/article13588.html

BIRN

Albanie : en procès pour le drame de Gërdec, Fatmir Mediu revient au gouvernement

Traduit par Jacqueline Dérens

Sur la Toile :

Mise en ligne : mercredi 9 septembre 2009

L’ancien ministre de la Défense Fatmir Mediu, révoqué après avoir été inculpé pour abus de pouvoir dans l’affaire de l’explosion du dépôt d’armes de Gërdec, le 15 mars 2008, chef du (très petit) Parti républicain, vient d’être nommé ministre de l’Environnement dans le nouveau cabinet Berisha. Fatmir Mediu est aussi impliqué dans le scandale des ventes de munitions périmées. Une pétition demande à Sali Berisha de sursoir à cette nomination tant que le procès de Fatmir Mediu ne sera pas achevé.

Par Besar Likmeta


Fatmir Mediu

Selon l’accord conclu entre les partis de la coalition gouvernementale, le Premier ministre Sali Berisha vient d’annoncer que le Parti républicain, qui a obtenu un peu plus de 1% des suffrages aux élections du 28 juin et un seul siège de député au Parlement, disposerait d’un portefeuille ministériel et de deux secrétariats d’État.

L’explosion du dépôt de munitions dans le village de Gërdec, le 15 mars 2008, a provoqué la mort de 26 personnes, faisant plus de 300 blessés et laissant plus de 3.000 personnes sans abri. Cette explosion avait aussi fait des vagues dans les couloirs du pouvoir.

La Procureur générale Ina Rama a immédiatement engagé une procédure auprès de la Cour suprême, inculpant 29 personnes soupçonnées d’être impliqué dans cette explosion. Parmi celles-ci, figure l’ancien ministre de la Défense. Les charges retenues vont de l’abus de pouvoir au meurtre.

En plus de Fatmir Mediu, on trouve parmi les accusés, le chef d’état-major Luan Hoxha, les généraux Shpetim Spahiu et Zija Bahja. Tous ont rejeté ces accusations. Ils ont cependant été reconnus coupables et risquent jusqu’à sept ans de prison.

En s’appuyant sur des enregistrements de conversations téléphoniques, les médias soupçonnent le fils de Sali Berisha, Shkëlzen Berisha, d’être lié à cette affaire. Il est accusé d’avoir fait du lobbying pour l’entreprise responsable du démantèlement du stock de munitions du dépôt de Gërdec. Le Premier ministre et son fils ont rejeté ces accusations et ont accusé les organes de presse de l’opposition d’avoir inventé toute cette histoire.

En mai dernier, la cour suprême avait décidé de faire comparaître les accusés qui ne bénéficient pas de l’immunité parlementaire devant un tribunal de moindre importance. La Cour suprême s’occupera uniquement du procès de Fatmir Mediu, qui doit reprendre le 15 septembre.

Bien que le gouvernement de Sali Berisha ait promis la tenue d’un procès juste, il a attaqué presque chaque jour Ina Rama pour avoir porté plainte contre Fatmir Mediu, un proche allié du Premier ministre.

Comme Fatmir Mediu a été réélu député, la Procureure doit à nouveau faire lever son immunité parlementaire pour faire avancer l’affaire et il n’y a aucune garantie que le nouveau Parlement le fasse.

Selon des experts légaux, la Cour suprême n’a pas besoin de demander à nouveau la levée de l’immunité parlementaire de Fatmir Mediu, mais étant donné les lourdes pressions politiques dans cette affaire, bien peu pensent qu’elle va se poursuivre. L’immunité avait été levée une première fois à la suite des pressions américaines et à la demande de la présidente de l’Assemblée nationale, Jozina Topalli.

Les procureurs ont aussi inculpé pour meurtre le propriétaire de l’entreprise Alba-Demil, qui était en charge des travaux de démolition sur le site de l’explosion. Des plaintes ont aussi été déposées contre l’administrateur du site, Dritan Minsholi, et contre Ylli Pinari, l’ancien responsable de l’agence d’exportation d’armements MEICO qui devait superviser la démolition du site. Sokol Ngjeci, qui devait superviser la démolition du site a lui aussi été accusé de meurtres. Tous ont rejeté ces accusations. S’ils sont reconnus coupables, ils encourent une peine pouvant aller de 20 ans d’emprisonnement à la prison à vie.

Les estimations des dégâts publiés par le gouvernement albanais atteignent 20 millions d’euros. Selon les services d’urgence, 400 maisons ont été totalement détruites, 188 sévèrement endommagées, 200 ont subi des dommages importants et 1600 autres des dégâts légers.

L’explosion a commencé quand les ouvriers ont commencé à déplacer les stocks de vieux obus de fabrication chinoise et soviétique emmagasinés à cet endroit, qui était un point de collecte pour les arsenaux amassés au temps de la dictature communiste d’Enver Hoxha. L’Albanie essaie depuis des années de démanteler de cet arsenal obsolète, ce qui était l’une des conditions pour son entrée dans l’OTAN.

Appel au « sens moral » de Sali Berisha

La nomination de Fatmir Mediu au ministère de l’Environnement a provoqué la réaction d’un groupe de journalistes et de commentateurs politiques qui ont signé une pétition s’opposant à cette nomination.

« Bien que dans une démocratie, tout citoyen, y compris Monsieur Mediu, jouisse de la présomption d’innocence, nous estimons que sa présence au sein du cabinet du Premier ministre Sali Berisha constitue un sérieux problème moral et politique », peut-on lire dans la pétition.

Les signataires demandent que Fatmir Mediu ne soit pas nommé ministre, au moins tant que le procès n’est pas fini, car ils estiment que « c’est le moins que l’on puisse exiger de la part d’un gouvernement responsable et doté d’un sens moral ».

http://balkans.courriers.info:80/article13576.html

Le Courrier de l’Albanie

Fort tremblement de terre en Albanie

Traduit par Mandi Gueguen

Sur la Toile :

Mise en ligne : lundi 7 septembre 2009

De très fortes secousses sismiques ont alarmé les habitants de plusieurs villes du centre et du nord de l’Albanie dans la nuit du dimanche 6 septembre 2009. Selon le Centre des Etudes sismologiques, un tremblement de terre d’une magnitude 7 sur l’échelle de Richter est survenu dans le village de Gjorice, au Sud-Est de Peshkopi. Les dégâts sont importants, mais on ne déplore aucune victime.

(Avec Shekulli, Gazeta Shqiptare)

Une cellule de crise a été mise en place pour établir le bilan des dommages et le plan d’aide pour les habitants dont les maisons ont été détruites. Le tremblement de terre, enregistré à 23h49, a duré près de 15 secondes et a été suivi de 58 répliques de plus faible intensité.

Aucune victime n’est déplorée pour le moment, mais les dommages sont très importants autour de l’épicentre. Plusieurs maisons dans les villages autour de Peshkopi sont devenues inhabitables, six d’entre elles se sont écroulées.

L’électricité a été coupée dans toute la zone. Les secousses se sont fait sentir dans d’autres villes albanaises dont Tirana (jusqu’à 4-5 degrés sur l’échelle de Richter), mais aussi au Kosovo. Selon les sismologues, il s’agit du plus gros tremblement de terre en Albanie depuis ceux enregistrés en 1979 et en 1988.

http://balkans.courriers.info:80/article13534.html

Le Courrier de la Macédoine

La double nationalité pour les Albanais vivant hors d’Albanie ?

De notre envoyé spécial à Skopje

Mise en ligne : dimanche 6 septembre 2009

Le réseau des organisations albanaises (RrOSH) vient de tenir sa troisième conférence à Skopje. L’occasion pour les représentants d’une vingtaine d’ONG d’Albanie, du Kosovo, de Macédoine, du Monténégro, de Serbie et de Grèce, de traiter de l’actualité chaude du monde albanais et notamment de demander que les Albanais vivant hors de la République d’Albanie bénéficient de la double nationalité. Un objectif qu’ils espèrent obtenir dans les six prochains mois...

Par B.K

Le Réseau des organisations albanaises (RrOSh), qui regroupe une vingtaine d’ONG de tout le monde albanophone va initier la question de la double nationalité albanaise pour les Albanais qui vivent hors de la République d’Albanie.

Ceci constitue l’un des objectifs principaux que se fixe le réseau pour les six mois à venir, ont fait savoir les membres du RrOSH lors de leur troisième conférence, qui vient de se tenir à Skopje.

RrOSH devrait également lancer très prochainement une campagne de mobilisation en faveur de la consommation des produits albanais. Des débats publics dans les universités albanaises du Kosovo, un tournoi de football entre les équipes albanaises de la région, la célébration du 101ème anniversaire du congrès de Monastir et de la fête nationale albanaise du 28 novembre à Priština, Tirana et Skopje, sont les autres actions que le réseau veut organiser dans les prochains mois.

Lors d’un débat public qui a eu lieu à la mairie de Ҫair, les membres du réseau ont traité de l’actualité politique et sociale du monde albanais. RrOSH s’est ainsi opposé à tout éventuel échange de territoires entre la Serbie et le Kosovo. « L’idée de la création d’États propres ethniquement est une boîte de Pandore. Si jamais l’on s’inspire de ces idées, alors on peut perdre le soutien international. Les Albanais ne doivent absolument pas être en faveur de l’échange de territoires ou de populations car une telle mesure, si elle est mise en place, risque de provoquer un traumatisme exceptionnel pour les populations civiles », a estimé Adri Nurellari de l’Institut libéral d’Albanie.

Pour sa part, Artan Grubi, dirigeant du mouvement « Zgjohu » basé à Skopje, a revendiqué le retrait du moratoire sur les questions albanaises en Macédoine et plus de cohésion gouvernementale entre les partis albanais et macédonien. « Il faut absolument annuler le moratoire pour les questions inter-ethniques. Nous disposons toujours d’un gouvernement bipolaire, où d’un côté il y a un pouvoir exercé par le VMRO-DPMNE et de l’autre un pouvoir exercé par le BDI. Si nous ne parvenons pas à une cohésion pour gouverner ensemble, alors nous risquons une dégradation des relations inter-ethniques », a souligné Artan Grubi.

Le représentant du Conseil des Droits de l’Homme de Bujanovac a estimé que la situation dans la Vallée de Preševo s’était encore dégradée ces derniers mois. « Non seulement il n’y a pas eu de retour des personnes déplacées lors du conflit armé de 2000-2001, mais au contraire, quelques centaines d’Albanais ont été contraints de fuir au Kosovo, de peur d’être arrêtés ou par peur de représailles, après les incidents qui ont suivi l’action des forces de sécurité serbe au nom de la guerre contre le terrorisme et le crime organisé », a-t-il affirmé.

Fondé il y a un an à Tirana, l’objectif principal de RrOSH est de dynamiser les activités conjointes entre les ONG albanaises pour contribuer à améliorer la position politique, économique et sociale des Albanais dans les Balkans.

http://www.shekulli.com.al/2009/09/01/rec-1943-ballistet-ne-ndihme-te-partizaneve.html

Reç 1943, ballistët në ndihmë të partizanëve

Shaqi Vukaj | 01/09/2009 |

E vërteta e pafalsifikuar e betejës së 30-31 gushtit. Kur luftonin krah përkrah partizanët e batalionit "Perlat Rexhepi", përfaqësues të Ballit Kombëtar, të Legalitetit, dezertorët e Ushtrisë Kombëtare dhe shumë fshatarë të zonës, tamam "pa asnjë dallim feje, krahine e ideje". Beteja e shtrembëruar një herë si luftë vetëm e partizanëve, pastaj si e ballistëve

(Vijon nga numri i kaluar)

Kohët e fundit, në disa botime, tentohet të falsifikohet historia, duke e paraqitur Luftën e Reçit si një luftë, ku rolin kryesor e ka luajtur çeta e Ballit Kombëtar, e kryesuar nga Jup Kazazi.

Pa pas si qëllim me u marrë me figurën e Jup Kazazit, që rridhte nga një familje patriote shkodrane dhe me emër shumë të mirë në të gjitha Qarkun e Shkodrës, për hir të së vërtetës duhet thënë se ai për shumë kohë i ka shërbyer pushtuesit italian duke arritur deri në postin e ministrit (Disa të ashtuquajtur studiues, apo të afërm të bashkëpunoëtorëve të pushtuesit, duke mos gjetur argumente për të justifikuar apo përligjur veprimtarinë e këtyre bashkëpunëtorëve të pushtuesit, arrijnë deri në absurditete, siç është rasti për Jup Kazazin, kur arrihet deri aty sa të shkruhet se, ai: "Në vitin 1942 zuni vend në qeveri së bashku me Hasan Dostin, me porsi të Mithat Frashërit për të siguruar armë për çetat e Ballin Kombëtar!).

Pavarësisht se ai kishte dhënë dorëheqjen nga qeveria, dhe megjithëse si komandant i çetave të Ballit Kombëtar për Qarkun e Shkodrës, deri në korrik të vitit 1943 ai shëtiste i lirë nëpër Shkodër e Shqipëri, madje në miqësi të ngushtë me qeveritarët e asaj periudhe. Sipas një artikulli të "Gazetës Shqiptare", dt. 14 tetor 2008: "Mbas dorëheqjes, Jupi shkoi në Shën Naum me të shoqen për pushime, mbasi kishte vendosur të dilte në mal".

Tepër interesant është një letër e Sylço Beg Bushatit, e dt. 7.7.1943 drejtuar Kryeministrit Eqrem Bej Libohova, ku duket qartë roli e marrëdhëniet e mira të Jup Kazazit me përfaqësuesit më të lartë të qeverisë profashiste të Tiranës.

Për sqarim të lexuesit, dua të vë në dukje se vëllai i Sylço Beg Bushatit (që njihej si profashist), Shefqet Beg Bushati, ka qenë i lidhur familjarisht me Luftën Nacionalçlirimtare, duke qenë ndër bazat kryesore të saj në krejt Qarkun e Shkodrës (djemtë Sitki, Sami Bushati e Ismet Bushati kanë qenë ndër aktivistët e parë të kësaj lëvizjeje në Shkodër, madje dy të parët ndër partizanët e parë në këtë qark).

Për këtë arsye, ministri Mark Gjon Markaj kishte urdhëruar që familja e Shefqet Beg Bushatit të internohej, prandaj dhe Sylço i drejtohej Kryeministrit si më poshtë: "Shkelqësisë së tij, Eqrem Beut. Kryeministër.

Para pak ditëve, në mes djalit të vllaut tim dhe të një agjenti të kuesturës ndodhte një e shtime pushkësh kundra njani-tjetrit. Mirëpo Ministri i Mrenshëm, me urdhna kategorike i ka dhanë kuestorit të këtushëm deri nesër të internojnë vllaun tem bashkë me familjen e tij.

Nuk do të më vinte keq ndoshta kur urdhni të ishte i përgjithshëm, por sa familje që kanë djemtë e tyne të arratisun dhe rrinë të patrazuem ndër shtëpiat e tyne. Ky urdhën i Ministrit të Mrenshëm më jep me kuptue se vepra bahet, sepse ka ndodhë vëllai im, punë që më ka ba përshtypjen ma të idhtë që mundet me qenë.

Ju lutem nxehtësisht me intervenue pezullimin e ati urdhni të dhanun krejt arbitrarisht. Me anë të kësaj të përmetohem shkëlqesë me ju paraqitë Myfitin, i cili i shoqnuem me zotni Doktor Jup Kazazin kanë me parashtrue nderimet e mija ma të nalta...Shkodër 7.7.1943, Sylço Bushati."

Ky dokument flet qartë se edhe gjatë muajit korrik, çetat e Ballit vazhdonin të endeshin nëpër Shkodër, ose më saktë, komandanti i tyre, vazhdonte të lëvizte i qetë nëpër Shkodër e Tiranë, madje duke patur marrëdhënie shumë të mira me qeveritarë e deri me Kryeministrin...Siç ndodh zakonisht në prag të operacioneve apo sulmeve ushtarake, nëpërmjet kanaleve të ndryshme, zyrtare e jo zyrtare, tentohet të merren sa më shumë të dhëna për kundërshtarin.

Tërheq vëmendjen një shkresë e Prefekturës së Shkodrës, me karakter informativ, vetëm tre ditë para sulmit të forcave ushtarake italiane, e cila flet për bashkëpunimin e ngushtë të partizanëve me banorët e Reçit dhe të fshatrave përreth.

Kështu, me shkresën rezervat datë 27 gusht 1943, drejtuar Komandës së Sektorit ECTU thuhet: "Tash lajmërohemi se sipas të dhanunave nga Komuna e Shkrelit, çetat komuniste janë bashkue me banorët e katundit Reç të rajonit të komunës së sipërme, e cila sipas shenjave u përbaka prej afro 800 vetësh të armatosun ma së miri dhe se janë instalue tek Kisha e Reçit e në afërsi të saj. Për dijeni dhe Ministrisë Punëve të Mrendshme. Tiranë. Zv/Prefekti e Kuestori Dh.Bala".

Lufta e Reçit u zhvillua në datat 30 e 31 gusht. Pavarësisht çfarë është shkruar e folur nga kampe të ndryshme, në këtë luftë kanë marrë pjesë partizanët e batalionit "Perlat Rexhepi", përfaqësues të Ballit Kombëtar, të Legalitetit, një pjesë e Ushtrisë Kombëtare që kishte dezertuar, mbasi pjesa më e madhe ishte bashkuar me partizanët e batalionit "Perlat Rexhepi", e ç'është më e rëndësishmja shumë fshatarë, jo vetëm nga Reçi, por të ardhur edhe nga Rrjolli, Grizhja etj. Ajo ishte një luftë mbarëpopullore, ku shqiptarët luftuan bashkërisht, "pa asnjë dallim feje, krahine e ideje".

Në qoftë se në historiografinë komuniste, pavarësisht nga zëra të shkëputura, janë mohuar dhe "lënë në harresë" mjaft të vërteta, dhe gjithçka është paraqitur si luftë e partizanëve dhe deri diku e popullit të kësaj krahine kundër pushtuesve fashistë e bashkëpunëtorëve të tyre, vitet e fundit po bëhet e kundërta, duke shtrembëruar krejtësisht të vërtetën.

Kështu, lidhur për këtë ngjarje, "Gazeta Shqiptare" e dt. 14 tetor 2008, shkruan: "Sipas shënimeve të atyre që morën pjesë në këtë betejë (është fjala për luftën e Reçit), luftën kryesore e bënë çetat balliste të komanduara nga Jup Kazazi, forcat e Ushtrisë Kombëtare të Ulqinit të udhëhequra nga drejtuesit e Ballit Kombëtar Fuat Dibra, Zenel Kazazi, forcat legaliste, si dhe çetat popullore".

Ndërsa në gazetën "Panorama" të dt. 2 shtator 2008, në shkrimin "Jup Kazazi që mbajti gjallë antikomunizmin shhkodran", thuhet: "Në fund të gushtit të vitit 1943, në Reç të Shkodrës u zhvillua një nga betejat më të mëdha kundër fashistëve, ku rolin kryesor e luajtën forcat e Ballit Kombëtar të udhëhequra nga Jup Kazazi, që u mbështetën fort nga trupat e rregullta të ushtrisë shqiptare të dislokuara në Ulqin e që dezertuan për t'u bashkuar me nacionalistët...". Të tilla shkrime e shtrembërime gjen me bollëk në botimet e viteve të fundit.

Duke dashur t'i qëndroj besnik së vërtetës për këtë luftë, po paraqes shkurtimisht disa materiale e botime të asaj periudhe, si të Frontit Nacionalçlirimtar, ashtu dhe të Ballit Kombëtar. Në komunikatën e jashtëzakonshme të komandës së batalionit "Perlat Rexhepi", botuar menjëherë mbas Luftës së Reçit, ndërmjet tjerave thuhet: "Lufta u ba edhe ma e ashpër...

Erdhën 20 veta katundarë e bashkë me ta edhe Jup Kazazi e një pjesë e ushtrisë dezertuese që u erdhën në ndihmë partizanëve e popullsisë...Në luftime mori pjesë dhe Shaqir Meta (Përfaqësues i Legalitetit- shënimi im) me disa fshatarë...".

Në raportin e Komitetit Krahinor të Ballit Kombëtar për Shkodrën, të dt. 14 shtator drejtuar Komitetit Qendror të Ballit, ndërmjet të tjerave thuhet: "Para ramjes së Italisë, si do t'a keni marrë vesht, Ushtrija italjane afër 1000 vetësh, mësyete katundin Reç ku gjindeshin çetat partizane...".

Ndërsa në traktin e Ballit Kombëtar, botuar në fund të muajit shtator të atij viti, ndërmjet të tjerave thuhet: "Në Shqipërinë e Veriut, një fuqi armike e përbërë prej 800-900 italianësh, të përkrahur nga milicë tradhtarë, mësynë çetat partizane në Reç. Çetat e Ballit Kombëtar të Shkodrës i shkuan në ndihmë çetës partizane.

Lufta vazhdoi për 36 orë: okupatori la përmbi 150 të vrarë dhe u tërhoq." Po ashtu, në revistën e Rinisë së Ballit Kombëtar "Robni o liri" të Shkodrës, në numrin 6 dt. 28 nëntor 1943, ndërmjet tjerave thuhet: "Me 30 gusht çetat tona i shhkojnë në ndihmë një çete partizane të sulmueme".

Siç shihet nga këto materiale të asaj kohe, kur akoma nuk kishin filluar zbukurimet e shtrembërimet, gjithçka flet për luftë të çetave partizane, të cilave u kanë shkuar në ndihmë luftëtarë të Ballit e Legalitet, një pjesë e ushtrisë që kishte dezertuar, pa folur për malësorët vendas apo të ardhur nga zonat përreth, që u mobilizuan totalisht në radhën e parë të frontit për të mbrojtur trojet e tyre.

Komentet do të ishin të tepërta...Në Luftën e Reçit, ranë për liri pesë dëshmorë (pavarësisht si i kanë cilësuar organet zyrtare në atë kohë e në këtë kohë), duke luftuar heroikisht në front, si dhe u plagosën disa të tjerë.

Tre nga të vrarët ishin nga Reçi (Rifat Nuzi, Ismail Delia dhe Zymer Duli), partizani Ismet Dertliu (ish-ushtar i Ushtrisë Kombëtare, inkuadruar në batalionin partizan "Perlat Rexhepi"), si dhe Haxhi Islami kapter i ish-Ushtrisë Kombëtare. Në kujtimet e disa pjesëmarrësve të kësaj lufte është përmendur dhe një italian i vrarë, për të cilin thuhet se ka qenë në çetën e Jup Kazazit. Po ashtu, u vranë nga bombardimet tetë vetë, si dhe u plagosën disa dhjetëra të tjerë.

Vetë përkatësia e të vrarëve flet shumë qartë se ajo ka qenë një luftë e përbashkët e shqiptarëve pa dallime ideologjike...Pikërisht ky është dhe mesazhi më kuptimplotë e më atdhetar i kësaj lufte, sepse ajo ishte luftë e shqiptarëve kundër pushtuesve italianë, pa asnjë shenjë apo shfaqje të një lufte civile, të një lufte vëllavrasëse.

Dhe për këtë kanë meritë të posaçme drejtuesit e të gjitha forcave politike të ish-Qarkut të Shkodrës që, jo vetëm në këtë rast, por asnjëherë gjatë Luftës nuk u përplasën me armë me njëri-tjetrin, pavarësisht nga qëndrimet e ndryshme që kishin për mjaft probleme.

Është e vërtetë se pushtuesit italianë u përpoqën shumë për të futur në luftë vëllavrasëse popullin tonë e veçanërisht atë të Malësisë së Madhe, duke shfrytëzuar dhe disa specifika të kësaj zone, veçanërisht të zonave që ishin të fesë katolike.

Por malësorët tanë, me mençurinë e intuitën e tyre të kalitur në luftërat shekullore, nuk ranë në grackë, nuk u futën në luftë vëllavrasëse. Që me pushtimin e Shqipërisë, fashistët italianë organizuan në Malësi të Madhe disa forca të ashtuquajtura vullnetare, të cilat i mbanin si rezervë, duke u dhënë edhe një farë page, për t'i përdorur në momentin e duhur. Dhe, sipas tyre, momenti i përshtatshëm u paraqit në Luftën e Reçit, ku komanda italiane i kishte llogaritur si forca aktive për të sulmuar në momentin e duhur.

Për këtë qëllim i kishte mobilizuar dhe rreshtuar në hyrje të Reçit. Por në momentin kur pushtuesit i duheshin këto forca e për të cilat kishin harxhuar kohë e para, ata duke e kuptuar se ç'lojë luante pushtuesi, duke ndjekur traditat shekullore të miqësisë e mirëkuptimit midis malësorëve, nuk pranuan të futeshin në luftë.

Për këtë, meritë të veçantë kanë bijtë e Malësisë së Madhe, përfaqësuesit e dy familjeve patriote të bajraktarëve të Hotit dhe Reçit, Mul Delia dhe Ramadan Reçi. (Në parantezë dua të sqaroj një problem që fatkeqësisht, gjatë 45 vjetëve, është falsifikuar e shtrembëruar në shumë aspekte.

Duke mos marrë përsipër të trajtoj problemin e të gjithë bajrakëve të Veriut, shkurtimisht do flas për ata të Malësisë së Madhe. Historikisht, që kur nuk mbahet mend, kjo malësi ka qenë e organizuar në bajrakë, që kanë funksionuar si një lloj njësie shtetërore më vete, por me një organizim të brendshëm demokratik.

Malësia e Madhe ka qenë e ndarë në 11 bajraqe (vëmë në dukje se edhe qyteti i Shkodrës dikur ka qenë i ndarë në bajraqe, madje në organizimin e asaj kohe, bajraku u Tophanës ka zënë gjithmonë kryet e vendit, përfshi edhe bajrakët e Malësisë së Madhe), sipas një rreshtimi që është ndjekur në çdo rast, e në radhë të parë në rast lufte, kuvende, sofra etj., e ku vendin e parë e ka zanë Bajraku i Hotit.

Pavarësisht nga ekzagjerimet e shtrembërimet që janë bërë për bajraktarët jo vetëm në politikë, histori e deri edhe në art, letërsi etj., dua të sqaroj se bajraktarët e Malësisë së Madhe nuk kanë qenë as bejlerë, as agallarë, as feudalë, as çifligarë.

Shumica e bajraktarëve të kësaj malësie jetonin si të gjithë të tjerët, me punën e djersën e tyre, e madje disa prej tyre ishin në gjendje ekonomike njëlloj si bashkëfshatarët e tyre. Bajraktari nuk kishte asnjë të drejtë ekonomike mbi malësorët, të cilët ishin vetë pronarë të atyre pak tokave, kullotave apo bagëtive që kishin.

Malësia e Madhe nuk ka qenë kurrë as pronë e as çiflig i askujt). Shtëpitë e bajraktarëve të Hotit e Reçit, historikisht janë dalluar si familje patriote dhe në të gjitha zhvillimet e ngjarjet e mëdha politike kanë qenë në ballë (pjesëmarrës në Lidhjen Shqiptare të Prizrenit, në krye të luftëtarëve shqiptarë për mbrojtjen e Hotit Grudës, Plavës e Guxisë, në luftën e Koplikut në vitit1920 etj.).

Gjatë Luftës Nacionalçlirimtare, shtëpia e Bajraktarit të Reçit ka qenë një ndër bazat kryesore të kësaj lufte, mbasi nipi i bajraktarit, Ramadan Reçi ka qenë aktivist i dalluar i saj që në vitit1942. Shembulli me kuptimplotë është fakti se dëshmori Rifat Nuzi është djali i Bajraktarit të Reçit.

Vërtet familja e Bajraktarit të Hotit, apo ndryshe e bajrakut të parë të Malësisë së Madhe, ashtu si edhe disa bajraktarëve të tjerë, nuk u angazhua në luftën kundër pushtuesit italian, (po të ndodhte kjo, lufta në Malësi të Madhe mund të merrte drejtim tjetër), por ç'është e vërteta, bajraktari Mul Delia, megjithëse ishte emëruar komandant i forcave vullnetare të Malësisë së Madhe, jo vetëm nuk ka dalë asnjëherë kundër Lëvizjes Nacionalçlirimtare, por me sjelljen e veprimtarinë e tij, ka kontribuar në favor të kësaj lëvizjeje.

Lidhjet e tij me Vasil Shanton (për të cilat ekzistojnë dokumente), takimi i përfaqësuesve të Lëvizjes Nacionalçlirimtare Zija Dibra e Bejto Faslia me të, në fshatin Jubicë etj., tregojnë se ai, në një formë a në një tjetër, e ka ndihmuar këtë lëvizje.
Aq e vërtetë është kjo, sa siç del edhe nga dokumentet zyrtare, ai kishte rënë edhe në sy të qarqeve qeveritare për këto lidhje.

Kështu, Ministria e Brendshme, me shkresën Nr. 635/89, datë 31.7.1943, drejtuar prefekturës së Tuzit, shkruante: "Kemi informata se Mul Bajraktari, me fuqinë që i asht vanë në dispozicion dhe i asht besue, ka ndër mend të vihet në bashkëpunim me kryengritësat. Nuk duhet të besojmë se koritë shtëpinë e bajraktarit të Hotit. Kaq e ndjejmë për detyrë me ju njoftue. Ministri".

Dhe vërtet, vetëm një muaj më vonë, në Luftën e Reçit, ai e nderoi shtëpinë e Bajraktarit të Hotit, kur së bashku me Ramadan Reçin, si dy personalitete përfaqësuese me emër e si malësorë të atyre anëve, ditën të gjenin gjuhën e duhur me ta, ju drejtuan forcave të ashtuquajtura vullnetare, për të mos marrë pjesë në këtë luftë.

Kanë mbetur lapidare fjalët e Mul Delisë, që edhe sot janë aktuale, kur ai iu drejtua "vullnetarëve" që pushtuesi kishte grumbulluar për të sulmuar Reçin, ku ndërmjet të tjerave ka thënë: "Qeveritë e pushtuesit janë si uji që rrjedh. Na, populli, jemi zalli që mbesim këtu.

Prandaj në qoftë se sulmoni Reçin, atëherë këtu futet vëllavrasja e gjaku s'na ndahet ndër breza".Karakterin e qëndrimin prej shqiptari e patrioti të vërtetë, Mul Delia e tregoi edhe mbas pushtimit të Shqipërisë nga gjermanët, kur ai në ndryshim me disa të tjerë, nuk pranoi të bashkëpunonte e të vihej në shërbim të tyre.

Nuk është e rastit që gjermanët e arrestuan dhe e internuan në kampet e famëkeqe gjermane. Pikërisht për figura të tilla kërkohet të rishkruhet historia, sepse njerëz të tillë, që nuk pranuan të bashkëpunojnë me pushtuesin, i bëjnë nder vetes, Malësisë së Madhe e gjithë Shqipërisë.

Nuk dua të lë pa përmendur edhe një figurë tjetër, që për mendimin tim, për shumë arsye është lënë në harresë. Siç e kam përsëritur disa herë, zona e Reçit ishte lidhur aq shumë me Luftën Nacionalçlirimtare, sa edhe prifti i fshatit, Dom Luigj Pici, ishte vënë në dispozicion të saj.

Ai, në ndryshim me disa priftërinj të tjerë që u vunë në shërbim të pushtuesit, që në fillimet e saj ndihmoi me të gjitha mënyrat këtë luftë, duke qenë aktiv e madje duke u zgjedhur edhe sekretar i Këshillit Nacionalçlirimtar për Qarkun e Shkodrës.

Lufta e Reçit, si pjesë e pandarë e Luftës Antifashiste të popullit tonë, është ngjarja më e rëndësishme luftarake në Qarkun e Shkodrës, dhe kryesorja, është një luftë pa dallim feje, krahine e ideje, që i bën nder popullit të Shkodrës e në radhë të parë atij të Malësisë së Madhe, u bën nder të gjithë drejtuesve politikë të partive e kampeve të ndryshme të asaj kohe, që pavarësisht pikëpamjeve e qëndrimeve të ndryshme, në këtë luftë u bashkuan.

Po bëhet traditë shumë e bukur, këto vitet e fundit, që mijëra vetë, nga e gjithë Malësia e Madhe e më gjerë, pa i organizuar askush, mblidhen në Reç pa tribuna e fjalime, në mënyrën më popullore e demokratike, ku secili në qejfin e vet, dashje pa dashje, e kujton këtë luftë.

http://balkans.courriers.info/article13513.html

Express

Kosovo : la mission impossible d’Eulex

Traduit par Belgzim Kamberi

Sur la Toile :

Mise en ligne : samedi 29 août 2009

Mardi 25 août, des militants du mouvement Vetëvendosje (« Autodétermination ») ont saccagé des véhicules de la mission européenne Eulex. Le quotidien Express de Pristina s’interroge sur cette radicalisation, qui jouit d’un soutien grandissant de l’opinion albanaise du Kosovo. La mission européenne ferait fausse route en voulant « ménager » les Serbes du Kosovo pour essayer de « compenser » l’indépendance du Kosovo.

Par Armand Shkullaku

Les voitures renversées d’Eulex à Pristina sont le premier signe majeur indiquant que quelque chose de sérieux ne va plus avec cette mission. Le problème ne tient pas au mode d’action choisi par les militants de Vetëvendosje, mais plutôt au fait que, pour la première fois, l’opinion publique du Kosovo, avec un mélange de discrétion et de conviction, semble approuver une telle action.

Nous rappelions dans un éditorial que la patience des citoyens du Kosovo à des limites, alors que les autres quotidiens et les principales chaines de télévisions ont accordé une large couverture aux actions du mouvement d’Albin Kurti. De plus, l’intervention de la police a été généralement qualifiée de violente. Que s’est-il passé cette fois-ci, pour que le saccage de quelques voitures de la mission européenne ait réussi à exprimer une colère rampante et généralisée, mieux que les autres actions radicales de Vetëvendosje ?

Il ne s’agit pas seulement de la tentative de signer un protocole d’accord entre l’Eulex et la police serbe. Il ne s’agit pas d’un scénario ou d’une provocation à vocation politique. La situation actuelle est le résultat de la manière dont Eulex essaye de réaliser la mission pour laquelle elle a été mandatée et envoyée au Kosovo. La mission européenne n’arrive pas à convaincre les Kosovars qu’elle vise à garantir la même justice et une application égale de la loi pour tous les citoyens.

Au moment même où les militants d’Albin Kurti se faisaient frapper et arrêter, les Serbes du Nord du Kosovo tiraient avec des armes à feu et des grenades, et aucun d’entre eux ne se faisaient traîner par terre ou menotter. Indépendamment de cet exemple, qui n’est d’ailleurs pas le seul, beaucoup d’autres actions prouvent que la mission de l’Union européenne au Kosovo, n’applique pas la stratégie claire qu’elle revendique.

Cette contradiction à une explication. Eulex veut mettre en œuvre l’application de la justice et d’un État de droit en ayant en tête – probablement de manière involontaire – l’idée erronée que les Albanais ont déjà beaucoup gagné et que, maintenant, ce sont les Serbes qui doivent être traité avec plus d’égards. Cette idée transforme les Serbes en victimes. En appliquant des doubles standards de comportements envers les Albanais et les Serbes, il est clair que l’Eulex agit sous l’influence d’un complexe absurde. Un complexe qui trouve son origine dans les bombardements contre la Serbie il y a dix ans, et que nourrit aujourd’hui le refus de cinq États membres de l’UE de reconnaitre l’État du Kosovo.

« Complexe de compensation »

A la place de la justice et de la loi, c’est précisément ce complexe qui conditionne souvent les actions de l’UE au Kosovo. Si la guerre était juste, de même que la libération du Kosovo, la mise en œuvre de la justice ne suppose pas une compensation pour la partie condamnée. Une telle mentalité entraîne non seulement des comportements injustes envers les Albanais, mais, surtout, elle a de lourdes conséquences pour l’avenir du pays. Les Serbes qui vivent au Kosovo vont comprendre la tolérance qui prévaut à leur égard, même quand ils transgressent la loi, comme une faiblesse, et ils seront convaincu qu’ils ont subi une injustice. Ainsi, ils ne se détacheront pas du passé et poseront toujours des problèmes au respect de la loi et de l’ordre public.

Le raisonnement selon lequel « on a donné l’indépendance aux Albanais, maintenant il faut flatter les Serbes » ne justifie pas les infractions à la loi que commettent ces derniers. Elle ne justifie pas non plus la violence qui prévaut au Nord du Kosovo, ni le blocage des tribunaux, ni les élections illégales, ni la violation de la souveraineté du pays, ni les sabotages.

L’attitude de l’UE envers le Kosovo, qui s’exprime à travers la mission Eulex, ne tient pas seulement à ce « complexe de compensation », mais aussi à une certaine facilité. Une facilité qui tire son origine du fait que les Albanais sont faibles, que l’Etat du Kosovo n’est pas encore reconnu, que les dirigeants du Kosovo continuent de se soumettre aux grandes puissances, malgré leurs tentatives d’émancipation, que le pays ne peut survivre sans aide économique extérieure.

Dans ces conditions, les aspirations et les revendications des Albanais ne sont pas prises en compte, comme l’illustre le protocole d’accord avec la Serbie. En sachant que Pristina n’a pas de capacité de prise de décision, on fait tout pour satisfaire ou pour attirer les Serbes, sans prendre en compte les réactions et les émotions des Albanais.

La détérioration de l’équilibre entre les droits des Albanais et ceux des Serbes du Kosovo peut produire des réactions inattendues. Eulex n’a pas pour mission de dire qui est détenteur du bon droit, ou qui doit être « dédommagé » pour les événements passés du Kosovo, mais pour agir et pour démontrer que la justice et la loi sont identiques pour tout le monde. Pour démontrer celles-ci s’appliquent de la même façon dans l’Etat du Kosovo, que ce soit pour les Serbes ou pour les Albanais.

À l’inverse, si l’on poursuit avec la logique voulant que les Albanais doivent patienter, qu’ils peuvent tout accepter en raison de l’indépendance obtenue, si l’on tolère n’importe quoi de la part des Serbes, même des crimes, au nom de la « stabilité », les actions du type de celles de Vetëvendosje vont se multiplier.

Une telle politique explique aussi pourquoi se multiplient ces derniers temps les appels en faveur de l’unification avec l’Albanie, réclamant que les autorités du Kosovo s’opposent de manière plus ferme à Eulex. Au nom de ce qu’ils ont réalisé et au nom de ceux qu’ils veulent construire, les Albanais ont beaucoup toléré durant ces dix dernières années, mais ils ne veulent pas être traités comme des citoyen de second rang dans leur pays. C’est ce qu’Eulex doit prendre en compte dans sa mission.

Évaluer de quel côté doit pencher la balance du droit historique est une mission impossible, et qui ne revient pas à Eulex. Seule l’application de la justice et de la loi, de façon égale pour tous, peut donner des garanties pour des solutions à longs termes. Tel est d’ailleurs le mandat d’Eulex. Même si ce processus peut prendre du temps, c’est le seul moyen pour convaincre les Albanais et les Serbes qu’ils n’ont pas d’autre chemin que de vivre en paix dans leur pays.

http://balkans.courriers.info/article13524.html

Express

Kosovo : « contre Eulex et le protocole d’accord avec la Serbie »

Traduit par Belgzim Kamberi

Publié dans la presse : 27 août 2009

Mise en ligne : jeudi 3 septembre 2009

La mission européenne Eulex entend signer un protocole d’accord avec la Serbie sur la lutte contre la criminalité organisée. Les autorités de Pristina s’y opposent, car elles y voient une limitation de leur souveraineté. Albin Kurti, le dirigeant du mouvement albanais Vetëvendosje (Autodétermination), fer de lance des mobilisations contre la mission européenne et le protocole d’accord, dénonce la tutelle internationale sur le Kosovo. Entretien.

Propos recueillis par Nabih Maxhuni

Express : Que signifie pour Vetëvendosje le protocole qu’Eulex veut signer avec la Serbie ?

Albin Kurti (A.K.) : Le protocole annoncé représente une autre preuve qu’Eulex n’est qu’un avatar de la MINUK. Le Kosovo ne tirera aucun bénéfice de ce protocole. Seule la Serbie y gagnera. De trois points de vue : elle obtiendra des informations de nature policière sur le Kosovo, elle renforcera ses liens avec le Kosovo en confirmation du plan en six points des Nations Unies et de la résolution 1244, et elle remplira la première condition fixée par l’Union européenne pour la libéralisation des visas.

Express : Que doivent faire les institutions du Kosovo ? Que recommandez-vous à nos dirigeants ?

A.K. : Ils doivent interrompre toute relation et toute collaboration avec Eulex, tant que celle-ci ne renoncera pas au protocole. Mais il ne faut pas oublier que ce protocole n’est pas arrivé par hasard. Le problème même est Eulex qui, au lieu de reconnaitre l’indépendance du Kosovo, a accepté les six points du plan de Ban Ki-moon. Au lieu de rendre des comptes aux institutions du Kosovo, Eulex jouit du pouvoir exécutif sur celles-ci. Au lieu de contriber à faire appliquer la loi, Eulex regroupe quelque 2.000 « commissaires politiques », qui sont eux-mêmes et leurs familles placés au-dessus de la loi. Au lieu de nous fournir des professeurs, des médecins ou des économistes pour nous aider à nous développer, Eulex nous a envoyé des policiers, des procureurs et des juges chargés de maintenir le statu quo. Au lieu de fixer un terme à la mission, on lui a accordé un minimum de présence de deux ans.

Express : Pensez-vous que l’accord va être signé ?

A.K. : Si la réaction du Kosovo se limite aux propos sans actions de Fatmir Sejdiu et Hashim Thaçi, alors oui, le protocole sera signé. Il sera mis en oeuvre par la Serbie et Eulex, qui se place au-dessus de la police du Kosovo.

Express : En cas de mise en œuvre de l’accord, quelles seront les conséquences ?

A.K. : La position internationale du Kosovo sera fragilisée, puisque la résolution 1244 et le plan de six points seront au contraire renforcés. La Serbie obtiendra de précieuses informations, que l’Eulex lui donnera lors des rencontres régulières des polices, prévues au niveau régional ou central. Les liens entre la Serbie et le Kosovo au niveau de la sécurité seront renforcés et, après l’adoption protocole, la Serbie aura définitivement le chemin ouvert pour la libéralisation des visas.

Express : Est-ce que Vetëvendosje va mener de nouvelles actions et de quelle nature : des actions musclées ou de simples performances artistiques ?

A.K. : Nous allons bien évidemment mener de nouvelles actions, car rien n’est actuellement terminé. Bien évidemment, nous ne nous limiterons pas à des « performances artistiques », même si toutes nos actions ont une dimension artistique, n’est-ce pas ?

Express : Comment le mouvement Vetëvendosje explique-t-il l’arrestation des ses militants par la police du Kosovo ?

A.K. : Il y a beaucoup de policiers du Kosovo qui nous soutiennent moralement. D’autres ne devrait pas faire partie du tout de la police, notamment ceux qui font partie de la hiérarchie de la police du Kosovo, ceux qui ont ordonné l’intervention brutale contre les manifestants. Quand de tels ordres sont donnés, on a des conséquences comme celles du mardi 25 août, quand Skender Blakaj s’est retrouvé aux urgences de l’hôpital. D’autres manifestants ont été battus lors de leur arrestation, de leur transfert au poste de police et dans le poste lui-même, comme par exemple Fatmir Haziri qui a été frappé par le policier portant le matricule 8062, comme Kujtim Kosumi qui a été frappé par le policer matricule 8676 ou Salih Mehmeti par le policier matricule 8272. Dardan Molliqaj, Naser Shatri et d’autres ont également reçu des menaces du type : « quand vous sortirez, vous aurez à faire à nous… »

Express : Y aura-t-il des manifestations massives dans les rues de Pristina contre le protocole comme il y en avait eu contre le Plan en six points de Ban Ki-moon ?

A.K. : Il serait bon qu’il y ait de telles manifestations, et même encore plus massive qu’avant les six points. La mobilisation de Vetëvendosje va se poursuivre, mais je ne peux rien vous dire pour le moment sur les formes et la période…

Express : Avec la Minuk, il a fallu attendre dix ans pour que les citoyens commencent à manifester. Par contre, Vetëvendosje s’oppose à Eulex alors que celle-ci n’est même déployée depuis un an...

A.K. : Nous nous sommes opposés à Eulex bien avant que la mission ne débarque au Kosovo. En effet, nous avions lu avec attention les documents sur lesquels se base la mission : la Résolution 1244 du Conseil de sécurité, l’Action Conjointe du Conseil de l’UE en date du 4 février 2008 et enfin le plan en six points de Ban Ki-Moon. Surtout, Eulex est une mission s’inscrivant dans le cadre de la Politique européenne de sécurité et de défense (PESD), qui est une incarnation de la politique promue par Javier Solana, dont le parti, le PSOE est au pouvoir en Espagne et ne reconnait pas le Kosovocomme un pays indépendant. Solana nous considère comme une crise qui doit être gérée, pas comme un pays indépendant qui doit se développer. Tel est le point de vue politique de Solana sur le Kosovo, dont les conséquences sont de plus en plus lourdes. Il ne faut pas oublier, cependant, que nous avons manifesté contre la MINUK dès mars 2004, d’abord comme mouvement KAN. Les activités de Vetëvendosje ont commencé le 12 juin 2005. La réaction contre Eulex est plus rapide, parce qu’il est clair qu’il s’agit d’une nouvelle MINUK. Eulex est un avatar de la MINUK. Le virus que nous avions identifié sous la forme U1N2M4I4K a muté : il s’appelle maintenant E1U2L4E4X.

http://balkans.courriers.info:80/article13454.html

BIRN

Kosovo : visite controversée du reis de Bosnie Mustafa Cerić

Traduit par Jacqueline Dérens

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 8 août 2009

Mise en ligne : samedi 8 août 2009

Le reis-ul-ulema Mustafa Cerić, l’influent chef de la communauté islamique de Bosnie-Herzégovine, achève une visite de trois jours au Kosovo. Avec le mufti du Kosovo, Naim Tërnava, il a lancé un appel contre les dangers du radicalisme islamique, mais cette visite s’inscrit dans un contexte politique chargé, et suscute de vives polémiques.


Le reis-ul-ulema Mustafa Cerić

Milorad Dodik, le Premier ministre de la Republika Srpska, a qualifié cette visite de « tentative de déstabilisation de la région », tout en rappelant que la Bosnie-Herzégovine n’avait pas reconnu l’indépendance du Kosovo.

« Il est clair que les dirigeants politiques de Sarajevo n’ont pas la force, ou ne veulent pas aller au Kosovo à cause du contexte politique, aussi ils envoient leur idéologue (…) Mustafa Cerić. Celui-ci joue là un jeu dangereux », a déclaré Milorad Dodik.

« C’est une forme de provocation et cela donne un appui logistique aux Shiptars (les Albanais du Kosovo) », ajoute Ljbomir Kragović, du Parti radical serbe.

Cette visite fait suite au récent voyage que Mustafa Cerić a effectué au mois de mai dans le Sandžak de Novi Pazar, une région de Serbie majoritairement peuplée de Bosniaques musulmans (Lire notre article « Serbie : visite controversée du reis-ul-ulema de Bosnie dans le Sandžak ». Il avait été invité à se rendre au Kosovo par la communauté islamique locale. La majorité des Albanais du Kosovo sont musulmans, ainsi que les 50 000 Bosniaques qui vivent au Kosovo.

Découvrez notre cahier Les islams des Balkans

Un cahier de 213 pages, 10 euros.

Au cours de sa visite au Kosovo, Mustafa Cerić a rencontré le Président Fatmir Sejdiu et le chef de la communauté islamique du Kosovo, le mufti Naim Tërnava. Il a également conduit la grande prière de vendredi à la mosquée de Prizren. Le reis Cerić était notamment accompagné par le mufti de Novi Pazar, Muamer Zukorlić.

Les Serbes de Bosnie sont de plus en plus critiques à l’écart de Mustafa Cerić, car ils considèrent comme une intrusion de sa part ses positions sur des questions laïques, voire des questions de politique nationale.

Au cours de sa visite dans le Sandžak, le reis-ul-ulema avait affirmé que les musulmans et les Bosniaques de Serbie étaient en danger. Lors d’un précédent voyage en Turquie, il avait déclaré « il est temps que les Bosniaques et la Bosnie se réveillent ».

Ces commentaires avaient provoqué une salve d ‘affrontements verbaux entre Mustafa Cerić et les dirigeants serbes de Bosnie.

Vuk Antonijević, ancien dirigeant du Centre de coordination pour le Kosovo de Serbie, considère la visite de Mustafa Cerić au Kosovo comme « une grande humiliation pour la Serbie ». Il ajoute que, si cette visite avait pour but de réconforter les Bosniaques du Kosovo, qui souffrent de la répression comme tous les non-Albanais du Kosovo, elle serait la bienvenue. Mais si cette visite a un lien quelconque avec la question de l’indépendance du Kosovo, alors « elle n’est pas bienvenue ».

Les commentaires des Serbes de Bosnie et des dirigeants de Serbie reflètent les tensions ethniques et politiques qui couvent en Bosnie, en Serbie et au Kosovo.

« Les déclarations politiques de Mustafa Cerić relèvent de ce qu’on appelle l’islam politique et il a pris l’initiative de jouer un rôle sur des questions politiques concernant la Bosnie-Herzégovine et le reste de la région », a déclaré Milorad Dodik.

« Nous ne sommes pas naïfs », ajoute le Premier ministre de la Republika Srpska, ajoutant que si les Serbes de Bosnie ne s’y opposaient pas, les Bosniaques des institutions étatiques de Bosnie-Herzégovine auraient tôt fait de reconnaître l’indépendance du Kosovo.

http://balkans.courriers.info/article12943.html

B92

Serbie : visite controversée du reis-ul-ulema de Bosnie dans le Sandžak

Sur la Toile :

Mise en ligne : mardi 19 mai 2009

Le reis-ul-ulema de Bosnie-Herzégovine, Mustafa ef.Cerić, a entamé une visite controversée dans le Sandžak de Novi Pazar, où deux communautés islamiques rivales sont en concurrence : l’une d’elle reconnaît l’autorité suprême du reis Cerić, l’autre la rejette. Le reis s’est adressé lundi à des centaines de fidèles dans la petite ville de Tutin, où le rassemblement avait pourtant été interdit par la police.


Le reis lors du rassemblement à Tutin

« Nous sommes unis, aucune force ne peut nous séparer, aucune force ne peut vous séparer de la Bosnie. Je pensais jusqu’à présent que les droits des musulmans étaient respectés en Serbie, mais j’ai pu constater aujourd’hui à Tutin qu’il n’en était rien », a déclaré Mustafa Cerić, devant plusieurs centaines de fidèles réunis dans la cour de la mosquée centrale de Tutin.

« Quand je voyage dans le monde, on me demande comment ça va, maintenant, dans les Balkans. Je dis que tout va bien. On me demande comment ça va dans le Sandžak, et je dis que ça va bien, mais maintenant, je vais dire que j’ai vu de mes propres yeux qu’en Serbie, on violait les droits de la personne, notamment ceux des musulmans ».

Le reis-ul-ulema de la Communauté islamique de Bosnie-Herzégovine, au cours de sa visite de trois jours dans le Sandžak de Novi Pazar, va visiter les institutions éducatives contrôlées par la Communauté islamique de Serbie, qui reconnaît son autorité.

Des rencontres sont également prévues avec les imams principaux et les enseignants. La délégation de la Communauté islamique de Bosnie-Herzégovine va visiter l’Université internationale de Novi Pazar où, après un entretien avec le recteur, le reis s’adressera aux professeurs et aux étudiants.

Le rassemblement de lundi à Tutin, pourtant interdit par la police, s’est déroulé sans incident. D’importantes forces de police sont mobilisées en prévision du rassemblement d’aujourd’hui à Novi Pazar.

Le reis-ul-ulema Cerić doit également se rendre à Nova Varoš, Prijepolje et Priboj.

http://balkans.courriers.info:80/article13388.html

Shekulli

Albanie : Sali Berisha joue la nostalgie de la monarchie

Traduit par Mandi Gueguen

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 17 juillet 2009

Mise en ligne : mercredi 16 septembre 2009

En juillet dernier, Sali Berisha a inauguré en grandes pompes une statue de l’ancien roi Zog Ier, sur la place centrale de la ville de Burrel. Dans le passé, le Premier ministre fut pourtant un contempteur résolu des courants monarchistes. Lors des élections du 28 juin, ces courants participaient d’ailleurs à une petite coalition de droite hostile à Berisha. Mais tous les soutiens sont bons à prendre, quitte à devoir déplacer la statue de Skanderbeg...

Par Arben Rrozhani

Sali Berisha, Premier ministre d’Albanie, une République Parlementaire depuis presque deux décennies, a inauguré cet été une statue de l’ancien roi Ahmet Zogu, qui a régné entre 1928-1939. Les annonces officielles, les photos du Premier ministre et du descendant du Roi Zog sur la place principale de la ville de Burrel donnaient l’impression de se retrouver dans une monarchie constitutionnelle.

Dans son discours devant les habitants de Mati, région d’origine de la famille des Zogu, Sali Berisha a affirmé : « Nous honorons aujourd’hui un grand homme de Mati. Je suis sûr que l’histoire montrera la dimension extraordinaire d’Ahmet Zogu et sa grande contribution à naissance de l’État moderne albanais ainsi qu’à la consolidation de l’indépendance et du développement de ce pays ».

En 1968, Sali Berisha devenait médecin et membre du Parti du Travail d’Albanie, pour qui Ahmet Zogu était un tyran qui avait maintenu l’Albanie dans un état d’esclavage avant de la céder aux occupants italiens et de partir en catimini avec tout l’or du pays... Les anecdotes ne manquent pas dans les textes d’histoire. Après la chute du régime communiste, Sali Berisha persévérait dans ses convictions anti-monarchiste. En 1994, il était Président lorsque l’héritier d’Ahmet Zogu, Leka Zogu, foulait le sol de son pays natal pour la première fois depuis le 7 avril 1939, quand le jeune prince, encore nourrisson, avait dû fuir avec sa famille à l’étranger. L’héritier du trône albanais reçut alors un ultimatum, l’enjoignant de quitter au plus vite le territoire albanais puisqu’il ne possédait pas de passeport de la République d’Albanie.

Lega Zogu partit le cœur serré pour revenir en 1997, au moment où le Parti démocratique et son chef Sali Berisha étaient rejetés par les Albanais trompés par leur politique et la faillite nationale provoquée par l’effondrement des sociétés pyramidales. Pressentant la défaite des élections du 29 juillet 1997 face à l’opposition de gauche, Sali Berisha prit alors le parti d’aider les monarchistes dirigés par Leka Zogu afin qu’ils obtiennent la tenue d’un référendum sur le type de gouvernement que l’Albanie souhaitait avoir. La gauche emporta une victoire sans appele, et Sali Berisha et Leka Zogu ne purent obtenir leur référendum.

Le 3 juillet 1997, les militants de Sali Berisha, plus zélés que les monarchistes de Leka Zogu, armés et habillés en treillis, se sont dirigés vers le Palais des Congrès pour l’attaquer. Les heurts ont fait une victime, mais le régime ne changea pas et Leka Zogu dut repartir pour ne pas revenir en Albanie avant 2002. Sali Berisha se retrouva dans l’opposition pour huit longues années. Revenu au pouvoir en 2005, Sali Berisha concéda des faveurs à la cour royale en lui attribuant des biens immeubles à Tirana et à Durrës. Depuis mai 2007, l’héritier du Roi Zogu est le conseiller du ministre des Affaires Etrangères, Lulzim Basha.

La statue du Roi Zog installée à Burrel, aurait dû, selon le souhait de Sali Berisha, prendre la place du buste du héros national Skanderbeg. Les conseillers du Premier ministre en avaient fait la proposition en 2007, en soulevant la colère des habitants, même au-delà de la ville. Simple concours de circonstances ou non, le buste de Scanderbeg, une personnalité marquante de l’histoire mondiale, est l’œuvre du sculpteur Kristaq Rama. Réalisé en 1968, il se trouve à Burrel depuis 41 ans. Les conseillers démocrates ont exigé qu’il soit déplacé de la place de la Mairie pour que la statue du Roi Zog puisse y trôner. Devant le refus et le mécontentement des habitants, ils se sont retirés et la statue du roi s’est retrouvée sur la place de la Démocratie.

Le prétendant au trône s’est retiré de la politique. En 2004, il avait été le créateur et le guide spirituel du Mouvement pour le Développement National (LZHK), qui devait, selon son programme, représenter la vraie droite aux côtés de Sali Berisha.

Lors les élections du 28 juin 2009, le LZHK figurait dans les rangs de la vraie droite, mais contre Sali Berisha, dans une petite coalition qui cherchait à emporter les voix des électeurs déçus par les abus commis par Sali Berisha au nom de la droite. Aujourd’hui, l’héritier du trône ne représente plus le moindre intérêt politique pour le Premier ministre.

Cependant, Sali Berisha ne se contente pas des mandats parlementaires que lui a apporté le Mouvement Socialiste pour l’Intégration (LSI) d’Ilir Meta, après les élections « déformées » du 28 juin. Il recherche aussi quelques soutiens supplémentaires parmi ces citoyens qui n’ont pas voulu de lui, mais qu’il peut espérer toucher en falsifiant et en refaisant l’histoire comme il l’a fait depuis 1991, quand il a commencé à exercer le pouvoir.

http://balkans.courriers.info:80/article13566.html

Koha Jonë

Albanie : Saranda, nouvelle destination touristique à la mode

Traduit par Mandi Gueguen

Sur la Toile :

Publié dans la presse : 10 juillet 2009

Mise en ligne : samedi 12 septembre 2009

Connue dans tous les Balkans pour la beauté de son site, Saranda est en passe de devenir la nouvelle destination en vogue pour les touristes occidentaux. Une société britannique vient ainsi de classer la ville au 2ème rang rang mondial des stations balnéaires où il faut investir. L’activité touristique devrait s’envoler dans les années qui viennent, comme les prix de l’immobilier...

Le réseau britannique Write About Property, spécialiste en investissements internationaux, range Saranda, ville de la côte sud de l’Albanie, au deuxième rang des cinq destinations touristiques les meilleures au monde en terme d’investissements immobiliers. Son programme Blue Flag a évalué les niveaux de propreté et de sécurité des villes balnéaires de pays comme le Cambodge, l’Italie, la République Dominicaine et le Panama. Par ailleurs, l’Albanie a bien compris la richesse que représente sa côte et veut faire de ses plages les plus belles de l’Europe.

Saranda se situe presque à la frontière entre l’Albanie et l’île de Corfou et bénéficie d’un climat méditerranéen caractérisé par un hiver doux et humide et un été chaud et sec. La mer Ionienne mouille son littoral long de 7,5 km, et large de 1000 m. Le coût peu élevé de la vie et des loisirs ajoute à son potentiel touristique pour les étrangers. Saranda a toutes les chances de voir son activité touristique s’accroître dans les années à venir, ce qui entraînera une hausse de l’immobilier.

Certaines agences de voyage et autres organisations ont qualifié l’Albanie de « nouvelle passion méditerranéenne », considérant le pays comme l’un des plus attractifs de l’Europe du Sud-Est. Une situation géographique favorable, un climat doux, un patrimoine naturel, historique et culturel riche, voilà de solides garanties pour divertir et ébahir tout touriste qui visite les terres albanaises.

De belles plages, une mer transparente, l’accueil et la générosité des habitants, le calme, la sécurité, tout est fait pour que Saranda plaise. La ville est une perle qui a toujours fait rêver les Albanais. Ses habitants ont bien compris le potentiel touristique que leur emplacement leur offrait, et qu’il fallait l’exploiter. Aujourd’hui, le tourisme fait vivre Saranda, qui tire aussi ses revenus de la pêche et de l’argent envoyé par la diaspora.

Dans les parkings, les plaques des voitures venues de tout les Balkans montrent bien que la renommée de la belle Saranda n’est plus à faire. Cette année, les Kosovars et les Macédoniens sont venus les plus nombreux, mais les touristes viennent également de France, d’Angleterre, d’Italie ou d’Allemagne. La plupart arrivent de l’île de Corfou toute proche pour y passer la journée. Sans oublier les Albanais partis vivre à l’étranger qui reviennent de leurs nouveaux pays retrouver leurs proches pendants les vacances estivales.

Le développement touristique de la ville ne va pas sans quelques accrocs. Les prix de l’immobilier s’envolent et atteignent déjà 1000€ le m2, à cause de l’affluence des acheteurs étrangers. Italiens, Allemands ou Norvégiens, charmés par la ville, ont acquis un appartement dont le prix reste très abordable pour eux. La ville compte actuellement une centaine de familles norvégiennes qui ont ajouté Saranda comme lieu de résidence.